Gisteren was ik braaf op pad voor mijn rondje. Maar het was zo idioot glad nog in het bos dat ik alleen gewandeld heb (nou ja zo ver als het ging) en daarna niet meer op pad ben gegaan. Het bleef gelukkig wel fors dooien en vandaag is echt alles weg. Bijzonder eigenlijk dat de dikke deken van sneeuw van vorige week nu gewoon weg is. Ik zie weer kleur en weer gewoon grassen, struiken en bomen. Gelukkig hebben we weinig tot geen schade deze keer dus dat is ook al leuk. Even afkloppen hoor. Ik wandel uitgebreid met Fleur aan de overkant maar ze poept niet.

klik voor groot

Dan toch maar op pad want dit duurt wel erg lang. Ik zal haar dan wel ergens even los laten tussendoor voor een poepje. Zo gezegd zo gedaan en we gaan naar de overkant. Bij de hekken maak ik even een kort praatje met iemand over de sneeuw en hoe het allemaal was vorige week. Daarna gaan we van start. Over het fietspad helemaal naar het einde. Mijn bekken lijkt ontzettend vast te zitten. Jammer genoeg heb ik het niet los gewandeld en het voelt niet fijn allemaal. Rustig aan dan maar. Bij het einde van het fietspad slaan we linksaf en vervolgen het fietspad. Vorige week liep ik nog in het spoor van een wagen op het naastgelegen pad en nu is alles weer groen. Apart!

Ik steek de Stakenbergweg over en loop door. Verderop zie ik 2 mannen staan. Wat doen die daar? Ze gaan het bos in als ik dichterbij kom. Ik hou geen pauze meer maar loop door. Ik vind het maar niks. Ik heb geen idee wat ze aan het doen zijn maar ik kijk niet en hobbel door. Ik sla rechtsaf en verderop laat ik Fleur even los voor een poepje (dat ze niet doet trouwens). Daar hoor ik Zwarte Spechten en ik zie er zelfs eentje duidelijk in beeld. Ik hoor nu ook eindelijk de roffel van een zwarte specht. Wat een ander geluid dan van de GBS! Veel lager, iets trager en dieper. Heel anders en nu weet ik dus echt hoe dat klinkt. Leuk hoor! Ik ga de heide op en lijn Fleur weer netjes aan. Dat vindt ze overigens prima. Ze is heel braaf vandaag.

klik voor groot

We hobbelen het korte stukje over de heide terug naar de Stakenbergweg en steken weer over voor het stuk terug naar de zandverstuiving. Hoe ver is het eigenlijk nog? Toen ik Fleur los liet stond de teller op 8 km. Ik kan vast verklappen dat de teller op ruim 15 km stond bij de voordeur dus kennelijk is het toch nog 7 km vanaf het verste punt terug naar huis via deze route. Ik hobbel door over het brede pad en wil via de verstuiving terug. Het laatste stukje dus gewoon wandelen. Vorige week kon je hier bijna niet overheen door de diepe sneeuw. Ik voel nu wat wind dus waarschijnlijk was het hoog opgewaaid daar. Het paadje dat ik kies door de heide was vorige keer ook niet te herkennen. Ik ben toen over het andere pad dichter bij het hek terug gelopen. Maar nu lopen we gewoon over het pad. Er liggen nog steeds gesneden sparretjes. Ik snap het niet, want wanneer gaat dat nou weg dan?

klik voor groot

<

Fleur is inmiddels weer los en gaat eindelijk poepen. Het is 10.44 dus zij kan er weer even tegen als we straks thuis zijn. Dat is dan wel weer fijn. Ze rent vrolijk op en neer over de zandverstuiving. Komend weekend wordt het zonnig dus ik ben benieuwd! Misschien wat oefenen met de drone nog en wat mooie plaatjes schieten. Ik zal blij zijn nu als ik thuis ben want het lopen gaat niet zo erg goed vandaag. Ik heb nog dorst ook dus het wordt weer tijd voor water mee voor woefje en voor mij denk ik.

klik voor groot

Ik lijn Fleur weer aan en wandel naar huis. Na ruim 15 km staan we weer voor de deur. Op naar de volgende run dan maar. Oh en wel met andere kleding aan. De winter broek mag echt even in de kast voor nu en mijn shirt ook!

gegevens:

* 15 km
* 7 graden

februari 115 km – 2021 totaal 298 km