Gisteren heb ik een prachtige ronde gemaakt met Fleur. Vandaag heb ik weer zin in een rondje. Ook een beetje omdat ik met de Yaktrax veel makkelijker loop dan met mijn gewone schoenen. Bovendien blijf ik lekker warm als ik een beetje door het bos hobbel en zeker in het zonnige deel zoals gisteren. Het is vandaag de koudste dag denk ik met min 7 of zelfs iets kouder nog. Ik ben benieuwd of het gaat qua ademhaling maar ik hou mijn buff gewoon weer voor mijn neus en mond in het begin. Gisteren was het ook prima te doen en zeker door het andere shirtje dat ik aan had getrokken met de hoge kraag. Dat is echt een vondst met die koudere weer. Overigens heb ik nog steeds alleen mijn ondertopje aan zonder mouwtjes.

klik voor groot

Ik wandel eerst aan de overkant. De zon schijnt al een beetje en ik maak een kiekje van Fleur op een heuveltje. Ze poept vrij snel en daarom ga ik maar naar de overkant zodat we in beweging gaan komen (en blijven) en ik niet eerst ijskoud word. Als ik terugloop naar de weg, hoor ik een Zwarte Specht die ik even later over zie vliegen. Blijft gaaf.

klik voor groot

Inmiddels rijden de treinen weer maar het hek gaat nog steeds niet open dus ik glibber met Fleur over het rooster waar zoveel sneeuw in gevallen is dat je er gewoon overheen kunt lopen. Zouden de hertjes dit nu ook doen? Ik hoop het niet. Gelukkig rijden er nog geen auto’s dus we kunnen lekker lopen. Aan de overkant maak ik de riem vast aan mijn harnasje en daarna gaan we beginnen. Het valt niet eens tegen. Gisteren scheen de zon volop en is het bovenste laagje gesmolten dat vannacht weer is opgevroren. Maar het is niet eens enorm lastig en hard dus dat valt alweer mee. We hobbelen rustig door over het fietspad. Vandaag weet ik wel hoe het pas loopt en volg ik gewoon het pad. Verderop ga ik van het pad af en neem het naastgelegen zachte pad waar een auto een prachtig spoor getrokken heeft. Tot mijn verrassing liep hier bijna niemand. Kennelijk neemt iedereen het fietspad. Ik ben er blij mee want we kunnen gewoon lekker doorhobbelen. Af en toe even een fotootje en weer verder. Aan het einde slaan we weer rechtsaf. Ik neem weer het brede zachte pad met het spoor omdat dat prima begaanbaar is. Het is wel echt prachtig hier en het blijft bijzonder zo’n laag die de aarde bedekt. De bomen buigen zwaar door vanwege het zware sneeuwdek. In de tuin hebben we veel eraf geschud. Ik hoop maar dat alles overleeft en dat we niet weer een lente krijgen zonder bloemen in de hortensias enzo.

klik voor groot

Bij de kruising ga ik weer rechtsaf en links langs de heide. Ik realiseer me te laat dat ik het tijdkijkerpad had kunnen nemen om weer hier uit te komen. Ik zie daar ook een spoor dus dat was wel begaanbaar denk ik. Zondag misschien proberen in de hoop dat het dan net zo mooi is als vandaag. Ik hobbel verder en maak een foto van de tijdkijker langs het pad. Misschien leuk voor het boekje. Ik kijk naar de sporen van de dieren in de sneeuw. En natuurlijk maak ik een foto van woefje in de sneeuw. Ik laat haar even los rennen en dan gaat het mis. Ze rent op en neer en blijft vervolgens hangen over een opstaand stronkje en gaat twee keer over de kop. Ze blijft even versuft liggen. Ze heeft toch niks? Ze komt beteuterd naar me toe en ik controleer haar lijfje op wonden en betast haar lichaam. Ze lijkt OK maar wel wat onder de indruk. Dan maar weer aan de riem samen verder. Ik ben altijd bang dat ze ergens tegenaan rent maar dit kan dus ook nog, Gisteren met die diepe sneeuw ben ik terug gekeerd omdat ik bang was dat ze een poot zou breken maar dit…. Ze beweegt en loopt verder prima dus vooruit maar. Een brokje gaat er ook nog wel in.

klik voor groot

Bij de kruising gaan we weer rechtsaf over het brede pad met het spoor. Ook hier weinig wandelaars geweest blijkbaar. Misschien toch te ver voor de meeste mensen. Het is erg mooi in het bos en we schieten lekker op. S. is bij 4c geweest lees ik op mijn whatsapp en gaat nu boodschappen doen. Wat een lieverd is het toch. Vandaag neem ik het eerste pad rechtsaf dan maar. Een pad waar gekapt wordt want ik zie een grote wagen staan. Het spoor is gelukkig redelijk glad dus ik kan gewoon opschieten. Ik stop nog even om naar een Goudhaantje te kijken dat vlakbij rustig zit. Verderop gaan we linksaf via het open stuk. Dat valt even tegen vanwege het spoor met de diepe groeven van de wagens. Verderop gaat het weer goed. Maar wat een puinhoop hier en wat lelijk gekapt. Overal ligt rommel. Gaat dat nog weg? Ik ben benieuwd maar we zullen zien.

Aan het einde van het pad neem ik toch de afslag naar links. Ik ben bang dat het hele smalle pad niet begaanbaar is. Dan maar hetzelfde pad. Is ook mooi! Ik laat Fleur een klein stukje los zodat ze door de heide kan rennen. Aan het einde neem ik haar weer aan de riem. Straks even via een andere route naar de zandverstuiving zodat ze echt kan rennen. Gisteren ben ik terug gegaan vanwege de diepe sneeuw maar ik weet nog een pad! Zo gezegd zo gedaan. Ik kom op het bospad naar mijn geheime paadje nog 2 mensen tegen maar daarna is er niemand meer. Ik maak Fleur los en we klimmen naar boven. Niemand! Heerlijk hier en Fleur rent als een idioot over de sneeuw en geniet met volle teugen. Ik ook!

Vanaf hier kan ik niet meer hardlopen dus ik ploeg door de sneeuw naar de uitkijk. Daar zie ik rechts van me al de eerste mensen op de slee. Jammer want ik moet Fleur nu even aanlijnen. Straks komen ze tegen haar aan! Verderop is de sneeuw al bijna weg bij de heuvel door de zon en de sleetjes. Jammer. Ik heb de drone niet bij me vanwege de kou maar het zou nog wel even moeten natuurlijk met deze zon. Unieke kans.

klik voor groot

Ik klauter omhoog en daarna weer naar beneden naar de parkeerplaats. Inmiddels is en wordt het druk dus gauw naar huis. Na 12.5 km staan we weer voor de deur. Op naar de volgende ronde.

gegevens:

* 12,5 km
* -7 graden

februari 78 km – 2021 totaal 262 km