Eergisteren liep ik een fijn rondje met Fleur. Toen werd ik wel gewezen op het aanlijn gebod dus vandaag let ik daar extra op en dat loopt niet echt lekker merk ik. Ik neem dus weer de route die ik altijd met Ziva liep. Eerst even naar de overkant voor een plasje waar de krenten prachtig in bloei staan en daarna naar de overkant en linksaf naar het willemsbos.

klik voor groot

Om een of andere reden loopt het voor geen meter eigenlijk. Geen idee waarom. Bij het bankje ga ik maar eens even zitten en om me heen kijken.

klik voor groot

Daarna gaat het wel weer wat beter en rustig hobbelen we verder door het bos. Er gebeurt verder niks, ik kom ook niemand tegen. Ik loop nog even naar de zandverstuiving en ga daar rustig in het zonnetje zitten. Inmiddels is het al best warm geworden en zo in de zon is het heerlijk. Thuis zijn de schilders nog bezig maar het is alweer de laatste dag vandaag! Woensdag begonnen en vrijdag klaar. Dat is nog eens lekker snel. Niet 2 weken lang ramen open etc. Ideaal.

klik voor groot

Na 10 km staan we weer voor de deur. Toch lekker even buiten geweest.

gegevens:

* 10 km
* 5 graden

april 64 km – 2020 totaal 532 km

Vandaag komen de schilders voor de buitenboel. Het is prachtig weer dus we hebben alle geluk van de wereld. We staan dus vroeg op en kijken eerst naar de oude folders en taxatierapporten van het huis om te zien of de kleuren in de loop van de jaren veranderd zijn. We weten namelijk eigenlijk niet meer of we wel het lelijke blauw willen vervangen voor gebroken wit. Uiteindelijk kiezen we ook voor gebroken wit en terwijl ik dit zit te tikken is er al iets van het lelijke donkerblauw in de lichte grondverf gezet. Dat ziet er al heel anders uit! Er lopen 4 mannen rond die gewoon lekker doorwerken dus ik ben benieuwd wanneer ze klaar zullen zijn. Tegen 8 uur laat ik S. alleen met de mannen en vertrek voor mijn rondje met Fleur.

klik voor groot

Eerst even wandelen aan de overkant. Omdat madam een grasje at bij de oprit, kotst ze eens lekker op het fietspad. Heel anders dan Ziva die dan heel zielig haar hele lijfje uit kotste. Ik zag een kokhals beweging en hop daar lag een bergje kots. Vrolijk dartelt ze weer verder mee. Ik kijk wat verrast want kan ik nou wel op pad met haar dan? Ze lijkt vrolijk en blij dus vooruit maar. Ik kijk wel hoe het loopt en of ze goed blijft.

klik voor groot

We steken over naar de andere kant van de snelweg en gaan verder. Lekker los over het fietspad. Wat zal ik gaan lopen? Voordat ik erg in heb, sta ik al aan het einde van het fietspad en sla rechtsaf. Daar stop ik een paar keer om Fleur te aaien. Even rust brengen en dat gaat prima. Verderop besluit ik haar het energy reepje van Edgard Cooper te geven zodat ze wel iets in haar buikje heeft. Water hoeft ze nog niet.

klik voor groot

Verder gaan we. Ik kies voor het tussenpad rechtsaf waar ik me de vorige keer bespied voelde. Zal ik haar weer aan de riem doen? Ik zie nog steeds veel sporen. Maar ze is zo braaf en loopt maar een klein stukje voor me uit over het pad. Even later komt een terreinwagen me achterop. Oeps. Ik roep Fleur die keurig aan komt hobbelen en bij me komt zitten. ‘Ik wil u toch adviseren de hond aan de riem te doen’. Boswachter. Ik reageer stom want ik plaats dat ik zeg dat ik haar meestal aan de riem heb maar net even had los gelaten doe ik alsof ik het niet wist. Dom. We blijven even aan de praat en ik vertel over de vogels die ik eergisteren heb gezien. Patrijs zou wel heel zeldzaam zijn maar we komen er niet uit. Houtsnip was het niet en het Bokje dat hij opperde en ik thuis op zocht ook niet. Volgende keer nog eens opletten. Ik hou Fleur de rest van de route aan de riem maar dat is niet erg omdat we straks toch weer langs het schrikdraad moeten lopen waar ik haar aan de riem heb.

klik voor groot

Ik hobbel verder en neem het smalle pad over de heide en ga even op het bankje in de zon zitten. Fleur snapt inmiddels dat ze dan ook even kan rusten en drinkt haar drinkbakje lekker leeg. Het gaat dus heel goed zo samen. Ik stuur een whatsapp naar S. om te vragen of de mannen al klaar zijn. Is natuurlijk een grapje want ze zijn net begonnen!

klik voor groot

Na een minuut of 10 ga ik maar weer verder. Ik ben wel een beetje stijf geworden merk ik maar het gaat redelijk goed. We hobbelen lekker naar huis en na ruim 13 km staan we weer voor de deur. Op naar de volgende run. Eerst even energy bars bestellen voor Fleur want het is wel handig om die in de rugzak te hebben voor haar. Ziva at de wainwright zakjes maar daar kreeg je ook altijd vieze handen van!

gegevens:

* 13 km
* 12 graden

april 54 km – 2020 totaal 522 km

Vandaag ga ik weer netjes op tijd op pad voor mijn runnetje. Het is heerlijk weer de laatste dagen en het is ook echt warm met 20 graden in de middag. We gaan dus maar tijdig op pad. Lekker korte mouwen shirt aan maar wel even voor het wandelen mijn sleeves aan en giletje. Ik wandel rustig met Fleur en doe wat oefeningen. Daarna lopen we weer langs huis en doe ik mijn buff in de brievenbus. Die kan wel vast af want het wordt echt warm. Op het grote fietspad doe ik al mijn sleeves af en even later ook alvast mijn giletje. Het is echt warmer al en voordat ik nu veel te heet word….. Fleur heeft nog nergens last van gelukkig. Ik ga gewoon weer hetzelfde rondje lopen als gisteren denk ik. Dat was leuk en het zijn wat langere stukken om te lopen en niet steeds maar 500 meter stukjes. Naar het einde van het fietspad is het bijna 3 km vanaf huis en dat is wel even lekker. Ook kies ik weer even voor een stukje verhard. Goed voor de zooltjes van Fleur en haar nageltjes.

klik voor groot

Eigenlijk lijkt het maar saai zo. Er gebeurt niets leuks of bijzonders en ik kom vandaag niemand tegen. Ik zie ook geen wild en dat is eigenlijk wel jammer. Ook de schapen lopen niet op de heide. Maar het blijft mooi en het is ook wel heerlijk rustig zo. Ik kijk om me heen en kijk naar de heide. Zou het dit jaar weer zo mooi paars worden als vorig jaar? Ik ben blij dat ik toen met Fleur en met Ziva nog mooie foto’s heb kunnen maken tussen de paarse bloemetjes. Dat was wel erg leuk. Mijn eerste zomer hier in 2018 bloeide er niets vanwege de droogte! In 2017 heb ik maar eenmaal paarse heide gezien toen ik van Hulshorst naar Garderen fietste met Ziva tijdens een bezoek aan het huis om wat dingen op te meten enzo. Maar toen was het trouwens meer roze dan paars. Die droogte was dus zo gek nog niet. Nu staat er overal hoog gras doorheen dus het zal mij benieuwen. Ik weet nu wel beter waar ik moet zijn voor heidevelden dus dat zit wel goed.

klik voor groot

Trouwens… ik leer elke keer bij want als ik nu op de kaart kijk, zie ik dat ik heel makkelijk een kijkhut kan bezoeken op de route zoals ik nu loop. Even ergens linksaf. Volgens mij is dat de kijkhut naast het fietspad daar maar ik zal het eens doen, om te zien hoe ik dan uit kom. Je zou dan inderdaad verwachten dat er wel wild zit. Dat verklaart misschien mijn gevoel van bekeken worden ook van een paar dagen geleden. Er zijn ook delen afgesloten hier want daar staan bordjes ‘verboden toegang’. Ik ben benieuwd. Volgende keer weer eens een ander pad proberen. Hoewel ik nu denk – terwijl ik dit tik – dat het paadje dat ik zou moeten nemen naar die kijkhut juist een van die paadjes is met een bordje verboden toegang. Dat zou ook wel logisch zijn. Overmorgen eens kijken daar wat wel mogelijk is.

klik voor groot

Aan het einde van de route gaan we nog even naar de zandverstuiving. Op weg naar het einde kom ik op een pad waar de auto’s van de werkers aan de boompjes midden op het pad staan. Bizar. Vorige kaar op het fietspad nu dus op het smalle paadje. Niemand te zien verder maar waarom staan ze nou niet gewoon op de parkeerplaats? De zandverstuiving is prachtig zo met de blauwe lucht en Fleur rent vrolijk heen en weer. Niet moe blijkbaar!

klik voor groot

Na ruim 13 km staan we weer voor de deur. Op naar de volgende run maar eerst even luieren buiten in de tuin nu!

klik voor groot

gegevens:

* 13 km
* 9 graden

april 41 km – 2020 totaal 509 km

Eergisteren hebben we een mooie route gelopen en vandaag gaan we weer op pad. We hebben ook een wissel dus we moeten vanmiddag nog wat doen. Het huisje is al klaar maar we willen buiten nog wat dingen doen daar in de tuin. Komt tijd komt raad. Ik vertrek eerst met Fleur voor een wandeling aan de overkant. Daarna gaan we weer naar de andere kant van het spoor voor onze run. Het wordt weer een mooie dag maar de ochtend zijn nog vrij koud dus dat is fijn om te lopen. Zowel Fleur als ik moeten aan het warmere weer wennen natuurlijk. Ik kies weer voor de route van gisteren alleen blijf ik nu doorlopen over het fietspad en ga niet over het ruiterpad en ook niet door het bos.Ik loop direct door naar de andere kant. Fleur loopt los en doet het weer prima.
klik voor groot

Aan het einde hobbel ik weer verder over het fietspad en als ik Fleur weer wil aanlijnen om het onverharde stukje op te lopen, kom ik iemand tegen waar ik – op afstand – mee sta te kletsen over de natuur en over vogels. Terwijl we staan te praten horen we de roep van de Zwarte Specht. Dat triggert een gesprekje over de wolf die hier in de buurt loopt en mijn gevoel dat ik eergisteren bekeken werd. Fleur gedraagt zich ondertussen keurig en laat zich zelfs fluiten als ze poep staat te eten wat niet mag. Na een poosje lopen we weer verder. Ik ga weer het nieuwe pad op maar besluit deze keer dan gewoon over het mooie heidepad verder te lopen en niet het rare vierkantje te lopen zoals eergisteren. Het is wel genieten vandaag en zo met het mooie weer is het helemaal heerlijk. Ik kom verder niemand tegen dus dat is ook prettig.

klik voor groot

Als we weer richting huis gaan, lopen we ineens langs een stukje met schrikdraad. Daar lijn ik Fleur ook weer even aan want ze heeft al eens een schok gehad en laatst natuurlijk weer dat akkefietje met het prikkeldraad. Even aan de riem lijkt me beter. Bovendien kan ze nu ook gewoon netjes meelopen aan de riem dus dat is helemaal geen probleem meer gelukkig.

Als we voorbij al dat schrikdraad zijn (waarom hangt dat daar eigenlijk zo midden in het bos) laat ik haar weer los. We lopen even over het brede heidepad en daar geef ik haar nog wat te drinken om te oefenen. Dat wil ze wel. Langzaam moet de vraag ‘wil je water’ iets gaan betekenen voor haar en dat lijkt te lukken. Na 13 km staan we weer voor de deur. Een beetje later door mijn kletspraatje maar het was weer een leuke run zo met ukkie.

klik voor groot

gegevens:

* 13 km
* 9 graden

april 28 km – 2020 totaal 496 km

Na een goede maand maart qua kilometers maar meteen weer een nette start voor april. Ik weet nog niet goed hoeveel Fleur en ik nou aan kunnen zo samen maar voorlopig gaat het goed. het wordt vandaag mooi weer dus we vertrekken op tijd voor ons loopje. Het is 7.10 als we wandelen aan de overkant. Daarna het spoor over en op pad! Ik maak een kiekje van het ontwakende bos bij de parkeerplaats en daarna loop ik via het fietspad verder. Vreemd genoeg staan daar auto’s van mensen die in het bos bezig zijn om de amerikaanse huppeldepup te verwijderen. Vogelkers? Ik weet het niet meer, ik vroeg het aan ze toen ik ze weer tegen kwam op de terugweg. Maar waarom ze nou niet gewoon op de parkeerplaats staan met die wagens is mij een raadsel. Ik loop een stukje verder over het fietspad en kies daarna voor het ruiterpad zuidwaarts.

klik voor groot

Ik heb eigenlijk geen echt plan wat en waar ik wil gaan lopen. Fleur loopt inmiddels lekker los op het paarden pad. Ik sla verderop even linksaf en kom dan uiteindelijk weer op ons bekende paadje uit. Ik sla rechtsaf en loop weer een stukje over het fietspad. Eigenlijk wel goed om even verhard te lopen voor haar nageltjes ook. Met Ziva zou ik dat niet zo snel doen maar het is wel een goede oefening. Ze loopt keurig met me mee en dat is echt fijn. Geen gedoe meters van me vandaan! Aan het einde van het fietspad neem ik het zandpad richting de rode kijkers. Ik moet daar altijd nog een kaartje van maken voor het huisje want het is een leuke route waar ook nog wat te zien is.

klik voor groot

Daarna loop ik een stukje verder dan ik normaal doe. Ik sla eigenlijk altijd rechtsaf als ik weer op een kruising kom, maar nu loop ik eens gewoon rechtdoor. Het is een mooi pad en het voelt goed qua sfeer. Ik hoor vogels en ik hoor tweemaal een zwarte specht roepen. Volgens mij zijn die heel druk momenteel! Ik hobbel door en kijk af en toe op de kaart. Als ik weer rechtsaf sla, kom ik uiteindelijk op een stukje dat ik denk te herkennen van een eerder rondje. Dat pad neem ik dus niet, ik neem het parallel pad. Fleur poseert nog even op wat houtstammetjes. Er wordt overal gekapt dat is duidelijk. Ben benieuwd hoe het er over 5 jaar uitziet hier. Het pad slingert weg uit de richting die ik eigenlijk moet hebben maar volgens de kaart kan ik straks weer linksaf. Als ik daar langs loop, zie ik een heel slecht begaanbaar pad. Dan maar niet, ik loop door en zal uiteindelijk weer op het nieuwe pad uitkomen waar ik net voor het eerst liep. Ook prima, ik ken hier nog niets. Er hangt een andere sfeer hier en ik meen wild te ruiken of te voelen. Ik kan dat niet uitleggen maar ik voel me bespied door dieren. De wolf? Ik lijn Fleur aan want ik heb geen zin dat er ineens een enorm zwijn met biggetjes voor mijn neus staat. Dan maar even samen door naar het einde van dit stukje. Aan het einde sla ik linksaf en uiteindelijk dus weer links het bekende pad op dat ik normaal altijd neem als ik van het kijkerpad kom. Ik heb gewoon een vierkantje gelopen nu op een nieuw stuk. leuk!

Ik hobbel terug en weet natuurlijk nu weer de weg. Ik heb niet veel foto’s gemaakt, waarschijnlijk omdat het niet super zonnig is deze ochtend. De loop was wel leuk gelukkig. Aan het einde loop ik nog even de zandverstuiving op en maak een kiekje van Fleur en mij. Natuurlijk noet ze weer haar oogjes dicht. Weg met die stomme telefoon. Daar moet ze echt nog even aan wennen geloof ik. Ze kijkt of om zich heen of doet haar ogen dicht! Maar in ieder geval komt ze wel gewoon bij me zitten dus dat is leuk. Na een kleine 15 km staan we weer voor de deur. Een mooi begin van de dag!

klik voor groot

gegevens:

* 15 km
* 9 graden

april 15 km – 2020 totaal 483 km