Gisteren waren we op pad voor een renrondje maar hebben we alleen een uur gepraat over de kap aan de overkant. Eigenlijk een idioot gesprek want die man werkt bij de gemeente en is ecoloog daar maar vond alles eigenlijk wel best wat er gebeurde. Zwarte Specht of niet. Later kwamen we ook aan de praat over de windturbines en hij verblijdde ons met de melding dat die er toch echt wel gingen komen. Daar moeten we dus maar eens induiken want ik heb echt geen zin in een mast tegenover onze woning ineens. Ongelooflijk trouwens dat je kiest voor een natura 2000 gebied en dat er dan ineens dit soort dingen allemaal gebeuren. En wij zijn ook niet zo van de kerk, dus dan vallen we ook overal buiten. Ik moet misschien maar eens naar de kapel hier gaan om eens te kijken wie daar allemaal zitten op de zondag ochtend….. Toen we eindelijk gisteren klaar waren met het gesprek had ik zulke ijskoude en pijnlijke handen dat we niet verder zijn gegaan. Ik had van die mooie rood wit blauwe vingers die nog enorm gingen opzwellen ook. Ik maakte er nog een foto van voor de reumatoloog. Heel gezond dat buitenleven…..

Maar vandaag gaan we dan echt op pad voor een rondje. Het is weliswaar heel koud maar wel prachtig helder dus een prima dag om even te lopen.

klik voor groot

Het is echt een prachtige dag en de herfst is zo ontzettend mooi. Zeker zo met de ochtendzon en de rijp op de heide is het heel bijzonder om hier te kunnen lopen. Zeker met een blije waf die ook gewoon af en toe even in galop gaat is het echt genieten. Er is ook weer van alles te zien, onder meer weer prachtige vliegenzwammen.

klik voor groot

We nemen een extra lus omdat woefje het zo goed doet en als we verderop over het heide gedeelte komen, komen we de gemeenteman weer tegen die we gisteren aan de andere kant zagen. Nooit kom je die man tegen en nu dus twee dagen achter elkaar op andere plekken en andere tijden. Natuurlijk heeft hij de hond keurig aan de riem. Zo hoort het ook eigenlijk maar woef is door de jaren heen nu zo braaf geworden dat ik de boete graag riskeer. Ik denk terug aan dat monster dat hier gelogeerd heeft. Die konden we dus echt niet van de riem afhalen en ik begrijp nu wel dat er honden zijn die echt aan de riem moeten blijven. Maar zo lopen is heerlijk en woefje geniet er ook duidelijk van.

klik voor groot

Als we aan het einde van de heide komen, slaan we even linksaf. Ik geloof niet dat S. dat stukje al eens gezien heeft en het is nu zulk mooi helder weer dat het wel leuk is om daar even te kijken. De fiets gaat even in het zand en we klauteren omhoog om te kijken. Ik zal hem maar niet meenemen door de zandbak denk ik…. straks dus terug. Overigens is het pad daar dus echt niet te vinden want ik heb het al enkele keren geprobeerd maar tot nu toe zonder resultaat. Ik kom natuurlijk uiteindelijk wel waar ik wil zijn maar dwars over de zandbak.

klik voor groot

Na dit intermezzo zijn we alweer dichtbij ons eindpunt. We gaan niet meer bij de zandverstuiving kijken maar lopen nu direct naar huis. Op naar de volgende run maar weer.

gegevens:

* 14 km
* 3 graden

november 26 km – 2018 totaal 1.778 km

hoka tracer – 143 km
hoka clayton – 265 km
hoka clifton 3 – 682 km
hoka bondi 4 – 878 km
hoka infinite – 578 km
hoka mafate speed – 757 km
hoka vanquish – 124 km (?)