Vanmorgen was het wit toen ik de gordijnen opentrok. Interesting want dat gebeurt hier niet vaak aan de kust. Het was niet veel maar nadat ik de hond had uitgelaten, trok het helemaal dicht en uit zo’n mooie sneeuwlucht viel weer sneeuw en hagel. Dat was dus een kleine tegenvaller eigenlijk. Maar na een poosje trok de hemel open en scheen het zonnetje vriendelijk. Wat een zalig weer! Het dunne laagje sneeuw was natuurlijk ook meteen gesmolten dus dat kwam goed uit. Ik had wel zin in een rondje en ik kleedde me om voor een ommetje. Niet te ver, maar woef moest toch ook weer uit dus dat zou goed uitkomen. Toen ik omgekleed en wel voor de deur stond, was het weer dicht getrokken en hagelde het keihard. Ik keek naar buiten en ik keek naar woef. Tsja ik zou toch naar buiten moeten dus what the heck. Ik trok een ander jackje aan en nam mijn dunne windbroek mee voor de zekerheid. Nu kon me niets gebeuren. Wafje had haar cloudchaser aan dus die was ook goed verzorgd en ik nam de equafleece mee voor na de run.
Zo gingen we met de auto op pad naar Beadnell. Dat leek me de beste optie voor nu. Toen ik de auto parkeerde, scheen het zonnetje weer volop. Ik trok dus mijn windbroek maar weer uit en het jack hield ik aan. Ik zag ook nog hele donkere wolken dus ik zou vast onderweg nog wel wat krijgen. Maar bij de start was het prachtig. Van de winter, waren we dus nu weer in de lente aangekomen en in de lente vertrokken we dus voor de run. Even op het strand kijken naar het getijde en kijken hoe wafje op andere honden reageert inmiddels.
Het water was nu zo laag dat ik helemaal aan de andere kant naar de lime kilns kon kijken vanaf de ‘zee’. Dat is bijzonder, zo laag zag ik het nog niet eerder. De zon scheen en het was druk op het strand. Maar aan de westkant zag ik hele donker grijze wolken dus het zou mij benieuwen. Kwam daar de winter alweer aan misschien? Eerst maar eens op weg door de duinen dan!
klik voor groot
Het lopen ging lekker maar ik had deze keer nieuwe combi kousen aan. De eerste 4 kilometer had ik gewoon kramp in mijn voeten van die dingen maar uiteindelijk ging dat weg. Raar is dat. Ben benieuwd of dat de volgende keer weer zo is.
In de duinen maak ik een een kiekje van waf en mij
klik voor groot
Het is nog steeds lente met een mooie kleur lucht en mooie witte wolkjes. Onderstaande foto’s vormen samen net een hart zo met de linker- en de rechterkant van het strand!
klik voor groot
Al snel lopen we over het veld bij Low Newton. Het loopt allemaal heerlijk, ik voel me goed en woef heeft geen interesse meer in reutjes dus dat loopt ook fijn. Ik kijk eens naar links en zie Dunstanburgh castle liggen. Zullen we daar maar eens heenlopen?
klik voor groot
Ik loop net even heuveltje op als ik dat met mezelf aan het overleggen ben. Geen geschikt moment maar ik weet al lang dat ik daarheen ga lopen en zo gebeurt het ook. We hobbelen over het veld verder naar Low Newton en lopen door de duinen richting het strand. Het is nog steeds lente, of eigenlijk zomer.
klik voor groot
Als ik op het strand ben, is het richting het castle nog steeds prachtig maar achter me is de lucht loodgrijs. Daar komt wat! Vreemd genoeg is het ook ineens keihard gaan waaien. Ik heb wind mee richting het castle maar ik zie niet uit naar de terugweg met deze harde wind.
klik voor groot
Al snel ben ik bij de opgang naar het castle. Ik klauter omhoog over de stenen en hobbel over het pad naar het castle. Eerst even langs die gekke ‘brug’ vormige rotsen. Blijft mooi. Verderop zie ik het castle al liggen. Intussen is het licht gaan sneeuwen maar niet echt bijzonder. Maar het is wel koud geworden ineens, ook door de harde wind.
klik voor groot
Ik ga door het hekje richting het keienpad dat om het castle loopt. Ik herinner me een keer dat ik er een half uur over gedaan heb. Dat was jaren geleden. Ik wist toen net dat de andere kant zo mooi was en wilde dat per se zien. Nu was de andere kant ook mijn einddoel. Dat leek me ver genoeg want dat zou de teller al op 20 brengen als ik terug was en ik was alleen een kort rondje van plan.
Maar het is zo ontzettend glad door de modder dat ik er halverwege de brui aan geef. Ik vind het niet erg, ik constateer het alleen en ga terug. Dit kost enorm veel tijd alleen voor een foto en ik zou het pad ook weer terug moeten. Met de harde tegenwind, de kou en het weer dat is omgeslagen is het wel goed zo en ik ga dus terug.
klik voor groot
Ik ga terug over de golfbaan in plaats van over het strand. Eigenlijk loop ik altijd zo terug en ik ben benieuwd hoe het pad er nu bij ligt. De vorige keer was er een wagen overheen gereden met diepe geulen en sporen. Onderstaande foto is van het pad richting de baan waar ik stond te pielen om de telefoon weer aan de praat te krijgen zodat ik een foto kon maken. Ik had vanwege het weer geen camera bij me, alleen de telefoon maar die deed het weer eens niet.
klik voor groot
Het pad was beter te doen dan de vorige keer en al heel snel waren we alweer bij de inham waar je weer het castle in de verte kunt zien liggen. Van herfst was het alweer lente geworden met een mooi en warm zonnetje. Wat een raar weer!
klik voor groot
Even naar boven klauteren door de duinen en dan via het stukje met de strandhuisjes.
klik voor groot
Daarna weer van Low Newton terug door de duinen naar High Newton. Daar neem ik ineens een hondje mee op sleeptouw. Ik stop netjes om de baas de kans te geven het hondje aan te lijnen maar het hondje luistert niet. Als ik vraag of ik door kon lopen, krijg ik geen antwoord. Jammer dan, dan ga ik dus ook door. En het hondje volgt me dus ook tot de parkeerplaats bij High Newton. Ik vind het vervelend maar ik kan er weinig aan doen. Gelukkig was het dier daarna verdwenen.
klik voor groot
Het lopen gaat super fijn en we schieten lekker op. Door de duinen richting Long nanny met de vogelhut bij de lange brug. En dan wordt het weer winter. Prachtige donkere luchten ineens met regenbogen. Maar achter me ook de zon (schaduwen!)
klik voor groot
Het laatste stukje lopen we dus ineens echt in de harde sneeuw en hagel. De wind waait onze kant op dus het is nog even bikkelen de laatste kilometer. Maar het was een mooie run. Mooi licht, lekker zonnetje en hele mooie kleuren in de natuur. Van alles wat eigenlijk.
Na ruim 20 km staan we weer bij de auto. Ik trek mijn lekkere warme jas aan en maak woef droog en warm. Zij is helemaal droog onder haar cloudchaser dus dat is prima. Nu op naar huis voor een warme maaltijd!
gegevens:
* 20,5 km
* 3 graden – alle seizoenen
februari 198 km – 2016 totaal 574 km
rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka bondi 4 – 47 km
hoka stinson lite – 562 km
hoka stinson trail – 264 km
hoka mafate speed – 268 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 11