Het is vandaag stralend weer als ik naar buiten kijk in de ochtend. Wat een bofkont ben ik! Niet al teveel wind en de temperatuur is ook goed. Ik ga dus zeker op pad maar wat ga ik doen? Na gisteren heb ik weinig zin in een enorm avontuur. Zal ik met de drone op pad gaan? Craster daarna pakken voor een runnetje? Naarmate de ochtend vordert, trekt het wel een beetje dicht maar het is nog steeds prima weer en de voorspelling is ook goed.

Ik besluit uiteindelijk voor een makkelijk en fijn rondje bij Belford. Geen poespas, niet nadenken. Mooie route, fijne afstand. Omdat het zulk lekker weer is en ik eigenlijk helemaal geen rugzak mee wil maar wel moet vanwege de riemen voor woefje, haal ik wat dingen eruit. Petje weg want het blijft toch droog etc.

Na de middag zijn we op pad voor ons rondje. Ik heb mijn aeroloftje aan met de sleeves. Wel handschoenen en hoofdband mee voor de zekerheid en die trek ik ook aan bij de warming up. Het is wel lekker buiten dus dat komt allemaal goed.

Het pad na de farm is erger dan ooit. Niet normaal maar ik weet dat na het weiland een stukje bos komt dus dat komt goed. Niet dus want door het bos hadden kennelijk paarden gedraafd voor een jachtpartij en daar was ook alles omgeploegd en modderig. Niet erg, straks kom ik op de weg bij de farm en kan ik lekkerder lopen. Dat klopt ook alleen stuit ik voor het eerst op een hek dat ik nauwelijks open krijg. Ik zie al dat ik straks ook een hek zal hebben dat dicht is (ik loop immers een achtje en kom straks bij het andere hek weer naar beneden). Wat een geklooi al. Het volgende stuk gaat prima en ik geniet van wafje en van het weer. Wordt het nou ineens kouder? Ik twijfel een beetje. Mijn handschoenen zijn al lang uit en ik wil eigenlijk mijn sleeves wel uitdoen. Maar toch aarzel ik. open gaat verder prima op wat rare stukken na die kapot gereden zijn door machines die bomen komen kappen en weghalen.

klik voor groot

Ik loop het laatste stukje door het bos en maak weer een hek open. Van dit hek weet ik al dat ik soms moet duwen en soms omhoog moet trekken maar uiteindelijk krijg ik deze ook open. Ik loop nu even vol op in de wind en voel een druppeltje. Kleintje. Zou dit een spotty shower zijn zoals het wel eens te lezen valt in de voorspellingen? Ik zie het wel. Kan er toch niets aan veranderen maar het zou wel vervelend zijn zo met dit dons giletje aan. Voor waf heb ik ook niks bij me, niet eens haar equafleece voor na de run. Was niet nodig met dit weer toch?

klik voor groot

En dan gebeurt het. Ineens is alles potdicht en grijs en vallen de eerste sneeuwspetters naar beneden. Van die enorme vlokken, half nat en half droog. Allemachtig wat is dit nou? De wind trekt aan en de temperatuur pletert naar beneden. Ik ben wel wat geklommen maar dit is wel erg onverwacht zo. Het houdt niet op, in tegendeel het wordt steeds erger. Mijn petje ligt op de bank thuis en ondertussen slaan de sneeuw en hagel vlokken in mijn gezicht. Arme woef. Ik baal dat ze nou zo nat en koud wordt. Ik loop nog even door maar besef al snel dat ik ijskoud ga worden als ik mijn dons dingetje aan ga houden. Vlug ruk ik mijn rugzak van mijn rug en grabbel naar mijn windjack dat er toevallig nog inzit van gisteren. Ik probeer het aan te trekken in de wind maar kennelijk heb ik het opgeruimd met de mouwen binnenstebuiten. Ooit in de wind een flinterdun jackje geprobeerd aan te trekken met de mouwen wel goed? Dan weet je dus hoe het is als je dat probeert met de mouwen binnenstebuiten. Dat gaat dus niet. Woef en ik worden steeds natter en ik scheld hardop. Hoe kan ik nou zo slecht gekleed hier in terecht komen? Dat gebeurt me nooit.

Uiteindelijk heb ik mijn jackje aan en zit de rugzak weer op mijn rug. Gauw verder en vanaf nu doorlopen dan maar zodat waf niet koud wordt (en ik ook niet). Dit stuk is even prima begaanbaar dus opschieten maar.

klik voor groot

Het stukje bos dat dan komt, is ook aardig begaanbaar. Ik probeer half half te genieten van de witte vlokken maar ik ben koud geworden van het omkleden en wil nu eerst warm worden. Mijn handschoenen zijn doornat maar ik hou ze aan omdat het wel helpt tegen de wind. Was dit nou het rondje zonder verrassingen dat ik voor ogen had?

Ik kom weer op een stuk dat niet goed beloopbaar is maar woef en ik slaan ons er dapper doorheen. Ik stuit weer op zo’n klote hek en even later weer eentje. Je begrijpt… er is eventjes niks goed vandaag. Die hekken zijn nat en koud en mijn handschoenen worden alsmaar natter van het geklooi met die stomme hekken. Ik scheld op de schapen en ik scheld op de hekken. Niet dat het helpt maar het is wel lekker.

De schapen kijken me zielig aan en ik roep alleen maar dat ze op moeten rotten. Stomme schapen. Dat is natuurlijk helemaal niet zo want normaal geniet ik enorm van die schaapjes daar. Vandaag even niet.

We hobbelen door en langzaam stopt het met sneeuwen/regen. Dat valt alweer mee. We zijn bijna bij de cave. Ik maak bliksemsnel een kiekje van een natte zielige woef en loop weer hard verder.

klik voor groot

Ook hier is het pad omgeploegd. Ik snap er niks van. Normaal is dit allemaal prima en het is toch echt droog weer geweest. Wat is dit nou allemaal….

We gaan door en door. Mijn handen zijn niet koud alleen maar nat met zware natte handschoenen. Mijn kleren zien er niet uit inmiddels. Maakt me niet uit de wasmachine is geduldig. Op het volgende stuk ren ik door natte stukken die spetters tot op mijn jackje geven. Waf ziet er ook niet uit. Als ze maar niet te koud wordt. Ik wil dat echt niet op haar leeftijd en ik zorg er altijd voor dat ze lekker warm is en wordt.

Ik kom weer bij de farm aan waar het hek dus dicht zit. Ik krijg het verdomde hek echt totaal niet open. Uiteindelijk lukt het maar omdat het zo’n enorm hek is, glipt de stang uit mijn handen en valt totaal open naar de andere kant. Ik moet om dat hek weer dicht te krijgen door koeienstront heen die over mijn enkels stroomt. Zachte bruine derrie die over mijn schoenen stroomt en erin. Vervelender vind ik nog dat woef dat ook op haar lijfje krijgt. Poep en modder zit vol met bacterien en daar heb ik nou helemaal geen zin in. Klote boeren met hun klote koeien en die stront die maar overal ligt. Scheldend ren ik langs de koeien hoofden die door de tralies steken om te kunnen eten. Ze snappen me niet helemaal geloof ik maar ik snap mezelf ook niet. Ik lijk wel een psychiatrisch patient met dat gevloek zeg.

Na de farm moet ik het weiland over met de paardjes. Geen paardjes maar wel hele zachte grond. Normaal niet erg maar vandaag wel. Ik greep al eens in het schrikdraad en wil dat niet nog een keer. Ik scheld dus op het schrikdraad en op die stomme paarden die het weiland zo hadden omgeploegd. Echt zo nuttig allemaal.

Mijn andere hersenhelft probeert mijn gemopper te overstemmen en vraagt beleefd waarom ik zo aan het schelden ben. Het is toch weer droog? Woef doet het toch goed en je bent er toch bijna? Het was toch eigenlijk wel een grap en ook nog eens best mooi? Het is toch leuk?

klik voor groot

‘Nee’ muit mijn andere hersenhelft. Klote paden, klote boeren die alle paden kapot maken met die stomme machines. Nou dat laatste klopt wel want het volgende stuk is ook allemaal kapot gereden. Inmiddels ben ik best een aardige modderloper maar op sommige korte steile stukjes naar beneden ben ik echt een schijterd als er van die enge glij troep ligt. Waf niet, die dendert gewoon naar beneden op haar sublieme spikes. En wacht dan af of ik ook nog eens kom.

Gelukkig komt nu het muurtje al in zicht waar woef zelf overheen kan klimmen. Ik klim er ook overheen. Het laatste stukje en dat is normaal wel te doen. Maar wel verdomme. Weer zo’n klote machine overheen geweest en tot mijn verrassing is de boer op dat moment net bezig en komt aanrijden met z’n trekker. “Ja ja maak maar lekker kapot allemaal’ gil ik hem toe. Hij hoort toch niks (hoop ik). Hij blijft even achter me rijden maar uiteindelijk laat ik hem toch voorgaan. ‘Goed gedaan hoor met die klote trekker van je’!

Maar een stukje verder staan we toch gewoon bij het watertje waar ik wafje maar even schoon maak zover dat kan en zover het niet al te koud voor haar is. Dat water stroomt daar en is werkelijk ijskoud. Maar de meeste rommel is er weer af tenminste. In de auto trek ik gauw mijn jas aan en maak woef zo goed mogelijk schoon en droog. Ik heb maar 1 doekje bij me, want dit had ik niet verwacht natuurlijk.

Gauw naar huis en daar stop ik alles in de was. Als ik mijn schoenen ook schoon gemaakt heb, ben ik ook weer heerlijk warm. Woef ligt dan al met een vol buikje lekker in haar equafleece te slapen op haar bedje.

Wat een raar rondje. Ik heb er maar 2 minuten langer over gedaan dan mijn vorige snelle ronde ondanks mijn geklooi met mijn jasje en de paar foto’s die ik maakte. Kan je nagaan hoe ik mijn best heb gedaan op de stukken waar ik door kon lopen. Nou koud had ik het ook zeker niet (meer)…..

Ik denk dat ik me vooral ergerde aan mezelf, dat ik niet goed voorbereid op pad was gegaan en ook niet de juiste spullen had voor woefje.

Achteraf wel een grap. Vooral omdat ik eigenlijk niet snap waarom ik me nou werkelijk aan alles ergerde onderweg Van hekken tot schapen en boeren aan toe.

Never mind. Ronde gedaan en ervaring rijker.

Op naar de volgende.

gegevens:

* 17 km
* 2 graden

februari 158 km – 2016 totaal 534 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka bondi 4 – 39 km
hoka stinson lite – 562 km
hoka stinson trail – 264 km
hoka mafate speed – 237 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 11