Vandaag is het nog een mooie dag terwijl voor morgen storm Frank voorspeld wordt met zware regen en harde wind. Dus trek ik er nog maar even op uit voor een runnetje. Maar ik heb geen zin om enorm te klimmen, en woef en S. blijven allebei thuis. Waar zal ik dus eens gaan lopen dan? Ik heb ook geen zin in het rondje over de weg omdat ik daar ga racen…. Ik ga dus voor de computer zitten, roep de kaart op en tuur eens naar de omgeving. Loch Creran stond al op ons lijstje. Ziet er goed uit maar ik kijk nog wat verder en zie Appin. Dat ziet er ook goed uit misschien voor een rondje zonder wafje. Ik ken het gebied vanuit de auto maar liep er nog nooit. Het is hier ongeveer 13 mile vandaan dus niet al te ver. Ik teken een route uit die wat lijkt, haal er nog een lusje uit omdat ik niet te lang weg wil zijn en zet alles in de navigatie. Daarna ben ik snel klaar om te vertrekken. Ik ben erg benieuwd want het is allemaal nieuw en als het goed is, heb ik ook nog uitzicht op Castle Stalker aan het einde van de route.
As ik wegrijd, lijkt het te miezeren of misschien te gaan regenen. Is dat zo? Misschien dan de route omkeren zodat ik nog droog weer heb als ik Castle Stalker in beeld heb? Ik besluit dat niet te doen en gewoon de route te lopen zoals ik getekend heb. Regen of zon, gewoon lekker lopen en rond kijken. Ik scheur bijna de kerk in Appin voorbij en rij even achteruit om de parkeerplaats rechts op te kunnen rijden. Die heb ik maar vast gevonden. Ik zie al meteen dat ik geen enkele dekking heb met de telefoon dus ik zet ook de satelliet ontvanger aan in de hoop dat S. thuis een beetje mee kan kijken waar ik ongeveer ben.
Snel een kiekje van het kerkje en dan even een heel klein stukje over de weg voordat ik rechtsaf zal slaan over een single track road. Dat is inderdaad maar een heel klein stukje over de weg en al snel loop ik op de smalle rustige weg. Mooi! Geen auto’s en af en toe een uitzicht over de bergen in de verte.
klik voor groot
De weg is heel rustig en het loopt prima ook al gaat het een beetje op en neer. Ik weet dat ik richting het water loop, dus ik zal uiteindelijk wel weer lekker kunnen dalen straks. Ik geniet met volle teugen en loop op mooi lage hartslag. Heerlijk zo!
Na een poosje kom ik inderdaad bij de bocht van de weg waar het water te zien is. Er liggen enkele fantastisch mooie huizen. Ik wist wel dat het mooi was hier, maar dit slaat alles wat hier gebouwd is.
Ik maak een kiekje van het watertje.
klik voor groot
Ergens kan ik even via een hek wat dichterbij de waterrand komen. Drassig maar goed te doen. Mooie plek zeg en ik mijmer even over kamperen hier en met de kano onderweg zijn….
klik voor groot
Ik loop rustig verder en de weg stijgt een beetje. Als ik de bocht weer omsla, zie ik een bordje dat de garden geopend is.. het ziet er daar mooi uit en ik kijk even naar de kaart of ik daarheen ga lopen voor een extra lusje. Het doorkijkje naar het water is erg mooi daar maar ik besluit door te lopen.
klik voor groot
Ik loop verder en weet dat ik straks rechts moet aanhouden om een pad op te lopen. Maar als ik in de bocht aankom, zie ik dat het pad ineens onder de weg doorloopt. Prima pad maar hoe kom ik daar nu? Ik kijk nog eens op de kaart en zie dat ik via de gardens er eventueel wel kan komen. Ik ga dus terug en moet even klimmen. Ik passeer daarbij twee wandelaars die met veel moeite de weg omhoog strompelen. Ze zijn wat verrast dat ik ben omgekeerd maar ik leg uit dat ik een verkeerde route heb gekozen. Ik sla dus af richting de gardens maar kan het pad niet vinden wat ik moet hebben (of beter gezegd: het pad dat ik denk te willen hebben). Ik zie uiteindelijk een dame bij haar auto en vraag of ik hier mag lopen en of ik de goede richting op ga voor het pad (terwijl ik op de kaart wijs). Ze begint een heel verhaal en zegt uiteindelijk dat ik even terug moet lopen over de weg en het hekje met private door moet gaan en vanaf daar verder kan gaan. Ik geloof er niks van want dat hekje had ik al bekeken en daar achter is alleen maar overwoekerd terrein maar goed, ik ga dus weer terug naar de weg terwijl de klok doortikt. Gatsie ik was net zo vredig en rustig aan het lopen en nu dit weer….. Ik klim over het hek en kom met veel moeite op een pad waarbij ik onder een boom door moet kruipen en bijna met mijn rugzak blijf haken.
klik voor groot
Dan hoor ik een hond blaffen en iemand roepen ‘can I help you’. Nou dat weer….. Als ik eindelijk op het pad sta komt er een dame op me afgelopen. Nee nee ik mag daar helemaal niet zijn en er volgt een hele discussie over right of access, 12 acres private road en afgesloten paden. Het pad waar ik heen wil zou afgesloten zijn met electric gates en nergens naar leiden. Maar belangrijker: ik zou trespassen en ze zouden de politie mogen bellen om me te laten arresteren. Nou nog mooier zeg. Hoezo right of way? Hoe het ook zij, ze wijst me uiteindelijk de kortste weg naar de gewone weg waar ik uiteindelijk ook eerder al liep (was het een half uur geleden of langer….). Wat een gezeik maar ik ben er even klaar mee en vertrek gauw maar niet nadat ik gehoord heb dat de dame in kwestie de huishoudster is. Aha, nu begrijp ik er meer van. Dit gezanik heb ik ook eens op de golfbaan bij Gullane gehad. Ook iemand die ineens baasje mocht spelen en eens lekker iemand kon vertellen dat er iets niet mocht.
Anyway, het is goed zo, ik ga door en kom een stukje verder op de weg uit dan ik gedacht had. Ook prima hoor. Maar het is toch vreemd, want hoe zou ik dat moeten weten van te voren als ik een route maak? Nu maakt het niet uit en kan ik zonder grote omweg gewoon mijn route vervolgen. Maar hoe doe je dat op een hele lange route waar je dan ineens misschien wel kilometers om moet lopen? Geen idee. Voor nu niet belangrijk. Ik zie nog een mooi lusje voor een andere route die naar het water loopt en loop verder. Ik zal nu in Port Appin uitkomen en dat is vast ook erg mooi. De weg is gelukkig heel rustig dus het maakt niks uit.
En jawel: het uitzicht is prachtig daar en ik maak twee foto’s. Lismore is ook zichtbaar met het haventje.
klik voor groot
Ik hobbel rustig verder en geniet weer van de route. Ondanks het gezeik en de verloren tijd ben ik weer lekker in mijn moment tijdens de run.
Bij de volgende bocht is er weer een mooi uitzicht!
klik voor groot
Ik ben benieuwd of ik straks nu inderdaad een pad ga vinden over het water weer terug richting Appin. Maar ik weet ook dat ik eventueel over de weg kan lopen.
klik voor groot
En dan zie ik ineens inderdaad links van me Castle Stalker op het eilandje liggen. Er is nog net een beetje licht. Wat een mooi plaatje. Grappig dat ik nooit geweten heb dat je dat vanaf deze kant ook kunt zien.
klik voor groot
Even verderop is inderdaad een pad over het water. Meer dan een pad, het is een gloednieuw pad met een heuse Jubilee Bridge (2014). Geweldig punt hier en ik ben helemaal blij dat ik deze nieuw route zo heb gekozen.
klik voor groot
Het is jammer dat nu net het laatste zonnetje verdwijnt maar ik maak nog gauw een foto van het water met het eilandje met Castle Stalker en de bergen op de achtergrond.
klik voor groot
Als ik aan het einde van de brug en het pad ben, kan ik eventueel even naar links afslaan om dichterbij Castle Stalker te komen. Maar er is geen echt mooi licht meer en als ik het niet doe, blijft er nog iets nieuws over voor een volgende route hier. Ik sla dus – zoals gepland – naar rechts en loop het laatste stuk naar de auto terug over een mooi nieuw fietspad. Ik heb al gezien dat het laatste jaar kilometers nieuwe fietsroute zijn aangesloten op reeds bestaande routes. Dat riekt dus naar meer en een lange route is nu makkelijker te lopen hier. Ik kies voor het fietspad aan de andere kant van de weg in de hoop dat er een paadje is naar de parkeerplaats en dat blijkt zo te zijn. Prima en na 13 km sta ik weer bij de auto na een prachtige nieuwe route met mooi weer. Op naar de volgende dan maar.
gegevens:
* 13 km
* 12 graden
december 328 km – 2015 totaal 4.015 km
rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 323 km
hoka stinson lite – 517 km
hoka stinson trail – 90 km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 11 km