Het is droog vandaag en gelukkig niets te zien van ijs. Vanmorgen was het ijskoud en was het gras keihard bevroren, maar de auto ziet er goed uit en er ligt ook geen ijslaag op de weg zoals gisteren. Ik ben nog steeds verkouden, dus ik ga alleen een kort rondje doen omdat ik toch ook de hond moet uitlaten! Zij heeft er al helemaal zin in als ik de kamer binnenkom dus we gaan gauw op weg. Omdat ik geen zin heb om een half uur te rijden, vertrek ik gewoon vanaf Beadnell voor een rondje richting Low Newton en terug. Dat heb ik vorige week al gedaan (toen naar Dunstanburgh) maar voor vandaag is dat best. Volgende keer vanaf Alnmouth naar de stepping stones maar ik heb er echt even geen zin in.

Als we vertrekken is het droog en waait het niet. Wat een verschil met vorig week toen waf bijna wegwaaide van het strand! We hobbelen vrolijk over de modderige duinpaden. Vandaag loop ik op mijn niksies en dat bevalt prima. Als ik een foto neem bij de lange brug, hoor ik een enorme groep ganzen boven me vliegen. Het is waarschijnlijk niet te zien op de foto en eigenlijk zou er geluid bij moeten, want het is een fantastisch gezicht en geluid.

klik voor groot

Echt bijzonder en ik moet gewoon even stilstaan, luisteren en kijken naar deze groep. Dan gaan we maar weer verder. Ik kom een man tegen met een hondje en die houdt me ook even op. Ik vind het leuk. Dit is nou zo genieten tijdens het lopen. Geen gejakker met horloges en tijden, maar gewoon lekker lopen, om je heen kijken en een praatje maken. Stoppen als je iets moois ziet of hoort. Daarom wilde ik leren lopen en daarom geniet ik er zo van. Ik hobbel heerlijk over de paden, mijn voeten vinden als vanzelf de weg over de oneffen paden met kuilen, stronken en andere rare dingen. Hoewel ik enorme zwakke enkelbanden heb, zwik ik eigenlijk nooit. Ik denk doordat ik bijna met de ondergrond meega. Het blijft wel voortdurend vooruit kijken, maar ik heb nog nooit iets geks gedaan eigenlijk. Voordat ik er erg in heb zijn we alweer bij High Newton met het gekke hekje waar ik overheen moet en waf onderdoor kan. Helaas stelt de camera scherp op het prikkeldraad als ik ook eens iets leuks bedenk en een selfie wil maken van het klauteren.

klik voor groot

Waf doet het een stukje beter:

klik voor groot

Daarna verder naar Low Newton en daar zijn we ook al in een oogwenk. Hum… pas 5 km op de teller dus als ik terugkeer heb ik een 10 km rondje gedaan. Ik wil nog veel verder, maar ik besluit dat het toch OK is zo en neem een andere route terug die ietsje langer zal zijn maar mooi langs de zee loopt. Het is opvallend hoeveel lawaai de zee maakt, zelfs op een rustige dag als vandaag. De golven beuken op de rotsen en eigenlijk is het best hard geluid. Soms maakt de weg een bochtje en hoor je het bijna niet meer. Wat bijzonder eigenlijk als je er zo op gaat letten. Af en toe hoor ik een vogel en als ik dan opkijk, is het vaak een groepje tureluurs of scholeksters. Altijd leuk om te kijken en te luisteren. Helaas stoort de Mio nu voor de derde dag op rij. Waardeloos. De reset hielp dus niets blijkbaar. Ik liep op een HF onder de 130 en ineens zijn de waardes ‘all over the place’. Ik zet het ding maar uit want hier word ik niet goed van.

klik voor groot

Daarna hobbel ik in een ruk door naar de auto omdat het inmiddels heel zachtjes miezert. Ik kom nog een groepje honden tegen die mijn wafje eens even komen bekijken maar zich prima gedragen. De dames vragen waar ik heen ga en waar ik vandaan kom en ik vertel over mijn plannen voor de Borders Abbey Way. Dat ik vorige week naar het kasteel liep en terug, vinden ze maar een eind. Ik niet, maar ik heb het idee dat het gevoel voor afstand wel verandert over de tijd. Dit rondje van 11,5 km valt inmiddels in het ‘mini rondje gevoel’, hoewel ondergrond, en weersomstandigheden natuurlijk heel veel uitmaken. Als ik straks weer de heuvels inga, moet zoeken op de kaart en misschien weer in de wind sta, kan een rondje van 10 km bijna een middagvullend programma zijn. Maar zulke rondjes als vandaag zijn een eitje. Lekker even de hond uitlaten!

Op naar de volgende ronde dan maar weer. Grappig genoeg zie ik nu dat ik vorig jaar op 21 januari precies hetzelfde rondje liep. Alleen toen terug over het strand. Ik had er toen op 21 januari 165 km opzitten, nu 244. Best een verschilletje.

gegevens:

* 11,5 km
* 2 graden

jan 244 km – 2015 totaal 244 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 314 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 92 km
hoka stinson trail – 1.124 km
hoka stinson trail – 34 km
minimus MT – 303 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km
speedcross – 52 km