Vannacht stormde het hier vrij behoorlijk. Zelfs de zware houten banken waren omgekieperd en dat zegt wel wat denk ik. Maar het zag er in de ochtend zonnig uit. Nadat ik met de hond had gewandeld, kletterde het ineens van de regen, maar na een uurtje werd het alsnog droog. Het weer lonkte dus en riep me naar buiten. Wat zou ik eens gaan lopen dan? Ik besloot om van Beadnell naar Dunstanburgh castle te lopen als dat haalbaar zou zijn met de wind. Ik loop dat eigenlijk altijd vanaf Low Newton maar Beadnell is veel dichterbij met de auto vanaf hier en dat stukje extra lopen zou ik er wel aan kunnen plakken met de benenwagen dacht ik zo.

Vol goede zin dus op pad!

klik voor groot

Ik startte deze keer in Beadnell, maakte even snel een foto van dat bouwsel daar en was verrast over de storm op het strand. Waf en ik hadden meteen een berg zand in onze ogen. Geen pretje en ik besloot in ieder geval de heenweg door de duinen te doen. Misschien had ik op de terugweg nog geluk dat de wind niet gedraaid zou zijn en zou ik met wind in de rug kunnen lopen. Eerst maar eens op weg door dat lelijke caravan park en dan richting de brug waar in de zomer speciale bijzondere vogels broeden (en bewaakt worden).

klik voor groot

Vanaf daar weer een stukje verder richting High Newton. Een paar jaar geleden liep ik op een andere manier en kon ik helemaal niet vinden hoe ik daar moest komen. Nu weet ik prima de weg en bovendien is het gewoon een makkelijk pad. Modderig is het niet overigens. Ik had verwacht dat het heel modderig zou zijn en trok daarvoor de speedcross aan om eens te proberen. Maar ik maakte volgens mij toch een fout door deze schoenen te kiezen en niet de Fellraisers die ik eerst had uitgezocht. Maar goed, eerst maar eens kijken.

klik voor groot

Vanaf High Newton lopen we naar Low Newton. Waf moet even onder een hekje doorkruipen. Als ik even kijk heveel kilometer ik gelopen heb op dit punt, zie ik 150 meter staan. Huh? Dan zie ik dat ik blijkbaar op de lap toets heb gedrukt onderweg. Dat kan makkelijk, want mijn jack is nogal strak. Stom eigenlijk dat de knoppen van de 910 niet vastgezet kunnen worden zodat je niet per ongeluk ergens op kunt drukken. Nu drukte ik op de lap toets blijkbaar, maar voor hetzelfde geld druk je op de uit knop en stopt de meting. Nou ja niks aan te doen, route in stukjes dan maar. Verder gaan we weer, richting Low Newton dan maar. Daar zal ik over het strand richting het Castle lopen en dat is het eindpunt. De route zal dan ongeveer 20 km zijn geweest als ik weer terug ben en dat is met deze keiharde wind echt wel genoeg.

Als we hoog zijn, ze ik het castle al liggen heel in de verte

klik voor groot

Tegen de wind in lopen we weer naar beneden richting Low Newton en vanaf daar over het strand. Dat is geen pretje. Het is echt wel lekker weer maar die wind is zo keihard. Waf doet helemaal gek en springt kleine rondjes om te proberen uit de wind te blijven.

klik voor groot

Dit stukje zal ik toch even over het strand lopen, want ik wil de terugweg over de golfbaan lopen zoals ook de ultra loopt op dit deel. Bovendien is het strand redelijk beloopbaar (althans het begin, zo blijkt later).

klik voor groot

Bij de stream moet ik even omlopen door een duin en daarna weer het strand opkomen is even een dingetje, want ik zak tot mijn enkels weg. Dat loopt toch voor geen meter. Ik mopper en ploeter voort. Uiteindelijk komen we er echt wel. Kwestie van stapje voor stapje en door blijven modderen. Inderdaad klauter ik al snel de rotsen op richting het pad naar het castle. Gelukt! Nu nog maar en klein stukje voor het einddoel en dan weer terug. In gedachten heb ik de trip al opgedeeld in stukjes: eerst terug naar Low Newton, dan een stukje naar High Newton, dan naar de brug en dan naar Beadnell. De ultra zal ook dit stuk pakken, dus dit is een mooie oefening ook al kunnen omstandigheden dan totaal anders zijn. Meer of minder wind, modder of niet, regen of sneeuw. Dat zullen we allemaal nog gaan meemaken en zien. Deze keer geen modder tijdens de verkenningen zoals vorig jaar.

klik voor groot

Het pad rond het castle is goed te doen. Ik heb er eens een half uur over gedaan omdat alles een glijdende modderzooi was. Ik liep er ook een keer met sneeuw, dat was prachtig mooi. Deze keer is het gewoon te doen al blijven die rare gladde stenen wel een beetje een uitdaging hier.

Als ik de hoek om kom, staat er een enorme kudde schapen die langzaam in beweging komt als mijn woeffie eraan komt. Leuk gezicht! Het is nog redelijk helder weer, dus maak ik nog wat foto’s van het castle voordat ik weer terugkeer. Ik heb echt geen zin meer om nog naar Craster te lopen, dit is echt genoeg voor vandaag.

klik voor groot

Nog eentje om het af te leren en dan gaan we terug:

klik voor groot

De terugweg gaat redelijk goed. Eerst even rond het castle, daarna het pad langs de golfbaan. Ik merk wel dat ik vermoeide voeten heb door het constante bewegen op die rare paden. Ben ik nou moe of ligt het aan deze schoenen? Ik weet het niet, maar prettig voelt het niet. De wind blijft beuken en zelfs met zijwind loopt het rot omdat mijn voeten tegen elkaar worden geblazen door de harde wind. Op smalle paden moet je zelfs oppassen dat je op het pad blijft en niet ineens tegen de hoge zandrand wordt aangeduwd door de wind. Ik mopper een beetje, maar ik weet dat ik toch echt gewoon door moet lopen als ik bij de auto wil komen.

We naderen Low Newton. Dat is vast de eerste hurdle. Nu even omhoog en dan verder naar High Newton. Al snel zijn we weer bij het hekje. Ik denk dat het handig is om het strand te pakken maar bedenk me en keer terug. Ik kan immers niet over het water waar de brug overheen loopt, dus ik kan beter door de duinen lopen, over de brug en dan eventueel via het strand naar Beadnell. Zo loopt de ultra ook en dat is wat ik uiteindelijk ook doe. Ik ben moe en niks loopt er meer lekker. Die wind beneemt je letterlijk soms bijna de adem. Mijn gezicht worst geschuurd door de zandkorrels en soms heb ik gewoon mijn ogen dicht. Ik vind waf ook een beetje zielig eerlijk gezegd. Het laatste stukje over het strand is een mix van wandelen en lopen. Ik voel mijn voeten, ben moe en heb er wel genoeg van eigenlijk. Toch probeer ik te eindigen met een goed gevoel en dat te ankeren want ik loop hier immers eind februari ook.

Na 20 km zijn we weer bij de auto. Het was ook echt genoeg vandaag met dit rare weer. Goede oefeningen maar echt voldoende. De eerste 145 km zitten er weer op voor dit jaar. Vanavond even zwemmen en dan morgen even niks.

gegevens:

* 20 km
* 8 graden – stormachtig

jan 143 km – 2015 totaal 143 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 314 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 41 km
hoka stinson trail – 1.124 km
hoka stinson trail – 34 km
minimus MT – 303 km
minimus MT – 6 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km
speedcross – 20 km