Monthly Archives: December 2014

12.12.2014 – hitland – 10 km

Vandaag weer een rondje met woeffie. Pootje nog ingepakt en omdat het regent en waait, ook maar een jasje aan. Ook ik heb regenkleding aan. Mooie test voor Schotland. Het Montane jackje heb ik natuurlijk al vaker gedragen maar een regenbroek nog nooit en ik was er benieuwd of dat uberhaupt te doen is. Het weegt helemaal niets en ik heb er dus tijdens het lopen ook totaal geen last van gehad. Of het nu werkelijk helemaal waterdicht is, weet ik niet, ik zal eens nalezen op de site hoe dat zit, want ik voelde op een gegeven moment wel degelijk water en dat was geen condens volgens mij.

Verder ging het rondje heel behoorlijk eigenlijk. Lekker continu gelopen en omdat ik het niet te lang kon maken, waren we dus met ruim 10 km alweer terug bij de auto. Maar voor nu even lekker eruit geweest en woeffie vond het ook wel fijn volgens mij. Ze heeft de volle afstand met een een of andere rare wortel lopen sjouwen.

Op naar de volgende ronde. Geen Spark dus voor mij maar zelf een flinke afstand lopen. Lekker op mijn gemakje met woef een stukje van de route mee! Het schiet deze maand totaal niet op met de kilometers door het gedoe met waf en de straat. Maar wie weet komt het nog… Die 3.000 haal ik wel maar ik ga er niet dik overheen zoals de planning was.

Gegevens:

* 10 km
* temp 8 – harde regen en forse wind
* lap continu 7.13 min/km – HF average 135 (max 142) – cadans 162

dec 78 km – 2014 totaal 2.896 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 266 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 491 km
hoka stinson trail – 864 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km

10.12.2014 – hitland – 13 km

Gisteren kwam het er helaas niet van om te gaan lopen omdat ik weer naar de dierenarts ben geweest in Terneuzen. Het is eigenlijk nog steeds totaal een raadsel wat die bal nou precies is. Maar toch gaat het vooruit dus kijken we het even aan tot maandag en beslissen dan of alsnog een biopt met histologie nodig is. Maar daarvoor moet ze onder narcose etc. en het lijkt me niks eigenlijk. Ze is fit en blij en inmiddels rukt ze niet meer aan de bandage zoals een paar dagen al aan de gang was. Misschien beter ingepakt of minder irritatie.

In ieder geval ging ze hard rondjes rennen en met haar tijger rommelen toen ik in mijn renkleding naar beneden kwam, dus madam had wel zin in een rondje! Het was best fris en ik had last van mijn longen. Ik moet maar weer meteen met de K5 beginnen, want dat kan ik wel gebruiken in de komende winter denk ik. Maar al snel liep het al wat beter en hobbelden we vrolijk door Hitland en over de dijk. Steeds een kort stukje over de dijk, zodat we een beetje slingerden en minder last hadden van de koude wind. Het was wel droog tot mijn verrassing en eigenlijk heel aardig weer. Vanwege de koude wind had ik mijn flinterdunne Falke windjackje aangetrokken. Dat gaat standaard een plekje in de rugzak krijgen straks in Schotland. Lijkt me ideaal want het weegt niks.

Hoewel woef volgens mij nog wel een uur had kunnen lopen, vond ik het na ruim 13 km welletjes en ging ik weer richting de auto. Zodoende was ik net op tijd terug voor de stratenmaker die de tuin dicht zou komen maken!

Op naar de volgende run dan maar weer.

Gegevens:

* 13,25 km
* temp 5

dec 68 km – 2014 totaal 2.886 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 256 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 491 km
hoka stinson trail – 864 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km

07.12.2014 – bruggenloop – 15 km

Vandaag was het weer tijd voor de Bruggenloop. Dit jaar alweer de vierde keer dat ik deze zou lopen. Het eerste jaar in 2011 was ik nog fris en fruitig en liep ik de run ruim binnen de 1.30. dat is me daarna niet meer gelukt. In 2012 wilde ik het proberen met RWR maar startte ik totaal verkeerd en liep ik mezelf kapot, vorig jaar liep ik tegen de 158 HF grens aan waar ik niet overheen kon waardoor het alleen duwen en harken werd en ik uiteindelijk ben overgestapt op RWR maar moeite had om de finish te bereiken. Ik had vorig jaar notabene getraind voor de bruggenloop met temporuns en intervals etc.

Dit jaar niet. Ik heb alleen maar MAF trainingen gedaan op max HF van 138 en bovendien al weken slecht geslapen, een week helemaal niet gelopen en twee dagen geleden nog getraind alsof ik op klompen liep. Ook was ik totaal niet voorbereid. Ik had snel alles klaargelegd wat ik aan wilde trekken en was daarna met S. naar de kwekerij gegaan om nieuwe bomen en planten te halen voor de tuin. Toen we terug kwamen had woef haar bandage losgerukt en heb ik eerst de wond en de poot verzorgd en me in allerijl omgekleed. Omdat woef meteen aan haar poot begon te rukken toen we in de bijkeuken stonden, besloten we haar uiteindelijk maar mee te nemen met haar jasje aan. Konden we tenminste opletten wat ze aan het doen was. We gingen er eigenlijk meer heen met het idee dat ik toch had willen lopen vandaag. Het was nog pest weer ook, regen en wind, echt niks aan.

Op de brug naar Rotterdam was het al hartstikke druk en uiteindelijk vonden we met moeite alsnog een parkeerplekje en konden we richting de Kuip lopen waar de start zou zijn. Het regende en het was echt gezellig (niet dus). Maar goed, we kwamen op het plein en ondanks het feit dat mijn ophaal bonnetje voor het lampje was weggewaaid onderweg, kreeg ik een lampje. Ook alweer leuk. Daarna het wachten tot de start.

klik voor groot


Toen het bijna tijd was, trok ik mijn jas uit en de poncho aan. Niet handig achteraf want vanaf de poncho druppelt alles nog harder op en in de schoenen en op de broek. Volgende keer gewoon in de regen blijven staan. Maar dat wordt niet meer bij deze loop. Daarover later meer. Het wachten duurde vrij lang, omdat de eerste startgolf nauwelijks op tijd weg kwam in die 10 minuten. Maar uiteindelijk konden we dan toch vertrekken. Totaal liepen bijna 12.000 lopers mee: teveel voor dit evenement dat totaal uit zijn voegen gegroeid is, zoals ik aan de finish zou merken.

klik voor groot


Ik had besloten om het traject continu te lopen als dat zou gaan en een beetje behoudend. De eerste kilometer ging uberhaupt al niet snel door de massa en dat was ook prima. Al snel zag ik twee dames die een beetje Ok tempo liepen en daar sloot ik me bij aan (nadat ik gevraagd had of dat OK was). Jammer genoeg raakte ik ze op 8 km kwijt door de drukte en kon ik niet meer makkelijk aanhaken. Dan maar op eigen kracht. Mooie oefening. De Brienenoord brug viel me mee, en naar beneden kon ik lekker doorlopen. Het viel me makkelijker dan vorig jaar gek genoeg en ik had al op de brug (met een soort tegen/zijwindje) gezien dat mijn HF mooi over de lastige grens was geschoven. Geen probleem daarmee dus.

Grappig genoeg dacht ik op een gegeven moment dat er 10 km opzat, maar dook ineens het 11 km bordje al op. Dat was een meevaller. Nog maar 4 kilometer en dit zou ik dus makkelijk gaan halen zonder stoppen en zonder problemen. Het laatste stukje ging ook vrij aardig eigenlijk. Toen de laatste kilometer in beeld kwam, voelde ik me nog fris en was ik blij dat het zo gelopen was. Het had blijkbaar sneller gekund, maar zonder enige training en met de vermoeidheid van de afgelopen weken was dit goed zo. Maar die laatste ruk dan nog maar even versnellen dat was prima. Op de laatste 800 mtr zette ik nog een soort sprint in. Vorig jaar was ik blij dat ik er eindelijk was! Ik rende, zag de finish boog en was helemaal trots en verrast dat het zo goed gegaan was…… Nog een klein stukje en toen…… konden we de tijdmat niet over. Ongelooflijk. Ineens komt de massa tot stilstand, ik schat letterlijk een meter of 3 a 4 van de matten af. Ik ben verbijsterd. Te laat besef ik dat ik mijn horloge gewoon moet stoppen. Ik zie 1.33 nog wat op de klok. Kennelijk toch sneller dat vorig jaar en dat is leuk. Maar wat het nou precies was? Ik heb geen idee. Als ik eindelijk de mat over kan schuifelen, duwend en scheldend met vele anderen word ik op bijna 1.35 afgeklokt. Niks aan te doen maar ik heb wel de pest in. Loop ik een keer een aardige ronde, krijgen we dit.

Zelfs de krant gehaald: link artikel. Organisatie zegt te betreuren… in 2012 deden ruim 6000 lopers mee, in 2013 ruim 7000 en dan nu ruim 11000. Alles draait om geld.


de boog met de finish!

Tot overmaat van ramp duurt het ruim 25 minuten voordat de massa door de smalle gang met hoge hekken heen is, op weg naar de medailles en wat te drinken. Achterlijke zooi. Ik ben goed gekleed en koel niet eens snel af, maar mensen klagen en schelden en terecht. Dit is dus de laatste keer dat ik deze loop heb gedaan.

Pas om 18 uur zitten we eindelijk in de auto voor een run die om 15.30 zou starten. Waardeloos.
Ik ben tevreden over het verloop van de run. Misschien was ik iets te behoudend, maar voor het eerst geen gedoe met de HF die vastliep, voor het eerst een versnelling aan het einde en echt fruitig over de streep. Met alleen MAF trainingen en totaal geen specifieke training voor deze run een prima resultaat.

Op naar 2015. Ik ga definitief niet de Spark marathon lopen volgende week. Ik ga wel rond de 35 a 40 km lopen, maar het kost nu even teveel tijd om daarheen te gaan en te gaan lopen en te moeten jakkeren. Ik richt me nu op de aanstaande reis en op woef.

Op naar de volgende run dan maar!

Gegevens:

* 15 km
* temp 7 – regen
* 6.10 min/km – HF average 153
* kleding: winter 2xu, sleeves, KM shirt, start met handschoenen en buff
* schoenen: pure flow
* voeding: niets

dec 55 km – 2014 totaal 2.873 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 243 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 491 km
hoka stinson trail – 864 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km

05.12.2014 – ellecom – 14 km

Vandaag de tweede dag in het hotel. Ik heb vanmorgen geprobeerd te zwemmen maar het water voelde zo koud, dat ik alleen oefeningen heb gedaan. Jammer maar helaas. Daarna heb ik liggen slapen onder mijn lekkere warme slaapzak en rond 14.00 uur was het tijd voor een rondje. Woef had de ronde van gisteren prima doorstaan, want in de avond was ze alweer lekker aan het doorlopen tijdens onze avondwandeling en de bal zag er ook goed uit. Dat durfde ik dus wel aan, maar natuurlijk nog niet de 22 km ronde die ik hier normaal door het bos loop. Eerst dus maar naar Middachten en eens kijken wat we daarna zouden gaan lopen. Op het landgoed werd ik aangesproken dat de hond toch echt aan de riem moest houden en daarom koos ik maar niet meer voor het bos maar gewoon voor hetzelfde rondje erachteraan als gisteren. Dat zou lang genoeg zijn en daar kon ze lekker los lopen. Maar dat lopen…. het voelde alsof ik op klompen liep. Mijn hartslag was sky high bij een tempo van niks en ik kwam echt niet vooruit. Te moe geworden. Dat is duidelijk. Hoewel ik de laatste maanden altijd gewoon continu loop, besloot ik terug te vallen op RWR met een absurde ratio van 1/20. Daarbij lukt het me toch om onder de 7 min/km te blijven maar tikte mijn HF gewoon de 150 (!) aan, terwijl ik bij mijn MAF rondjes op 6.45 min/km loop met een hartslag van 136. Iets is er dus echt anders. Jammer maar helaas. Ik moest toch weer richting hotel dus ben ik maar door blijven sukkelen op de ingezette ratio en dan maar met hoge hartslag.

Na 14 km waren we weer thuis. Waf helemaal blij en opgewonden en ik doodmoe. Niet zozeer van het lopen, want ik genoot van het buiten zijn met waf, maar ik was echt moe en heb de hele avond verder geslapen.

klik voor groot

Op naar de volgende run dan maar!

Gegevens:

* 14 km
* temp 5

dec 40 km – 2014 totaal 2.858 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 243 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 491 km
hoka stinson trail – 864 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km

04.12.2014 – ellecom – 11 km

Vandaag ben ik voor twee dagen gevlucht van alle ellende thuis. Ik dacht dat het redelijk goed uit zou komen, maar helaas bleek dat eigenlijk niet zo te zijn, want nog steeds is de stoepband niet gelegd en is de riolering niet klaar. Maar genoeg is genoeg. Ik had de trip al verschoven (wat normaal niet kan) en nu zou het er gewoon van gaan komen. Geen herrie, niet om 6 uur wakker en verder zwemmen, lopen en slapen. Althans dat was de planning.

Ik ging uiteindelijk toch later weg dan gepland omdat ik natuurlijk een hele zak rommel voor woef mee moest nemen: aardappels voor kompres, zalf, gaasjes, rol verband, druppels en pillen, teveel om op te noemen. Ook moest ik nog een uur het kompres op de poot hebben dus voordat ik uiteindelijk vertrok was het al vrij laat. Maar ik zat in de auto! Eerst even naar de Zwerfkei met mijn kratje vol met spulletjes voor de wild camping trip. Ik wilde even passen in een rugzak, maar hoewel ik wel een zak heb gepast, ben ik niet meer de winkel in gegaan met al mijn spullen om te passen. Dat zou zaterdag op de terugweg dan wel kunnen.

Toen ik bij het hotel kwam, heb ik meteen ingecheckt en ben daarna meteen naar buiten gegaan om te gaan lopen. En…. voor het eerst zou ik woef weer meenemen. Ik had het wandelen al uitgebreid naar een uur, dus een uur meehobbelen zou voor haar weinig verschil maken.

We gingen op pad en meteen draafde madam aardig door. Ze liep lekker los, en dartelde vrolijk voor me uit. Ik moest flink doorlopen om haar een beetje bij te houden en vanwege de vermoeidheid die ik de afgelopen weken heb opgebouwd, viel me dat zwaar. Het tempo was niet eens zo slecht, maar de bijbehorende hartslag leek nergens naar en was simpelweg veel te hoog.

klik voor groot

Maar het feit alleen al dat ik voor het eerst sinds (ruim) 3 weken weer een rondje liep met waf, maakte me al zo blij dat het me niet zo kon schelen dat ik verkeerd bezig was. Dan maar even lekker doordraven! Ik ging er ook eigenlijk van uit dat het draven voor de bal goed zou zijn. De bal is veel zachter en kleiner, en door beweging is het vast makkelijker om alles weer af te voeren. Onderweg nog een raar gedoe met een drone en een rookmachine waarvoor ik moest wachten. Later zag ik pas dat ze opnamen aan het maken waren van een auto die door de mist kwam aanrijden blijkbaar.

klik voor groot

Waf keek af en toe braaf of ik haar nog wel bij kon houden. Haar conditie is duidelijk beter dan die van mij! We hadden het rondje dus ook zo gedaan en daarna zijn we naar de hotelkamer gegaan waar ik weer het kompres op de poot heb gelegd en prompt in slaap viel. Woef ook, want ze was duidelijk wel moe geworden van ons ommetje.

klik voor groot

Op naar de volgende run dan maar. Ik hoop dat het morgen ook gewoon weer kan, en dat ze weer lekker fit is morgen en de bal niet groter.

Gegevens:

* 11 km
* temp 0

dec 26 km – 2014 totaal 2.844 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 243 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 491 km
hoka stinson trail – 861 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km

02.12.2014 – hitland – 15 km

Vandaag kon ik dan toch even ontsnappen aan het gedoe hier rond het huis en met woef. Haar poot zit ingepakt en op deze manier kan ze ook geen stoute dingen doen. Gauw naar buiten dan maar en eens kijken of ik inmiddels iets lekkerder loop zonder het gevoel te hebben dat ik heel nodig terug naar huis zou moeten.

Het was best fris met een koude oosten wind en een temperatuur van 1 a 2 graden. Het was ook grijs en mistig. Niet het ideale weer qua longen maar even buiten is altijd beter dan binnen!

Gauw op pad dus. Vanwege de kou had ik even moeite met opstarten maar na twee rustige 1000 meter lapjes kon ik daarna gewoon door blijven lopen met een mooie hartslag van maximaal 137. Zonder drift en zonder verval kon ik lekker blijven hobbelen en ik merkte dat ik deze keer ook iets meer met het lopen bezig was dan met ‘thuis’. Helaas ging op het verste punt de telefoon dat de man van de riolering voor de deur stond, maar ik kon zelfs al lopend telefoneren dus dat was wel grappig. Overigens ben ik benieuwd wat ik nu van een MAF test terecht zou brengen, want ik heb het gevoel dat door de vermoeidheid en het onregelmatige lopen de snelheid er behoorlijk uit is. Ik loop dan weliswaar keurig op MAF hartslag, maar het bijbehorende tempo is aanzienlijk lager dan vorige maand. Invloed van vermoeidheid en stress is dus niet te onderschatten. Sneller kan natuurlijk wel, maar ook met bijbehorende hogere hartslag en dat was dus niet de bedoeling.

Op naar de volgende run dan maar weer, hoop dat ik snel weer even op stap kan want zo is het wel lastiger te regelen allemaal.

Gegevens:

* 15 km
* temp 2

dec 15 km – 2014 totaal 2.833 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 243 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 491 km
hoka stinson trail – 850 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km