Gisteren wilden we op pad door Glen Lonan. We hadden daarvoor een fiets gehuurd die we zouden gaan ophalen. Maar helaas bleek de fiets niet klaar te zijn en viel ons plannetje een beetje in duigen. We hebben wel stapvoets door de Glen gereden en genoten van de dikke rijp die het landschap een hele mooie aanblik gaf. Uiteindelijk zijn we maar gaan wandelen in het bos met waf.

Maar vandaag zouden we ons andere plannetje doorzetten. We wilden namelijk eerst herten kijken in Glen Etive, en daarna doorrijden tot het einde van de Glen en een stuk gaan lopen om zo te eindigen bij Dail Pier waar ik geeindigd was vanaf Bonawe Quarry. Dat leek me nou echt gaaf en met ruim 21 km een prima stukje en goed te doen. De eerste 5 km zou door ruw en lastig terrein gaan, maar daarna zou het prima zijn.

Zo gezegd zo gedaan en om 9 uur pikten we de fiets alsnog op en reden door naar Glencoe en door naar de Glen. Helaas was het ontzttend mistig en regende het ook nog. Niet getreurd, we smelten niet van een beetje regen dus vooruit maar. Je zag werkelijk niets onderweg. Geen mooie vergezichten bij Rannoch Moor, geen uitzicht op de bergen. Toen we linksaf sloegen de Glen in, leek het toch wel iets lichter te worden en we hoopten er maar het beste van.

Veel tijd voor herten foto’s hadden we niet, wilden we voldoende tijd hebben voor de tocht, dus we maakten snel wat plaatjes bij de eerste twee groepen herten die al uit de bergen tevoorschijn waren gekomen. Grappig genoeg was er een mannetje die wel interesse had in onze auto en totaal niet bang was. Dat leverde een leuk plaatje op en een aaitje voor het hert.

klik voor groot

Daarna gauw door naar het einde van de Glen om te parkeren. Fiets uit de auto, omkleden en klaarmaken. Er was ook een ander stel dat ging wandelen en zich aan het klaar maken was.

Toen we klaar waren, gingen we op weg. Eerst even de fiets testen!

klik voor groot

Nadat we langs het piertje waren gelopen, bleek er meteen eigenlijk geen normaal pad meer te zijn. Natte rommel zonder pad en het andere stel gaf het – ondanks de uitrusting – meteen op en ging kijken of er hoger ergens een droger pad te vinden was. Wij lieten ons echter nog niet wegjagen en vervolgden moedig onze weg. We wisten al dat het begin bijna niet te doen zou zijn! Het was overigens droog geworden en het werd steeds lichter en zonder zuchtje wind was het heel aangenaam. Het uitzicht over Loch Etive was geweldig.

klik voor groot

Ik maakte dankbaar gebruik van de poles en hoopte maar dat ik straks weer warme voeten zou krijgen want ik was natuurlijk doornat geworden door al het water. Achter me ploeterde S. moedig voort met zijn fietsje. Elke keer als ik omkeek was hij de fiets aan het duwen of aan het optillen om erdoorheen te komen. Ik was gelukkig ver genoeg om geen gescheld aan te hoeven horen.

klik voor groot

Toen we ergens even een klein klimmetje op moesten, wees ik op het uitzicht achter ons. Op mijn ‘mooi he?’ kreeg ik als antwoord dat het weliswaar mooi was, maar dat S niet zeker wist of het alle moeite wel waard was. S. was duidelijk al erg moe van dit geklooi aan het begin en kijkend op mijn horloge, twijfelde ik ook of we uberhaupt met dit tempo het einddoel wel zouden gaan halen.

Na het klimmetje kwamen we op een redelijk pad waar wel overheen te lopen was. Eindelijk dan! Het liep alleen erg op en neer en liep voortdurend door stroompjes die van de berg afkwamen en waar allerlei grote stenen in lagen. Zonder MTB ervaring niet iets waar je zo even doorheen dendert op de fiets en al snel bleek dus dat dit echt geen pad zou zijn voor S. op zijn fietsje ook al werd het pad beter en beter en rende het heerlijk. IK voelde me vrij en lekker zo op dit pad met al dat moois om me heen. Maar voor S. was het al snel over en uit.

klik voor groot

Toen ik na weer gewacht te hebben op mijn horloge keek, besefte ik dat dit niks zou worden en dat we beter terug konden gaan en nog een stukje lekker zouden kunnen lopen door de Glen over de weg. Dat zou leuker zijn dan dit ploeteren. S. keerde vast terug met de fiets en ik rende nog een stukje door over het pad. Het was prachtig mooi en dit pad liep helemaal prima. Ik besloot dat ik het nog een keer zou proberen vanaf de Bonawe kant. Ik zal en moet deze keer het hele traject afgelegd hebben want het lijkt me prachtig mooi.

klik voor groot

Ik keer uiteindelijk ook weer om en ontmoet S. weer bij het hek waar het pad afgelopen zou zijn. Vanaf daar weer samen verder ploeteren richting de parkeerplaats.

klik voor groot

Inmiddels was het mooi weer geworden. Ik geniet en zie ineens laag bij het water een stukje strand met wat grote keien. Dat lijkt me een mooi plekje om even te kijken en even een boterhammetje te eten (nou ja, ik niet hoor). S. zegt dat hij we even boven blijft staan terwijl ik ga kijken. Dat was nou net niet de bedoeling en na even aandringen komt hij toch ook naar beneden. Hij was moe, wilde eigenlijk gewoon terug naar de auto en heeft helemaal geen oog meer voor de mooie omgeving. Maar hij geniet toch van het geweldige stukje naar bij het water. Waf gaat even baden en neemt een slokje, S. eet een boterham en ik maak wat foto’s. Geweldig! De zon schijnt en we zitten zo samen ineens aan het water van Loch Etive. Daar loop ik voor, daar geniet ik van. Gelukkig S ook nu hij beneden zit!

klik voor groot

Na de korte pauze gaan we weer op pad. Door het licht is het uitzicht mooier dan op de heenweg en ik heb er nu nog meer oog voor, want ik weet dat het maar een klein stukje is zo over die stenen door het water. In onderstaand filmpje heb ik ook een deel van deze route gefilmd en hoor je me door het water stampen (rond 3’25″).

klik voor groot

Als we weer bij de parkeerplaats zijn, doet S. zijn helm af en gaan we verder over de weg. Dat loopt op zich ook wel OK en op deze manier kunnen we nog even een stukje van de Glen verkennen op een manier die we normaal met de auto niet doen.

klik voor groot

We maken een klein lusje richting een watertje maar merken al snel dat alles daar al in de schaduw ligt. Dan is het ook verder wel klaar en besluiten we terug te gaan naar de auto. Nog wat kiekjes en een foto van het laatste avondlicht.

klik voor groot

Op naar ons volgende avontuur.

Gegevens:

* 13 km
* temp 6

Video van de run met foto’s en filmpjes:

dec 235 km – 2014 totaal 3.054 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 314 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 491 km
hoka stinson trail – 1.075 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km