24 | November | 2013

**24.11.2013 – schemadag 12: 9,5 km draven 6.33 min/km – rottemeren – 11 km**

Vandaag weer een rondje draven. Weer net ietsje langer dan de vorige keer. eerst even de pootjes van de hond behandelen voor vertrek en zorgen dat de satelliet zender aanstaat. Omdat ik met bepakking loop, heb ik de satelliet toch bij me, want die zit inmiddels op de rugzak. Woef is er al helemaal klaar voor als ik nog sta te hannesen met alles.

klik voor groot

Zodra ik de brug overga merk ik dat er weer een fors windje staat. Deze keer zal ik het hele stuk noordoost waarts de wind tegen hebben blijkbaar. Goede oefening zullen we maar zeggen. Snel nog een kiekje maken, even inwarmen en daarna op weg.

klik voor groot

Het begin gaat redelijk soepel zo met de zijwind maar zodra ik de grote brug oversteek, dan merk ik toch wel dat de wind vrij zwaar is. Ik probeer de cadans op de ademhaling af te stemmen en dat valt niet mee. De vorige keer had ik de metronoom bij me, en dat werkte een stuk makkelijker dan vandaag. Toch loop ik uiteindelijk strak op 166 met een goede ademhaling ondanks de wind, maar dat mag dus wel wat hoger zodat het allemaal net wat makkelijker gaat. Het tempo is ook redelijk en als ik tijdens het lopen een keer naar de HF kijk, stemt me dat met 145 tegen de wind in ook tot tevredenheid.

Onderweg veel racefietsers en mensen met honden. Het is duidelijk zondag en een droge dag. Ik heb weinig last van de fietsers omdat ik als het ware tegen de stroom in loop. De meeste mensen lopen rond het meer tegen de klok in. Op een gegeven moment zie ik een redelijk jonge hond. Ook een Vizsla. In het voorbijgaan roep ik ‘leuk, ruwhaar meets gladhaar’, maar ik krijg als antwoord dat de andere hond ook een ruwhaartje zou moeten zijn/worden. Oops…. Ik antwoord snel dat dat misschien nog gaat komen. Tevreden kijk ik naar mijn harige runningmate, een echte draadhaar.

Zo sukkelen we rustig verder langs het water. Ik ben alleen wel erg blij dat ik na een kleine 7 km weer met de wind in de rug kan lopen. Ik ben best vermoeid geraakt door de wind en vraag me af hoe het nou kan dat ik eergisteren een temporondje deed van deze afstand zonder problemen en dat ik nu na een kilometer of 5 al hoopte dat ik er was. De mind is een raar iets. Of zou het te maken hebben met het tempo? Dit is net niks. Niet langzaam genoeg voor ‘lekker’ en niet snel genoeg voor tempo. Zou best kunnen.

Op de brug langs de snelweg staat een fietser even uit te puffen en wat te drinken. Hij kwam me net daarvoor voorbij fietsen dus ik zeg in het voorbijgaan iets over de wind. Als ik even later verder tuf, komt hij me weer voorbij rijden en wenst me een fijne dag. Toch weer leuk zulke dingen.

Aan het einde van het fietspad zit het draafrondje erop. Het is precies de mooie afstand zo, dit stond op het schema en het is ook genoeg zo. Even cool down en dan is het weer klaar voor vandaag.
Bij de cooldown nog even een kiekje van woef…. die heeft wel trek, want normaal krijgt ze eten om 12 uur, nu een klein hapje van te voren en nu na de run.

klik voor groot