**13.11.2012 – hitland 7 km**

Voor vandaag stond een kort en rustig rondje op het programma. Lekker samen met woef even een stukje lopen. Het is heerlijk om te lopen: prima weer, geen zuchtje wind, lekkere temperatuur en overal kleuren en vogels in het weilanden. Eerst een sukkel rondje om wat honden te ontlopen (hetgeen uiteindelijk niet lukt) en daarna even een heen en weertje tussen de weilanden. Aanvankelijk denk ik nog veel na over allerlei dingen van de afgelopen dagen maar al snel ben ik alleen maar aan het lopen en om me heen aan het kijken. Er vliegt een grote zilverreiger door de lucht. Een fantastisch gezicht, zo’n grote witte vogel die langzaam klapwiekt door de lucht.

Mijn tempo is niet eens slecht en mijn ademhaling is goed. Ik probeer vooral gewoon lekker te lopen met een zo langzaam mogelijke buikademhaling. De rest kan me niet schelen. Mijn Merrells zitten weer zalig en ik voel weer dat ik gewoon echt ‘loop’. Gek is dat toch. Misschien achteraf toch jammer dat ik de Berenloop er niet op durfde te doen.

Omdat ik echt een kort rondje wil doen vandaag, keer ik aan het einde van het pad simpelweg om zonder een lus door het bos te maken. Zo direct daar omkeren doe ik eigenlijk nooit, maar ik weet al dat mijn rondje ongeveer 7 km zal worden en dat is genoeg voor vandaag.

Op de terugweg geniet ik volop van meerdere zilverreigers in het weiland en andere vogels die fourageren en rusten.

Maar dan hobbelt woef ineens pal voor me uit. Ik kijk naar haar stevige gespierde benen (billen klinkt wat vreemd) en haar staart die bij iedere stap heen en weer gaat. Ze is helemaal in haar element en ik besluit haar te volgen en te gebruiken als ‘haas’. De hond die dacht dat ze een haas was! Ik sluit aan en kijk hoe snel ze eigenlijk draaft als ze op haar gemakje is. Omdat ik ‘aansluit’, gaat ze wat harder lopen en kijkt af en toe om. Ik volg braaf en moet wel lachen. Hoewel ze geen stabiel ritme aanhoudt natuurlijk, is het wel leuk om zo een soort spelletje te doen. Voor mij ook goed. Ik loop nu net iets harder dan ik eigenlijk wilde maar het is gewoon grappig om te doen. Zo komen we dus al snel weer aan het einde van het pad en is ons ‘haas spelletje’ ten einde. Als ik zeg dat ze ‘knap is’, dartelt ze op haar achterbenen om me heen. Hondje blij, ik blij. Het was een leuke, lekkere run waar ik dus totaal niet moe van ben geworden ondanks dat ze me toch lekker door liet hobbelen zo op de terugweg. Dat gaan we vaker zo proberen!

Gegevens:

* totaal 7 km
* temp 9
* HF gem 142
* cadans 172
* ratio 2′/22″
* 6.23 min/km RWR

nov 72 km – 2012 totaal 1.882 km

brooks pure flow 150 km
brooks pure flow (2) 55 km
brooks pure cadence 10 km
merrell bare access 59 km
kinvara 3 230 km