Monthly Archives: October 2012

review: schoenen – Merrell Bare Access

Voor afstandlopers en lopers die hun eerste stappen zetten op het minimalistische pad is de Bare Access een prima schoen. Wel het ‘barefoot’ gevoel maar wel een schoen met wat cushioning. De schoen heeft een 0 mm heel to toe drop (officieel 0,1 mm want voorvoet op 12,6 mm, hiel op 12,5 mm).

Specificatie van de website van Merrell:

UPPER / LINING
Barefoot strobel construction offers flexibility and comfort
Synthetisch materiaal en mesh upper
Reflectie voor verhoogde zichtbaarheid
Ademende mesh voering aan de binnenzijde, behandeld met Aegis antibacteriele oplissing tegen geurtjes
Geintegreerd voetbed met 2mm EVA

MIDSOLE / OUTSOLE
8mm M Bound
0mm ball to heel drop
Kan in koud water uitgewassen worden, aan de lucht laten drogen
Merrell Bare Access Sole / Sticky Rubber Pods

Als je de schoen uit de doos haalt, valt direct het lage gewicht op van de schoen. Super licht, net alsof het geen echte schoen is. De mesh bovenkant voelt lekker luchtig en zacht aan, de veters zien er prima uit.

Daarna natuurlijk de eerste pasbeurt. Als je deze schoen voor het eerst aantrekt, voelt de schoen direct als een handschoen die heerlijk om de voet zit. Veel ruimte rond de tenen zonder dat de schoen er als een pippo schoen uitziet. De veters laten zich makkelijk aantrekken en met slim veteren kan de schoen helemaal goed aansluiten aan de voet. Ook zonder sokken zou deze schoen heerlijk zitten, hoewel ik bij sommige reviews lees dat mensen soms wat last hebben van schuiven aan de achterzijde. Ik merk dat niet, want ik draag altijd sokken. Aan de achterzijde van de schoen zit een lipje waarmee je heel makkelijk de schoen aan kunt trekken. Er zit geen losse zool in de schoen.

De eerste kennismaking met de schoen was tijdens een wandeling, omdat je even moet wennen aan 0mm heel to toe drop. Nooit direct overstappen, maar langzaam opbouwen. Meestal krijg je zelfs een schema bij de schoen geleverd. Vraag anders bij Merrell de folder aan.

Bij de eerste run op de schoen voelt het eigenlijk heel natuurlijk. Je voelt echt de grond en hebt een prima grond contact. Landen op de hiel wordt automatisch afgestraft, de schoen is echt geschikter voor middenvoet landing. Je loopt immers niet voor niets op 0mm heel to toe drop schoenen. Hou er rekening mee dat bij een loop over het strand de schoenen zich snel vullen met zand door de opengewerkte mesh upper.

Bij een eerste echte serieuze training op de Merrells was het plan om er eerst eens 15 minuten mee te lopen. Maar na de eerste 15 minuten voelden de schoenen zo heerlijk aan, dat ik zonder problemen een tweede 15 minuten eraan gekoppeld heb. Alles voelde natuurlijk, en bovendien was het erg makkelijk om met deze lichte schoenen een hoge cadans te halen. Ik moest echt met moeite terugkeren naar de auto om de schoenen te ruilen voor de Kinvara 3. Ook na de run geen enkel probleem gevoeld met deze schoenen.

Over de levensduur van de schoen kan ik op dit moment (oktober 2012) nog niets zeggen, aangezien ik er nog niet veel kilometers op heb gelopen. Op dit moment zien de schoenen er nog goed uit, maar ik heb veel reviews gezien van zolen die na 1 run al veel slijtage vertoonden, of zelfs loslieten aan de zijkant. Daar heb ik nu nog geen last van, maar de tijd moet het leren en aangezien ik per schoen nauwkeurig bijhou hoeveel kilometers erop gelopen wordt, zal ik de review binnenkort updaten.

Conclusie

De overstap naar zero drop schoenen kan gemakkelijk op deze schoen gemaakt worden. De schoen biedt een prima contact met de grond maar geeft toch nog net wat cushioning. De pasvorm is prima. Aanrader.

Korte vergelijking met Sonic Glove

In vergelijking met de Sonic Glove is de zool van de Bare Access wat breder en vooral de hiel is veel breder en dat loopt een stuk prettiger. De Sonic Glove heeft een smalle hiel en dat loopt heel anders. Ik kan verder weinig schrijven over de Sonic Glove omdat ik die schoen heb teruggestuurd vanwege de (smalle) zool, maar het is zo opvallend dat ik het hier wel wilde noemen voor het geval iemand de twee modellen aan het overwegen is. De maatvoering is ook anders: de Sonic Glove is smaller bij de voorvoet en de tenen en daardoor heb je een halve maat groter nodig dan van de bare Access.

Overigens zijn er nog meer reviews van schoenen te vinden op de review pagina

11.10.2012 – 5 km met cadence drills – totaal 7 km

**11.10.2012 – 5 km met cadence drills – totaal 7 km**

Vandaag een rustig en kort rondje. Het was niet eens zozeer een rustig rondje qua tempo maar wel qua ‘moeten’ en qua ingewikkeldheid. Lekker even lopen, genieten van het heerlijke weer en ondertussen kijken naar de vele ooievaars die op dit moment in het veld staan. Waarschijnlijk vanwege het maaiwerk, want ik zie geregeld een ooievaar een molletje of kikker verschalken als ik voorbij loop. Het blijft prachtig. Ook zag ik twee roofvogels achter elkaar aanjagen vlak boven mijn hoofd. Ik dacht dat het torenvalkjes waren die elkaar kennelijk in het luchtruim even irriteerden. Ztje vond het allemaal prachtig en hobbelde vrolijk mee. Helaas vindt zij het gemaaide gras ook lekker en af en toe zie ik een grote dot gras naar binnen verdwijnen. Dat mag dus eigenlijk niet maar ja, ze krijgt er niks van dus vooruit maar. De inhoud van pens zonder pens.

Terug naar het rondje dan maar. Vandaag de tijd opgevuld met wat ‘cadence drills’ en daarmee ging de tijd nog vlugger om dan normaal. Ik had daarvoor de metronoom meegenomen, want dat oefent toch net wat lekkerder dan zonder en bovendien kan je ook gewoon ‘klik klik klik’ zonder te kijken de metronoom naar boven bijstellen om daar vervolgens even op te lopen en dan weer wat lager te zetten en dan te kijken waar je uitgekomen bent. Grappig genoeg voelt 174 nu (althans op een relatief gematigd tempo) nog steeds best ‘snel’ aan, terwijl 172 gewoon mijn eigen cadans geworden is. Op die cadans kan ik al goed varieren qua snelheid en kan de ademhaling daar ook mooi bij aanpassen. Langzaam gaat het dus wel steeds beter en de cadence drills hebben ook een echte rol in dit schema, dus dan zal het vanzelf wel steeds beter gaan denk ik.

Het was vandaag wel topweer, heerlijke temperatuur en totaal geen wind en een lekkere luchtvochtigheid dus dat draagt allemaal bij aan het ‘loop comfort’. Want het ging vandaag wel erg gemakkelijk. Op naar de lange duurloop van komend weekend dan maar. Ben benieuwd hoe dat zal gaan.

Ik moest vandaag weer uitleggen waarom dit schema opbouwt tot 43 km…. ‘Het is toch geen ultraloop’. Nee klopt. Maar deze trainer loopt nu eenmaal op deze manier, en ik vind het zelf erg fijn dat ik rond de 40 km ga trainen. Ik had het anders gewoon zelf op mijn gemakje ook gedaan en nu slaat de opbouw tenminste ergens op. Als je bij hem traint op een marathon met een tijddoel, dan bouwt het schema zelfs op tot 29 miles….. Maar goed, zo ver is het nog lang niet, en ik ga rustig verder. Voorlopig bevalt het me uitstekend om op deze manier te lopen en te trainen. En je kunt toch pas op de langere termijn kijken wat een schema voor je doet.

Ik ben op zich erg ‘schema moe’ en zou nooit zo’n lang schema als ik voor Edinburgh deed, willen doen, maar op deze manier is het meer gewoon een opbouw training die ook nog eens veel vrijheid kent en helemaal bij mij lijkt te passen. Althans, dat zeg ik nu. Afwachten maar. Als ik op mijn Yaktraxen door de sneeuw aan het ploeteren ben in de winter, piep ik misschien wel heel anders.

Gegevens:

* totaal 7 km
* temp 11

okt 44 km – 2012 totaal 1.715 km

brooks pure flow 118 km
merrell bare access 12 km
kinvara 3 205 km

09.10.2012 – hitland 11 km

**09.10.2012 – hitland 11 km**

Vandaag een zalig rondje gelopen. Eerst vanmorgen een ziekenhuis ochtendje gehad met een vervelende test die volgens mij ook nog eens niet adequaat werd uitgevoerd. Want waarom op niet maximale inspanning het onderzoek doen als de klachten optreden bij maximale inspanning? Nou ja, we zullen zien en voorlopig kom ik daar eigenlijk niet (meer) qua hartslag door de geheel andere manier van trainen. En dat is ook prima.

Overigens wel opvallend: ik fietste in 2009 (enkele maanden na de start van het lopen) maximaal 170 watt met een hartslag van 160 bpm. Nu fietste ik met mijn vingers in mijn neus al kletsend 180 watt met een hartslag van ongeveer 130 bpm. Ik had natuurlijk gewoon met hogere weerstand willen fietsen, want tijdens de sportkeuringen fiets ik nu gewoon 240 watt op een hartslag van 160 bpm. Nogal een verschil en ze hadden en ze hadden me dus gewoon door moeten laten fietsen! Maar goed, het is grappig om te zien dat over de jaren heen a) grotere prestatie geleverd wordt bij dezelfde hartslag en b) dezelfde prestatie geleverd wordt met lagere hartslag. En dat is natuurlijk ook waar het om draait met training. Misschien dat ik daarom wel eerder tegen het ‘maximale’ aan loop, simpelweg omdat ik nu gewoon wat harder kan lopen. Ik weet het niet. Niet belangrijk ook.

Terug naar het rondje van vandaag. Het voordeel van mijn huidige schema is dat de weekend assignment vast ligt. Voor zondag dus 29 km lopen. Dat is een heel eind. Voor de andere dagen (dat mogen er drie zijn of twee) gedurende de week staat een tijdsduur van ongeveer 40 tot 50 minuten maar dat mag ook korter. De invulling is dan een beetje vrij, mits je niet gaat racen of andere domme dingen doet. En dus kan ik lekker naar gelang het weer, de tijd van de dag en hoe ik me voel lekker trainen. Beetje fartlek, beetje experimenteren of gewoon lekker rustig dobberen.

Vandaag wilde ik de Merrell schoenen weer even proberen, dus was het plan om 2×15 minuten te lopen, eenmaal een lap op de Merrells, eenmaal een lap op de Kinvara. Het eerste rondje ging lekker en voordat ik het wist was het eerste rondje al gedaan. Dan toch maar een rondje erachteraan, en dan niet meer RWR (op ratio van 2/30) maar gewoon rustig achter elkaar door hobbelen. Daarna toch mezelf richting de auto gedwongen om schoenen te ruilen, want het is onverstandig om te lang op de Merrell door te lopen (soort blotevoeten schoentje). Daarna dus snel de Kinvara aangetrokken voor nog een rondje, want anders was het een beetje kort. Voordat ik pap gezegd had was het derde lapje ook al voorbij en rommelde ik tot slot nog even lekker met rustig dobberen, even kort sprintje, rustig dobberen en een sprintje als slot. WOW. Heerlijk.

Voor de grap de tijden van de laps ook al liep ik dus totaal niet op tijd en kon ik alleen af en toe zien wat ik op dat moment liep:

lap 1 (15 minuten RWR op ratio van 2/30): 6.12 min/km – Merrell
lap 2 (15 minuten doorhobbelen): 6.10 min/km – Merrell
lap 3 (15 minuten RWR op ratio van 2/30): 6.07 min/km – Kinvara
lap 4: RWR met sprintjes ertussendoor maximale snelheid 4.30 min/km

Wie het begrijpt mag het zeggen. Alle rondjes waren dus ongeveer even snel, hoewel het verschil tussen lap 1 en lap 3 wel redelijk groot is, het is vooral lap 1 en 2 die ik opzienbarend vind. Want lap 2 duurde eeuwen voor mijn gevoel zo achter elkaar, en voelde vermoeiender dan lap 1. Grappig.

Helaas geen HF want ik droeg geen hartslag meter. Volgende keer weer. Op naar de volgende training van donderdag en dan zondag de lange duurloop.

Gegevens:

* totaal 11,5 km
* temp 11

okt 37 km – 2012 totaal 1.708 km

brooks pure flow 118 km
merrell bare access 12 km
kinvara 3 198 km

06.10.2012 – assignment 3: 6 km + MM – totaal 8,5 km

Vandaag dan alweer de derde week van het schema. Ik kan eigenlijk nauwelijks geloven dat de tijd zo snel gaat, maar ik zie het simpelweg aan de week opdrachten. Drie weken geleden was blijkbaar de GNR al. Ik zie aan mijn week totaal dat het lang geleden is dat ik zo weinig kilometers maakte in een week als nu. Maar ik hou me netjes aan het schema en dat zal wel kloppen dan. Volgende week natuurlijk wel een langere duurloop, dus dan schiet het alweer wat op met het totaal. Maar aantal kilometers zijn natuurlijk nooit een doel op zich dus ik vind het prima zo.

Het was vrij aardig weer eigenlijk, droog, zonnetje en niet veel wind. Veel warmer natuurlijk dan ik dacht, want vanmorgen liep ik nog ingepakt met laarzen en een jack in de gietregen. Mijn kledingkeuze was dus niet zo geslaagd voor deze training.

Eerst even warmlopen, daarna een stukje rustig hobbelen met af en toe een tempowisseling of cadanswisseling. Ik liep met de garmin 405 dus geen handige alerts voor afstand of tijd helaas en blijkbaar is de band erg uitgerekt of is mijn pols smaller geworden want het horloge zat vaker verkeerd om dan normaal. Maar in ieder geval normale waarden te zien op de momenten dat ik even loerde dus dat is al niet slecht! Na het hobbelen dan de MM gedaan. De eerste in dit schema. Ik liep al vaker een 1.600-tje natuurlijk (MM staat voor ‘magic mile’) maar dat was dan in het kader van het Edinburgh schema. Die 1.600-tjes liep ik toen op een bepaalde snelheid en nu moest ik ‘gewoon’ de MM even lopen zoals het net onaangenaam voelde als het ware.

Ik vloog er vandoor, en dat voelde heerlijk. Had nergens last van, benen en ademhaling voelden prima. Maar ergens halverwege kwam het oude probleem weer op. Hartslag liep tegen een grens aan en wilde er niet meer overheen en ik kwam dus nergens en voelde alles vertragen. Dat is jammer, maar toch denk ik wel dat dit eruit te trainen is, juist door de training die ik nu doe waar eigenlijk geen nadruk meer ligt op snelheid. Erg jammer, want het is best leuk om even te doen alsof je een hert bent en echt kunt lopen.

Grappig genoeg heb ik na de MM even RWR gedaan op een ratio van 1′/30″ met een tamelijk hoge snelheid tussendoor en dan heb ik dus echt nergens last van. Nou ja, dat is voor mij natuurlijk ook prima, en ik weet zeker dat het nog wel zal verbeteren of misschien zelfs wel weg zal gaan.

Bovendien waren de twee stukken lekkere chocolade taart ook niet echt geschikt loopvoer denk ik.

Op naar de volgende run.

Gegevens:

* totaal 8,5 km
* temp 15
* MM in 8.29*

* helaas tijdverlies door haakse bocht

okt 26 km – 2012 totaal 1.697 km

brooks pure flow 118 km
merrell bare access 5 km
kinvara 3 191 km

04.10.2012 – hitland 7,5 km – totaal 8,5 km

**04.10.2012 – hitland 7,5 km – totaal 8,5 km**

Vandaag een rondje in de regen. Maakt me eigenlijk niets uit, want ik moet toch naar buiten. Bovendien is het altijd wel bijzonder als het regent. Net alsof alles ‘stiller’ is buiten en een beetje de adem inhoudt. Nou ja, zo ervaar ik het in ieder geval. Weinig wandelaars en maar een enkele loper. Wel veel vogels vandaag!

Eerst een torenvalkje dat geirriteerd wegvloog toen ik langs kwam sukkelen. Daarna een geweldige grote zilverreiger in het veld. Blijft bijzonder om zo’n witte vogel te zien staan en ik ben blij dat ze er weer zijn. Ik hoop binnenkort een keer de roerdomp te spotten die ik meende te zien ergens tijdens een wandeling. Dat zou echt een kadootje zijn van de run want die zijn erg bijzonder. Enkele jaren geleden stond er in oktober ineens een zwarte ooievaar in het weiland. Beetje verdwaald op zijn migratie. Dat zou natuurlijk helemaal fantastisch zijn om die weer een keer te zien. Als je maar goed om je heen kijkt tijdens het lopen, zie en hoor je van alles. Onderstaande foto’s maakte ik op 1 oktober 2007 toen ik de zwarte ooievaar spotte. De grote zilverreiger zat er dus vandaag ook weer en de ooievaars zijn hier ook een bekende verschijning. Die dag in 2007 zaten ze er dus ineens alle drie!

Vanmiddag mijn Garmin 610 wegsturen naar Garmin. Iedere loop springt de pace ineens naar 1.51 min/km en blijft daar dan hangen. Tijdens de GNR zie ik alleen een rechte lijn qua pace op 1.51 min/km dus dat is niet zo nuttig. Ik zal de garmin wel missen de komende dagen want ik maak natuurlijk volop gebruik van de RWR alert die erop zit zodat ik nooit op het horloge hoef te kijken (en dus lekker van de vogels kan genieten).

Overigens had ik vandaag ook weer een aanvaring met een hond. Ik liep netjes langs iemand die de hond (notabene) aan de riem had. Mijn woef naast me, niks aan de hand. Ineens neemt de Malamute een schuiver naar rechts om even mijn hond te bekijken en bonkt zo tegen mijn knie aan. Ik val gelukkig niet, want ik was al op mijn hoede en omdat ik sukkel ben ik goed in balans. Maar ik vond het heel vreemd. Wederom geen ‘sorry’ ofzo, helemaal niets. En dat snap ik dus werkelijk niet. Het kan gebeuren (idioot natuurlijk zeker als je de hond al aan de riem hebt) maar zeg dan tenminste iets. Er gebeurde gelukkig niks, maar begrijpen doe ik het nog steeds niet. Jammer dat die ene wandelaar met hond in de regen nou net deze was……

Op naar de volgende run.

Gegevens:

* totaal 8,5 km
* temp 11 – regen
* RWR ratio 2/25″ aan het einde doorgelopen
* cadans > 170
* HR aan de hoge kant

okt 17 km – 2012 totaal 1.688 km

brooks pure flow 118 km
merrell bare access 5 km
kinvara 3 182 km

02.10.2012 – 3×200 (100) + 400 (200) + 5 km – totaal 8,5 km

**02.10.2012 – 3×200 (100) + 400 (200) + 5 km – totaal 8,5 km**

Vandaag was het weer stralend weer en lekker loop weer. Het bevalt me wel dat ik binnen het stramien voor de marathon wat vrijheid heb door de week. Vandaag stond er weer een rustig stukje op het programma, vooraf gegaan door enkele snellere laps. Dat is vooral bedoeld om wat tempo gevoel te krijgen en dat lukt aardig. In ieder geval weet ik bijna precies welke cadans ik loop en dat is prettig. Met die cadans kan ik dan weer wat spelen qua tempo en dat lijkt ook wel beter te lukken nu. Het voelde allemaal prima in ieder geval en de snellere lapjes gingen goed. Rustiger begonnen, steeds ietsje sneller en dan de 400 weer rustiger en dat voelt dan meteen echt rustiger terwijl het gelijk is aan het begin maar dan nu op de 400 meter (4.58 min/km – 4.45 min/km – 4.42 min/km gevolgd door de 400 op 4.58 min/km). Ik heb onderweg niet gekeken, alleen geprobeerd het op tempo gevoel te doen en daar zit dus wel wat vooruitgang in.

Woeffie vond het allemaal weer erg leuk natuurlijk, sleepte alleen wel erg veel rommel mee onderweg. Zij ligt nu natuurlijk weer heerlijk te maffen. Verstandig beestje.

Gegevens:

* totaal 8,5 km
* temp 13
* RWR ratio 3/25″ voor 5 km deel
* tempo 6.40 min/km
* 200 (5 min/km) -200 (4.45 min/km) -200 (4.42 min/km) -400 (4.59 min/km)
* cadans >170 op alle stukken

okt 8 km – 2012 totaal 1.680 km

brooks pure flow 109 km
merrell bare access 5 km
kinvara 3 182 km