Monthly Archives: September 2011

16.09.2011 – lincolnshire laatste dag

Vandaag dan de laatste dag alweer. Natuurlijk wil ik per se nog een rondje lopen om nog even te kunnen genieten van de omgeving hier. Het is echt geweldig geweest. Niet alleen de ervaring (en wijze lessen) van de eerste HM, maar ook de vakantie in de mooie omgeving. Ook hadden we echt geluk met het weer. Vrijwel steeds droog, maar wel in de eerste week een straffe wind die het lopen en fietsen er niet makkelijker op maakte. Maar de laatste week was super. En na de HM kon ik lekker doen en laten wat ik wilde qua lopen (dat kan natuurlijk normaal ook wel, maar het voelt toch anders) en fietsen. En dat betekende dus lekker rondhobbelen en foto’s maken.

Het rondje van vandaag zou minder lang worden en deels over de weg en deels over de velden gaan. Wist ik veel. helaas begon het net te regenen (jawel… de eerste loop dus in wat spetter regen) en door deze regen moest ik mijn telefoon wegstoppen en kon ik geen foto’s maken. Maar het klaarde al snel op en toen ik eenmaal het eerste veld gedeeltelijk was overgestoken was het alweer droog. Bij het begin van de route moest ik over een hekje stappen en stonden er allemaal koeien in de weide. Ik dach dat ik er ook een stier tussen zag staan en (gek genoeg) een kalfje, dus besloot ik maar een beetje met een boog om de dieren heen te lopen. Een rennend figuurtje in een neongeel jasje zou misschien toch iets teveel kunnen fungeren als rode lap op een stier (letterlijk dan bijna). Aan de andere kant van het veld aangekomen, zag ik een bordje….. Inderdaad een stier, maar een ‘quiet bull’. Nou ook leuk om te weten dan!

Ik vond het ook opvallend dat alles weer zo prima was aangegeven, terwijl je toch echt over farmland van een boer aan het lopen bent. Hekjes waar je makkelijk overheen kunt, bordjes en pijlen. Kom daar maar eens om in Nederland!

Ik moest wel een paar keer op de kaart kijken, want het valt niet eens mee zo door of langs een veld. Je denkt dat je geen kant op kunt, maar dat is dus niet zo. Ook ging het pad ineens naar rechts door een hekje, wat ik niet echt had gezien op de kaart. Het is dan heerlijk om even de kaart te openen, de locatie op te roepen en te kijken waar het bewegend bolletje eigenlijk heengaat! Op die manier kan je dus gewoon niet verdwalen en kom je altijd weer ergens uit.

Het mooiste van deze vakantie en bijzondere routes was wel het laatste stukje van vandaag. Ergens had ik gemerkt dat ik links aan moest houden. De zendmasten van het dorpje waren daarvoor ook al een goede aanwijzing. Alleen keek ik toen heuvelopwaarts in de richting van een omgeploegde akker, waar vaagjes wel een soort voor doorgetrokken leek te zijn. Zou ik werkelijk die kant op moeten? Het bolletje op de kaart wees in de goede richting, en ik dacht ook werkelijk dat het goed zou moeten zijn. Vooruit dan maar. Op naar de omgeploegde akker!

Het grappige was nog wel dat het nog niet eens rottig liep, want er was inerdaad met een machine een soort geultje getrokken waar je best op kon lopen en zelfs met aardige snelheid. Beetje jammer dat het zo omhoog liep, maar het was wel OK. Groot was mijn verbazing toen ik aan de andere kant een pijl zag op het gras…. keurig wijzend naar.. de akker!

Ik vond het een enorme grap dat er dus zelfs op dit soort ondergrond nog moeite wordt gedaan om je de weg te wijzen. Waarom dat nou niet vanaf de andere kant was gebeurd, dat weet ik niet, want het had mij enorm geholpen. Maar ik vond het wel leuk.

Daarna wees de weg zich vanzelf en ging deels over grasland en uiteindelijk weer over de weg. Aan het einde zat nog een grote groep patrijsjes en dat is toch ook wel erg leuk om te zien onderweg.

En zo kwam er een einde aan een geweldige periode waar ik ook lekker heb gelopen. Overigens heb ik vandaag nog eens exta gelet op de hartslag. Die bleef keurig in mijn zone. Dit soort runs zijn dus een prima training voor endurance opbouw. Mooi lage hartslag, geen vermoeidheid. En nog buitengewoon genieten ook. Wat wil een mens nog meer!

Gegevens:

* afstand 8 km
* temperatuur 17
* HR gem 139

rondje in google earth openen

september 99 km – 2011 totaal 1.468 km
trailschoes 471 km
kayano 17 211 km
kayano 15 630 km
ds trainer 273 km
ds racers 25 km
salvation 78 km

15.09.2011 – lincolnshire fietsen en lopen

lopen 12 km

Vandaag staat zowel lopen als fietsen op het programma. Gisteren twee nieuwe self repairing binnenbanden laten aanleggen op de fiets. Het is hier zo goedkoop dat ik morgen terug zal gaan voor de nieuwe spd pedalen. Dat lijkt me ook erg fijn rijden en de schoenen heb ik al.

Daarna stond een mooi rondje op het programma en het weer was geweldig. Zonnetje, blauwe lucht en dan een prachtige omgeving. Ik kan er geen genoeg van krijgen en dat blijkt ook wel uit het gigantische aantal foto’s dat ik maakte op deze ronde. Nu ik in Maffetone heb gelezen dat het vooral allemaal draait om trainen rond de hartslag, maakt het mij ook geen bal uit. Grapje natuurlijk want daar heb ik geen boek voor nodig. Al de omgeving zo mooi is als hier, dan weet ik weer helemaal waarom ik zo graag wilde leren lopen. Het is zo bijzonder om zo lopend de omgeving te verkennen en op plekjes te komen waar je normaal niet zo snel komt. Door velden, door bosjes, over watertjes. Het is verdomd jammer dat Z-tje er niet bij is, mijn trouwe renmaatje. Maar over een paar dagen mag ik haar alweer ophalen bij de fokster en zal ze weer mee kunnen hobbelen als we dat weer rustig opbouwen na de pups.

De route zal vandaag gaan over twee bijzondere paden: vanaf de cottage een stukje over de weg met prachtig uitzicht:

En dan ergens rechtsaf de velden in, over een pad dat richting Belchford zal lopen.

Met behulp van de kaart op de telefoon had ik de afslag snel gevonden. Het uitzicht is daar erg mooi, omdat het heuvelachtig is en de start ook vrij hoog ligt. Al sne hobbelde ik over het pad. Langs paardjes en langs varkens de gezellig aan het scharrelen waren. Het is toch fantastisch dat je in de UK zo overal mag en kunt lopen. Toegegeven, soms gaat het mis en loopt een dergelijk pad alsnog ineens dood zoals enkele dagen geleden, maar dat mag de pret niet drukken.

Onderweg kom ik nog een wandelaar tegen met een route om zijn nek op een soort bord. Ik praat even met hem en hij blijkt dezelfde route te lopen als ik, maar dan tegengesteld. Hij komt dus vanaf Belchford, en stijgt nu voor het laatste stukje naar het dorpje dat hoger ligt. Er blijken speciale bordjes te staan vanaf de andere kant. Dat wist ik natuurlijk niet, maar zo gaat het ook prima. De weg is vrij goed begaanbaar, maar loopt ook weer aardig op en neer en is dus een prima training.

Al snel kom ik ‘boven’ en moet ik een stukje afdalen op een steile weg. Dat gaat best hard en ik probeer de helling zo goed mogelijk naar beneden te lopen. Eind november ga ik de 7 heuvelenroute doen in Nijmegen, en daar zal ik ook op en neer lopen, dus kan ik mooi nog even oefenen hoe ik met de minste belasting goed naar beneden kan lopen. Overigens is dit veel steiler dan welke ‘heuvel’ in Nijmegen ook, maar goed.

Na de afdaling kom ik bij een dorpje. Ze hebben hier handgeschilderde village signs die per weg verschillen. Het bord waar ik nu het dorp inkom, is dus anders dan het boar aan de andere kant.

Het uitzicht is weer magnifiek en ook de route over het Vikingpad is mooi, hoewel ik de heenweg een stuk mooier vond. Daarna maak ik een soort achtje weer over het Vikingpad en moet daarvoor eerst over een boerderij. Dat vind ik nog steeds erg bijzonder, dat je gewoon over andersmans terrein mag lopen.

Ik liep even verkeerd, omdat er toch echt een bordje private farm road stond waar ik eigenlijk in moest, maar omdat ik geen kant opkan, besluit ik toch dat pad te nemen en kom zo op de weg uit richting het dorpje.

Het laatste stukje valt nog niet eens mee zo over die rotstenen, maar met de rondfladderende fazanten is het allemaal mooi. Aan het einde nog snel even een kiekje gemaakt van het dorpsbord en daarmee komt de route voor vandaag weer tot een einde. Wow geweldig. Het was zelfs warm en ik besluit lekker de rest van de middag in de zon te gaan luieren.

Gegevens:

* afstand 12 km
* temperatuur 20
* HR gem 139

rondje in google earth openen

september 92 km – 2011 totaal 1.460 km
trailschoes 461 km
kayano 17 211 km
kayano 15 630 km
ds trainer 273 km
ds racers 25 km
salvation 78 km

fietsen 25 km

In de avond staat natuurlijk ook nog een rondje op de fiets op het programma. Het zal een lastig rondje worden, met veel heuvels en dalingen maar dat is natuurlijk een deel van de lol. Deze keer niet over de Roman Way die me een lekke band opleverde, maar boven langs via een uitzichtspunt waar je geweldig uitzicht hebt over de dalen. De route valt uiteindelijk ontzettend mee en ik moet tot mijn verrassing ergens anders afstappen om te klimmen. Dat komt waarschijnlijk doordat ik genoot van een chocolatebox cottage en teveel vaart minderde. Ik weet inmiddels dat het grote geheim toch de snelheid van omwentelingen is, net zoals bij het lopen. Een hogere cadans is makkelijker vol te houden en er is meer variatie in aan te brengen. Hoe sneller de omwentelingen hoe meer je ‘terug kunt zakken’ voordat je stil staat.

Als ik naar de video kijk van de HM, dan zie ik aan het einde ook dat ik ontzettend log aan het lopen ben, terwijl dat bij de vlietloop bij de finish er heel anders uitziet. Daar kan ik nog tamelijk snelle pasjes nemen. Dat oogt niet alleen beter, het voelt beter en is ook een stuk sneller. Maar ja, ruimte voor verbetering is en blijft er altijd (gelukkig).

De onderstaande foto van het uitzicht is een panorama die ik eerder maakte toen ik er met de auto langsreed.

rondje in google earth openen

13.09.2011 – lincolnshire fietsen en lopen

lopen 13 km

Gisteren een rustdagje gedaan na de HM van zondag. Ik heb wel nog in redelijk tempo een stuk gewandeld door het natuurgebied hier in de buurt en dat was prima. Ik was graag even gaan fietsen maar het waaide zo keihard, dat ik het uiteindelijk maar niet heb gedaan.

Vandaag wilde ik een kort rondje doen om even los te lopen en lekker in beweging te blijven. De bedoeling was een rondje van 6 km te doen en van te voren had ik iets uitgezocht en daar ben ik met de auto heengereden. Helaas kon ik dus blijkbaar het dorpje niet vinden om te starten, want ik startte in een verkeerd dorp en dat had ik helaas pas na 2,5 km in de gaten.

Maar niet getreurd, ik had niet voor niets de telefoon met allerlei kaarten bij me, dus had ik al gauw een alternatieve route gevonden die me deels over een bridle way zou leiden. Ik zag wel al snel dat de route aanzienlijk langer zou worden, maar dat leek geen probleem.

Helaas bleek het pad aan het einde niet door te lopen en koos ik er dan toch maar voor om terug te keren en dezelfde route terug te lopen. Jammer maar helaas. Maar het liep wel lekker eigenlijk en de snelheid was toch echt een heel stuk hoger dan tijdens de HM.

Ik vraag me op zich wel af wat de reden is geweest van het oranje lampje (o.a. enorme dorst). Toegegeven, ik liep vandaag op een vlak terrein en niet op die ellendige hellingen maar toch…. In ieder geval biedt het wel perspectief denk ik. Het was immers de eerste keer en ik ben wel errug voorzichtig geweest geloof ik. Maar niet getreurd, er komt altijd weer een volgende keer en ik ben best tevreden zo.

Maar vandaag ging dus weer super lekker. Alleen heb ik mijn lichaam troostend toegesproken en gezegd dat deze afstand voor vandaag niet de bedoeling was.

Gegevens:

* afstand 13 km
* temperatuur 17
* HR gem 140

rondje in google earth openen

september 81 km – 2011 totaal 1.451 km
trailschoes 451 km
kayano 17 211 km
kayano 15 630 km
ds trainer 273 km
ds racers 25 km
salvation 78 km

fietsen 17 km

In de avond nog een lekker rondje op de fiets gedaan. Het was een prachtige route, deels over de weg en terug via een deel van de Roman Way. We hadden dat gevonden tijdens het rondrijden in de omgeving en het leek wel goed te doen op de fiets. Het stomme was dat mijn intuitie me vertelde dat ik maar gewoon over de weg moest gaan. Maar niet geluisterd natuurlijk en al snel denderde ik over het weggetje. Na enkele honderden meters voelde ik al een beetje schudden onder me en op het bruggetje ben ik maar afgestapt om te kijken….. Een totaal platte band! Er zat pas 11 km op, dus dat zou betekenen dat ik nog ruim 7 km van het huisje verwijderd was. In the middle of nowhere en met invallende duisternis. Erg handig. Gelukkig fiets ik op dit moment nog op mijn trailschoenen die ik normaal met hardlopen gebruik, dus ben ik maar gaan hardlopen met de fiets aan de hand. Dat ging op zich best aardig en het ging in ieder geval sneller dan wandelen. Op sommige vlakke stukjes grasland ben ik alsnog opgestapt en heb langzaam een stukje gereden om wat op te schieten. Op de weg deels gelopen en deels gefietst en na 18 km was ik dan toch weer thuis. Beetje jammer wel, want het was toch een prima route.

Ik was aardig moe na afloop maar blij dat ik weer veilig binnen was in ieder geval. Morgen maar eens naar de fietsenmaker voor een nieuwe band. Ben benieuwd of ik e band helemaal aan flarden heb gereden!

* totale afstand 18 km

rondje in google earth openen

11.09.2011 – robin hood marathon nottingham

Vandaag was dan de dag van mijn eerste HM. Gekozen voor een HM hier in de UK, mijn lievelingsland. Wist ik veel wat me te wachten stond…..

Vanmorgen vroeg opgestaan en vertrokken richting Nottingham. Het zou een 2 uur durende rit worden maar dat bleek mee te vallen want na 1,5 uur reden we al het gigantische veld op dat dienst deed als een van de parkeerplaatsen. Vroeg aankomen, zou betekenen lastig weer vertrekken bleek aan het einde van de dag, maar dat wisten we toen nog niet natuurlijk.
Na aankomst eerst het shirtje geruild voor een andere maat en eens rond gekeken rond de startvakken. Ik zou starten in groen en dat was snel gevonden. Ook even gekeken naar het laatste stuk van het parcours. Altijd handig om te weten wanneer je er bijna bent. Gelukkig bleek ergens een bord met 400 meter te staan dus dat was bemoedigend.
Het was al aardig warm en van de voorspelling voor regen bleek niets te kloppen. Er stond wel een harde wind, maar dat zou aan het einde van het parcours een stukje wind mee zijn.

Klik voor groot en gallery

Langzaam aan kwamen meer mensen het terrein van de race village op en begon het te lijken op een evenement met veel mensen. Maar hoe anders is het in Nederland waar alles kleiner is en dus voller lijkt. Er liepen hier 16.000 mensen mee, maar zo zag het er zeker niet uit.

Helaas bleken er slechts 2 pacers te zijn, op de 2 uur en de 1.45 uur. Beide natuurlijk niet haalbaar voor me, ook al wilde ik helemaal het begin met de 2 uur pacer meelopen. Overigens heb ik de pacer pas op het laaste moment gesignaleerd in het startvak toen het eenmaal bijna 10 uur was.

Na de eerste verkenning terug naar de auto om me om te kleden en mijn schoenen aan te trekken. Tot mijn verrassing kwamen er ineens Adidas schoenen uit de zak in plaats van de (ook) gele Asics maar bleek in de andere zak gelukkig het paar Kayano 15 te zitten, dus heb ik die gekozen. Dat leek me ook geen gek idee op deze afstand die ik voor de eerste keer zou lopen op onbekend terrein. Snel zou ik immers toch niet zijn.

Op de terugweg naar de race village bleek door bouw werkzaamheden ineens een soort bruggetje gebouwd te zijn met een enge metalen oppervlakte. Hartstikke glad en ik ben al zo’n held (maar niet heus).

Daarna heel rustig wat ingedribbeld en gewandeld maar dat hadden we al de hele tijd eigenlijk gedaan. Het was erg winderig maar het beloofde wel al warm te worden.

Daarna naar het startvak gegaan. Het was opvallend dat er bijna niemand met een waterbelt liep. Dat bleek niet de gewoonte. Er was prima verzorging onderweg maar wat eigen water bij je hebben is toch ook wel fijn.
Voor de start nog even met de 2 uur pacer gesproken en hij vertelde al dat het vrij hilly zou zijn en best zwaar. Hum… zeker voor ons laaglanders.

En dan is kennelijk ergens een startschot gegaan, ergens in de verte. Ik kan de start niet eens zien in mijn vak voor slakken. Maar langzaam aan wandelen we dan toch richting de start en zie ik ineens matten opdoemen. De chip wordt hier om de enkel gedragen maar daar merk je niks van.

Als ik over de matten ga, klik ik de Garmin aan. Zal mij benieuwen. Ik heb de autolap op 4 km gezet, en besluit niet teveel te kijken. Ik haak aan bij de pacer en die loopt in een prima tempo. Alleen…..het is zo ontzettend druk dat de goede man al snel ineens ergens anders loopt omdat er erg veel mensen lopen. Hij kijkt verder niet op of om dus ik richt me op het bordje dat hij in zijn handen houdt en probeer dat tempo aan te houden. Ik voel me goed en heb nergens last van. Het tempo is prima, het lijkt zelfs niet eens snel te gaan. Maar dan doemt ineens al de eerste helling op. Omdat er een enorme slinger mensen voor me loopt, zie ik de slinger ineens omhoog gaan. Oeps. Ik had wel gezien dat er al snel een helling zou zijn richting het kasteel, maar als het dan ineens voor je opdoemt, valt dat een beetje tegen.

Het tempo blijft aardig goed en de eerste lap doe ik op de geplande tijd. Omdat het mijn eerste HM is, en een zwaar terrein zal zijn, doe ik rustig aan. Langzaam wordt het warmer. Ik ben eigenlijk verrast dat er al 4 km opzit. Gek is dat. Als je een 5 km run doet, lijkt 5 km al ver en nu loop ik zonder nadenken al 4 km weg.

Op mijn hoofd klinkt zacht een muziek met een beat in een bepaalde cadans. Ik bedenk dat ik blij ben dat ik de cadans omlaag heb gezet tijdens het inlopen, want dit is gewoon goed te doen zonder kapot te gaan. Wat is er leuk aan een snellere 10 km om vervolgens niet meer te finishen?

De volgende kilometers gaan ook prima. Het tempo is bij de tweede doorkom tijd wel wat gezakt. We draaien een helling op richting park. Onderweg vallen de mensen bij bosjes en dat is niet echt leuk om te zien. Ambulances scheuren langs met gillende sirenes en vlak voor de ingang bij het park ligt ook iemand met een doek om hem heen. Dat is niet echt opwekkend allemaal. Ik snap het wel want ik heb ook best moeite met de heuvels maar neem kleine pasjes en let op mijn ademhaling.

Rond 10 km gaat op mijn dashboard ineens een rood lampje branden: fuel deficit. Ik heb toch echt de hele week goed gegeten en zeker goed gedronken en iedere 4 km heb ik al uit mijn flesjes gedronken. Het flesje dat ik onderweg aannam bij de drinkpost viel niet goed. Lastig. Ik moet nog een heel eind en op deze manier ga ik dat dus niet halen. Waarom doe ik dit eigenlijk? Mensen om me heen die keihard aan het hijgen zijn, casualties langs de weg. Dit is dus het verschil tussen fit en gezond blijkbaar. Weer doemt een helling op. Ik haal het op zich wel maar het gaat niet snel. Dan komt weer een drankpost in zicht. Ik besluit een flesje aan te pakken en dat al wandelend op te drinken. Dat valt dan vast beter en ik heb gewoon vocht nodig om dat waarschuwingslampje op het dashboard weer uit te krijgen. Het wandelen zal immers maar enkele tientallen meters in beslag nemen en meestal geeft dat wel een soort reset. Dat blijkt ook zo te werken en al snel diesel ik weer vrolijk door. Helaas komen er nog een heel aantal hellingen en hellinkjes en vallen die natuurlijk soms wat zwaarder. Maar er wandelen zoveel mensen, dat ik al helemaal trots ben dat ik gewoon op mijn eigen tempo zonder problemen lekker doordiesel. Als laaglander ben ik dit helemaal niet gewend en de rondjes van afgelopen week zetten natuurlijk geen zoden aan de dijk voor nu. Ik lach bijna als ik bedenk dat ik 2 jaar geleden al problemen had met de 3 minuten achter elkaar van Evy Start 2 Run. Hier loop ik dan…… in de UK met een rotzwaar parcours van meer dan 21 kilometer. Iedere volgende HM zal sneller zijn. Toch ben ik verrast als ik op mijn klokje zie dat ik binnen de 2.15 binnen kan komen. Het lampje op het dashboard is uit, dus misschien is het mogelijk.

Dan gaat de zon echt schijnen, zijn we uit het bos en komen er nog wat van die leuke hellingen. Onder deze post staat het hoogteprofiel van de run. Bij de laatste waterpost gaat het lampje weer aan en heb ik echt water nodig. Ik heb dat nog niet eerder gehad tijdens de trainingen, maar misschien is de combinatie van de zon en de hellingen toch best vermoeiend. Ik besluit dus voor het water te gaan en dat kost me tijd. Jammer dan. Als ik S. langs de weg zie staan, zwaai ik vrolijk en hobbel lachend voorbij. Ik hobbel met mijn slakkentempo langs veel mensen dus laatste zal ik echt niet worden.

Dan loop ik ineens langs de rivier en weet ik dat het einde nu echt in zicht is. Ik ga het einde halen! Werkelijk uitlopen en niet vermoeid. Dat is toch wel echt een opsteker, zeker gezien de mensen die wandelen ondanks dat de eindstreep in beeld is. Het bord met de laatste 400 meter doemt op en dan weet ik dat ik straks over het enge bruggetje zal lopen en door de finish zal lopen. Ik ben wel blij dat ik er ben. De Garmin laat 21,4 km zien.

Na de finish wordt bij iedereen meteen de chip van de enkel verwijderd en worden de medailles uitgereikt en foliedekens om afkoeling te voorkomen want er staat een keiharde wind. Ik ben ook totaal bezweet dus ben blij met de folie. Ik drink 2 flesjes leeg en dat doet me goed.

Daarna gaan we de medaille laten graveren bij een ouder stelletje dat dit met de hand in huisvlijt zit te doen met een handmachine.

Ze snappen niets van mijn 1e HM regel die ik er ook op wil hebben en uiteindelijk wordt dat 1st HM. Ook best. De tijd wordt weergegeven met streepjes ertussen zodat het net een datum lijkt maar what te heck. Ik ben er, en het voelt alsof ik de medaille verdiend heb.

Langzaam wandelen we naar de auto terug en na een tijdje kunnen we dan het grote veld afrijden. We gaan nog even naar een winkelcentrum vlakbij Nottingham en daarna gaan we richting het huisje. Het zit erop. Ik ben tevreden over deze eerste poging waarbij ik bewust gekozen heb onderweg om het tempo te laten zakken, vanwege het waarschuwingslampje dat af en toe opflikkerde, het parcours en het feit dat mensen toch wel bij bosjes neervielen om me heen. Dat zou mij toch echt niet gebeuren. Het is maar een spelletje. Bij het tanken en omkleden bij de Shell praat ik toevallig nog met een deelnemer van 60 jaar (met meerdere marathons en halve achter de rug) die vertelde dat hij het zwaar had gevonden en 15 minuten had gelegen om bij te komen. Dat lijkt me toch niet gezond en ik ben dus echt blij dat ik het zo gedaan heb. Volgens mij zit er op een vlakkere HM echt wel een goede tijd in, zelfs voor mij in mijn onervarenheid. Ben benieuwd wat ik er volgend jaar in Nederland van terecht breng, zeker na de wintertraining in de heuvels.

Op naar het volgende rondje.

Gegevens:

* afstand 21,4 km
* temperatuur 20
* HR max 160

rondje in google earth openen

september 68 km – 2011 totaal 1.438 km
trailschoes 451 km
kayano 17 211 km
kayano 15 617 km
ds trainer 273 km
ds racers 25 km
salvation 78 km

10.09.2011 – pre race day

Vandaag is de dag voor de HM. Vanmorgen lekker gewandeld. Verder in het zonnetje gezeten, lekker gedronken, verantwoord gegeten en mijn spulletjes gepakt. Toch is het grappig want op Terschelling deed ik de afstand gewoon als trainingrondje zonder bijzondere voorbereiding. Maar ja….het zou toch wat sneller moeten morgen. Maar ik heb geen idee wat me nu echt te wachten staat qua terrein en parcours. Er lopen 16.000 mensen mee als ik het goed zie. Dat is niet extreem veel. Ik start in groen, het vak tot 2.10. Daar zal ook de 2 uur pacer starten neem ik aan. Dat haal ik niet maar dat zou wel mijn start tempo zijn. Waar ik naar afzak moet ik maar zien….. haha misschien kom ik wel op 3 uur binnen.

Vandaag heb ik zitten lezen in het boek van Maffetone. Dat is nu bijna uit. Hij propageert een MAF test om de trainings snelheid te bepalen. HRmax ligt in zijn visie op 180 minus leeftijd plus correctie. Het boek gaat verder in op o.a. voeding en opbouw en braintraining. Niet alles is nieuw maar wel leuk. Het sluit aan bij mijn eerdere schema op lage snelheid. Dat heeft me toen ook progressie opgeleverd. Maar ja…. training kost tijd.

Nu dus als proefje deze eerste HM. Dan weer gestructureerd aan de slag gevolgd door heuveltraining in de winter. Volgend jaar dan eens een HM voor het “ecchie”.

09.09.2011 – lincolnshire dag 4

Vandaag het laatste rondje voor de HM van zondag a.s Even enkele laps op niet al te snel tempo en na 5 km weer thuis. Braaf. Helaas ging garmina ineens op blanco dus ben ik nu aan het kijken hoe dat kon gebeuren. Zou toch wel erg jammer zijn als dat zondag gebeurt.

Het is vandaag mooi weer geworden. Morgen zal dat ook zo zijn maar zondag regent het volgens de voorspellingen met veel wind. Jammer maar helaas.

Vandaag kwam ook – op de valreep – de marathon kit. Het shirt moet ik omruilen helaas. Ze gebruiken hier een enkelband voor de chip. Lijkt me niet lekker zitten.

Verder eet ik braaf en hoop ik lekker te slapen. Morgen een lekker luierdagje en zondag dan om 6.30 al in de auto voor de 2 uur durende rit…..

Wordt vervolgd…..

Gegevens:

* afstand 5 km
* temperatuur 15

september 47 km – 2011 totaal 1.417 km
trailschoes 451 km
kayano 17 211 km
kayano 15 596 km
ds trainer 273 km
ds racers 25 km
salvation 78 km

08.09.2011 – alternatieve training – fietsen

Vanmorgen heb ik een rondje trail gedaan en dan was heerlijk. Vanavond dan een klein rondje op de fiets. Iets verder dan gisteren maar niet te ver gezien de heuvels. Kijkend op de kaart hadden we een leuk rondje uitgekozen dat niet te erg zou moeten zijn.

Hum…. dat viel dus tegen want je kan toch niet echt alles zien blijkbaar. De start was prachtig, met mooie vergezichten. Daarna ging de weg keihard naar beneden en heb ik dus als echte schijtebroek weer enorm geremd. Ik vind het niet erg om 40 km/uur te fietsen als de weg een beetje naar beneden loopt en ik zelf fiets, maar als de fiets zelf naar beneden stuitert, dan ehm.. nou ja, dan hou ik dus in. Zeker met dit fietsje. Al snel reed ik door een leuk dorpje. Na het dorpje doemde ineens een enorme heuvel op en ahum…. daar ben ik halverwege afgestapt want die top, die haalde ik dus echt niet. Boven aangekomen kon ik een paar foto’s maken van de velden en de doorkijkjes. Erg mooi en zeer de moeite waard.

Ook kon ik deze keer de navigatie op de telefoon uitproberen, want ik heb tweemaal gekeken of ik op de goede weg zat. En dat werkt als een speer. Heel makkelijk. Helemaal aaan het einde kwam nog een leuke afwisseling in de vorm van een daling gevolgd door een enorme stijging. Op de foto is met moeite nog net de top van de weg in de achtergrond te zien. Maar dat heb ik gered!

Na 18 km kwam ik weer thuis. Dat lijkt helemaal niets, maar geloof me, dat is echt meer dan genoeg voor even een rondje tussendoor om los te fietsen!

Klik voor groot en gallery

Map volgt
Google earth volgt

08.09.2011 – lincolnshire dag 3

Vandaag is het redelijk weer en gisteren hebben we gewandeld in een natuurgebied hier in de buurt. Het leek erg mooi en best geschikt voor een trail rondje. De ondergrond is immers niet zo slecht als voorbereiding op de HM van zondag en het zou me in ieder geval tegenhouden om te snel te gaan lopen.

Het gebied is bewegwijzerd met paaltjes en zou als enige nadeel (weer) de hoogteverschillen hebben. Het begin was al prachtig. Geweldige vergezichten en prachtige vegetatie. Toegegeven het liep redelijk op en neer, maar ik wist dat het een klein rondje zou zijn dus ik heb gewoon alleen maar genoten. Ik moest wel erg opletten dat ik niet onderuit zou gaan ergens, want dat zou wel erg lullig zijn zo een paar dagen voor de HM. Ik denk dat ik een Red Kite heb zien vligen boven het gebied en helemaal aan het begin rende een eekhoorntje voor me uit. Tel dat op bij de vergezichten en het is dus volop genieten.

Na 6,5 km was ik weer bij de auto. Prima uitgekozen want ik ben echt aan het afbouwen nu voor zondag. Morgen wil ik alleen nog enkele kilometers loslopen en dan is het gedaan met lopen. Ik verheug me wel erg op volgende week, als ik gewoon lekker kan lopen en alles kan ontdekken hier in de buurt.

Klik voor groot en gallery

Gegevens:

* afstand: 6,5 km
* temperatuur 18

rondje in google earth openen

september 41 km – 2011 totaal 1.411 km
trailschoes 451 km
kayano 17 211 km
kayano 15 590 km
ds trainer 273 km
ds racers 25 km
salvation 78 km

07.09.2011 – lincolnshire – 15 km fietsen

Gisteren mijn eerste rondje hier gelopen en dat viel op zich nog redelijk mee, ondanks de heuvels. Ik schreef al dat de 7hills er niets bij lijkt. Hier loopt werkelijk alles op en neer en dan met hoogtemeters die er niet om liegen. Inmiddels hebben we een kaart met hoogteprofiel erop, zodat ik van te voren een beetje kan kijken wat ik kan verwachten.

Vandaag was het dan tijd voor een kort fietsrondje om in beweging te blijven voor zondag. Niets bijzonder (dacht ik) maar inmiddels weet ik dat de kilometers gerust verdubbeld kunnen worden voor de mate van inspanning.

Omdat het snel donker zou worden, had ik besloten tot een echt kort rondje om eens te kijken of ik uberhaupt vooruit zou komen als niet-klim-geit. Het is hier wel ontzettend mooi. Het eerste stuk was redelijk vlak, daarna moest ik een stukje naar beneden waar ik ook gelopen had maar daar durfde ik dus echt niet voluit naar beneden te racen op deze fiets. Vol in de remmen dus om vervolgens weer te moeten klimmen.

Na slechts 15 km was ik terug, moe maar voldaan. Normaal fiets ik zo tussendoor even 40 of 50 km weg, maar dit is echt andere koek.

Map volgt
Google earth volgt

06.09.2011 – lincolnshire dag 1

Eerste route hier gelopen. Eerst met de auto gereden en genoten van de omgeving. Maar wat een hoogteverschil. De 7^^ is er niks bij. Maar nu wist ik tenminste een beetje wat me te wachten zou staan! Het is ontzettend mooi hier. Helaas werkt het internet vooor geen meter dus afbeeldingen van de route etc. moeten nog even wachten vrees ik.

Het lopen ging vrij makkelijk ondanks de keiharde wind. Had me alleen te warm aangekleed. Op de terugweg zag ik nog red legged partridges scharrelen in een veld en dat was erg leuk om te zien.

Op naar het volgende rondje.

060911 (283k image)