Monthly Archives: January 2011

17.01.2011 – seahouses rond de cottage

17.01.2011 – seahouses rond de cottage

Vandaag werd het ineens weer stralend weer alsof het zomer was. Vanmorgen eerst een uurtje rijles gehad en toen was het nog niet echt mooi weer. Wel helder en weinig wind en een aangename temperatuur. Op de foto niet echt te zien met dat tegenlicht, maar het was wel zo. Na het rijden lekker een uurtje naar het strand geweest met de hond en die genoot met volle teugen. Daarna heerlijk gegeten en helaas toch ook weer een bak ijs verorberd. Misschien heb ik wel wormen. Ben een echte holle bolle gijs momenteel.

Toen het zulk mooi weer bleef, kon ik het toch niet laten om dan maar een klein rondje rond de cottage te doen. Hetzelfde rondje als gisteren maar dan zonder het kleine stukje door te lopen richting shoreston waardoor de afstand nu bleef steken op een lousy 6,8 km. Maar voor even eruit toch wel heel lekker en zief moet toch ook uit. Toen ik het huisje uitliep eerst even naar links gekeken naar het kasteel in het late namiddagzonnetje.

klik voor groot

Daarna deed zief meteen al een grote plas op het gras. Geef haar eens ongelijk, dat is dan maar vast gedaan. Daarna even omgekeken hoe de boerderij er eigenlijk uitzag met lekker weer. Achter deze boerderij ligt mijn cottage.

klik voor groot

Daarna lekker op gang gekomen en gestart met de run. De grote plas die me gisteren nog door het gras liet lopen, bleek nu al helemaal opgedroogd. Eindelijk lijkt de grond het regenwater aan te kunnen van de afgelopen tijd. De grond was natuurlijk ook kei en keihard van alle ijs en nu pas kan alles langzaam gaan wegzakken. Overal waar je nu kijkt, liggen plassen op de weilanden.

Al snel was ik bij het punt om rechtsaf te slaan, bergje op en dan richting uitzicht op kasteel. Daar ben ik niet gestopt, want het was niet spectaculair omdat het zonnetje al een beetje aan het verdwijnen was. Maar toen ik rechtsaf richting de zee wilde slaan, bleek het toch wel erg mooi met die avond zon en ben ik dus toch even gestopt voor een snel kiekje. Dat is toch echter dan naderhand met de auto. Links zie ik tijdens de run het kasteel, en als ik eenmaal de hoek omsla, loop ik richting de zee met de Farne Islands en de vuurtorens. Dat is heel apart en zeker met dit prachtige heldere weer, is het erg mooi.

klik voor groot

klik voor groot

Ben benieuwd of ik me morgen kan bedwingen om niet weer een rustig rondje te rennen. Het weer ziet er voor de hele week stralend uit, dus wie weet!

Gegevens:

* totale afstand 6,8 km
* temp 6 C
* gem BPM niet gemeten

rondje in google earth openen

januari 107 km – 2011 totaal 107 km

16.01.2011 – seahouses rond de cottage

16.01.2011 – seahouses rond de cottage

Vandaag weer hetzelfde rondje gedaan als op 4 januari, toen ik hier de eerste keer liep. Het blijft een typisch rondje. Op zich best aardig maar om een of andere reden lijkt het zwaarder dan mijn langere routes. Misschien omdat het niet meer verrassend is?

Vandaag was het prachtig weer, er stond alleen een forse wind. Vanmorgen had ik al een uurtje paardrijles gehad en toen merkte ik het ook al. Was blij dat ik geen strandrit had afgesproken. Op een van de stukken had ik de wind natuurlijk pal tegen maar dat hoort er een beetje bij. Gelukkig niet op het laatste stuk. Op zich zag ik vandaag dat de route toch wel mooier is dan ik dacht. Op enkele plekken heb je prachtig uitzicht op bamburgh castle en als je op een gegeven moment weer afslaat, loop je pal tegen de zee aan met uitzicht op de Farne eilanden. Ik zal morgen eens met de auto een plaatje maken om bij te voegen. Nu tijdens deze run over de weg natuurlijk nergens gestopt voor een foto. Ik ben lekker doorgelopen en kon bijna overal doorlopen. Van de drie plekken die een mogelijke ‘stop’ zouden zijn om door te rennen (omdat het allemaal ijs was en later natuurlijk grote plassen vormde) bleek er nog eentje over te zijn. Daar moest ik dus even door het gras lopen. Dat kost me dan wel de snelheid, maar wellicht komt het volgende week er nog een keer van dat alles helemaal droog is. Maar dan is er vast wel weer iets anders waarvoor ik even moet afremmen ofzo, zoals vandaag aan het einde van de run. Net toen ik lekker tijd aan het inhalen was op het laatste stuk kwam er een auto aan en wilde zivaatje met alle geweld aan de andere kant van de weg lopen. Toen ik haar dan maar even de riem om wilde doen deed ze alsof ze in elkaar getimmerd werd….. Idioot beest. Dat zorgde dus zeker voor vertraging, maar de snelheid was best hoor, hoewel iets boven de 6 min/km. Maar goed het was verder een lekker kort rondje en bracht het maandtotaal alweer op 100 km.

Zoals te zien valt het hoogteverschil hier allemaal nog wel mee. Wel een beetje op en neer, maar niets in vergelijking met schotland zoals de route met 150 meter hoogteverschil op en neer!

Gegevens:

* totale afstand 8,02 km
* temp 12 C
* gem BPM niet gemeten

rondje in google earth openen

januari 100 km – 2011 totaal 100 km

14.01.2011 – holy island

14.01.2011 – holy island

Zo. Vandaag alweer een nieuw rondje geprobeerd. Het bleek een middagvullend rondje te zijn geweest. Van te voren weer goed gekeken op afstandmeten en google earth. Holy Island is een klein eilandje, met een castle en priory. Bijzonder is dat je over de causeway ernaartoe moet rijden. Die weg loopt iedere dag helemaal onder, zodat je van te voren moet kijken op de getijden tabel wanneer het ‘safe crossing’ is. vandaag was dat van 11.30 tot vanavond ergens 20.20 geloof ik. Dat is bijzonder, want meestal is het een paar uur in de ochtend, en dan weer in de middag. Maar vandaag en ook volgende week, kan je er dus gedurende bijna de hele dag overheen. Eerst dus maar eens onderweg richting Holy Island. Het ligt hier ongeveer 30 minuten rijden vandaan voordat je op de causeway komt.

klik voor groot

klik voor groot

Het was onderdaad tamelijk droog al, het water was al behoorlijk terug toen ik daar rond half 2 aankwam. Net na de causeway de auto geparkeerd en vanaf daar eerst door de duinen. Vanaf Google earth lijkt het allemaal heel makkelijk, het lijkt alsof je je nauwelijks kunt verlopen daar op het eiland met enkele paden door de duinen. Fout! Overal lopen paden en paadjes en doordat veel onder water staat, moet je van stukje naar stukje ploeteren. Uiteindelijk dus maar dwars door de duinen weer richting de weg gerend. Helaas zat de hond toen al onder de piri-piri, een of ander kloterig stekelig plantje uit Nieuw Zeeland dat het hier erg goed doet. Helaas kreeg ik het er niet uit maar het leek alsof ze er weinig last van had. Dus toch maar doorgerend dan. Uiteindelijk dus wee rop de weg uitgekomen en de fout gemaakt om toch weer ergens af te slaan door de duinen. Dacht dat ik het nu dan wel zou snappen. Nee dus. Ineens kwam ik uit bij het strand. Erg mooi, daar niet van maar vanaf daar kon ik ook weer niet verder richting het dorpje. Wel aan iemand gevraagd om een foto te maken van zief en mij, dus dat was leuk. Geen idee waarom mensen soms vergeten de onderkant van een dier of mens op de foto te zetten maar het is toch wel leuk zo

klik voor groot

Vanaf daar weer kriskras door de duinen en uiteindelijk weer op de weg uitgekomen.

klik voor groot

Vanaf daar zou ik het echt weten dacht ik. Eerst naar de parkeerplaats, onderweg nog even gekeken op een plattegrond. 3 wandelingen zouden er zijn, drie kleurtjes. Nooit meer ergens terug gezien overigens. Vanaf daar naast het castle.

klik voor groot

Ook aan de andere kant was het bijzonder!

klik voor groot

Dat was geweldig. Mooi aan het water, schaapjes overal en een prima te berennen pad. Erg leuk en de hond vond het geweldig met al die schapen (ze kijkt er niet naar, doet niks).

klik voor groot

Vanaf daar ging het prima en al snel rende ik langs een vogelkijkhut. Dat herkende ik nog van een eerdere wandeling een paar jaar terug. Helaas een hekje waar ik ziva overheen moest tillen maar dat vond ze allemaal best. Stomme schapen ook.

klik voor groot

Uiteindelijk bij een hek uitgekomen waar ik kon kiezen door de duinen of links af langs een hek.

klik voor groot

Het pad was echter onder water en onherkenbaar als pad verder. Dus maar door de duinen terug naar de auto. Al snel bleek dat het allemaal onherkenbaar was door ondergelopen stukken. Het was wel prachtig waar ik allemaal uitkwam!

klik voor groot

Na anderhalve kilometer teruggekeerd naar het hek, want ik wilde toch wel eens richting de auto eigenlijk. Het was lekker om zeker te weten dat de causeway niet onder zou lopen (waar een goede voorbereiding al niet goed voor is) en dat ik in geval van nood gewoon 20 km zou kunnen afleggen. Thuis kom je immers altijd. Ik wist alleen wel dat ik op de weg terug wind tegen zou hebben, dus dat was niet zo’n lekker vooruit zicht.

klik voor groot

Bij het hek aangekomen wist ik het niet meer. Ik wist zeker welke kant ik op moest, ik zag het en ik herkende het ook en ook qua wind kon het niet anders. Maar waar was het pad nou? Uiteindelijk het thuisfront gebeld om te vragen waar ik precies was en of ik goed zat. Ja dat wel… Maar hoe kwam ik daar nou….. Toch dan maar gekozen om kris kras door de modder en het water te lopen. Goed dat ik trailschoenen heb gekocht!

Uiteindelijk weer bij een hek uitgekomen en vanaf daar herkende ik het ook. Een karrepad zou met langs het besjespad moeten voeren en dat klopte ook maar er was bijna niet te lopen. Zelfs niet met gewone schoenen. Uiteindelijk door de struiken gekropen en dat lukte prima.

klik voor groot

Vanaf daar weer in het dorp gekomen en de laatste 5 km gewoon lekker rennend naar de auto afgelegd. Het laatste stukje weer over de causeway. Toch was ik best blij dat ik de auto weer zag staan. Lekker warm en weer richting huis!

klik voor groot

Een rondje met onderbrekingen, maar wel geweldig mooi en ook wel spannend. Mooie foto’s deze keer, moest tenslotte enkele keren stoppen. Niet echt voor herhaling vatbaar, maar wel super dat ik dat zo allemaal kan doen, want het is natuurlijk best apart op deze manier.

Maar een volgende keer maar gewoon een rustig rondje over het strand ofzo hoewel ik dan vast weer iets raars tegen kom hier ;-)

Heb net lekker gekookt en behoorlijk wat gegeten. Beessie had ook honger want het was best laat geworden. Net voor het eten even twintig minuten op de grond gezeten met een kammetje om alle piri-piri uit haar vacht te kammen. Dat lijkt aardig gelukt. Op naar de volgende run!

Gegevens:

* totale afstand 15,6 km
* temp 10 C
* gem BPM 140

het lijkt net alsof ik werkelijk overal ben gestopt, maar zodra je even onder een bepaalde snelheid komt, gaat de garmin al op pauze. door water en modder gaat vaak de snelheid er even uit, en dus komen er op de run allerlei rare pauzes. niks aan te doen

rondje in google earth openen

januari 92 km – 2011 totaal 92 km
trailshoes 46 km

12.02.2011 – high newton beach

12.01.2011 – high newton beach

Vandaag weer een ander rondje geprobeerd. Van te voren gekeken op Google Earth en afstandsmeten waar ik zou kunnen lopen en hoe ver het zou zijn. Het zou een rondje kunnen zijn vanaf een parkeerplaats bij High Newton, daar het strand op, naar links richting Beadnell, en weer terug. Vanaf de parkeerplaats dan door de duinen over een pad richting Low Newton, en vanaf daar weer terug naar de parkeerplaats. Ongeveer 10 km zou het zijn volgens de website.

Na aankomst al snel de weg gevonden richting het strand. Dat zag er goed uit, geen kip te bekennen en meters strand totdat de zee begon. Prachtig. Het weer was goed, weinig wind en een flauw zonnetje en een temperatuur van rond de 7 graden.

klik voor groot

klik voor groot

Het strand voelde lekker aan en was vrij stevig als ondergrond. Beter dan het strand van Bamburgh overigens. De trailschoenen zijn al lekker ingelopen en lijken prima te lopen. Al gauw kwam ik bij het punt waar in de zomer bijzondere Little terns te vinden zijn. Er staat een huisje van wachten aan het strand en normaal is alles afgezet. Ik was me niet echt bewust dat ik daar uit zou komen. Klein probleempje: er loopt een stroom vanuit het land de zee in en daar kan je – zelfs met laag water – niet met renschoenen doorheen. In de zomer lopen we daar doorheen met laarzen en ook met buitenschoenen kan je er gewoon doorheen. Maar nu dus niet. Hondje vond het prachtig en liep meteen door het water heen….Duidelijk dat je daar niet doorheen kunt.

klik voor groot

Ik moest dus even afbuigen richting de duinen en over de brug lopen die daarvoor gemaakt is. Geen probleem alleen een beetje om.

Uiteindelijk kwam ik bij Beadnell uit.

klik voor groot

Dat was op zich wel grappig want de zee is daar heel anders, wel een normaal strand maar met een soort gaten en allerlei stroompjes vanuit het land. Daar kan je soms ook niet makkelijk doorheen, hoewel ik nu gewoon mijn schoenen eens heb uitgeprobeerd en mijn voeten bleven droog na het doorwaden van het kleine stroompje van de foto

Daarna omgekeerd, weer over de brug bij het vogelhuisje en richting parkeerplaats. Daar aangekomen zaten de eerste 7,5 km er alweer op en omdat het zulk lekker weer was, wilde ik het vervolg rondje van het schema ook wel doen. Dat betekende eerst door of liever gezegd over een hekje. Hondje kon er gelukkig net onderdoor kruipen.

klik voor groot

Alleen werd het al rap een enorme vieze modderboel zonder pad. Op bovenstaande foto staat de hond zielig in de modder. Ze stond helaas net op om naar me toe te lopen toen ik afdrukte, dus er ontbreekt een voetje. Maar ik maak tijdens hardlopen alleen snel kiekjes op plekken waar ik toch even stil moet staan vanwege een helling, water of iets anders dus jammer dan. Vond het wel grapppig, die kop en dan die vieze meuk waar we doorheen moesten. Gelukkig was er water in de buurt!

Daarna kon ik door een hekje en kwam ik op gras uit waar het wel mooi lopen was. Het lag boven de kliffen, de zee onder me. Mooi!

klik voor groot

Hondje op het gras even poseren en lekker doorlopen. Dat stukje langs de zee ging prima, alleen wist ik al dat de terugweg weer over die vieze modderbende zou voeren. Jammer maar helaas, ik moest toch terug naar de auto. Links op de foto hondje nog lekker op het schone gras, rechts voor een hekje met weer vieze modder en plassen.

klik voor groot

Na terugkeer nog even lekker naar het strand teruggegaan om mijn schoenen schoon te maken en de hond. Even lekker op een vlak stukje rennen is ook wel lekker na het hobbelige gebeuren door het gras en de modderpoelen. Op de valreep van de run nog even een kiekje van ons samen gemaakt voor de zee. Toch leuk.

En zo kwam er weer een einde aan de 5e run hier in en rond Seahouses.

Gegevens:

* totale afstand 12,45 km
* temp 7 C
* gem BPM 140

rondje in google earth openen

januari 77 km – 2011 totaal 77 km
trailshoes 31 km

10.01.2011 – seahouses strand

10.01.2011 – seahouses strand

klik voor groot

Vandaag hebben mijn trail schoenen geen meter asfalt gezien. Om 14.30 was ik al op het strand, en deze keer wist ik zeker dat het water langer laag zou blijven. Op de getijdentabel van Holy Island kan ik een beetje zien hoe de zee zal zijn, want dat staat met elkaar in verbinding. Het strand is werkelijk meters breed, maar er zijn twee stukjes met rotsen waar het nu eenmaal makkelijker is om over het strand te rennen dan over de (vlakke) rotsen te wandelen. Deze keer ging alles goed. Het plan was eerst om de auto bij Bamburgh Castle te zetten maar de parkeerplaats bleek dicht buiten de weekenden om. Daarom maar de auto bij Monkshouse geparkeerd, dat is een beetje halfweg en bij het lastige stuk dat eventueel onder water loopt (laag water waar je met normale schoenen gewoon doorheen kunt wandelen maar met renschoenen minder makkelijk). Vanaf daar eerst richting kasteel gelopen.

strand bij bamburgh
foto genomen op 09.01.2011 dus niet tijdens rennen en niet vanaf het strand

Ik ben tot het einde gelopen, waar je eigenlijk niet meer verder kunt vanwege rotsen bij Stag Rock, waar vaak vogels te vinden zijn.

strand bij bamburgh aan einde
foto genomen op 09.01.2011

Daarna terug weer langs het kasteel, lekker over het brede strand weer richting Monkshouse en het stukje met de stenen. Bij Monkshouse is dus altijd water kennelijk, ook als de zee laag is, maar ik heb geen natte voeten gekregen met mijn trail schoenen dus dat is wel prettig. Met normale renschoenen heb je gelijk natte sokken en voeten en dat is erg onplezierig. Bij mooi weer (zoals gisteren toen de foto genomen werd) heb je prachtig uitzicht op de Farne Islands (met puffins die je in de zomer met de boot kunt bezoeken en zeehonden die je in de winter kunt bekijken). Er lopen weinig mensen in deze tijd van het jaar, dus het is super rustig.

strand bij bamburgh
foto genomen op 09.01.2011

Daarna richting Seahouses gelopen en aan het einde weer terug richting de auto. Er was weinig wind, en onderweg heb ik maar een paar spatjes regen gehad dat niet doorzette. Ik heb ontzettend geluk tot nu toe met het weer.

Ziva vond het helemaal geweldig, en rende vrolijk rond met een stok. Aan het einde van de run nog lekker even met haar gespeeld op het strand bij het water en deze keer was ze eindelijk een beetje moe. Ik was ook opgeladen en blij. Op naar de volgende run, dan weer eens ergens anders proberen.

Gegevens:

* totale afstand 10 km
* temp 3 C
* gem BPM 140

rondje in google earth openen

januari 65 km – 2011 totaal 65 km
trailschoenen 19 km

08.01.2011 – seahouses strand en weg

08.01.2011 – seahouses strand en weg

Vanmorgen eerst over het strand paardgereden. Ik had al gezien tijdens de wandeling met de hond dat de zee heel laag stond. Ook tijdens paardrijden was het water laag en kon je overal heen. Tijdens mijn run was het water al heel erg hoog, en dat maakte dat er weliswaar strand genoeg was, maar dat ik niet meer over het strand terug kon naar Seahouses. Dat komt alleen door een inham bij Monkshouse, waar veel rotsen zijn die dan onderlopen. Maar goed, ik zag wel gelukkig ergens waar ik een stukje af kon snijden en door de duinen naar de weg kon komen, zodat ik niet helemaal naar Bamburgh hoefde te rennen. Dat is wel een mooi rondje, maar niet voor een dag als vandaag met wind en andere activiteiten zoals 2 uur paardrijden en zwemmen. Alles met mate zoals dat heet.

Het stukje over de weg richting strand was een beetje glad al dooor opvriezend water. Het strand was prima, wel wind tegen en over de weg heb ik vrij snel gelopen omdat ik zo snel mogelijk weer van de weg af wilde zijn. Toen ik door de duinen richting de weg leip, kwam ik op een gegeven moment op een koeienveld, en daar ben ik dan maar overgestoken. Mijn nieuwe trail schoenen kwamen dus goed van pas door het water, door de velden en de modder.

De schoenen liepen wel goed eigenlijk al is het een beetje alsof je op noppen loopt en aan de weg kleeft als je op asfalt loopt. Maar dat went snel en ik had nergens last van verder.

Gegevens:

* totale afstand 8,9 km
* temp 3 C
* gem BPM niet gemeten

rotsen
hier kan je dus niet overheen rennen met hoog water maar moet je even lopen

rondje in google earth openen

januari 55 km – 2011 totaal 55 km

review: schoenen: asics kayano 17

Begin december nam ik de nieuwe Asics Gel Kayano 15 in gebruik die ik op Ebay nog had kunnen kopen in april, toen het paar dat ik in maart 2009 aanschafte lekker bleek te zitten. Mijn Saucony paar van februari bleek geen succes omdat ik daar (misschien) trombose van kreeg. In ieder geval droeg het bij. Er zat iets hards aan de linkerkant van de schoen aan de buitenzijde en dat heeft waarschijnlijk steeds tegen die vaten zitten drukken. Hoe het ook zij, de Saucony weer terug en de Asics erin. Omdat die schoenen goed bleken, heb ik snel een tweede paar op voorraad gekocht tegen een lagere prijs.

Maar nu mijn ‘voorraad’ schoenen op is, en de schoenen hier in de UK veel goedkoper zijn, toch maar de stoute schoenen aangetrokken om te kijken naar een nieuw paar voor de voorraad. Met mijn andere paar heb ik dus een maand of 8 gedaan.

Eerst gezocht naar de Kayano 15 maar die is nergens meer te krijgen. Er is al een 16 en zelfs een 17 is uitgebracht al, hoewel niet overal even goed verkrijgbaar. Eerst eens de 16 aangetrokken en die zaten als een soort slof, niet echt lekker (vond ik).

De 17 had ik ook al aangehad en leek lekkerder te zitten. Gisteren met de oude 15 en mijn eigen rensokken nog een keer alles gaan passen en inderdaad zat de 16 voor geen meter en leek de 17 goed te zitten. Ik ben weliswaar enkele keren door de winkel gerend tussen alle rekken door maar je kunt het pas echt voelen als je er langer op rent natuurlijk.

Eerst overigens nog even gekeken naar de Gel 2160 want die zouden ook goed zitten. Ik vond ze minder lekker dat de Kayano. Toen zag ik ineens dat ze ook de Trailschoenen hadden van de 2160 en later zag ik ook nog andere Goretex trailschoenen en kwam ik uit op de Trabuco 13 G-TX. Ja, het is een hele wetenschap want de ene heeft een diepere hiel, meer of minder gel, wel of niet voor overpronatie etc etc. Maar gek genoeg zat de Trabuco heerlijk. Ik kan me vergissen, want ik ken het model niet maar het leek super lekker te zitten met veel gel in de hak waardoor je bijna zonder stampen kunt rennen. Ik ben dus erg benieuwd. Uiteindelijk ben ik dus met twee paar schoenen de winkel uitgegaan (kosten bijna gelijk aan een paar in Nederland). Ik ga straks richting strand met de nieuwe trail schoenen. Kijken of ik droge voeten kan houden door de plassen en door het water. Want de trailschoenen gaan dus nu naast de Kayano 15 gebruikt worden bij regen en door bos. Niets is viezer dan met renschoenen door de regen te lopen zodat je natte sokken krijgt, dus ik ben erg benieuwd.

06.01.2011 – seahouses

06.01.2011 – seahouses

Vanmorgen om 11 uur eerst lekker paardgereden. Dat was 9 maanden geleden en weer erg leuk. Deze keer had ik van te voren een boek gelezen over fouten en hoe deze te vermijden en dus bakte ik er werkelijk niets van in het begin. Paardje snapte niet wat ik wilde en ging lekker niet in draf of galop. Zaterdag een 2 uur strandrit dus dat is weer erg leuk.

Na het paardrijden lekker gegeten en anderhalf uur later van start voor een niet al te lange run. Gisterenavond ook weer lekker ruim een uur gezwommen en dat ga ik vanavond ook weer doen.

Het weer was helemaal niet slecht, toen ik vertrok klaarde het ineens op en liep ik zelfs in het zonnetje. Deze keer koos ik voor een route richting het strand maar helaas was het water zo hoog dat ik niet door kon lopen tot Bamburgh over het strand. Bij Monkshouse moest ik er dus weer vanaf en na even nagedacht te hebben of ik links of rechtsaf zou slaan, koos ik voor terug richting Seahouses. Ik kan daar deels over een soort fietspad lopen. Minder leuk voor de hond want die moet aan de riem. Daarna dwars door Seahouses, achter bij de manege langs en een toegift rondje om de kilometers vol te maken en daarna weer terug richting de cottage. Een kort rondje (8,5 km) maar over de weg met prima snelheid.

Gegevens:

* totale afstand 8,5 km
* temp 4 C
* gem BPM 136

bamburgh castle

rondje in google earth openen

januari 46 km – 2011 totaal 46 km

04.01.2011 – seahouses

04.01.2011 – seahouses

Mijn eerste rondje aan de oostkust van de UK in Seahouses. Ik liep hier al een keer een week in maart 2010. Nu doe ik een minuut per kilometer korter over dit traject. Het is maar een klein rondje over de weg door de weilanden. Redelijk saai omdat de heggen vrij hoog zijn en er verder weinig te zien is. Als je de hoek omslaat en naar boven loopt richting Bamburgh, zie je wel het kasteel liggen en dat is op zich fraai maar heb ik nu al enkele keren gezien, dus dat plezier is er een beetje af. Het was ook onderweg enorm nat en ik kon ergens niet doorlopen maar moest door de modder. Op die manier raakte ik dus ineens mijn 10 km per uur tempo kwijt maar het is toch niet gek. Er stond onwijs veel wind en het liep niet heel erg lekker.

toegevoegd omdat ik nieuwsgierig was waarom het nou eigenlijk niet lekker ging, heb ik eens kritisch gekeken naar het weer. in schotland was de luchtvochtigheid op alle routes rond de 65%. De wind varieerde rond de 2 km per uur (niets dus). Hier in Seahouses was de wind vandaag rond de 15 km per uur (veel meer dus) maar de luchtvochtigheid rond de 85%. Dat is dus veel hoger en minder aangenaam voor mensen zoals ik met een longprobleem. Nu snap ik ook goed dat ik in Schotland dus kon lopen zonder grenzen (voor mijn gevoel dan). Wat een verschil in klimaat!

Overigens vandaag ook op pad geweest voor schoenen. Ik heb hier in schotland mijn nieuwe schoenen in gebruik genomen en zo staan de eerste 140 km er alweer op. Na maximaal 1.500 km zitten de kilometers er weer op en schoenen zijn achterlijk duur in Nederland. Hier betaal je 80 pond voor schoenen die in Nederland 160 (net in de aanbieding voor 120 gevonden) kosten. Dat is dus nogal een verschil. Alleen loop ik nu op Kayano 15 en is inmiddels de 16 en 17 uit die erg verschillen met de 15. Ik weet niet zeker of ik niet gewoon nog ergens een 15 moet zoeken…. Want ik weet nu dat de Saucony die ik in maart 2010 had gekocht een probleem vormde met mijn rare vaten en de nieuwere Kayano’s lijken ook hoger aan de achterkant en de zijkant. Moet dus nog even nadenken wat nu wijsheid is. Ik was nu in ieder geval erg blij dat ik de nieuwe Asics Kayano 15 al in de kast had staan.

Nu een nieuw rondje zoeken, want dit wordt erg saai op deze manier!

Gegevens:

* totale afstand 7,2 km
* temp 6 C
* gem BPM 130

rondje in google earth openen

januari 37 km – 2011 totaal 37 km