23 | January | 2011

23.01.2011 – seahouses

Vandaag na een rustdag weer een rondje gelopen. Het weer is nog steeds prima, hoewel het wel vandaag bewolkt is. Maar de temperatuur is goed, het is toch wel vrij licht en er staat niet al teveel wind. Inmiddels loop ik nog steeds met mijn korte mouwtjes onder mijn windjackje. Daaronder wel een thermohemd en dat is een prima ‘laagje-op-laagje’ outfit voor dit weer. Ik start met handschoenen en hoofdband maar die doe ik al snel weer af. Vandaag deed ik overigens is de duinen de hoofdband weer op, want door de chinese geneeskunde, weet ik als geen ander nu hoe belangrijk bescherming tegen de wind is, zeker rond de galblaasmeridiaan die over het hoofd loopt. Tot op heden (even afkloppen) ben ik ook al heel erg lang niet meer verkouden of grieperig geweest, dus er zal wel wat waarheid in zitten, in al die theorie.

Ik was eigenlijk van plan om het Bamburgh rondje te herhalen maar dan deze keer met de terugweg over het strand. Maar op de heenweg, had ik voor het eerst even zware benen. Toen ik bij de splitsing kwam om linksaf richting Bamburgh te gaan of rechtsaf richting huisje terug, koos ik dus voor rechtsaf. Mijn tempo was vrij goed, maar doordat ik langzaam ben gestart omdat ik langer wilde lopen (de Bamburgh route), kwam mijn tempo uiteindelijk toch niet bij de 10 km per uur uit. Jammer maar helaas. Liever krachten verdelen. Uiteindelijk kwam ik weer bij het huisje uit (rond de 7 km) en besloot ik alsnog richting het strand te gaan lopen. Eerst dus richting Shoreston, en daarna linksaf even een stukje langs de weg, om daar ergens de duinen op te gaan en weer terug te keren over het strand. Daar dus ook mijn eerste ‘pauze’ en uiteindelijk heb ik door de duinen maar een lap ingelast om ztje even te laten plassen en te laten poepen. Toen ze dat deed, stond ik dus ook semi geinteresseerd naar haar poep te kijken en deed ik alsof ik een zakje in mijn renpakje zocht. Meestal ruim ik de poep hier ook netjes op, omdat dat nu eenmaal gebruik is hier. Maar ik zag mezelf nou niet echt gaan rennen met een zakje stront, dus ben ik uiteindelijk doorgelopen in de hoop dat niemand mijn poepende hondje had gezien.

Omdat ik toch even aan het wandelen was (500 meter uiteindelijk) heb ik ook maar wat kiekjes gemaakt, hoewel ik dat op deze run niet van plan was natuurlijk. Toch wel aardig geworden denk ik.

Na het kleine stukje duinen weer het strand opgelopen en vanaf daar weer in een stuk teruggerend naar de cottage. Het ging wel lekker, de trailschoenen doen het ook best goed op de weg. Overigens was de batterij van de footpod inderdaad op. Nieuwe gekocht en nu werkt alles weer naar behoren.

Op naar de volgende run.

klik voor groot