13.06.2013 – glen lonan – 15,5 km

Vandaag een rondje door mijn geliefde Glen. Het is zo mooi in de Glen maar tot nu toe liep ik er alleen in de wintermaanden. Soms met sneeuw, eenmaal op de Yaktrax maar altijd was het mooi. Regen, zon of somber, daar lopen is heel bijzonder. Het is een slingerende weg waar heel af en toe een auto rijdt, en verder alleen bergen en vergezichten. Je moet het ervaren om te begrijpen hoe het daar voelt, ruikt en klinkt. Zelfs het rijden naar de start is al prachtig. Straks zal ik hier lopen!

klik voor groot

Toen ik vertrok regende het zachtjes maar de temperatuur was goed. Jammer dat ik geen foto’s kon maken met mooi helder weer, maar zo was het nu eenmaal vandaag. Ik vertrok dus met mijn sleeves aan (die warme dingen) en had reuze zin in mijn loopje. Ik wist nog niet zeker hoe ik zou gaan lopen, noch qua richting, noch qua tempo. Na al het klimwerk en de temporuns, leek het me zinvol om nu even een rustige ronde in te bouwen. Ik wilde onderweg ook wel wat plaatjes schieten dus dat kwam mooi uit.

Eerst eens even deze dame vastleggen die nieuwsgierig stond te kijken wat vooor rood lammetje ik uit de auto laadde. Mijn lammetje is mak als een schaap tussen de lopende wolbalen, ze kijkt niet op om om als we tussen de schapen lopen dus dat zou geen probleem zijn.

klik voor groot

Ik besloot eerst een stukje terug te lopen naar de kruising en daar links af te slaan. Ik wist al dat het een klimmetje zou zijn, maar het leek me leuk om even te kijken hoe het er uitzag in deze tijd van het jaar. Volop gele bloemetjes langs de weg en misschien zou ik zelfs met dit weer wel het meer kunnen zien liggen op de top!

klik voor groot


Het was behoorlijk zwaar, want de regen was gestopt en het was toch tamelijk warm ondanks de tegenwind. Maar mooi was het, en ik besloot gewoon lekker door te tuffen. Tot mijn verrassing haalde ik de top ook nog gewoon, terwijl ik toch zeker weet dat ik hier een eerdere keer best moeite mee had als klimmetje!

Verder en verder liepen we. Woef vond het machtig mooi maar begon wel te hijgen van de route. Ik liep op een gegeven moment weer lekker heuvelaf en realiseerde me dat ik op de terugweg weer omhoog zou moeten lopen. Afijn, je moet toch wat voor een mooi uitzicht en daarvoor moet je nu eenmaal een beetje klauteren. Ik zou in ieder geval wind in de rug hebben op de terugweg dus ik zou het allemaal wel gaan ontdekken hoe het zou gaan qua lopen.

Het was in ieder geval allemaal prachtig en ik besloot tot helemaal onderaan te lopen waar ik nog nooit was geweest.

Klik voor groot

Onderaan het water even gekeken en genoten van het uitzicht dus de klok dan maar even stil gezet. Daarna weer vol goede moed heuvelopwaarts om terug te lopen naar de kruising. Ik wist dat het laatste stukje naar de kruising natuurlijk heuvelafwaarts zou zijn dus dat was een lekker vooruitzicht!

Toen ik naar beneden denderde was ik totaal verrast dat ik daar op de heenweg zo gemakkelijk tegenop was geklauterd. In gedachten prees ik mijn lichaam dat het zoveel arbeid had kunnen verstouwen, want dit is toch wel andere koek dan ons biljartlaken in Nederland. Eigenlijk kon ik wel dansen van geluk. Want natuurlijk ging het niet snel, ik had gewoon alles gehaald zonder enorm gepuf of last (zelfs na 4 dagen achter elkaar lopen wat ik normaal niet doe op dit soort terrein).

Maar veel tijd was er niet om alles te overdenken wat ik kon, want al snel sloeg ik rechtsaf om richting de koetjes te gaan verder op het meer vlakke deel van de glen. Althans, ik hoopte dat ik koetjes zou zien en bij voorkeur ook Hooglander kalfjes.

Eerst even kennis gemaakt met het enige zwarte schaap van de glen. Wat een lieffie maar wat een gek gezicht een zwart lammetje hier!

klik voor groot

Daarna verder gehobbeld. Je komt dan op een gegeven moment op een stuk dat even heel steil is. Zo steil dat je met de auto alleen naar de punt van de neus kijkt als die omhoog staat en tegenliggers dus niet zou zien. Dat weet ik van keren dat ik hier met de auto reed (op zoek naar koeien). Ik moest wel lachen om het bord ‘dead slow’. Sloeg dat nu op mij?

klik voor groot

Verder en verder maar nergens Hooglanders te bekennen. Die liepen blijkbaar vandaag even ergens uit zicht. Die dieren kunnen namelijk door de hele glen zwerven en zijn dus lang niet altijd zichtbaar!

klik voor groot

Ik genoot volop maar realiseerde me ook dat ik weer eens terug moest gaan. Altijd lastig als je lekker met de wind in de rug loopt en alles lekker gaat. Dat je dan nog terug moet, is iets dat je gauw vergeet. Bovendien zou het met ruim 15 km voor vandaag op de 4e achtereenvolgende dag ook wel genoeg zijn voor mijn lijf aangezien ik morgen ook nog een stukje wil lopen!

klik voor groot

Ik keerde dus maar om en kon nog net een foto maken van woef die het laatste wildrooster keurig overstak. Ze doet dat heel slim en krijgt precies op deze roosters haar pootjes op de dwarsliggers. In Spott moest ik haar vorige week nog over twee roosters tillen die hele rare dwarsliggers had waar ze echt niet overheen had gekund.

klik voor groot

Zo kom ik na ruim 15 km weer bij de auto. Onderweg zowel regen als zonneschijn gehad maar wel een prima temperatuur. Ik heb het warm maar ben blij. Uiteindelijk liep ik helemaal geen gekke ronde tijd over deze run, hoewel het me daar niet om was begonnen. Maar blijkbaar hebben al die weken training toch echt wel wat gedaan!

Nog een rondje hier en dan zit het er weer op. Ik heb genoten!

Gegevens:

* totaal 15,5 km
* temp 12
* lap 14 km op 6.19 min/km
* HR average 135 max 160

juni 99 km – 2013 totaal 960 km

kinvara 3 – 420 km
minimus MT – 252 km
pure flow – 433 km
pure cadence – 51 km
minimus MR – 81 km
asics gel lyte 33-2 – 19 km

One thought on “13.06.2013 – glen lonan – 15,5 km

Comments are closed.