**13.04.2013 – assignment 30 – 38 km – totaal 39,7 km**

Vandaag een lange run op het programma. In het schema stond ‘very slow’ omdat ik natuurlijk afgelopen zondag de HM in Berlijn liep. Ook al liep ik daar een uiterst slechte finish tijd, ik liep toch niet goed en met een rare hartslag dus toch vermoeiend voor het lichaam. Ik heb dus deze keer goed opgelet en veel body sensing gedaan om in de gaten te houden of alles nog goed liep (letterlijk). Ik koos voor dezelfde weg als de vorige lange run op 15 maart, en wist dat ik heel makkelijk de route kon verlengen door Hitland als ik weer ‘terug’ zou komen. Ik hoefde immers maar een paar kilometer te verlengen.

Ik moest me nog haasten ook, omdat het voetveertje maar tot 9 uur zou gaan en dan pas weer om 10 uur. Toen ik aankwam, lag het veertje aan de andere kant en kwam net aanvaren. Ik vreesde dus dat ik te laat was (het was net voor 9 uur) maar de man wilde me nog wel even overvaren. Of ik morgen ook in Rotterdam ging lopen, vroeg hij toen hij hoorde dat ik vandaag bijna 40 km zou gaan lopen. Nou nee, want twee keer achter elkaar kan ik nog lang niet! Ik zou al blij zijn als ik vandaag zonder problemen deze lange route kon lopen zonder al teveel moeite.

Na het pontje ging ik ‘echt’ op weg. Het was eigenlijk onwijs koud, er stond een frisse bries en het was totaal bewolkt. Maar er was voorspeld dat het warm weer zou worden, dus had ik gekozen voor een shirt met korte mouwen. Brrrrrr koud! Maar goed. Al lopend, word je snel warm(er). Ik genoot eigenlijk wel van de omgeving in de Krimpenerwaard. De natuur is mooi en ik zag jonge Nijlgansjes en lammetjes en later zelfs twee kalfjes. Geen zilverreigers en verder geen bijzondere vogels. Ik luisterde met een half oor naar een audioboek van Baantjer. De lange tijd dat ik nog onderweg ben, wordt op die manier toch een beetje leuker, ook al geniet ik van de natuur onderweg. Onderweg werd ik nog ergens ingehaald door een lijkwagen, die ik even later op de oprit van een mooie boerderij zag staan. Alle gordijnen waren dicht van de boerderij. Gek idee dat daar op dat moment iemand wordt weggehaald, terwijl ik vrolijk en blij langs hobbel.

Ik probeerde zo constant mogelijk te lopen en alles voelde goed. Ik herinnerde me de route gelukkig nog helemaal, dus op 1 punt na, ben ik nergens verkeerd gelopen en was ik na een kleine 20 km weer terug bij de andere grote pont die gelukkig aan mijn kant van de IJssel lang en meteen vertrok toen ik erop liep. Dat was boffen en ik wandelde op de pont heen en weer om warm te blijven.

Aan de andere kant weer lekker verder gehobbeld. Het stuk naar Hitland onderlangs de dijk is een heel vervelend stuk, omdat de weg daar heel schuin afloopt. Met mijn ongelijke benen, voelt dat helemaal niet lekker. Maar goed, het is maar een paar kilometer en al snel kwam ik bij Hitland aan. Daar week ik af van de route om wat extra kilometers te maken en op een gegeven moment dacht ik na mijn geslinger wel een eind op weg te zijn. Toen ik keek, zag ik dat ik nog 10 km moest en dat was een tegenvaller. Als je je (verkeerd) inbeeldt dat je nog een korter stuk moet afleggen tot het einde, is dat dan ineens nog een heel stuk! Maar leuke mentale oefening. De keuze om langs de ooievaars te lopen over het onverharde stuk, speelde me toen wel parten eigenlijk, want je loopt daar lastig en verliest de cadans. Maar ik tufte vrolijk door. Stukje over de weg, weer door het natuurgebied en weer slingeren. Ik was verrast door de harde wind die er toch stond. Dat viel niet eens mee zo op kop. Ik moest lachen, want ik vond het wel een rot eind eerlijk gezegd.

De stem van de dame die baantjer voorlas, ging rustig door en ik luisterde dan ook maar verder. Nog 7 km, nog 6 km. Op dat moment kan ik goed inschatten welke route ik moet nemen om precies goed uit te komen aan het einde en ik besluit de RWR ratio iets terug te zetten. Dat voelt lekkerder tegen de wind in over de dijk en ik hobbel verder. Ik heb toch iedere 8 km een gel genomen, omdat ik met lege maag ben vertrokken. Deze keer ‘valt’ het goed, en krijg ik alles weg zonder problemen te hebben. Ik drink ook braaf uit mijn rugzakje.

Inmiddels schijnt de zon volop. De laatste 3 km hoef ik nog maar te lopen. Grappig dat dat stuk ineens nog een ieniemienie stukje lijkt!

Na 39,7 km klok ik af en ben ik terug bij de auto. Het is gelukt, en alles voelt goed. Ik haast me naar huis, want woef wil natuurlijk ook wel graag uit. Dat wordt dus mijn eerste activiteit weer als ik thuis kom. Niks lui op de bank, maar meteen weer een flink stuk wandelen. Woef vindt het maar warm met het zonnetje en hijgt wat. Kennelijk moet zij ook weer even wennen aan het andere weer. Ik was gelukkig op tijd weer thuis en heb er weinig last van gehad, ook al is het inmiddels 15 graden geworden.

Op naar de volgende runs.

Gegevens:

* totaal 39,7 km
* temp 8 graden bij vertrek, stijgend naar 15 graden, zonnig, wel veel wind
* HR gemiddeld 148
* metronoom aanvankelijk op 173, later dalend naar 168 en laatste 6,5 km uit
* RWR aanvankelijk 2.15/30 later voor laatste 6,5 km naar 1.40/20

april 88 km – 2013 totaal 629 km

kinvara 3 – 389 km
minimus MT – 210 km
pure flow – 275 km
pure cadence – 220 km
minimus MR – 63 km