Gisteren heb ik niet gelopen. Een rustdagje voor woef kan geen kwaad en ook voor mij is het wel goed. Inmiddels smeer ik met Voltaren op mijn benen en dat lijkt wel wat te doen. Het is toch te gek dat ik 5 dagen last heb van die run. Maar gelukkig voelt het nu echt beter en kan ik ook weer de trap af en in de auto stappen en dat soort normale dingen. Omdat ik niet weer 13.5 km wil lopen, parkeer ik de auto vandaag een halte verder op het echte parkeerterrein bij het lighthouse. Dat moet zeker een kilometer schelen en 12 km lijkt me ook voldoende voor woefje. Het is best warm vandaag en heel ander weer dan de afgelopen dagen want het is niet meer zo mistig en al vrij helder. Onderstaand de vuurtoren. Een heel verschil met de vorige keer.

klik voor groot

We hobbelen rustig langs de vuurtoren en langs het water. Deze keer heb ik totaal geen last van de stenen op het pad. Vreemd is dat eigenlijk dat het nu helemaal niet vervelend voelt allemaal en prima beloopbaar is terwijl het pad natuurlijk hetzelfde is als de vorige keer. Maar het is blijkbaar zo dat wanneer dingen pijn doen en de keten verbroken is van het normale gangwerk, dit soort dingen dus niet prettig meer zijn omdat er niets opgevangen of gecompenseerd kan worden. Heel snel zijn we dus deze keer weer bij het weiland richting het powerstation en over de weg erlangs. Alles gaat prima. Wafje kreeg op 4 km al water en ik vulde de softflask zelfs al bij op de toiletten bij de lime kilns. Het is ook zoveel warmer dan voorgaande dagen dat ik het we begrijp. Op het pad langs het powerstation twijfel ik even of het niet te ver wordt voor woefje maar ik kan nu beter doorlopen zodat ze straks lekker het water in kan in de zee verderop.

Zo gezegd zo gedaan en deze keer lopen we dus zonder problemen het stuk van de vuurtoren naar het strand aan de andere kant van het powerstation. Het water is erg ver weg dus we moeten wel even over het strand naar het water hobbelen maar dat vindt madam geen probleem en ik ook niet trouwens. Even lekker badderen en rommelen in het water!

klik voor groot

Als ze klaar is met badderen gaan we weer terug. Over het strand, door de duinen en weer langs het powerstation. Ik kom nog iemand tegen met twee hondjes en moet woefje even aanlijnen omdat de hondjes bang zijn. Ook prima en al snel zijn we weer op pad. Ik maak nog een kiekje op het pad naar de lime kilns die in de verte al te zien zijn. Als je heel goed kijkt is het lighthouse ook te zien en…. die vreselijke cementfabriek die vandaag weer een witte rookpluim uitstoot.

klik voor groot

Gelukkig kan ik vandaag wel het stukje naar beneden lekker doorhobbelen. De vorige keer wandelde ik hier als een oud vrouwtje met stijve benen naar beneden vanwege de spierpijn. Gelukkig zit er vooruitgang in. Al snel zijn we beneden en gaan we even kijken bij de lime kilns.

klik voor groot

We hobbelen verder en gaan weer via het grasland met de heerlijk ruikende gaspeldoorn verder terug richting de auto. Ik vind het geel prachtig en de geuren zijn heerlijk. Jammer dat je dat niet vast kunt leggen. Vandaag heb ik gelukkig wel uitzicht op de vuurtoren dus weet ik waar ik ongeveer ben. Vorige keer zag ik niets door de laaghangende mist.

klik voor groot

Na 13 km staan we weer bij de auto. Toch langer dan gedacht maar misschien was het stukje over het strand om naar het water te komen ook langer. Wafje deed het prima maar laat zich wel in de auto tillen. Ze wil niet springen en dat hoeft ook niet. Op naar huis. Vanmiddag fietsen we nog even naar het garden centre voor een lunch en een beeld voor de tuin.

klik voor groot

gegevens:

* 13 km
* 15 graden

juni 13 km – 2018 totaal 1.001 km

hoka tracer – 143 km
hoka clayton – 229 km
hoka clifton 3 – 667 km
hoka bondi 4 – 692 km
hoka infinite – 338 km
hoka mafate speed – 475 km
hoka vanquish – 65 km (?)