Gisteren heb ik een stukje gefietst en vandaag ga ik weer op pad met wafje voor een run. Het is prima weer en daarom kies ik voor de route vanaf Bonawe naar Dail pier. Dat is 19 km en goed te lopen. Wel erg jammer dat S. nu niet mee kan maar het is niet anders. Vorig jaar zijn we wat laat vertrokken voor de run las ik in het verslagje. Pas om 11.45 gingen we van start en met het foto´s maken en trutten onderweg ben je dan best laat terug. Deze keer zou ik dus eerder vertrekken. Ahum. Daar kwam dus helemaal niks van want de auto was dik bevroren en de deuren gingen ook niet open. Het kostte dus even tijd voordat alles eindelijk klaar was voor vertrek….
Uiteindelijk was het dus bijna 12 uur voordat ik eindelijk eens kon vertrekken vanaf de start bij de quarry. Ik zag twee wandelaars ook hetzelfde pad opgaan als ik zou gaan doen. Omdat ik nog bezig was met mijn rugzak, met de voetjes van woef en mijn kleding, duurde het uiteindelijk nog even voordat ik zelf van start ging en ik was benieuwd wanneer ik de twee dames zou tegenkomen op het pad.
Ik moest trouwens enorm nodig piesen dus ik hoopte dat ik even niemand tegen zou komen eigenlijk en gelukkig gebeurde dat ook niet zodat ik met prachtig uitzicht op het meer even kon plassen. Woefje hield ondertussen de wacht dus dat was makkelijk.
Het eerste stuk was trouwens behoorlijk glad omdat er overal water over het pad stroomt dat nu was opgevroren. Ik deed dus maar even rustig aan op dat eerste deel.
klik voor groot
Al snel kwam ik dichterbij het mooie uitzicht over Loch Etive. Echt schitterend en al helemaal met dit weer. Wat was ik toch een bofkont deze trip want ik heb al diverse keren mooi weer gehad en ook alle keren nog droog weer. Deze vakantie laat de wind zich ook gelukkig niet zien of horen en dat was vorig jaar wel anders.
klik voor groot
De weg golft lekker op en neer maar overal is het prima beloopbaar. Ik weet al dat de terugweg een stuk makkelijker zal gaan dus ik maak me nergens druk over. In de verte zie ik de twee wandelaars. Die zijn toch lekker opgeschoten terwijl ik nog stond te klungelen met mijn spullen en een plas deed onderweg. Maar nu ga ik ze dan toch inhalen bij het mooie stuk dat vlak langs het water loopt. Ik maak wat foto´s en praat even met twee vissers die daar ook staan.
Klik voor groot
De twee dames staan ook foto´s te maken van het mooie plekje en ik vraag waar ze heen lopen. Ze willen naar Cadderlie. Dat is zo´n mooi fotogeniek plaatje met een blauwe lucht. Ik kijk eens naar de heuvels in de verte waar we heen moeten. Het weer gaat zeker omslaan dus die blauwe lucht lijkt me twijfelachtig maar het lijkt me vooral twijfelachtig of de dames het wel gaan halen (en dan ook nog het stuk weer terug kunnen lopen in het licht). Ik opper dat het wellicht wel wat ver is maar ze kijken me verrast aan.
Ik hobbel in ieder geval weer lekker verder en geniet van de omgeving. Het is op sommige plekken nog wat glad maar het gaat verder prima. Het uitzicht is mooi en het weer is ook geweldig. Natuurlijk ook hier op sommige plekken schaduw maar ik zie al dat ik straks toch met een beetje geluk weer in het zonnetje loop.
Ik ga door het hek bij Craig en loop verder richting het open stuk. Ik herinner me nog van jaren geleden dat ik hier liep en op een gegeven moment de verbinding met de telefoon verloor. Ik kon toen niet meer aan S. een bericht sturen dat alles goed was en dat ik nog wat verder wilde. Het jaar daarop liep ik met de Spot die per satelliet beacons uitzendt. Ook die zit nu weer braaf op mijn rugzak. Netjes naar de lucht gericht dus dat moet goed gaan. Een paar jaar geleden vond ik het tot het hek al vrij ver als heen en weertje en nu gaan we gewoon verder natuurlijk.
Inmiddels ben ik bij het andere hek en ga ik het meer onherbergzame gebied in. Straks kom ik misschien wel de Hooglanders tegen die hier ergens moeten staan. Rechts van me zie ik de bothy. Op de terugweg wil ik daar eens binnen kijken hoe dat er nu uitziet. Lijkt me best leuk om een keer te overnachten maar zei ik vorig jaar ook niet al dat ik al 2 (!) jaar zeur om een overnachting hier? Daar komt dus nu weer een extra jaar bij helaas.
Klik voor groot
Het is hier weer zonnig en mooi qua licht. Woef poseert wel even voor een kiekje. Even verderop lopen we weer in de schaduw. Hoe ver zouden die dames nu eigenlijk zijn en zouden ze het echt gaan proberen? Inmiddels zijn we bij het hek met het bos van Cadderlie. Het is nog maar een klein stukje nu maar toch nog wel een paar kilometer en wandelend doe je daar echt lang over.
Klik voor groot
Hier en daar ligt nog ijs op de paden en ook op de plassen.
Klik voor groot
Nadat ik door het bos heb gelopen kom ik bij de afslag. Linksaf richting het pad naar Glen Etive dat ik ook al eens liep toen S. bij het huisje ging kijken en een lekke band kreeg. Zo maken we elke keer wel wat mee op dit rondje eigenlijk. Een stukje verder kom ik bij de footbridge. Woef heeft niet zo’n moeite met het spekgladde hout. Ik ben er ooit eens niet overheen gegaan vanwege het ijs. Ik liep toen terug en stak het water over.
Klik voor groot
Ik hobbel door langs het wilde water en sla linksaf richting het witte huisje daar bij het piertje. Als ik van veraf een foto maak, twijfel ik of er nog wel een dak op zit. Wat is dat nou? Is het ingestort? Als ik dichterbij kom, zie ik een fornuis buiten staan en zie ik een treurige aanblik. Is het nou afgebrand? Ik ga thuis toch eens op internet zoeken wat er met Dail cottage gebeurd is. Wat ellendig om het zo te zien want het is een speciaal plekje dat we al heel wat jaren bezoeken.
Klik voor groot
Ik wandel dit laatste stuk verder omdat je hier niet meer kunt joggen. Ik wil nog even naar het piertje om te kijken en voor en fotootje. Ik heb dit natuurlijk al heel wat keren gezien maar het blijft gewoon heel erg mooi en het is een prachtig eindpunt van de run.
Klik voor groot
Ik wandel het stukje rond het huisje naar de pier en terug over het zand. Het weer is nog steeds goed en het licht is heel apart zo met die dreigende wolken samen met de zon. Gaat het nou regenen? Stom genoeg ben ik prima voorbereid qua kleding en is woef ook voorbereid maar ik nam mijn petje niet mee en dat is met regen of hagel altijd wel fijn. Niks aan te doen, ik zie het wel.
In de verte zie ik 2 mensen lopen op het strandje. Hoe komen die hier nou? Even later zie ik ze in een kano stappen en voorbij varen. Beetje jaloers ben ik wel eerlijk gezegd. Ik zie niet of ze bepakking hebben en dus ergens onderweg gaan overnachten. Ik weet nog wel een plekje. Aan de overkant!
Klik voor groot
Ik loop terug via het strandje. Nog geen teken van de twee wandelaars overigens ondanks mijn tijdverlies hier met kijken en foto’s nemen. Dat schiet dus niet echt op. Ik klauter over de stenen richting het strandje en loop daarna over het zand terug naar de andere kant.
Klik voor groot
Inmiddels begint het te regenen. Merkwaardig maar niet erg. Ik trek mijn buff over mijn hoofd als afdakje en loop verder. Woef vindt alles prima. Wat zullen de kanovaarders balen van de regen maar misschien houdt het wel snel op.
Klik voor groot
Ik loop via het gras terug naar het hekje en loop weer langs het wilde water terug naar de footbridge en terug naar het bos. Op de brug zie ik geen enkele voetstap dus de wandelaars zijn me niet achterop gekomen. Ik hoop maar dat ze het opgegeven hebben en zijn teruggekeerd en dat ik ze niet straks alsnog tegen ga komen want het is al veel te laat. Ook voor mij te laat om nog rechtsaf te slaan richting het andere pad. Ik ga terug en dat lijkt me qua afstand ook prima.
Eerst weer door het bos en daarna door het hek naar de open vlakte. Ineens staan de koeien dichtbij deze keer.
Er blijft er eentje op het pad staan maar woef jaagt die netjes weg voor me. De koe schrikt zich rot van dat blaffende monster.
Klik voor groot
Ik hobbel nu gestaag door maar zoek nog wel even naar een dextro in mijn rugzak. Alleen 1 boterhammetje vanmorgen en daarna uren niks meer begin ik nu toch wel te merken. Niet zo slim maar gelukkig heb ik nog noodvoorraad en die keiharde dingen peuzel ik maar op onder het lopen. De regen is overigens al lang gestopt. Dat was eigenlijk maar enkele minuten dus dat is mooi.
Ik herinner me nog een run met een jonger wafje een paar jaar geleden hier. Toen sloeg de ijskoude ijsregen me in het gezicht en had woef het ook moeilijk. Na die run was ze stijf en pijnlijk en dat was meteen het moment waarop we de rode equafleece en het tankie hebben aangeschaft. Nu is madam dus nooit meer stijf en toch al heel wat jaren ouder!
Al snel loop ik weer langs de bothy. Daar kringelt inmiddels rook uit de schoorsteen dus ik ga maar niet binnen kijken en foto’s maken. Verderop loop ik langs Craig cottage. Het lopen gaat goed maar ik begin toch wel moe te worden. Dat slenteren en klauteren bij de pier hakt er altijd weer even in en die heuveltjes maken het ook al niet makkelijker. Maar de terugweg is makkelijker dan de heenweg dus dat komt wel goed.
Verderop kom ik weer langs het prachtige punt en daar maak ik toch weer een paar foto’s.
Klik voor groot
Bij de inham praat ik nog even met de vissers die niet veel gevangen hebben en ik maak nog een foto en verderop ook van het punt dat zo mooi naar beneden uitkijkt.
Klik voor groot
Ik ben er nu bijna. Als ik door de quarry loop, kom ik een hiker met rugzak tegen. Ik vraag of hij naar de bothy gaat en dat beaamt hij. Ik zeg dat hij niet alleen zal zijn en hij antwoordt teleurgesteld dat er achter hem nog 2 mensen aan komen voor een overnachting daar. Drukke boel en dat lijkt me nou net niks. Ik ben overigens blij dat de wandelaars blijkbaar toch zijn terug gekeerd. Lijkt me ook beter. Overigens moet deze hiker ook nog een flink stukje tot de bothy maar die is tenminste voorbereid.
Ik loop het laatste stuk door de quarry en kom de andere twee hikers tegen met grote rugzak op weg naar de bothy. Woef en ik gaan lekker naar huis straks.
Ik maak nog een laatste foto van de lelijke quarry aan het einde voordat ik na ruim 19 km bij de auto kom.
Klik voor groot
Na de run ga ik boodschappen doen in Oban. Dat kost eeuwen en ik ben pas om 18 uur eindelijk weer thuis. Dat was me het dagje dus wel maar de run was prachtig.
update zowel Dail cottage als Craig zijn van Etive cottages en Dail cottage is in maart inderdaad afgebrand. Ik ben benieuwd of een gast dit veroorzaakt heeft en of het weer opnieuw wordt opgebouwd. Ik lees op FB over de activiteiten die de eigenaresse deed in het voorjaar en niet veel later gaat het dus mis. Zo zie je maar.
gegevens:
* 19 km
* 2 graden
december 141 km – 2017 totaal 2.701 km
tracer – 143 km
hoka clayton – 173 km
hoka clifton 3 – 600 km
hoka bondi 4 – 479 km
hoka nieuw – 93 km
hoka mafate speed – 81 km