Gisteren heb ik fijn gelopen met woefje en vandaag ga ik een stukje fietsen. Dan heeft waf ook een rustdagje. Helaas hebben we alleen de Nature meegenomen van S. en niet mijn fijne Editor. Wat had ik het leuk gevonden om op die fiets hier te rijden. Naafversnelling en riem. Ideaal dus. Maar het is niet anders, de fiets heben we zelfs – stom genoeg – nog niet meegenomen naar HH. Niet handig allemaal. Bij het omkleden merk ik ook dat ik geen fietsshirt heb meegenomen. Handig allemaal maar een renshirtje (waar ik er maar eentje van meenam) zal ook wel kunnen onder mijn Castelli giletje neem ik aan. Het ziet er wat vreemd uit omdat het een beetje te lang is maar vooruit maar. Achterop doe ik mijn handschoenen en sleeves voor het geval het te koud is. Verder heb ik niks bij me. Ik ga wel onderweg een lampje op de fiets maken en achterop zal ik ook de Spot vastmaken.
Klik voor groot
Zo gezegd zo gedaan en al snel rijd ik dan weg richting Taynuilt waar ik ga starten voor de ronde via de Glen.
Klik voor groot
In Taynuilt heb ik even tijd nodig om de fiets klaar te krijgen. Lichtje erop, Spot ergens aan vastmaken en mijn kleding goed doen en het tasje achterop. Uiteindelijk ben ik klaar voor vertrek. Als ik wil remmen bij de straat maken de remmen een gigantisch hard geluid. Ze remmen wel maar het voelt allemaal niet optimaal. Ik scheld wat op S. en mompel iets over onderhoud. Grrrrrr. Ik sla rechtsaf richting Connel. Dat is een kleine 10 km tot de brug en vanaf daar ga ik verder door de Glen rijden. Het is alleen ijskoud aan mijn handen. Niet te harden door de rijwind natuurlijk want het is prima weer vandaag. Bij Fearnoch stop ik even aan de kant van de weg en wissel mijn korte handschoenen voor de handschoenen met lange vingers. Ik neem ook de tijd om mijn vingers op te warmen want koude vingers in handschoenen stoppen heeft weinig zin. Na een poosje heb ik weer warme vingers en rijd ik verder. Onderweg probeer ik nog een paar foto’s te maken van het meer waar ik langs rijd en de brug in de verte.
Klik voor groot
Na 10 km ben ik bij Connel en de brug over Loch Etive. Het is prachtig helder weer en ik stap af voor wat foto’s.
Klik voor groot
Daarna sla ik bij de Oyster Inn linksaf en weer rechtsaf richting de Glen. Ik kom meteen uit bij koeien en moet even remmen. Die klote remmen maken zoveel lawaai dat de koeien vooral bezig zijn met het geluid en verder niet bewegen. Ik baal ervan want ik vertrouw de fiets voor geen meter en waar ik dan een beetje naar beneden zou kunnen rijden, houd ik in door voorzichtig te remmen zonder geluid. Ik vind het helemaal niks. Het klimmen gaat ook niet lekker want de versnellingen 4 en 5 trappen door of blijven hangen. Ik ben altijd als de dood dat je al klimmend doortrapt ofzoiets dus het gaat niet echt op rolletjes ofzo. In de Glen is afwisselend zon en schaduw. Ik ben verrast hoe donker het op sommige stukken is ondanks de zon. Zoveel schaduw veroorzaken de heuvels dus om me heen.
Klik voor groot
Bij een stromend watertje stop ik even om te kijken of ik een Dipper zie. Mijn voeten zijn ijskoud. Ik snap er niks van want ik draag de Sealskinz sokken. Maar ze zijn echt koud en doen bijna pijn. Mijn handen zijn verder prima en de rest van mijn lichaam ook. Alleen die voeten…. Ik stuur een berichtje aan S. met de tekst ‘wat een kut fiets’. Daar snapt hij niks van natuurlijk.
Gelukkig word ik verderop beloond met een mooie kudde Hooglanders. Daar stop ik natuurlijk ook even voor.
Klik voor groot
Verderop rijd ik meer door een open stuk van de Glen en is de schaduw meteen ook minder. Ik heb nu ook eindelijk echt zicht op de mooie besneeuwde bergtoppen. Gaaf zeg. Voor een moment vergeet ik het geklooi met het schakelen en mijn koude voeten. Nu ben ik immers hier aan het fietsen in dit mooie stukje!
Klik voor groot
Ik hoef nog maar een klein stukje. Ik ben vlakbij Nick’s bikeshop. Gelukkig deze keer geen panne met de fiets en de hond die kwijt was een paar dagen geleden is er ook weer. Daarna langs de gardens. Ik schiet nu al lekker op.
Klik voor groot
Het laatste stuk is het mooiste. Wat een fantastisch uitzicht hier. Links van me liggen Airdeny cottages. Die staan nog steeds te koop. Woonhuis en 7 cottages voor 899.000 pond. We hebben er naar zitten kijken en berekend dat dat nooit voldoende geld kan opbrengen om van te leven. Maar de plek is fantastisch. Dat dan weer wel.
Ik maak nog twee kiekjes op twee verschillende plekken.
Klik voor groot
Vreemd genoeg is het geluid van de remmen eindelijk weg als ik aan de vering geklooid heb. Ik snap namelijk niet waarom ik ook bij elk hobbeltje door elkaar geschud word. Irritant. Maar het geluid is in ieder geval weg. Dat is alweer iets. Ik kan dus normaal remmend Taynuilt bereiken. Ik wil eigenlijk even door naar de furnaces in Taynuilt maar heb geen zin meer en mijn voeten zijn nog steeds heel erg koud. Na ruim 31 km sta ik bij de auto en het is wel genoeg voor vandaag met al die klimmetjes. Op naar een volgende fiets ritje. Morgen weer even lopen.
Gegevens:
* 31 km
* rij tijd 1 uur 51 minuten
* HS 115 (146)
* hoogtemeters 364
* verstreken tijd 2 uur 17 minuten
* snelheid 17,2 km/uur (max 38,9)
* cadans 70 (max 108)
* 2 graden
* wind 8 km/uur ZW
