Gisteren hebben we nog gelopen vlak voor deze HM. Misschien niet handig maar eigenlijk hebben we al een heleboel gedaan wat je anders ook niet zou doen. Zo fietsten we 2 dagen met bepakking en overnachting en hebben we al bijna elke dag verder gelopen. Maar vandaag dan toch de HM. Ik liep deze run tweemaal eerder. In 2011 was dit mijn allereerste HM en ook de eerste marathon werd hier gelopen in 2013. Het parcours is tamelijk lastig. In 2011 verslikte ik me daar al in maar vorig jaar kondigde de organisatie trots aan dat ze een uitdagender parcours hadden gemaakt met meer klimmetjes. Dat het dit jaar weer veranderd was, zag ik pas na afloop (of beter gezegd: merkte ik pas tijdens het lopen).
Om 6.15 reden we weg bij de cottage. Althans, voor de eerste keer want ik wilde mijn giletje nog meenemen en toen bleek de sleutel van het huisje ineens zoek. Heel handig maar uiteindelijk bleek de sleutel gewoon in het vakje te liggen. Iets later weg dan geland dus maar we hadden nog alle tijd. Deze keer geen mist zoals vorig jaar maar wel regen onderweg. Het zou mij benieuwen wat voor weer we zouden krijgen vandaag.
Op 38 km van de bestemming stoppen we even voor een plasje en om te tanken en dat doen we nogmaals op 11 km voor de bestemming. Daarna rijden we om 8 uur het terrein al op en rijden door naar het begin van het weiland en parkeren de auto. Dan begint het wachten want we zijn natuurlik veel te vroeg voor de start. Rond 9 uur zullen we pas richting startvak gaan. Het weer is aardig, geen mist en niet al teveel wind. Misschien iets te warm voor het fijne maar dat hoort er allemaal bij. Behalve vorig jaar was het iedere keer enorm warm. S. gaat even op het terrein kijken en ik blijf bij waf die even voorin zit.
klik voor groot
Als S. terugkomt, wordt hij aangesproken door een oude dame die naast ons staat. Ze probeert S. van alles uit te leggen. Dat ze 82 is, 20 jaar marshall was geweest en nu de mini marathon loopt oor een goed doel. Maar vooral probeert ze te vertellen dat ze een prijs heeft gewonnen. Het krantenartikel zit zelfs op haar shirtje gespeld en ze wappert met een papiertje voor S. die er weinig van begrijpt. Grappig dat zulke dingen zo belangrijk zijn voor mensen. Ik lig in een deuk en ga ondertussen maar vast mijn nummer opspelden en mijn schoenen aantrekken. Ik ben wel benieuwd hoe de nieuwe schoenen lopen. Elk jaar was hier wel wat qua schoenen. Het allereerste jaar kwamen er per ongeluk verkeerde schoenen uit de tas, tijdens de marathon moest er een zooltje uit de Kinvara en kreeg ik mijn schoen niet los onderweg. Dit jaar gaat het vast allemaal prima.
klik voor groot
Daarna gaan we dan toch maar eens richting de startvakken en de dixies. Ik dring een beetje voor, doe nog een plas en daarna wandelen we over het weiland. Het gras is best hoog en een beetje nat. Maar ik krijg gelukkig geen natte voeten dus dat valt weer mee. Het veld loopt nu toch wel snel vol maar je zou niet zeggen dat hier een kleine 10.000 man aan de start verschijnt. De sfeer is gemoedelijk en rustig. Woef zit overigens nog wel in de auto. Dat kan prima qua temperatuur en straks haalt S. haar weer op en zal met haar gaan fietsen in de kar om mij daarna langs het parcours te zien.
klik voor groot
Het is allemaal makkelijk te vinden en we kennen de weg inmiddels. Ik moet naar het blauwe vak en dat is aangegeven met gekleurde vlaggen. We lopen langs alle andere kleurtjes en ik loop het startvak in. Het is nog niet druk maar het is ook groot genoeg. Geen dringen en gedoe zoals bijvoorbeeld bij de start van de Berenloop vorig jaar. De hekken zijn ook laag dus je hebt niet het gevoel dat je opgesloten zit zoals in Rotterdam.
klik voor groot
Het is best koud om te wachten en ik spring wat op en neer en kijk om me heen. Ik heb al lang geen idee meer hoe de route loopt ook al heb ik gisteren daar wel serieus naar gekeken. Het is een route die niet te onthouden is met al die rare bochten dus dat is dan jammer. Ondertussen maak ik een plannetje voor de run. Ik wil elke 5 km in 31 minuten lopen. Dat is langzamer dan in Edinburgh waar ik natuurlijk onder de 30 minuten liep en op een prachtige tijd uitkwam.Maar dit heuvelachtige parcours zal al lastig genoeg zijn en dus maak ik dit plannetje. Ik hoop rond de 2.11 uit te komen als finishtijd vandaag. Daar zou ik heel blij mee zijn. In 2011 liep ik hier 2.19 en in 2015 liep ik 2.17 dus dat zou al ambitieus genoeg zijn. In 2015 maakte ik overigens nog de fout om (weer) mee te gaan met een pacer. Dit jaar zou ik dat niet doen. Mijn eigen plan trekken en zo proberen te lopen.
klik voor groot
Om 9.30 klinkt het startschot voor de elite lopers in de vakken voor me. Daarna gaan we in waves van start voor onze eigen run. S. vertrekt inmiddels terug naar de auto omdat hij de doggyride nog moet opbouwen, woef erin moet doen en op pad moet voor het stukje fietsen naar het punt waar hij me gaat zien. Ik heb niets bij me vandaag, alleen wat dextro in mijn zakjes en een tissue. Onderweg hebben ze hier waterzakjes die heel goed vast te houden zijn en die zal ik dus onderweg ook aannemen, plus water van S. en eventueel een spons.
Terwijl ik van start ga, maakt S. wat foto’s onderweg. Veel mooier dan wat ik zie onderweg overigens.
klik voor groot
Dan kan ik ook eindelijk weg. Het begin is erg druk. Ik kijk op mijn horloge en zie dat de eerste kilometer al achter ligt op mijn schema. Dat valt tegen en komt alleen door de drukte. De tweede kilometer gaat iets sneller en ik ben weer bijna op de schematijd. Dat gaat dus weer een stuk beter. De route is heel anders dan vorig jaar en meteen moeten we al klimmen. Dat valt niet eens mee maar ik ben inmiddels wel wat gewend en loop stug door, schakel qua ademhaling en ren weer naar beneden. Ik weet dat we richting castle gaan en dat het daar echt even omhoog loopt. De route is echter vernieuwd, want we nemen een andere weg over grote keien. Rechts loop een marshall als een idioot te fluiten en te proberen mensen van de stoep weg te krijgen. Niemand die snapt waarom hij dat wil maar dan ineens komt de hele meute tot stilstand. Werkelijk totaal tot stilstand. Wat is er aan de hand? Achteraf vermoed ik dat de marshall probeerde de meute wat meer te laten trechteren zodat de stroom smaller zou worden en alsnog langs het castle zou kunnen. Wij dus niet en ik hoorde van een andere loper die achter me liep dat het later was opgelost. Maar hier stond ik dan. Ik bleef op de plaats dribbelen omdat ik bang was dat ik anders zware benen zou krijgen. De tijd tikt door en ik ga heel erg mijn best doen om hier even niet aan te denken. Straks gewoon weer opnieuw beginnen en doen alsof dat niet gebeurd is. Ik zie dat er ruim een minuut voorbij is als we weer op gang komen. Niet aan denken nu. Gewoon doorgaan. Ik hobbel over keien omhoog en het volgende stuk is zwaar. Omhoog en omlaag. Vervelender dan vorig jaar. Niet zeuren, gewoon doorlopen. Beetje tijd inhalen bij de stukjes naar beneden, schakelen en goed met hoge cadans omhoog. Zo heftig is het allemaal niet het is alleen geen biljartlaken. Liep ik gisteren niet gewoon over twee kilometer omhoog? Nou dan, dan stelt dit dus niets voor.
Zo mijmerend hobbel ik door. Het valt me niet mee maar dat hoeft ook niet tijdens een run. Ik ga straks S. ergens zien. Hij zal de vlag van de doggyride omhoog houden en dat blijkt een gouden greep. Ik herken hem heel makkelijk! Ik pak snel tijdens het lopen de spons, wis mijn gezicht even en loop door. S. rent daarbij met me mee.
klik voor groot
De eerste 5 km zijn veel te langzaam gegaan. Ik zie de tijd, 32 minuten nog wat en reken uit wat de tijd per kilometer was. Is dat nou 6.25 min/km voor deze eerste 5 km? Allemachtig wat langzaam. Nog langzamer dan de eerste 5 kilometer in 2015 (met de eindtijd van 2.17). Mmmm. Ik reset in gedachten en begin aan de tweede lap van 5 kilometer. Die moet ik dan maar proberen weer in 31 minuten te doen. Ik vind het onwijs zwaar met die stomme klimmetjes. Het is ook best warm eigenlijk. Inmiddels loop ik met een waterzakje van de organisatie. Lekker om te drinken maar ik krijg er niets uit voor mijn tissue om mijn gezicht nat te maken. Dat is jammer. Straks ruilen voor een softflask van S.
Inmiddels lopen we door Wollaton park. Ik weet al dat we niet meer over de campus lopen. Dit park is ook niet vlak. Grrrrr. Straks ga ik S. zien als ik het park uitkom volgens mij. Inmiddels is de tweede lap van 5 km al voorbij en liep ik inderdaad zo goed als 31 minuten over de lap. Prima. Als ik dit nou gewoon kan volhouden, dan rolt er misschien nog wel een aardige tijd uit en ben ik dik tevreden. Maar ik ben nog niet eens halverwege dus eerst maar eens verder lopen.
Ik zie de vlag en zie S. rechts bij de uitgang van het park. Helaas komt er net met veel geschreeuw een rolstoeler aan ie ook rechts de meute voorbij wil. Ik kan gelukkig nog naar rechts. Softflask wisselen en de spons aanpakken. S. rent zich rot om me een klein stukje bij te houden. Niet dat ik nu zo snel ga, maar hij staat daar rustig en ook nog eens met alle spulletjes in zijn hand en dan bedenk ik ineens wat ik eigenlijk wil. Wat een schat is het ook! Ik ben blij met mijn spons en waterflesje en loop weer door. Op naar de derde lap van 5 km.
klik voor groot
Nu komen er allerlei stukken met keerpunten en delen waar je dus een stroom lopers ook de andere kant op ziet gaan. De eerste loper zag ik al voorbij racen op weg naar de finish. Mooi gezicht als je zo iemand ziet lopen. Dat is pas echt hardlopen natuurlijk. Ik doe maar een beetje joggen als ik daar naar kijk. Maar ik zeg tegen mezelf dat dit mijn niveau is en dat ik het ook best goed doe voor mijn doen. ‘Ik ben sterk en ik ben fit’. Ik herhaal mijn mantra nog maar eens. Het valt me niet mee deze run maar ik vind het op zich ook leuk om te proberen mijn plan te volgen, dus het tempo dat ik wil, mooi continu lopen en dan ook nog met een gezonde hartslag. Zou dat lukken? Ondanks de route? Ik ga er echt mijn best voor doen en laat me door niets ontmoedigen. Noch de stop bij het castle, noch de snelle lopers die me inmiddels links voorbij racen de andere kant weer op. Ik ben wat tijd kwijt door dat gedoe bij het castle, maar daar kan ik zelf niets aan veranderen dus dat is dan maar zo. Verder geen excuus om dan te vertragen of iets dergelijks.
Inmiddels ben ik alweer een stukje verder natuurlijk. Zo grappig al die innerlijke dialogen onderweg. Praten tegen jezelf, uitrekenen of alles een beetje op tempo loopt en body sensing. Gaat alles nog goed?
klik voor groot
De derde lap gaat ook ongeveer in 31 minuten dus dat is niet slecht eigenlijk. Zou er dan toch echt een redelijke tijd inzitten voor dit parcours? Kom aan, nog maar een lapje van 5 kilometer dus dat stelt niets voor. Eigenlijk gaat dat ook best goed. Misschien ben ik te voorzichtig maar ik wil eerst de vierde lap van 5 kilometer rond die 31 minuten lopen. Pas dan zal ik de totaal tijd open klikken en eventueel versnellen. Ik heb echt geen idee hoe lang ik zou kunnen versnellen zo aan het einde. Ik reken een beetje uit wat de tijd zou kunnen worden. Mijn schema van 31 minuten zou rond de 2.11 moeten uitkomen. Maar met de extra minuut bij het castle is dat dus 2.12 minimaal denk ik.
Ik moet nog een stukje dus eerst maar eens netjes op schema doorlopen.
klik voor groot
Ook de vierde lap gaat mooi rond de 31 minuten. Ik klik de verstreken tijd tot nu toe aan op deze afstand. 2 uur en 5 minuten en nog wat zie ik staan. Dat is niet slecht! Ik moet nog iets van 1.200 mtr en zet aan. Dat zal me toch zeker wel lukken? Ik zie de tijd langzaam verspringen…. 2.06 en 2.07 waar is het nu ongeveer? Ik loop richting het water, zal dan rechtsaf slaan en weer langs het water lopen en uiteindelijk rechtsaf slaan richting de finish boog. Daar zag ik vanmorgen een bordje met 350 mtr. Dus bij die afslag is het nog 350 mtr. Dan sla ik al rechtsaf bij het water. Langs de weg ligt een jongen compleet out. Gelukkig zijn er al mensen bij. Wat een naar gezicht is dat toch. Maar ik ben het niet, ik ga goed en ben lekker bezig. Nog een klein stukje…. De tijd verspringt sneller richting de 2.10 dan ik wil maar ik weet zeker dat ik goed aan het lopen ben. Zal ik de 2.12 gaan halen? Dat is schematijd plus die ene minuut?
Ik ren over het gras. Lopen lopen…. he jammer de 2.11 haal ik net niet meer. Maar wel de 2.12 en ik ben dik tevreden. Onderstaand een bewerkte foto die gemaakt is op de finish matten. Inmiddels vragen ze 20 pond voor een foto dus ik ben zo vrij geweest om de watermerken er een beetje uit weg te werken en de foto dus niet te kopen. Op de andere foto kreeg ik ze niet weg maar toch leuk voor het idee.
klik voor groot
Vorig jaar 2.17 dus dat is echt een verbetering. En dat mooi vlak zonder verval en met een mooie hartslag (gemiddeld 145) zonder gedoe. Het laatste stuk heb ik versneld tot 5.50 min/km. Zou ik te voorzichtig zijn geweest? Had ik moeten proberen de minuut goed te lopen? Ik weet het niet en ik zal het ook niet weten. Vorig jaar startte ik de eerste 5 km lap op 6.10 min/km en kwam er uiteindelijk niks van terecht. Dit jaar volgde ik mijn plannetje en had ik helaas vertraging bij de stop. Maar daarna geen gekke dingen meer en vlak gelopen. Dat vind ik toch wel leuk eigenlijk.
Ik krijg de medaille en een tasje met water en ga op zoek naar S. Ik zie het vlaggetje al maar dan krijg ik iets keihard tegen mijn hoofd aan. Een champagnekurk die een idioot kennelijk de mensen inschiet. Wow dat is hard! Gelukkig heb ik een hard hoofd en ik loop naar S. en woefje die allebei blij staan te wachten. Iemand maakt nog een foto van ons samen.
klik voor groot
We lopen daarna naar de auto en gaan woef verzorgen. In het heetst van de strijd is S. helemaal vergeten om woefje om 11 uur wat eten te geven. Dat gaat er dus nu in als koek.
klik voor groot
Ik ben wel tevreden eigenlijk maar het is een lastige loop. We laten woefje nog even uit en rijden het terrein af. Dat gaat iets beter dan voorgaande jaren doordat het parcours verlegd is. Daarna gaan we naar de dierenwinkel om voer te halen voor woef. Dat hadden we beter niet kunnen doen want we kunnen niet meer naar huis rijden zoals we wilden vanwege het marathon parcours. We rijden gigantisch om en zien ondertussen wel zielige lopers langs de weg op het marathon parcours. Die lopen er niet mer zo frisjes bij terwijl ze toch pas 3 uur onderweg zijn en nog een heel stuk moeten. Afschuwelijk. Blergh. Ik ben blij dat het er voor mij op zit in ieder geval.
Op naar de volgende run dan maar weer.
gegevens:
* 21 km
* 19 graden
* finish time 2:12:12
september 296 km – 2016 totaal 3.073 km
tracer – 47 km
rapa nui – 563 km
hoka bondi b – 383 km
hoka clifton 2 – 164 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 3 – 32 km
hoka mafate speed – 136 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 454 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25 km