Het is nog steeds hartstikke warm met temperaturen rond de 30 graden overdag. Overigens wel met lage luchtvochtigheid dus niet klam of akelig eigenlijk. Maar voor hardlopen vrij warm en met woefje al helemaal. Die legt het overdag bijna af als we slenteren door Hitland ofzo. Onderstaand een foto van de slenter wandeling van gisteren. Geen haar op mijn hoofd die dus gaat rennen als ze er zo uit ziet natuurlijk. O ja, en nee: ze heeft geen tong piercing dat is haar halsbandje.

Maar inmiddels is ze bijna loops af en ik wil graag dat ze even buiten is, dus ik vertrek om 7.00 uur vanmorgen al voor een rondje. Ik loop zolang het prima is voor haar en dan ga ik terug. Of dat nou 2 of 20 km zal zijn.

De ochtend is adembenemend mooi en ik vind het nu jammer dat ik niet met de rugzak onderweg ben met een camera. Rechts van me in het water zwemt een moeder zwaan met haar 8 (!) half volwassen jongen achter elkaar in een rijtje. Het is doodstil en ik hoor het geluid dat ze zwemmend maken en hun kenmerkende roep. Zo mooi en vredig. Tussen de bomen door zie ik even later de zon als een oranje bol langzaam omhoog komen. Prachtig!

Het is echt heerlijk om nu buiten te zijn en de temperatuur is nog goed. Het zonnetje heeft in september echt even tijd nodig om haar warmte te gaan afgeven. Woefje vindt het ook leuk en kijkt blij en loopt lekker mee. Ik sla het pad onder de bomen over om zo open mogelijk te lopen. Schaduw is leuk maar de warmte blijft daar erg hangen.

Ik loop even naar de dijk en terug naar de kalfjes maar daar zie ik in de verte de vrouw met het hondje ineens aankomen. Gauw terug voordat ik het hondje weer op sleeptouw meeneem! Ik loop de andere kant op en neem het off road stukje bij de ooievaars. Dit is ook lekker voor woef want het gras is nog een beetje nat. Inmiddels heeft ze al haar eerste slokken water op uit het bakje dat ik in de spibelt heb gestopt. De softflask voor haar heb ik in mijn Park Hydro. Dat werkt goed en ik hoef nu even niets. Alles voor haar.

Ik start de tweede lap en het lopen gaat prima. Ik kan zelfs continu met woefje lopen en dat verrast me wel. Ze hobbelt lekker mee, ruikt wat en rent een stukje om me weer in te halen en kijkt dan tevreden op. Hoe ik dat weet? Ze is heel leesbaar. Je ziet meteen aan haar hoe ze zich voelt. De stand van de oren, haar ogen en gewoon haar uitdrukking. Heel gemakkelijk want zodra het wat warmer wordt, merk ik dat het tempo eruit gaat en dat ze niet meer zo blij kijkt als vanmorgen vroeg. We gaan terug. Ik klok af en loop in de schaduw mijn cool down met haar. Net op tijd staan we na 12 kilometer weer bij de auto. Niet gedacht dat we toch samen 12 kilometer zouden lopen voordat ze er geen zin meer in zou hebben.

Erg fijn dat ze weer lekker mee kan. Morgen krijgt ze rust, vrijdag gaat ze weer lekker mee en dan is het waarschijnlijk ook weer koeler. Dan kan ze lekker even uitrennen voordat ze in de avond de boot op moet.

gegevens:

* 12 km
* 20 graden

september 182 km – 2016 totaal 2.958 km

rapa nui – 522 km
hoka bondi b – 383 km
hoka clifton 2 – 164 km
hoka bondi 4 – 263 km
hoka stinson lite 2 – 596 km
hoka stinson lite 3 – 32 km
hoka stinson trail – 655 km
hoka mafate speed – 110 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 454 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25 km