Ook vandaag weer twijfel over wat ik zal gaan doen. Het is een koude nacht geweest en ik zie echt niet hoe ik veilig over de weg een lange run kan doen. Al tuttend en twijfelend is het ook al snel te laat om nog te beginnen dus ik kies voor een gezellig rondje met woef over mijn favoriete rondje bij Belford. Dat is afwisselend terrein van bos, velden en gravel dus ik kan daar zeker op bepaalde stukken gewoon lopen. Vorige week liep ik daar ook en toen was het grotendeels prima te doen. Het is mooi weer, dus we gaan dan maar gauw op pad voor ons rondje.
Omdat ik het gebied al zo vaak fotografeerde, besluit ik eens wat andere foto’s te maken en vooral van waf en mij onderweg wat kiekjes te maken. Zo gezegd zo gedaan. Eerst een fotootje van de start in Belford dan maar en een kiekje van waf en mij op weg naar het gebied.
klik voor groot
Al snel zijn we in het gebied en is het even klunen aan het begin van de route. Daar is het best modderig maar de grond is wel wat harder dan de vorige keer.
klik voor groot
Ik heb vandaag iets nieuws aan mijn voeten. Ik draag mijn nieuwe (gewonnen) OS1st calf sleeves (die heerlijk lijken te zitten overigens) en over mijn broek de Sealskinz kousen van S. Hij draagt ze op de fiets en ik ben benieuwd of het iets is voor het lopen. Ik vind natte voeten totaal geen probleem, maar ik vraag me af of dit iets zou zijn voor een meerdaagse waar je wat minder makkelijk sokken kunt drogen. Het begin gaat eigenlijk heel goed. De modder is natuurlijk nat en normaal voel je dan al het water en het zand door de sokken heen geperst worden en heb je eigenlijk meteen al natte voeten. Nu voel je wel dat het water de schoenen binnenkomt, maar blijven de voeten zelf droog. Ik ben dus aan het begin heel enthousiast.
We lopen rustig verder en ik geniet van de stilte. Er staat bijna geen wind en dat is echt fijn. Ik ben zo blij dat ik kan zien, kan horen en kan ruiken. Zeker zonder hoofdband ben ik weer veel meer ‘in’ het moment. Ik hoor de vogels en ik hoor mijn stappen op de grond. Er ligt een klein beetje sneeuw her en der in het bos maar niks bijzonders. Vandaag neem ik de korte route en maak dus niet het wegrondje en het rondje door Detchant woods erbij. Ik weet van de vorige keer dat er op de 17e geschoten zou worden daar dus dat is een no go area.
klik voor groot
Al snel ben ik bij het punt waar ik op de St Cuthberts Way ook liep met woeffie. Ik denk terug aan de enorme hitte die dagen en aan het watertje dat nu bevroren is aan mijn rechterkant. Daar liet ik woef destijds even afkoelen. Nu lopen we lekker door op weg naar het stukje bos even verderop.
klik voor groot
Als we door het bos lopen, ligt ook daar een klein beetje sneeuw. Dat loopt makkelijk met deze schoenen en het is mooi. Ik wil een foto maken van woef en mij vanaf een omgehakte boom maar dat wordt niks. Als ik de camera wil opbergen, plakt alles van de hars. Kennelijk zat er hars op de boom en ik besluit het meteen weg te halen van de camera en van mijn vingers voordat alles onder zit. Rugzakje af en boenen maar. Terwijl ik daar zo sta, luister ik….. Helemaal niets. Stilte alleen wat gerommel van vogels tussen de bladeren. Wat een mooi en vredig moment. Als alles weer schoon is, blijf ik nog even staan kijken en luisteren. Heerlijk zeg. Wat bijzonder eigenlijk.
klik voor groot
We lopen weer door en zijn al bijna bij het einde van dit stukje bos. Straks weer het mooi open stuk met uitzicht over de Cheviots. Daar zal ook wel sneeuw liggen nu!
klik voor groot
Woef vindt alles nog steeds leuk en rent soms voor me uit, zoekt takjes en stokken en rommelt wat tussen de bladeren.
klik voor groot
Het stuk naar de cave is goed te doen. Ik passeer twee wandelaars met poles die opzij gaan als ik eraan kom. Ik stop en we praten wat over het weer en over de hond. Ze snappen niet hoe ik hier kan hardlopen maar als je gewoon overal doorheen loopt, is er niks aan de hand. Maar je moet wel opletten want er zitten ijs stukken tussen en daar kom ik dus wel gewoon tot stilstand. Ik ga niet mijn nek breken. Maar op modder kom ik de laatste tijd steeds beter uit de voeten, tenzij het van die echt enge modder is waar je ook als je stilstaat nog op onderuit gaat omdat het gewoon beweegt. Maar dit is allemaal prima te doen. Ik moet wel zeggen dat de harde grond lastiger te belopen is dan zachtere grond. De schoenen zijn vrij stug en dat maakt dat je wel op moet passen dat je niet zwikt. Loop je op zachtere schoenen, dan vouwen je voeten zich makkelijk om harde graspollen heen.
Al snel zijn we bij de cave en ik maak van een afstandje maar 1 foto want de vorige keer maakte ik al diverse foto’s van dichterbij. Het blijft mooi, maar nu wil ik gewoon lekker verder.
klik voor groot
Het uitzicht is vandaag niet erg goed omdat het niet helder (meer) is. Dat is jammer want ik denk dat het erg mooi is met de besneeuwde bergtoppen. Ik loop dus lekker door en ben al snel weer op een verhard stukje richting Swinhoe Farm met de rijschool en de koeien.
klik voor groot
Dan besluit ik nog even een foto te maken van woef en mij…. ik vind dit zo’n geweldige foto!
klik voor groot
Daarna weer op weg langs een verlaten bouwsel en over het veld met de schapen.
klik voor groot
Ik ben nog steeds wel redelijk tevreden over de sokken. Ze zakken niet af en volgens mij zijn mijn voeten nog droog. Maar dan gebeurt het. Aan het einde van de route moet ik een klein watertje oversteken. Dat stelt niks voor het is een klein stroompje maar wel eentje waar je gewoon natte voeten van krijgt. En meteen is het mis: mijn sokken voelen loeizwaar omdat ze nu nat zijn en erger nog: mijn voeten zijn nat. Hoe dat nu kan, weet ik niet maar het voelt heel vervelend en meteen krijgen de sokken een onvoldoende. Niet geschikt voor ‘echt’ water dat is duidelijk. Ik snap er niets van.
klik voor groot
Nattigheid is namelijk totaal geen probleem als de schoenen maar snel weer leeglopen en de sokken eigenlijk niet ‘nat’ aanvoelen zoals bij mijn Merino sokken of de XBionic. Dit voelt alsof je een dikke luier ineens in de schoenen hebt zitten. Ik denk dat ik ook meteen blaren zou krijgen en ik ben blij dat ik bijna aan het einde van de run ben.
Ik moet nog een klein stukje en de sokken verliezen wel iets van hun water, maar het onheil is al geschied want het water kan simpelweg niet makkelijk uit deze sokken. Geen succes maar ik zal ze nog eens proberen als ik geen water hoef te crossen.
Al snel ben ik weer in Belford en voor de allereerste keer loop ik eens naar het kerkje daar. Nooit gezien!
klik voor groot
Na 18 km staan we weer bij de auto. Ik boen en borstel de modder van woef haar vachtje en trek mijn lekkere donsjas aan. Ik voel me prima, woef kijkt blij.
Op naar de volgende ronde dan maar weer.
gegevens:
* 18 km
* 3 graden
januari 221 km – 2016 totaal 221 km
rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka stinson lite – 517 km
hoka stinson trail – 198 km
hoka mafate speed – 73 km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 11 km