Vandaag zou het getijde ongeveer hetzelfde zijn als tijdens de run en was ik dus benieuwd naar de breedte van het strand bij Foxton in de ochtend als ik daar voorbij zou moeten. Ik had dus alles nagerekend en om 9.15 waren we op weg naar de golfbaan om te gaan kijken en vanaf daar de ronde terug te lopen naar de stepping stones. Aan die kant zou geen tot weinig modder liggen en dat zou dus met waf en haar pootje wel moeten kunnen.

Om 10.00 stonden we op het strand te kijken naar het water. Eerst maar een stukje richting de strandtrap dan maar, want ik had nog even tijd nodig om te zien hoe snel het water zou stijgen. Dat ging best snel maar het stuk strand dat er was, was prachtig vlak en hard. Prima beloopbaar en heerlijk zacht voor het lijf. Als alle stukken strand nou eens zo konden zijn!

Het water kwam best snel richting de duinen en ik kwam met iemand aan de praat over het getijde en over de run. Hij dacht dat het wel zou moeten lukken ook later, want het was al even niet voorgekomen dat het water helemaal tot de duinrand gekomen was. Dat liet de strook zeewier ook wel zien. Goed nieuws dus.

klik voor groot

Ik rommelde wat heen en weer over het strand met woef totdat ik zeker wist dat ik qua tijd ook voorbij zou zijn tijdens de ultra en daarna ging ik op pad. Ik koos voor het klimmetje vanaf het strand naar het pad langs de golfbaan. Ik ben dat pad nog nooit naar beneden gegaan ook al weet ik dat de ultra zo loopt. Het is een heel raar steil modderig pad waarbij je bovenop de stenen uitkomt. Vorig jaar ben ik omgelopen zodat ik een normaler pad naar het strand had. Ik ga echt niet voor jan doedel mijn nek breken als het niet moet. Maar stijgen is makkelijker dan dalen en nu kon ik mooi eens zien wat voor pad het nou eigenlijk was. Nou prima om tegenop te lopen maar daar ga ik dus niet af als het niet hoeft, zeker niet met modder. Ik loop wel weer een stukje om.

klik voor groot

Daarna over het pad langs de golfbaan en dat lag er vrij aardig bij eigenlijk. Al snel liepen we weer langs de bunker, naar beneden naar de parkeerplaats bij Alnmouth, door het dorpje langs de bootjes over de brug, stukje over de weg, bij de rotonde rechtsaf en weer linksaf het weiland in en dan de klim. Ik kan het dromen, al loopt de ultra natuurlijk de andere kant op.

klik voor groot

Het ging allemaal heel snel eigenlijk en we hobbelden al snel langs de river Aln op weg naar de stepping stones. Daar deed ik wafje het gele signaaljasje even aan omdat er weer gekken aan het schieten waren. Maar ik zag ze niet en het was niet veel, maar voor de zekerheid dan maar even aangetrokken. Het loopt daar wel lekker. Het is een mooi vredig stukje, waarbij de spoorbrug natuurlijk een mooi punt blijft om naar te kijken. Maar het loopt ook gewoon lekker, zelfs met dit sombere weer van vandaag. De vorige keren dat ik hier liep was het net lente.

De boerderij doemde al op en al snel waren we bij de stepping stones. Daar trof ik een echtpaar waar ik mee aan de praat raakte over wandelen, routes en de run.

klik voor groot

De stones lagen er vredig bij en staken een heel stuk boven water uit. et water van de river Aln kabbelde er rustig omheen. De man ging eens over de stenen kijken en zei verbaasd dat het zo diep was. ‘Daar ga je toch niet doorheen’ zei hij nog. Nou dat vind ik dus ook. Als het er zo bij ligt op de ultra, is het prima. Vorig jaar hadden we ook dat geluk. Maar twee weken geleden was er geen steen te zien en raasde het water langs je voeten. Geen lol aan toch? Afwachten maar. Als het een beetje droog is, dan heb ik geluk.

Ik ben niet overgestoken omdat ik niet wilde dat waf een nat verband kreeg met haar wonden. Ik keerde dus weer terug en wist ook dat de route ongeveer 17 km zou worden en dat leek me wel weer genoeg. Waf had haar stoere grote harnas aan van de rugzakken, en dat was ook even wennen voor haar natuurlijk dus dit was lang genoeg.

klik voor groot

De terugweg ging zo mogelijk nog sneller en voordat ik erg in had, waren we weer bij Foxton Hall golfcourse. Daar ben ik nog even naar het strand gelopen om te kijken hoe het er dan nu bij zou liggen, ver na de ‘safe crossing’ tijd van de tabel maar er was nog steeds wel een stukje beloopbaar strand. Ziet er dus goed en hoopgevend uit. Als het nu niet twee weken achter elkaar gaat regenen, dan zal het allemaal wel loslopen.

klik voor groot

gegevens:

* 17,5 km
* 5 graden

feb 189 km – 2015 totaal 545 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b (nieuw) – 314 km
hoka stinson lite – 220 km
hoka stinson trail – 40 km
hoka mafate – 170 km
minimus MT – 26 km
pure flow – 331 km
pure grit – 20 km
speedcross – 52 km