De voorheen zo gevreesde donderdag training! Een temporun continu op HM tempo. In de eerste weken probeerde ik constant maar die 6 min/km te halen. In het begin op de kortere afstanden ging dat wel, maar al snel werd het een geduw en gedoe om de 8 km en de 10 km te halen. Ik had ook totaal geen vooruitgang met die donderdag trainingen en elke keer was het ellende. Pas vorige week zag ik in dat mijn tempo totaal verkeerd gekozen was. 6 min/km is helemaal niet mijn HM tempo en met een geschiedenis van alleen maar RWR trainingen, kostte het me aanvankelijk ook best moeite om weer lekker continu te lopen! Dus koos ik vorige week voor een veel gematigdere 6.15 min/km wat overigens 6.10 min/km werd door gedoseerd pacen met 200 mtr alerts op mijn horloge. Ik was toen heel tevreden want het liep nog makkelijk ook!

Vandaag moest ik een stukje korter lopen (in aanloop naar volgende week) en natuurlijk wel weer op hetzelfde tempo. Ik koos dus weer voor de 200 mtr alerts en was benieuwd hoe het zou gaan.
Dinsdag twijfelde ik nog even of ik woeffie mee zou nemen omdat ze het zo warm had aan het einde van de run, maar ik had besloten dat het toch wel kon als ik maar vroeg zou vertrekken.

Dat deed ik dus en even na 7 uur waren we al op pad.

klik voor groot

Eerst even de warming up en daarna de easy mile. Ik had besloten om weer de roeibanen alleen te gebruiken om fietsers en honden te kunnen ontwijken en dat lukte deze hele route gelukkig prima. Geen kip gezien! Toen de easy mile erop zat, startte ik met de 7 mile ronde. Ik wilde weer de 200 meter stukken op 1.15 minuut lopen. Hoppekee, gaan met die banaan dus. Kind kan de was doen. De eerste 200 mtr gaat te snel en aangezien ik weet dat iedere winst in het begin duur betaald wordt aan het einde, minderde ik vaart en probeerde ik rond die 1.15 te blijven. Maar dat bleek erg moeilijk en voordat ik er erg in had was ik al de eerste 15 seconden opgeschoven met tellen. Dan maar proberen vanaf dat punt weer die 1.15 vast te houden. Het liep niet slecht, maar ik merkte wel dat het eigenlijk net ietsje sneller leek te gaan dan vorige week. Maar ook zonder metronoom liep het goed en het ging eigenlijk vanzelf op (net on)comfortabel hard tempo. Woef deed het ook prima.

Ik had uitgerekend dat ik rondjes kon lopen en toen ik weer lang het clubhuis liep, rekende ik uit dat ik alleen nog terug over de andere baan hoefde. Dan zou het er al opzitten. Rekenend kwam ik tot de ontdekking dat ik toch wel erg veel was opgeschoven in het tempo. Raar eigenlijk, want ik kwam na het nemen van een gelletje even wat minder op gang en toen kon ik zelfs gewoon op die 1.15 lopen. Nergens dus iets ‘verloren’ maar overal blijkbaar net een seconde winst en dat telt dan dus snel op. Begrijp me niet verkeerd, dat was niet de bedoeling, maar zo werkt het blijkbaar. Geen idee in hoeverre mentaal ook meespeelt, want je ziet niets in beeld, dus ook geen tempo dat ineens ‘lager’ ligt en demotiverend kan werken. Alleen maar afstand en tijd en dat liep dus aardig goed allemaal!

Ik loop over de weg en sla linksaf het bruggetje op. Nog maar een stukje en dan zit het er alweer op! Alleen even de baan op en neer. Maar ik merk wel dat woef achter blijft ineens. Ik loop langs jongens die zeggen ‘ach gossie hangt je tong eruit’ en ik vrees dat woef het ineens toch erg warm heeft gekregen. Ik reken wat uit en besluit door te lopen tot de kern van 10 km op tempo. Dat is een kilometer korter dan gepland maar als woef het moeilijk krijgt, dan gaat zij absoluut voor, al zou ik nog maar op de helft zijn! Ik besluit niet naar haar te kijken, aangezien dat ook een soort ‘beloning’ kan zijn. Als ik afklok, komt woeffie blij aanrennen met… een los riempje! Haar riempje was losgeschoten en sleepte tussen haar voetjes over de grond. Geen wonder dat ze achterbleef. Er is dus gelukkig helemaal niets met haar aan de hand, alleen dat riempje zat natuurlijk in de weg. Gelukkig! Nou ja, ik heb nu eenmaal afgeklokt en ik kan gemakkelijk mijn easy mile en cool down doen op dit stukje en kom dus precies uit. Woeffie hobbelt vrolijk mee, maar het wordt nu toch ineens snel warm tijdens de langzame easy mile op de terugweg. Zo is het goed, ik ben tevreden. Mooie afstand mooi tempo want uiteindelijk klokte ik af op een fraaie 6.04 min/km. Veel te snel maar als het zo makkelijk ging, dan zal het wel goed zijn. Hartslag blijft fraai zonder drift dus ik ben blij dat ik afgeklokt heb op een kilometer korter zo vlak voor de marathon. Maar er is duidelijk verbetering en dat is erg leuk!

Ik maak nog een kiekje van waf en van dezelfde plek als vanmorgen met de schemering. Wat een verschil!

klik voor groot

We lopen naar de auto en ik klok af op 15 km. Zaterdag generale repetitie. Dat gaat vast ook goed en dan kan eigenlijk niets meer mis gaan. Op naar de volgende run.

Onderstaand het overzichtje met hartslag en tempo. Keurig vlak zou ik zeggen!

klik voor groot

klik voor groot

Gegevens:

* 15 km
* temp 18
* lap: 10 km – 6.04 min/km – HF 148(155) – cadans 170(176) – stride 0.97 mtr

sep 191 km – 2014 totaal 2.222 km

rapa nui – 186 km
hoka bondi b – 490 km
hoka bondi b (nieuw) – 54 km
hoka stinson tarmac – 566 km
hoka stinson tarmac (nieuw) – 243 km
hoka stinson trail – 698 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 315 km
pure grit – 20 km