Beetje raar begin want ik stond met een leeg horloge op de parkeerplaats terwijl de regen tegen de auto kletterde. Omdat ik toch tijd had, eerst maar het horloge gaan opladen en iets anders gaan doen in de tussentijd. Na 2 uur dus alsnog op pad gegaan voor de training van vandaag. Ik vind de donderdag altijd vrij zwaar, en ik weet niet precies waarom. De drie dagen achter elkaar? Het ‘zware’ programma? In ieder geval werkte de wind niet echt mee, want er stond een harde frisse wind terwijl het zonnetje inmiddels ook fel was gaan schijnen. Een uitdaging dus!

Eerst lekker warm lopen en 10 minuten indribbelen. Lekker jonge gansjes en meerkoetjes kijken en ondertussen een beetje op ademhaling en cadans letten. Tijdens het inlopen merkte ik al hoe snel het warm werd en ik was benieuwd hoe ik het zou doen vandaag.

Daarna gestart met de TL. Over de dijk dus deels wind mee en deels zijwind. Ondertussen geloerd naar de ooievaars op het nest en de waders in de IJssel. Dat blijft toch leuk. Twijfel over de route: rechtdoor of door het natuurgebied? Letten op cadans en ademhaling. Wat is nou lekkerder, 2/4 of 2/2 of toch 2/3 met een wissel van standbeen? Met een cadans van 170 (nog steeds aan de lage kant maar het gaat toch langzaam omhoog met die stelten van mij) lijkt 2/3 niet gek maar dan moet ik erg wennen aan de wissel. Ik merk dat bij meer moeite ik automatisch naar 2/2 terugzak, maar dat is eigenlijk niet te doen met een cadans van 170 dus die lijkt dan ook omlaag te gaan. Zo rommelend was de 6 km alweer gauw voorbij en rommelde ik door de 800 jogpauze alvorens te moeten starten met de 1.600 op IT1. Dat ging deze keer keurig op tempo en niet eens al te moeilijk ondanks de wind. Ik vind het grappig dat wanneer je eigenlijk meer aandacht besteedt aan het proces (houding, cadans etc) dat snelheid vanzelf mee komt. Ik let eigenlijk niet zo op de snelheid, ik ga weg met een idee, en onder het lopen probeer ik mezelf te zien: waar zitten mijn schouders ten opzichte van het bekken en waar zit het bekken ten opzichte van mijn been. Land ik niet voor of achter mijn bekken en hoe zet ik mijn voeten neer? Ik zie soms mensen ‘prachtig’ mooi lopen. Ik probeer steeds snellere pasjes te nemen, probeer niet af te remmen en probeer snelheid te krijgen uit een hellingshoek waarbij het bekken niet achter mijn been terecht komt. Dat valt niet mee en lukt ook niet altijd. Maar als je tijdens het lopen maar werkelijk ‘vinger aan de pols houdt’, gaat het vanzelf allemaal goed en is de kans klein(er) dat je ‘teveel’ doet. Die kans is groter wanneer je alleen maar op snelheid let niet op signalen van het lichaam let.

Op de terugweg dan maar de 100 mtr versnellingen gedaan maar niet op ‘top snelheid’ maar net zodat het nog goed aanvoelde en grappig genoeg ging dat tegen de wind in steeds makkelijker en waren ook die alweer gauw afgewerkt. Met Body Sensing kom je toch een heel eind!

Terugkijkend niet ontevreden over HR, cadans en tempo. Deze maand alweer over de 200 km met nog 2 trainingen te gaan. Ik heb helemaal niet het idee dat ik nou zoveel gedaan heb deze maand, maar er zitten wel toevallig 2 HMs tussen en nog een duurloop van 20 km dus dan gaat het ineens wel snel.

Morgen rustdagje en zaterdag weer samen met mijn runningmate op stap.

Gegevens:

* totaal 14,2 km
* temp 16
* cadans 170 zowel op 6 TL als de 1.600

april 206 km – 2012 totaal 773 km

brooks pure flow 60 km
trabuco 13 gtx 116 km
trabuco 14 144 km
kayano 15 490 km
ds trainer G 417 km
ds trainer R 50 km
ds racer 30 km
salvation 118 km