Gisteren hebben we de eerste dag van onze tweede fietstocht hier gereden. We startten in Grimsthorpe en hebben geslapen bij Rutland Water op een hele mooie plek. Het is de bedoeling dat we vandaag langs het water fietsen, en dan weer noordwaarts rijden richting Grimsthorpe. De route is niet zo lang vandaag zodat we aan het einde van de dag in het park rond Grimsthorpe castle kunnen fietsen.
Vannacht was het enorm winderig en mijn tent wapperde en klepperde in de wind. De Telemark heeft daar minder last van omdat het een tunneltent is en eigenlijk had ik een stormlijntje moeten vastmaken zodat mijn tent wat minder zou klapperen. Ik heb dus niet zo lekker geslapen deze keer eigenlijk en was er ook nog eens twee keer uit om te plassen. Wel een prachtige plek en een van de mooiste plekjes om in de nacht buiten te staan! Zicht over het meer en de lichtjes op het schiereiland. Wat wil je nog meer!
Maar het zou een mooie dag worden en al ik uit mijn tentje loer, zie ik ook al de eerste zon over het meer schijnen. We staan nog net in de schaduw met de tenten en dat is jammer maar het uitzicht is prachtig. S. is er om 7.30 uit en maakt al wat foto’s. Ik lig nog in mijn slaapzakje met de tent open naar buiten te kijken en te genieten.
klik voor groot
S. gaat woefje dan maar vast een plasje laten doen en ik ga me omkleden in mijn fietskleding. Ik laat lekker de tent openstaan want er is verder geen hond die me in mijn blootje kan zien zitten. Prachtig uitzicht en de zon die steeds hoger komt, laat het licht ook steeds veranderen dus dat is mooi om naar te kijken. Als ik uit de tent ben, zie ik pas hoe de tent doorbuigt vanwege de harde wind.
klik voor groot
We komen langzaam daarna op gang. Ik ruim alles vast op terwijl ik in de tent zit en we doen dat in de tassen. Eigenlijk gaat dat niet zo handig zoals we het nu doen. We moeten toch zorgen dat de tassen helemaal leeg zijn zodat we ze gewoon weer helemaal kunnen vullen met de tenten, slaapzakken en de rest van de kleinere spulletjes. Nu staan de tenten er nog om een beetje te drogen en kan je dus eigenlijk ook niets goed inpakken. Ondertussen eten we weer onze platgedrukte sandwiches van gisteren die nu in een andere tas zaten en er een stuk beter uitzien dan de sandwiches die we namen op onze vorige route. Best eetbaar allemaal dus geen probleem. We drinken een grote kop warme bouillon en dat is ook lekker zo in de ochtend om warm te worden en wakker te worden. Woef heeft het koud en die leg ik weer even in de tent.
klik voor groot
Zodra het zonnetje wat dichter bij de tentjes op het veld schijnt, gaat ze toch maar lekker in het zonnetje liggen slapen. Zo lief en ook geduldig….. Ondertussen gaat S. zich scheren en daarna kunnen we dan eindelijk op pad.
klik voor groot
Het is inmiddels al 9.45 als we eindelijk eens met de fietsen van de plek weglopen. We gaan eerst even naar het toiletblok en onze bidons bijvullen. Nog even een foto van ons samen en woef met het mooie uitzicht. Echt een geweldige plek maar ik heb geen idee hoe dit eruit ziet in de zomer als er wel anderen staan eigenlijk.
klik voor groot
We rijden weer richting de weg en stoppen bij de receptie en bij het afschuwelijke toiletblok. Het is overigens wel al schoongemaakt en dat is eigenlijk belangrijker dan hoe het eruit ziet. Maar het is wel een beetje afstands allemaal. Overbodig om te zeggen dat ik vannacht natuurlijk niet naar het blok teruggelopen of gefietst ben. Het gras is heel geduldig…..
klik voor groot
Om 10.15 rijden we dan eindelijk eens echt weg van het terrein en laten eerst woefje nog even uit voordat we echt gaan rijden. Vroeg zijn we niet maar het zal maar een korte route zijn vandaag dus wat maakt het uit….Als we bij de weg staan, kijk ik nog eens op de kaart en zie dat we helemaal niet die richting op moeten maar natuurlijk terug naar het water moeten rijden. We zouden immers langs en om Rutland water gaan rijden… Niet zo slim dus en we moeten weer terug…. Maar dat is prachtig qua uitzicht want je kijkt zo vanaf een hoogte over het water heen. Ik laat woefje weer even uit de kar want ik wandel dit liever even dan dat ik vol in de remmen naar beneden moet zonder iets te zien.
klik voor groot
Als we beneden zijn, is daar de eerste vogelhut al en we besluiten even een kijkje te nemen. Zo schieten we dus al vanaf moment 1 totaal niet op natuurlijk. Wafje in en uit de kar, wandelen, vogelhut. Maar dat hoort er allemaal bij. De fietsen kunnen we voor de hut zetten en we gaan even kijken. Veel is er niet te zien vandaag maar het altijd een gok natuurlijk.
klik voor groot
Om 10.45 rijden we weer weg van de vogelhut. Er staat dan een paar honderd meter op de teller…. Maar vanaf nu zal het toch wel makkelijk zijn zo langs het water? Over een kilometer of 5 zijn we al bij Normanton church en dat is nu ons eerste doel van de ochtend ronde. We rijden langs Rutland water en genieten van het uitzicht. Raar idee dat dit een ‘man made’ meer is! Pas in 1977 was het klaar en er zijn enkele dorpen gewoon onder water gezet. Dat kan je je nauwelijks voorstellen als je hier zo rijdt. Zowel Nether Hambleton als Middle Hambleton staan onder water. Op het schiereiland ligt Upper Hambleton waar we gisteren reden. Dat is ook hoog en hilly. Ook is de rivier Gwash omgelegd om het reservoir (want dat is Rutland Water eigenlijk) te vullen. Op het diepste punt (en als het reservoir gevuld is), is het meer 34 meter diep en is de dam 1.200 mtr lang. Rond het meer zijn allerlei gebieden voor recreatie gemaakt zoals een haven, parken en restaurants. Maar bijzonder is wel het natuurgebied waar we aan het begin door reden met de vogelhut. Er broeden sinds enkele jaren Visarenden! Dat moet een machtig gezicht zijn om die dieren te zien vissen over het meer. Overigens is het meer ook overwinteringsplek voor Shoveler en Gadwells (Slobeenden en Krakeenden).
Omdat het mooi weer is, is het echt een mooie tocht. Maar er is iets anders waar we dus geen rekening mee gehouden hebben. Er is helemaal niets vlaks aan deze route! Niet alleen is het pad hier door het natuurgebied bedonderd, maar het loopt ook nog eens enorm op en neer. Er staan zelfs van die opwekkende bordjes dat het steil is, dat je af moet stappen en of je toch wel een helm draagt. Nou is het allemaal niet zo erg, maar met die kar valt het niet zo mee en we komen maar langzaam vooruit.
klik voor groot
We fietsen, klimmen, dalen en fietsen. We kijken, maken foto’s en genieten van een aantal roofvogels in de lucht. Geen visarenden jammer genoeg maar wel grote roofvogels die ook mooi zijn om naar te kijken. Gelukkig is het pad niet te druk en dat is verder prima rijden. Ik kan me niet voorstellen dat het hier in de zomer erg leuk is als het druk is eerlijk gezegd. Maar nu is het erg fraai. En wat zijn we blij dat we voor deze rijrichting kozen! Als we nu ook nog eens wind tegen zouden hebben, dan zouden we echt niet blij zijn. Het is nu heel fijn weer met het zonnetje en de wind helpt een beetje mee met het fietsen.
klik voor groot
Dan zien we eindelijk om 11.30 Normaton church in de verte aan het water liggen. Hadden we nou niet bij de vogelhut gezien dat het maar 2.5 mile was ofzoiets? We hadden beter kunnen gaan wandelen geloof ik. Daar moet je dan maar niet teveel over nadenken. Ik snap soms ook niet hoe dat nu precies werkt met afstanden en snelheden. Liep ik niet vorig jaar 120 km in 3 dagen met woefje? En reden we niet dit jaar bijna diezelfde route maar dan over de weg (en nog korter ook) in 2 zware fietsdagen? Wie het begrijpt mag het zeggen. Nu eerst maar eens naar dat geval daar aan het water wat zo mooi zou moeten zijn…..
klik voor groot
Eindelijk komen we dan dichterbij…. S. gaat in het gras vast de eerste foto maken want je weet maar nooit hoe dichtbij je kunt komen en wat je daar ziet… Zo ontstaat dus een hele reeks van foto’s van Normanton church…
klik voor groot
Normanton church heette oorspronkelijk St Matthews church en functioneerde als lokale kerk tot de jaren 1700. Toen werd een groot deel van het dorp afgebroken om een estate te maken voor de Heathcote Baronet. Deze rijke aristocraat gebruikte de kerk als prive kerkje en mausoleum. In 1920 verhuisden de Heathcotes en St Mattews church bleef over als leegstaand en geisoleerd mausoleum. Met de creatie van Rutland water zou de kerk eigenlijk worden afgebroken maar de bewoners hebben daar een stokje voor gestoken. Uiteindelijk is ervoor gekozen om de onderste laag van de kerk te vullen met beton. Dit zou dan 60 cm boven het water uitsteken. Daarna is er rond de kerk aan soort wal gemaakt en een causeway om het te bereiken vanaf de kant.
klik voor groot
Zo lijkt het dus alsof de kerk drijft in het water vanaf een bepaalde kant. Het is echt een mooi ding en we zijn er inmiddels dichtbij en gaan een kijkje nemen. Het licht is prachtig! Ik maak ook twee foto’s van ons samen. Zelfs fietsend dus dat is altijd leuk.
klik voor groot
We kunnen dichtbij komen om ook aan de andere kant te kijken. Het is heerlijk rustig hier. Stel je voor dat je hier komt en het krioelt van de mensen! Wij boffen nu dubbel want het is rustig en het is mooi weer met mooi licht! We geven woef meteen even haar middageten want het is inmiddels al ehm.. 12 uur.
klik voor groot
Hoe is het mogelijk dat het al 12 uur is…. We hebben nog niks gefietst eigenlijk en toch is het al 12 uur. Aan de andere kant zijn we niet eens zo lang echt aan het fietsen nog dus misschien valt het per saldo wel mee. Alleen de locatie voor de lunch… had ik die niet op 32 km bedacht? Dat gaan we dus niet halen en ik weet al dat er bijna niets onderweg te vinden was op deze dag. Dat wordt dan misschien wel gewoon met de gasbrander wat lekkers maken onderweg maar straks nog maar even op de kaart kijken dan.
Als woef gegeten heeft, rijden we met tegenzin weer weg bij Normanton church. Ik vind het een bijzondere plek en nog mooi ook. Het waait nog steeds keihard overigens en als je naar het riet op de foto’s kijkt van het kerkje, zie je dat ook wel terug. Maar de zon is heerlijk en we rijden gewoon zonder jas en met korte mouwen en dat is eind september natuurlijk wel prettig.
We zien nog eenmaal Normanton church van de andere kant als we weer verder oostwaarts rijden. Daarna rijden we naar de dam en zijn we bijna rond. We hadden aanvankelijk het idee om het rondje helemaal af te maken maar we houden ons nu aan de getekende route en zullen bij Whitwell van het water wegrijden en verder noordwaarts rijden.
klik voor groot
Op de dam hebben we harde zijwind maar gelukkig weet ik al dat we straks weer meer met de wind in de rug zullen rijden…..Het vlaggetje achterop staat strak naar rechts gebogen!
klik voor groot
Bij Whitwell kunnen we even niet vinden hoe we weer de weg op komen doordat de hekken ineens dicht zijn. Gelukkig kunnen we een stukje verder wel gewoon de weg oprijden en vanaf daar zitten we al snel weer op de route.
klik voor groot
Whitwell is nu de eerste grotere plaats en ik zoek naar een pub op internet. We rijden langs een kerkje in het dorpje en we komen bij de pub uit. Helaas is die pub gesloten voor een private party. Dat is jammer want er is niet meer zoveel op de route. Straks maar weer kijken dan. De weg loopt vanaf Whitwell weer omhoog en omdat we net vanaf de weg komen, hebben we geen vaart en moeten we dus weer afstappen. Ik word er een beetje simpel van op deze route eerlijk gezegd. Er is werkelijk geen meter vlak. Ligt dit nu aan mij? Is die route nou zo lastig? Ik heb echt geen idee maar ik vind het wel mooi geweest met die stomme weggetjes eigenlijk. Bovendien heb ik ook trek en wil ik wat eten.
klik voor groot
We kijken nog eens op de kaart en het volgende dorpje is Exton. Daar is ook een restaurant en we bellen of we welkom zijn met de hond. In het pub gedeelte zijn we welkom en buiten ook. Dat is mooi, want het is prachtig weer en buiten zitten is altijd heerlijk met de hond dus we besluiten dat we in Exton (dat al op de route lag) wat gaan eten. Exton blijkt een prachtig dorpje te zijn met hele mooie huizen en veel groen. Het restaurant is ook fraai maar meer restaurant dan pub en we schrikken ons rot van de prijzen op de menu kaart. Niks pub meal maar gewoon hele forse prijzen voor een gerecht. We besluiten het toch te doen en ervan te genieten, ook als gezegd wordt dat het lang kan duren allemaal. Het is inmiddels 1 uur als we in de tuin gaan zitten en op de teller staan… 15 kilometer.
klik voor groot
Woef vindt het heerlijk in de tuin en ligt lekker op het gras. Af en toe komt ze op haar bedje bij ons liggen maar dan loopt ze al snel weer terug naar het gras om daar te rollen en te slapen. Wij smikkelen ondertussen van heerlijk eten. Ik kies voor lamsvlees en S. neemt een steak. Ondanks dat we al lang zitten daar, kiezen we als toetje nog voor apple crumble en tijdens het wachten, wandel ik even met woefje over het veld naast het restaurant waar ik door de tuin kan komen. Ook weer gedaan!
kik voor groot
De warme apple crumble was heerlijk en genoeg voor een weeshuis. Nu kunnen we wel weer even voort neem ik aan en we moeten ook nog (minimaal) 30 km rijden. Dat lijkt niet veel maar als je ineens beseft dat we er pas 15 km op hebben zitten, dan schiet het kennelijk niet zo op allemaal met deze route. Maar we laten ons niet gek maken en gaan na het eten weer op pad. Het is inmiddels 14.45 geworden….
klik voor groot
We rijden nu via Thickencote naar Great Casterton en daarna steeds rechtdoor naar boven richting Pickworth. Daar is nog een lime kiln te zien als het goed is en een restant van een castle. Daarna rijden we door naar Grimsthorpe voor het park van het castle daar. Maar zouden we dat park uberhaupt nog wel halen? Ik neem aan van niet want om 5 uur is de laatste toegang. Wat een bak zeg. Een korte route vandaag en dan het einddoel niet eens halen….
klik voor groot
In Great Casterton gaat het mis. We slaan linksaf en dat is goed maar we hadden veel scherper naar links moeten afbuigen en we rijden ineens op een tamelijk drukke weg. Ik ben verrast maar het zou kunnen natuurlijk dat ik zoiets heb getekend per ongeluk. We fietsen door en dat valt niet mee. Het is niet zozeer dat het druk is, maar wederom loopt de weg op en neer en is het hard werken. Gelukkig kunnen we over een tijdje rechtsaf slaan. Misschien is het daar rustiger…
klik voor groot
We slaan rechtsaf en dan is het weer rustiger. Lekker even naar beneden en het is hier ook weer mooi gelukkig. S. maakt even een foto van een doorkijkje en dan twijfel ik ineens. Klopt dit eigenlijk wel?
klik voor groot
Ik tuur op de kaart. Ik zie meteen dat het niet goed is. We zijn ver van de route en hoewel de navigatie aangeeft dat we rechtdoor kunnen en dan weer op de route komen, twijfel ik. Waar zullen we uitkomen en is het niet alleen drukke weg dan? Ik reken uit hoeveel we van de route af zijn. Dat lijkt 3 kilometer. Terug over die drukke weg dus en dan weer opnieuw vanaf Casterton. Wat erg, dit is nog nooit eerder gebeurd en met deze klote route zal dat ontzettend veel tijd kosten allemaal.
klik voor groot
Normaal heb ik al na maximaal 100 mtr door als er niets niet klopt maar ik heb nu niets raars gezien op de navigatie. We fietsten steeds op de groene lijn. Maar blijkbaar heb ik de aanpassing van de route na onze verkeerde afslag niet gezien. Ik zie op de kaart dat we dichtbij een pauzepunt zijn waar we tijdens onze eerste fietsroute hebben gestaan. Maar dat het zo dichtbij was en dat er bovendien (schaam) ook nog eens iets te zien was pal naast ons (Tolethorpe Hall), realiseerde ik me dus niet. Vorige week stonden we aan de voorkant, nu staan we aan de achterkant van de Hall met het openlucht theater. Handig!
Hoe het ook zij, we keren weer om en fietsen terug naar Casterton. Daar pakken we de juiste route en meteen zitten we ook weer op een rustige en mooie weg. Rechts van ons groeien mooie rode bessen… mooi he probeert S. nog maar ik zie ze even niet. Ik heb de pest in en ben moe van het terug fietsen.
klik voor groot
We fietsen daarna weer gewoon door en rijden richting Pickworth. Grrr zeker een half uur kwijt door die vergissing…. Het is al na 4 uur als we dan eindelijk Pickworth inrijden. Ik grap dat we nog niet eens op de plaats zijn waar we eigenlijk hadden zullen gaan lunchen! Ondanks dat we laat zijn, gaan we toch op zoek naar de Lime Kiln. Die kunnen we niet vinden en als we het later vragen aan iemand, blijkt dat we dichtbij zijn maar ergens een erf op moeten. Ik geloof het wel en ik heb en afbeelding van de Lime Kiln gezien en het is iets kleins. Dan maar even de restanten van een castle zoeken en dat valt ook niet mee want ook dat staat ergens op een erf. S. is dapper en loopt via de tuin van de kerk naar het huis toe en maakt een foto van de overgebleven boog. Dat is wel erg weinig castle!
klik voor groot
Pickworth is echt fraai overigens en alles is keurig onderhouden. Als we alles bekeken hebben, rijden we weer weg maar als ik de tijd zie, besluit ik dat we beter eerst even woefje eten kunnen geven. Weer stoppen we dus, halen woef uit de kar en geven haar eten. Maar misschien kunnen we straks dan toch echt gewoon even doorrijden…. het is inmiddels 16.45 uur… Dat we dus niet meer bij Grimsthorpe zullen gaan rijden is nu wel zeker. Maar we moeten ook gewoon nog een heel stuk!
We rijden langs Holywell waar we niets kunnen zien vanwege de bomen en rijden weer verder. De weg gaat op en neer en ik doe enorm mijn best. Ik zie S. in mijn spiegeltje achter me fietsen en ik krijg het idee dat hij het heel makkelijk heeft en met een big smile aan het fietsen is. Jajaja lekker makkelijk zo achter me…. scheelde het geen 20 tot 30% vermogen zo achter iemand aanrijden? Ik erger me en natuurlijk totaal onterecht. Ik ben gewoon moe en ik heb de balen van het klimmen en dalen. Misschien ook doordat het heel onverwacht lastig was vandaag. S. heeft het natuurlijk ook gewoon moeilijk op zijn fietsje. Ik zeg tegen S. dat hij maar even niet op mij moet letten. Ik probeer harder te fietsen zodat ik niet helemaal terug hoef naar die lichtste versnelling. Dat is namelijk echt niks voor mij. Liever nu iets meer kracht, dat gaat een stuk beter. Ik trap en trap.
klik voor groot
De rest van de route worden niet meer veel foto’s gemaakt omdat ik probeer snel te fietsen. Daar hebben we alle aandacht en energie wel voor nodig met deze route….. Ik gok erop dat we rond 18 uur bij de auto zullen zijn. Ik trap en trap. S. trapt en trapt….
klik voor groot
Het gaat trouwens eigenlijk best goed en het is nog steeds erg mooi overigens. Dat mag ook wel met die leuke klimmetjes…. Hoewel ik denk dat het laatste stuk over een drukkere weg zal gaan, valt dat allemaal mee en pas het allerlaatste stukje bij Grimsthorpe is druk maar dat wisten we van de heenweg gisteren. Verder zijn het allemaal hele rustige wegen geweest gelukkig. Om 17.50 rijden we dan eindelijk weer langs het castle. De teller staat dan overigens al boven de 50 km dus het is ook wel genoeg voor vandaag. Het caslte krijgen we niet meer te zien en het park ook niet.
klik voor groot
Het laatste stukje is makkelijker dan op de heenweg gisteren en tegen 18 uur staan we bij de auto. Vreemd genoeg staat er een andere auto bovenop mijn trekhaak. We krijgen de indruk dat de auto vannacht ingebouwd is geweest zodat we er niet meer uit zouden kunnen. Een bewoner van het straatje sleutelt aan zijn auto en leest ons de les. Dat we daar niet mochten parkeren en natuurlijk niet de auto hadden mogen achterlaten. Ander bewoners lopen ook uit en het voelt intimiderend. We kunnen woef niet in de auto doen omdat de klep niet open kan en ook de fietsen kunnen er nog niet op. Snel ruimen we alles op, ik rijd de auto een stukje naar voren en daarna zetten we de fietsen op de auto en doen woef in de auto. S. controleert op mijn verzoek de banden en de auto. Ze zullen toch niks met de auto gedaan hebben? Binnen 10 minuten zijn we klaar en rijden we weg.
Beetje raar einde zo van onze route. We hebben dus geen enkele foto meer van het opruimen omdat we snel weg wilden daar. Het voelde alles behalve prettig. Idioot natuurlijk want we hadden het volste recht om daar te parkeren en te blijven staan.
Met 125 km op de teller van deze twee dagen fietsen, rijden we tevreden naar huis maar we blijven lang napraten over het gedoe rond de auto en de reactie van de bewoner(s) en onze reactie daarop. Niet leuk en ook een beetje jammer.
Maar de route was fraai en het was verder een succes. Als we thuis zijn en ik de routes analyseer, blijkt dat we deze tweede dag veel sneller gefietst hebben uiteindelijk dan op de eerste dag. Misschien door het laatste snellere stuk? Ik denk eigenlijk dat het meer een mentaal ding was dat de route vandaag zo zwaar leek en het allemaal zo langzaam leek te gaan. Ook al hadden we pas 15 km op de teller bij de lunch, we hadden wel (na laat vertrek) bij de vogelhut gezeten, lang bij het kerkje gekeken en foto’s gemaakt etc. Dat kost tijd en dan weet je dus dat het niet opschiet. Maar het is vast anders als je wat eerder vertrekt in de ochtend en meer tijd hebt. Nu was het al middag voordat we iets gedaan hadden en dat voelt anders. En de eerste dag hebben we toch 70 km gefietst en dat is dan weer een mooie afstand. Ik ben er nog niet helemaal uit maar ik weet wel zeker dat je beter wat te conservatief kunt zijn met de dag afstanden op onbekend terrein dan te optimistisch. Zeker als de dagen korter worden zoals nu, en je wat tijd wilt hebben om ergens te staan en te eten. Ik had het bijvoorbeeld ook niet erg gevonden om wat eerder bij Rutland water te zijn zodat we wat langer bij de tentjes van het mooie uitzicht hadden kunnen genieten. Nu probeerden we dat in de ochtend te doen waardoor we weer te laat vertrokken.
Genoeg te leren en te doen dus nog! In ieder geval was het weer voor herhaling vatbaar. Op naar ons volgende avontuur.
Gegevens:
* 55/125 km
* droog weer, redelijk winderig en zonnig
* tijd bewogen: 3:44:36 / verstreken tijd 8:15:02
klik voor groot
