14.01.2016 – beadnell – 12 km

Vannacht waaide het heel hard en ook vanmorgen waaide het behoorlijk. Daarbij regende het ook nog hard en zag ik een verdwaalde sneeuwvlok voor het raam dwarrelen. Ik zag op twitter foto’s voorbij komen van Alnwick en Chatton waar het flink sneeuwde en op de A1 bij Gateshead was het ook hommeles. Geeft niet, want ik zat lekker binnen en hoopte dat het beter zou worden zoals de voorspellingen hadden aangegeven. En dat klopte. Om 12 uur werd het droog en wat later werd het ook zonnig. Aangezien ik tot 15.30 over het strand zou kunnen, had ik helemaal geen haast en ruim na het middag hapje van woef gingen we samen op pad voor een rondje. Ik was erg benieuwd of het zou lukken om door de duinen bij Beadnell naar High Newton te lopen. Dat is normaal al vrij modderig op bepaalde stukken maar met al die regen van de afgelopen tijd was ik dus erg benieuwd.

Als ik onderweg ben en zie hoe koud het eigenlijk is en hoe hard het waait, wil ik aanvankelijk terug voor een ander jack. Maar ik rij mezelf klem op een weg die naar mijn idee gewoon afgesloten had moeten worden vanwege de flood en ik rij dus achteruit weer terug. Als ik op de kruising kom heb ik er genoeg van en rij gewoon naar Beadnell. Natuurlijk zijn mijn kleren in orde voor vandaag (en dat klopte ook uiteindelijk).

Bij de start loop ik eerst even het strand op om naar het bouwsel daar te kijken en een foto te maken. Het water staat ontzettend laag, lager dan ik ooit gezien heb!

klik voor groot



Zoals je kunt zien, ligt het blauwe bootje helemaal op het zand. Als ik terug ben van de run, maak ik weer wat foto’s met de prachtig ondergaande zon en daarop zie je dat het water al een flink stukje hoger is gekomen inmiddels. Het gaat heel snel en het meeste strand verdwijnt ook gewoon met hoog water.
Woef heeft het overigens helemaal naar haar zin en rent heen en weer met zeewier en andere spullen van het strand. Daar is echt niks mee aan de hand met die fitte dame.

Als ik klaar ben met rondkijken keren we terug naar de parkeerplaats en gaan op pad voor de run. Eerst door het vreselijke caravanpark met die lelijke groene dingen. De meeste caravans staan goed en droog en ook de weg erdoorheen is goed. Maar aan het einde staan er toch echt een paar behoorlijk in het water.

klik voor groot

Na het park lopen we door de duinen. Tot mijn verrassing is het prima te doen. Ik hobbel rustig voort en ondertussen rent woef als een idioot heen en weer. Om een of andere reden vindt ze dit helemaal geweldig. Veel luchtjes denk ik. Al snel zijn we bij de lange brug waar de Little Terns broeden in het voorjaar. Altijd weer leuk.

klik voor groot

Daarna weer verder door de duinen en al snel ben ik bij het einde waar de farm is, vlakbij de parkeerplaats bij High Newton. Daar lopen normaal koeien en is het altijd drassig. Ik besluit dus dat stukje even te vermijden. Als het niet per se hoeft, ga ik er niet doorheen en loop ik wel een andere route. We slaan dus af richting de zee en ik weet dat daar een smal paadje dor de duinen loopt richting Low Newton. Precies waar ik heen wil. Het strand ligt er mooi bij en het is prachtig weer inmiddels.

klik voor groot

Het loopt nog steeds prima allemaal en ik ben blij verrast. Het is heerlijk rustig en ik hoor vooral het geluid van de golven en de wind. Mijn kleding keuze was ook prima, want ik loop comfortabel. Een stukje verder kan ik even niet het pad volgen want het stroompje dat daar normaal loopt, is nu heel wild en diep. Ik kan een stukje verder gewoon oversteken maar niet hier. Al snel zijn we weer op pad.

klik voor groot

Daarna is het ook allemaal goed te doen en al snel loop ik het veld op bij Low Newton. Grappig genoeg is juist het veld heel nat en drassig waardoor je alsnog natte voeten krijgt natuurlijk. Ik neem de verharde weg langs de zendmast en loop naar het dorpje. Ik had al besloten dat ik over de weg een stukje terug zou lopen richting de parkeerplaats bij High Newton en vanaf daar dan terug zou gaan via het strand naar Beadnell. En zo doen we het ook. We lopen door het dorpje en zijn al snel weer bij de strandopgang. Even een kiekje! Daarna lopen we dor over het strand, terug naar de broedplaats van de vogels en de brug.

klik voor groot

Inmiddels is er heel mooi licht. De zon schijnt maar de lucht is afwisselend blauw met witte wolkjes en staalgrijs. Dat geeft een heel mooi effect en ik hoop dat ik nog net op tijd ben om aan het einde van het strand wat foto’s te maken. Het waait nog steeds behoorlijk en ik heb die wind nu tegen maar met een gestage pas kom ik goed vooruit. En de wind is niks vergeleken met vorig jaar waar het zand in je ogen waaide en je meteen een scrub kreeg op de koop toe.

Van een afstandje maak ik vast een foto van woef met Beadnell op de achtergrond en het mooie licht.

klik voor groot

We komen natuurlijk weer steeds dichterbij het einde van het strand en het licht is er nog!

klik voor groot

Het water is al een stuk hoger dan aan het begin van de run. De bootjes die aanvankelijk gewoon op het zand lagen, liggen nu alweer in het water. Opvallend verschil!

klik voor groot

Het is zo helder dat Dunstanburgh castle nu goed te zien is! Iemand maakt nog even een foto van mij en de run zit er weer op….

klik voor groot

Door het foto’s maken aan het einde heb ik alsnog een hele koude hand gekregen met koude stijve vingers. Mijn eigen schuld. Tijdens het lopen let ik altijd op dat ik geen koude handen krijg en met de beweging gaat dat ook eigenlijk altijd goed. Maar ik had mijn handschoen uitgedaan aan de rechterhand en stond dus in de wind te fotograferen. Niet slim want als ik bij de auto ben, merk ik dat ik mijn rugzak niet meer kan afdoen want daar heb je kracht voor nodig in de vingers. Gelukkig staat er iemand met een hondje die me wel wil helpen. Woef is inmiddels ook al weer lekker warm met haar equafleece.

Ik ben overigens verrast dat ook deze keer de aeroloft een goede keuze was. Vorig jaar had ik dat vestje bijna altijd onder mijn dunne jackje aan. Dat is heerlijk warm en ventileert prima. Ik ben dus niet nat en bezweet en kom dus ook niet koud thuis aan. Prettig!

Op naar de volgende ronde dan maar weer.

gegevens:

* 12 km
* 2 graden

januari 178 km – 2016 totaal 178 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka stinson lite – 517 km
hoka stinson trail – 198 km
hoka mafate speed – 41 km
hoka clifton 2 – 100 km
minimus MT – 40 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 11 km

One thought on “14.01.2016 – beadnell – 12 km

Comments are closed.