Afgelopen zaterdag zijn we aangekomen in de UK. Het eerste dat we gaan doen is het uitvoeren van het plan om de Borders Abbey Way te lopen. Dat is een circular route die ongeveer 120 km zal zijn. In augustus 2014 kreeg ik het idiote plan om zoiets te gaan doen en langzaam nam dat destijds vastere vormen aan. Ik boekte een cottage die er goed uitzag en dacht na over de route en hoe ik dat zou gaan aanpakken samen met de hond. Van B&B naar B&B lopen was de eerste optie. Met of zonder bagage dan? Bagage vervoer was duur en dus keek ik naar andere opties. Er bleek een hotel te zijn dat een pakket aanbood van slapen, eten en haal en breng service. Dat leek me wel wat en al snel was het hotel geboekt. Alles lag nu vast en op dinsdag 12 mei 2015 zou ik gaan beginnen met de route.

Dat was erg lang van te voren en bijna gooide de operatie van woef in november 2014 en de lange nasleep daarvan door een infectie aan haar poot (die tot eind maart zou duren) roet in het eten. Maar omdat ze ook in de UK in de winter gewoon lekker heeft kunnen lopen, zag ik het niet zo somber in. Wel veranderden mijn ideeen over de aanpak van deze route. Ik was vanaf oktober 2014 ook al bezig met nadenken over kamperen en het lopen met bepakking en tent. In Schotland mag je immers overal kamperen waar je maar wilt. Maar voor deze lange route zou dat teveel zijn, want je moet niet alleen leren kamperen, maar ook leren lopen met bepakking. En deze lange afstand zou mijn eerste route zijn op deze manier. Dus wel (wild)camping op de trip die gepland stond maar niet op de BAW. Ik heb inmiddes wel al aardig getraind met het lopen met bepakking en ook op deze route zou ik de grote rugzak meedragen met spullen voor onderweg en voor de hond. Maar het plan van het hotel kwam wel op losse schroeven te staan, want het moeten lopen met een bepaalde eindtijd vanwege het ophalen aan het einde van de dag, leek me helemaal niets. Ik wilde juist vrij zijn, dingen bekijken onderweg en met mooi weer gewoon ergens kunnen gaan zitten zonder te hoeven denken aan de tijd. Hoe zou ik dat kunnen oplossen? Toch kamperen? Toch met bagage vervoer? In allerijl in de laatste week nog van alles uitgezocht. Bagage vervoer zou 100 pond kosten. Het hotel stond nog geboekt voor 350 all in voor 4 nachten.

Daarmee ook de volgende twijfel. Over hoeveel dagen zou ik de route nu verdelen? Oorspronkelijk was het plan om dat in 4 dagen te doen maar ineens vond ik dat de routes dan wel erg kort zouden worden. Zou dat nog een uitdaging zijn en zou woef het ook wel vier dagen uithouden? Wat was nu leidend? Het aantal uren op de pootjes of het aantal kilometers? Ik keek nog eens goed naar de route en zag een optie om het in 3 delen te doen. De eerste dag zou dan een beetje lang zijn (gepland 42 km) en dat zou voor haar de langste afstand ooit worden (voorheen 35 km meegelopen in 2013 tijdens de 60 km ultra). Ik zocht het verder uit en onderzocht hoe ik het vervoer kon regelen voor deze trip. Met de bus? Dan steeds teruglopen naar de auto zodat je aan het einde meteen weer weg zou kunnen rijden? Na veel gepuzzel (het lijkt zo eenvoudig als de uitwerking er eenmaal ligt) bleek het te kunnen hoewel dag 2 niet optimaal zou zijn omdat ik daar wel met de bus terug zou moeten. Maar het leek te doen en zou ook heel goedkoop zijn op die manier. Ik hakte de knoop door en annuleerde het hotel.

Alles werd verder uitgewerkt voor vertrek. Bijzondere punten werden in de navigatie gezet, de bus tijden en stops werden geprint en alles nam nu vaste vormen aan. Ik had volop getraind met woef, zodat de belastbaarheid voor dagen achter elkaar ook in orde zou zijn. Op zich zijn de dagafstanden niet zo schokkend lang, maar het is geen makkelijk terrein en bovendien is alles onbekend en dat maakt veel uit met lopen. In Garderen liepen we twee weken geleden op ons dooie akkertje 29 km en 23 km maar daar kende ik de weg en was ik in no time weer bij de tent. Nu zou dat anders zijn want drie lange dagen moet je goed verdelen qua energie en de onbekendheid met de route maakt ook dat je toch ‘voorzichtig’ moet lopen. Maar we waren er klaar voor!

Hoewel het plan was om op dinsdag te vertrekken, merkte ik dat ik zondag een beetje met mijn ziel onder mijn arm zat. Waarom zou ik wachten tot dinsdag? Het weer is niet best en er wordt veel wind voorspeld. Kijkend naar de windrichting en naar de route zou ik best al maandag kunnen vertrekken, zodat ik deels wind in de rug zal hebben. Dinsdag komt dat dan ook goed uit en woensdag lijkt er veel minder wind te zijn. Ik besluit inderdaad om maandag te vertrekken en ik ga alles klaarmaken voor de eerste dag. Printjes van de route, wat eten voor mij en woef, schoentjes voor haar in geval van nood, water voor mij en voor woef, extra kleding voor het geval het echt hard gaat regenen en een jas voor onderweg als ik foto’s ga maken want je koelt razendsnel af als je stilstaat. Er zit uiteindelijk aardig wat in de rugzak maar dat komt ook door het onbekende terrein. Ik weet dat ik op de eerste dag zal moeten klimmen, dus daar moet je wel rekening mee houden qua kleding. Gezien de temperatuur gaan dus ook handschoenen en buff mee ook al is het hoogste punt maar 360 mtr. Ik geloof dat ik alles heb.

Dan wordt het maandag. We gaan op pad!