Vandaag staat weer een lange ronde op het programma. Omdat het vrij warm lijkt te worden, besluit ik vroeg te vertrekken. Helaas vaart het voetveertje dan nog niet, maar is S. zo lief om mij af te zetten aan de andere kant van de IJssel bij de aanlegsteiger zodat ik daar kan beginnen. Mijn eigen auto staat op de parkeerplaats waar ik normaal ook vandaan vertrek. Als hij wegrijdt, voel ik me vreemd en is het net alsof ik ‘eruit’ gezet ben. Idioot natuurlijk want ik loop meestal alleen, maar het voelt nu anders. Vol goede moed ga ik op pad. Op mijn Ipod een luisterboek van Baantjer dat zachtjes speelt. De eerste moord is al snel gepleegd en ik luister een beetje en kijk ook om me heen.

Het begin gaat als een zonnetje. Ik loop rustig, en zal uiteindelijk ook het hele traject vlak afleggen. Na ruim 18 km ben ik bij de andere veerdienst die tot mijn verrassing op zondag tegenwoordig pas om 10.45 begint met varen. Dit is tweede vaart pas als ik erop stap! Ik ben verrast want ik wist niet dat ook deze dienst veranderd was. Goed dat ik niet eerder ben gestart want dan had ik een probleem gehad.

Aan de overkant begint een vervelend stuk waar de weg heel schuin afloopt. Het loopt ineens allemaal niet meer zo soepeltjes en ook al hoef ik nog maar een kleine 10 km, het lijkt wel erg ver. Ik start mijn mantra maar weer ‘ik ben fit en ik ben sterk’ en deze keer helpt me dat weer goed op weg in tegenstelling tot een paar weken geleden tijdens de HM afstand waar ik ineens in plaats van een PR een trainingsrondje zou gaan neerzetten. Maar nu laat mijn brein zich wel weer foppen en loop ik na een tijdje wel weer redelijk door.

Ik merk alleen wel dat ik stijf loop. Niet soepel en minder makkelijk dan alle rondjes van vorige week over lastige heuvels en technisch moeilijk terrein. Misschien ligt me dat ook wel beter dan dit rechtlijnige gedrentel. Uiteindelijk zal ik voor de laatste kilometers bewuster wat dingen gaan proberen uit de workshop van vorige week en dat lijkt te helpen. Waneer ben ik toch zo raar gaan lopen? Volgens mij op het moment dat ik langere – langzame – afstanden ben gaan doen!

Maar goed, ik zie wel het tempo ineens omhoog gaan aan het einde en daar voelde het ook wel beter. Maar ik was wel echt moe aan het einde van de rit. Overigens was dat na een lekker bad weer helemaal verdwenen en heb ik ook alweer met de hond gewandeld. Er lijkt dus in die zin niet ‘aan de hand’. Maar ik twijfel of ik op dit moment wel door moet gaan met dit schema voor de M. Er is teveel gebeurd de laatste weken, te weinig slaap en ik moet de komende weken ook veel zitten om een klus af te maken. Al met al lijkt me dat dus een te grote belasting voor het lichaam en onverstandig. Tijdens de volgende lange training over 3 weken ga ik kijken hoe het dan voelt en hoe het op dat moment is qua werkzaamheden en dan beslis ik. Eventueel breek ik de training ook gewoon af rond 18 km, voldoende voor de HM eind september. Daar ben ik immers al voor ingeschreven en die M was maar een idee omdat Edinburgh niet door is gegaan. Misschien komt het niet goed uit op dit moment, dan beslis ik dat liever nu, en training ik beter anders voor een ‘goede’ HM tegen die tijd. Daarna kan ik het wel weer oppakken als alles verder hier in rustiger vaarwater is gekomen en ik ook meer kan uitrusten.

We zullen zien. Voorlopig is deze training gedaan. Op naar de volgende run.

Gegevens:

* totaal 28,5 km
* temp 21
* pace 6.58 min/km
* HF gem 148
* ratio: aanvankelijk 6/1 later terug naar 4/30 en 2/30
* cadans te laag op 83 en later zelfs 81

juli 71 km – 2013 totaal 1.102 km

kinvara 3 – 420 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 64 km
pure cadence – 51 km
minimus MR – 81 km
asics gel lyte 33-2 – 19 km