**10.06.2012 – tussen training 6 – ladiesrun rotterdam – 10 km**

Vandaag de ladiesrun in Rotterdam. Deze keer geen schema gevolgd voor deze run, omdat ik nu eenmaal dit jaar me richt op het verbeteren van de HM en daarvoor net een schema afrondde. In april liep ik wel de 10 km tijdens de marathon van Rotterdam en in een (voor mij) mooi PR. Maar die 10 km run zat netjes ingebakken in het schema en daar was ik dus ‘klaar’ voor. Nu heb ik twee slome rustige weken gehad na Edinburgh. Ik heb dus geen idee wat ik ervan terecht ga brengen. Vorig jaar liep ik hier een redelijke tijd na mijn schema, en was dat het hele jaar zelfs mijn beste 10 km tijd. Wat het nu gaat worden? Als buikie zich goed houdt…. wie weet

Wordt dus vervolgd.

na de run

Vandaag stond een 10 km run op het programma. Het beloofde een warme dag te worden en eigenlijk kwam de run niet echt goed uit. Ik liep immers vorige week een 5 km run en de zondag daarvoor de HM in Edinburgh. Maar ja, ik had deze run nou eenmaal vorig jaar ook gedaan, en wilde deze dan wel herhalen. Achteraf natuurlijk geen handige beslissing, want echte rustpauze ondanks mijn ‘rustige’ twee weken zat er niet in en bovendien was het een warme dag geworden, zonder dat ik daar op had kunnen trainen. Omdat ik nu eenmaal met kousen en een lange tight loop, heb ik het al vrij snel warm ondanks mijn coolcap.

Maar genoeg daarover, ik ging nu eenmaal deze run doen dus vooruit maar. Eerst maar eens met de metro richting Rotterdam, omdat parkeren vorig jaar niet handig was door de 5 km die over het parkeerterrein liep. Toen waren we erg blij dat we met de metro gegaan waren! Dit jaar bleek dat niet nodig omdat het parcours anders liep maar het was een prima manier van reizen zo.

klik voor groot

We waren dus ruim op tijd, hebben de goodybag opgehaald en zagen toen tot onze verrassing dat ruim 40 minuten van te voren al veel dames in het startvak stonden. Dat is dus absurd vroeg, maar omdat ik niet achteraan wilde starten, ben ik dan uiteindelijk ook maar het startvak ingegaan. Koud was het immers niet, het zonnetje brandde er lustig op los. Helaas was mijn coolcap dus al bijna gedroogd toen eindelijk het startschot dan klonk.

klik voor groot

Ik had eigenlijk toch niet goed bedacht wat ik wilde doen. En dus – guess what, wat een nieuwtje – startte ik veel te snel en liep de eerste kilometer onder de 5.05 min/km. Dat is voor mij snel ja, mocht je nu je wenkbrauwen optrekken bij die slakkensnelheid. Zeker met warm weer. Gewoon ook nog eens dom, dus niet alleen traag, ook nog eens dom. Ik weet het. Toch ging het best lekker. Ik voelde niks, buikie hield zich prima, had ook nergens last van. Maar ik kreeg het al snel warm. Erg warm. En wat er dan precies gebeurt, dat weet ik niet eens. Maar het tempo ging langzaam omlaag. De eerste 5 km gingen nog wel onder de 5.30 min/km maar ik was dus al een heleboel kwijt na die eerste kilometer. Ik wist al na de eerste ronde dat ik dus geen 55 minuten meer zou kunnen halen. Dat is dan voor mij nog lastig mentaal. Eigen schuld, want ik had gewoon een realistisch doel moeten stellen op dit moment en met dit weer.

Maar goed, ik liep rustig door en merkte dat ik niet de enige was die het warm had. De waterposten ging ik maar voorbij, want je hebt op zich natuurlijk helemaal geen water nodig op een 10 km run en zo warm was het nou ook weer niet. Alleen door het zonnetje en het totaal gebrek aan wind, leek het gewoon erg warm. Soms was er even schaduw van wat bomen langs de weg en dat was wel lekker eigenlijk. Ik liep over de weg, maakte een bocht en liep weer over de weg. De kilometer aanduidingen klopten precies met mijn Garmin. Op een gegeven moment klokte ik 48 minuten op de 8 km. Ik schrok me rot: dat kan toch niet met 5.34 min/km ? Mijn humeur zakte tot het nulpunt (en mijn snelheid ook) maar toen ik even later keek, zag ik ineens 46 nog wat staan. Verkeerd gekeken dus. Slimbo. Kijk dan ook niet. Inmiddels zou ik toch wel moeten voelen of ik 6 min/km loop of ergens tussen de 5.30 min/km en 5.45 min/km zou je toch zeggen. Al rekenend bedacht ik dat ik dan nog wel ergens rond de 57.30 uit zou moeten komen als ik eindelijk mijn voeten eens op zou gaan tillen. Veel te langzaam maar goed, dat werd dan maar mijn doel. Ik nam toch een bekertje water aan bij de laatste drankpost, nam twee slokjes en goot de rest over mijn cap om wat af te koelen. Dat liep dus gewoon over mijn rug maar was op zich wel lekker.

Daarna ging het tempo inderdaad weer wat omhoog voor het laatste stukje. Ongelooflijk toch dat je zoveel tijd kunt ‘weglopen’ in de zin van vertragen. Andersom kan dat ook weet ik, want in april liep ik de eerste kilometer maar op 5.37 min/km vanwege de drukte om te eindigen rond de 5.28 min/km. Een stuk beter dus en met een veel betere eind tijd. Wanneer leer ik het nou eens?

Nog een laatste stukje over een weggetje richting Ahoy. Ik weet dat daar ergens het 9 km bord ook staat. Even doorlopen, een bruggetje en daar is het dak al van Ahoy. Ik kijk op mijn klokje. Moet lukken. Kom op nou niet zo ontzettend log en traag. Waarom vergat ik ook mijn metronoom? Die kan nog net even het zetje geven om weer in een ritme te komen qua cadans.

klik voor groot

Ik zie de deuropening en weet dat daar ergens de finish zal zijn. Hup hup ik zie de klok….. En ik ben over de finish in 57’26″. Dat is dus een stuk slechter dan april met 55’03″ en zelfs langzamer dan vorig jaar in 56’36″. De tussentijd op de 10 km tijdens de Hm van Edinburgh was zelfs 56’56″. Ik ben niet moe maar vooral erg warm. Ik snap er toch weinig van. Waarom gaat die snelheid er nou zo uit?

Run maar gauw vergeten. We lopen snel richting de metro en kruipen op een stoel. Naast me zit een jong meisje met een tas van de ladiesrun. ‘Warm was het he’ vraag ik haar. Ze kijkt me aan en we praten wat. Ze blijkt de 5 km gelopen te hebben met een bruto tijd van 39 minuten maar weet nog niet wat haar eindtijd nou precies was. ‘Hoeveel kilometer liep u?’ vraagt ze. Ik kan wel door de grond zakken. Ik voel me ineens 100 jaar oud. Ze zegt ‘u’ tegen me. Zucht. Ik antwoord dat ik de 10 liep en ze zegt dat ze het maar knap vindt. Ja hum zeker voor een bejaarde

Gelukkig is de hond blij als we weer thuis zijn. Haar maakt het niet uit hoe snel of hoe langzaam ik ben, hoe oud of hoe jong. Een lekker hapje op zijn tijd en lekker wandelen (pardon joggen) samen met mij en ze is helemaal tevreden. Komende week dan maar weer lekker starten met een nieuw schema voor een nieuwe run die gelukkig nog enkele maanden weg is. Londen wordt immers alleen ‘voor de leuk’.

Gegevens:

* totaal 10 km
* temp 20

rondje in google earth openen

juni 42 km – 2012 totaal 1.055 km

brooks pure flow 200 km
trabuco 13 gtx 116 km
trabuco 14 156 km
kayano 15 490 km
kayano 18 79 km
ds trainer G 417 km
ds trainer R 98 km
ds racer 34 km
salvation 118 km