Vandaag was het weer tijd voor een kort blokje. Het is heerlijk weer en ik genoot met volle teugen. In het kader van het chi-running probeer ik iedere keer weer ergens anders op te letten. That said…. ik combineer van alles natuurlijk. De dingen die ik van de workshop Pose running leerde, dingen uit het boek van Denny Dreyer, dingen van de mindfulness training die ik ooit volgde en veel dingen uit de opleiding ontspanningstechnieken waar ademhaling een belangrijke rol speelt. Vandaag lette ik dus extra op ademhaling en cadans. Dat zijn inderdaad twee dingen en niet slechts eentje, maar voor mij hangen die dingen eigenlijk samen. Het is voor mij gemakkelijker om te ‘tellen’ aan de hand van stappen (cadans) dan zomaar in het wilde weg. Als je dan het ritme van de ademhaling te pakken krijgt, dan gaat het lopen eigenlijk vanzelf. En dat bleek ook te kloppen deze keer. Startte ik een beetje sjokkend met het idee ‘ik zie wel’, daarna kwam ik al snel in een ritme met een cadans van 164 tot 166 met een ademhaling die mooi rustig was. Gevolg? Ik liep veel sneller en met een lagere hartslag. Dat heeft dus echt zin maar dat weet ik al lang.

Dat een goede ademhaling belangrijk is, weten we wel. Maar veel mensen lijken vergeten hoe het ook alweer moet. Soms is het een kwestie van even oefenen. Ook in rust is het gemakkelijk om te oefenen met ademhaling. Veel mensen ademen niet alleen oppervlakkig en ‘hoog’ maar ook nog eens veel te snel. Dat snelle(re) ademen kan allerlei gezondheidsproblemen geven. Omdat ik nu eenmaal (helaas) zowel een hart- als een longprobleem heb, is ademhaling voor mij dus extra belangrijk.

Het opvallende is echter dat het echt werkt als je anders gaat ademen. Ik heb dat veel preciezer kunnen zien tijdens de laatste sportkeuring, waarbij ik ook een oxycon test deed, waarbij via een masker ook de gassen van de uitgeademde lucht geanalyseerd worden tijdens inspanning. Terwijl ik aan het fietsen was, lette ik nergens anders op dan op mijn ademhaling. Twee omwentelingen inademen, en twee omwentelingen uitademen. Alles verliep op rolletjes. Omdat er een co-assistent bij de keuring aanwezig was, legde de sportarts extra veel uit over de dingen die op het scherm te zien waren en kon ik mooi meeluisteren. Langzaam moest ik meer vermogen leveren omdat de weerstand verhoogd werd. Ik bleef op de ademhaling letten. Aangezien je een constante prestatie moet leveren qua omwentelingen, kon ik mijn ademhaling ook constant houden. Twee in, twee uit…. Opeens dwaalden mijn gedachten af… het voelde zwaarder worden en ik hoorde de sportarts zeggen dat het ‘nu moeilijker ging worden’. Dat was dus te zien op het scherm! Meteen was ik weer bij de les en concentreerde ik me volledig op mijn ademhaling. Twee in…twee uit…. en vrijwel direct hoorde ik de sportarts zeggen ‘kijk nou herstelt het weer’! Dat was voor mij het ultieme bewijs dat het niet alleen maar een fijn gevoel is als je goed kunt ademen, maar dat het ook daadwerkelijk uitmaakt voor de processen in het lichaam en de prestaties die je kunt leveren.

Let maar eens op hoe vaak je nu in- en uitademt terwijl je dit zit te lezen. Waar haal je adem? Hoog? Laag? In de buik? Trek je je schouders op? Zucht je af en toe ongemerkt? Gaap je? In een minuut is een keer of 6 ademen wel voldoende. Haal je dat?

Leuk om eens mee te experimenteren, zowel in rust als tijdens inspanning. Je zult zien dat het uitmaakt.

Gegevens

* totaal 7,2 km
* cadans 82
* temp 8 ⁰C

november 74 km – 2011 totaal 1.760 km
trailschoes 538 km
kayano 15 716 km
kayano 15 II 7 km
ds trainer 317 km
ds racers 25 km
salvation 108 km