06.03.2020 – belford st cuthbert’s cave – 18 km

Inmiddels hebben Fleur en ik al een paar etappes van de ultra afgelegd. Maar vandaag is het zulk mooi weer dat ik besluit naar St Cuthbert’s cave te gaan en niet weer richting de kust. Er staat weinig wind en het zonnetje schijnt. S. gaat waarschijnlijk richting Belford fietsen zodat hij daar is als ik aankom. We kunnen dan samen wat drinken en eten bij de farmshop! Als hij nou maar niet te vroeg vertrekt want ik heb echt wel even nodig als ik ook nog de drone ga oplaten etc. en de afstand zelf is ook al best fors. Afwachten maar. Eerst maar eens vertrekken richting Belford. Het heeft weer gevroren dus ik moet eerst even krabben. S. heeft al bijna alles eraf maar natuurlijk heb ik weer wat te zeuren. Hij drukt niet hard genoeg nadat hij ooit alle ruiten beschadigde tijdens het krabben…..

klik voor groot

Het weer is echt weer geweldig. We hebben enorm geluk want in Nederland regent het elke dag volgens mij. Ik herinner me nog dat mijn ouders als reactie ‘wat koud’ hadden toen ik vertelde dat we in maart naar Seahouses zouden gaan….. Nou wederom een prima keuze dus!

Na aankomst in het dorp gaan we gauw op pad. Eerst even door het dorp en daarna ergens een zijstraat in. Gelukkig ken ik inmiddels de weg op mijn duimpje. Vroeger moest ik vaak op de kaart kijken als ik weer eens een route gemaakt had maar nu loop ik het gewoon natuurlijk. Alleen weet Fleur nu niet de weg en wist mijn oudje dat wel! Ik laat haar al snel lekker loslopen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat want er lopen overal fazanten en konijnen en in de velden staan ook overal schapen. Wel blijven opletten dus!

klik voor groot

Verderop lijn ik haar even aan als we over het erf van de boerderij lopen en dat is maar goed ook want er liggen 2 dode schapen bij de deur. We hobbelen rustig verder en als we door het hek gaan, laat ik haar weer los. Ik maak een kiekje bij de bunker waar ik zo vaak een foto maakte van Zivaatje. Daarna hobbelen we verder.

klik voor groot

Het veld is goed te doen dit jaar. Ik heb hier wel eens tot mijn enkels in de modder gestaan maar het gaat best goed. Fleur rent vrolijk rond.

klik voor groot

Aan het einde van het veld gaan we weer door een hekje en lopen we door het bos. Ze moet hier eigenlijk aan de riem maar dat is vooral vanwege de fazanten die hier gekweekt worden voor de jacht. Beetje rare bedoening. Ik hoor nog niks dus vooruit maar… lekker even los dan maar en dat gaat goed. Het is wel leuk om na het weiland even door het bos te hobbelen nu. Aan het einde van het bos lopen we weer richting een farm met een weg waar ik haar voor de zekerheid even aanlijn.

klik voor groot

Er gebeurt eigenlijk niets op de route. We komen geen mens tegen en ook qua dieren is het eigenlijk rustig. Er fladderen en klokken wat fazanten maar verder niets dus Fleur hoeft ook niet als een dolle te jagen gelukkig. We hobbelen inmiddels weer lekker door het bos De route is afwisselend en dat is leuk lopen zeker op een beetje afstand.

klik voor groot

Dan zijn we bij een hek bij een veld waar vaak schapen lopen. We zijn op weg naar een mooi uitzichtspunt waar je zelfs Holy Island kunt zien liggen met mooi weer. Eerst nog even een paar kiekjes en ik laat ook de drone nog even vliegen.

klik voor groot

Inmiddels blijft Fleur braaf wachten als ik de drone uit de tas ga halen. Dat is echt heel onverwacht want Ziva was altijd super zoet en wist al meteen dat ze even moest wachten als ik een foto wilde maken ofzoiets. Gek genoeg doet Fleur dat inmiddels ook al. Sterker nog: tegenwoordig wil ze ook best even poseren voor een kiekje terwijl ze vroeger niet normaal op de foto te krijgen was!

klik voor groot

Van bovenaf dan:

klik voor groot

Fleur wachtend en een kiekje van verderop in de route

klik voor groot

Natuurlijk blijf ik ook nog even kijken naar het prachtige uitzicht richting Holy Island. Het is ver weg maar wat is het toch mooi. Op de St Cuthberts route liep ik hier ook en toen was Holy Island mijn eindbestemming. Samen met woefje. Dat blijft toch een geweldige herinnering.

klik voor groot

Na mijn geklooi met de drone en na het maken van wat foto’s lopen we weer verder. Het is nog steeds prachtig weer en het is echt genieten zo onderweg met mijn ukkie. Ze doet het echt super goed en dat maakt me blij. Ik zie twee ganzen in het veldje naast me maar er zit een hek. Ik waarschuw ukkie dat ze niet naar de ganzen mag en dat lukt. De ganzen vliegen op om vervolgens verderop in het open gebied te landen…. bij een andere grote groep ganzen. Maar Fleur is ontzettend braaf en rent niet naar de groep toe. Dat is dus onwijs knap. Niets vermoedend rent ze met me mee terwijl ik dus heel erg blij ben hiermee! We hobbelen verder en gaan weer richting het bos.

klik voor groot

Ook hier wordt weer flink gakapt zie ik, net zoals bij ons in de omgeving. Zonde toch eigenlijk. Verderop zie ik een voederaar hangen voor de eekhoorns. De rode eekhoorns zijn in dit gebied in gevaar en worden bijgevoerd. Fleur vindt het allemaal maar lekker ruiken daar volgens mij.

klik voor groot

Als we door het bos zijn, komen we weer bij een hek met een prachtig uitzicht. Hie ris het altijd adembenemend mooi. Je bent wat hoger zodat je in de vallei kijkt en met mooi weer natuurlijk prachtig.

klik voor groot

We hobbelen door, ik geniet van het uitzicht en van Fleur. We komen steeds dichter bij de cave maar moeten eerst nog even over een stukje waar veel schapen staan. Fleur gaat dus weer even aan de riem. Goede oefening!

klik voor groot

Zivaatje liep altijd netjes met me mee en keek totaal niet (meer) naar de schapen. Maar wanneer is dat nou gekomen? Wanneer werd ze nou zo braaf? Ik weet het gewoon niet meer. Maar ik ben zeker niet ontevreden hoe het gaat eigenlijk. Al snel zijn we bij het hek dat naar het bos loopt dat naar de cave leidt. Ik ga het hek door en hobbel door richting de cave.

klik voor groot

Ik wandel even rustig rond en laat de drone nog een keer op

klik voor groot

Na een tijdje ga ik weer verder met de route. Vanaf nu gaat het iets sneller denk ik hoewel er nog wel een lastig stukje aan gaat komen maar misschien valt het mee. Er komt nog wel een leuke uitdaging in de vorm van een muurtje met een lastige draad die eroverheen loopt. Ziva kon dat heel makkelijk ‘nemen’ maar Fleur heeft zoiets nog nooit gedaan natuurlijk. Maar zo ver is het nog niet. Eerst nog langs het bos lopen weer terug richting Swinhoe farm en daar over het terrein van de manege.

klik voor groot

Verderop nog meer rotsen die echt gigantisch groot zijn

klik voor groot

Even door de blubber en daarna over een pad langs stalling voor koeien en schapen. Jaren geleden is hier een vrouw op de horens genomen en is overleden. De koeien werden toen in de lente naar de weide gebracht, waren wild en toen ging het mis. Een eng idee omdat ik vlak daarvoor ook op die route had gelopen. Zoiets kan dus ook gebeuren terwijl je normaal op een toegankelijk pad loopt. Niet ergens waar je niet mag komen maar gewoon op een pad. Niet fijn. In ieder geval gebeurt er nu niks en is er geen beest te bekennen gelukkig. Verderop staan blijkbaar 2 schapen op de weg in plaats van in het veld dus ik lijn Fleur weer even aan voor een klein stukje. De schapen springen blij weer tussen de draden het weiland in als we voorbij lopen.

klik voor groot

Zonder gedoe komen we dus weer bij Swinhoe farm aan waar ook de manege is. Even langs de koetjes die nog binnen staan en ons verrast aankijken. Het interesseert Fleur geen biet volgens mij en we hobbelen door. Over het erf van de manege waar tot mijn verrassing de paarden buiten de weide en de bak staan en ons achtervolgen richting het veld waar wij doorheen moeten. Voorheen had ik het ook wel eens aan de stok met die nieuwsgierige paardjes maar dan stonden zij in het veld waar ziva en ik overheen moesten en achtervolgden ze ons door de enkelhoge modder troep in het veld. Nu kan ik door het hekje glippen en even een kiekje maken van de paardjes.

klik voor groot

We hobbelen over het veld en dat is dit jaar prima te belopen gelukkig. Inmiddels is S. ook onderweg met zijn fietsje. Volgens mij is hij er dus veel te vroeg straks maar als hij eigenwijs is…. dan moet dat maar. Mijn planning lijkt echt wel te kloppen dus vooruit maar. Ik ga niet enorm haasten, want dat kan toch niet op dit laatste deel. Eerst over het veld, daarna dat muurtje en nog een lastig stukje met schapen en modder. We zien wel. Stap voor stap! Het uitzicht is hier geweldig en ik maak nog wat foto’s van dit laatste stuk.

klik voor groot

En dan is daar eindelijk het bewuste muurtje waar we overheen moeten. Fleur kijkt even verrast wat ik van haar wil maar dan gaat ze toch na wat aanwijzingen het trappetje op van het muurtje, kruipt onder de draad door (huh draad draad wat moet ik daar mee?) en wacht braaf totdat ik bij haar ben om verder te helpen aan de andere kant.

klik voor groot

Wat ontzettend knap!! Dat wordt dus echt wel wat want ze liet zich goed sturen. Inmiddels schiet de route ook goed op. Het laatste stukje maar daar moet ze wel aan de riem vanwege de lammetjes en de schapen. Er ligt een lammetje op de rug van de moeder. Wat onzettend schattig! Fleur doet niks en kijkt zoet toe.

klik voor groot

Het laatste stukje gaat snel en inmiddels is S. inderdaad al bij de farmshop aangekomen. Daar gaan we straks dus ook heen. Ik hobbel het laatste stukje over het weiland, ga nog even kijken of Fleur wat wil drinken bij het watertje (nee) en hobbel door het dorpje terug naar de auto. Dar wil ze gelukkig wel wat drinken.

klik voor groot

Daarna rijd ik naar de farmshop en ga buiten met S. nog wat drinken. We besluiten er toch maar niet te gaan eten, dat doen we later ergens anders. De fiets gaat weer op de auto en samen rijden we naar huis. S. had ook wel een leuk fietsrondje volgens mij en het weer was er goed voor! Samen lekker in beweging geweest. Ik was ontzettend lang onderweg deze keer vanwege het dronen en de foto’s. Maar leuk was het wel! De video volgt nog. Voor Fleur is dit de langste afstand nu.

klik voor groot