23.12.2017 – kilchrenan – 14 km

Vandaag gaan we weer op pad voor een rondje hier. Het miezert als we vertrekken en ik ben benieuwd of het droog wordt straks. Ik ga vertrekken vanaf de inrit die nu afgesloten is voor verkeerd vanwege werkzaamheden. Ik hoop dat ik er wel kan parkeren en kan lopen. Eerst maar eens even woefje klaarmaken. Het is 10 graden maar ik trek woefje toch haar Couldchaser aan. Ze vindt het allemaal prima. Ik zwaai naar S. die thuis blijft vanwege zijn pootje en vertrek naar de startplek. Gelukkig kan ik parkeren en al snel zijn we op pad. Het is inmiddels droog en prima weer.

klik voor groot

Het begin loopt niet lekker vanwege de stenen die op het wegdek liggen in afwachting van asfalt. Het is een rommeltje maar als ik rechtsaf sla richting het bos, is het weer prima begaanbaar gelukkig. Ik til woefje over het eerste hekje en daarna klimmen we weer verder. Eerst langs het meer en dat is erg mooi. Er is niemand, alleen een paar schapen die verrast opkijken als we langslopen.

klik voor groot

Na het meertje lopen we weer verder omhoog en na ruim 3 kilometer slaan we rechtsaf richting de dam bij Loch Nant. Vorig jaar liepen we hier ook maar toen was het heel slecht weer en zijn we niet helemaal bij de dam uitgekomen vanwege de keiharde wind. Vandaag wil ik eigenlijk wel doorlopen. Ik geniet van een ree dat voor me uit springt. Ik zie aanvankelijk een witte spiegel en als ik goed kijk, is het dus een mooi reetje. Daarna lopen we weer verder. Het is nog best een stukje naar de dam en ik herken het punt waar we vorig jaar gestopt zijn. ‘Ik geloof het wel’ zei S. toen. Ik niet want nu wil ik het eindelijk wel eens zien. Ik loop dus door.

Er staat best wind maar niet zoveel als vorig jaar en het is ook gewoon droog. Als ik dichterbij de dam kom, zie ik dat er een hekje voor de opgang zit. Vreemd genoeg is het niet alleen een hekje maar zit er ook een slot op. Verder geen bordje met verboden toegang, of gevaarlijk terrein alleen een slot. Ik kijk nog eens goed. Is het gevaarlijk? Zie ik iets geks? Ik vermoed dat het alleen gesloten is vanwege de winter en besluit toch over het hek te klimmen aan de zijkant. Foeiiiiii. Ik maak woefje vast aan het hek omdat ik haar niet mee wil nemen aangezien het aan 1 kant allemaal open is. Ik wil alleen even kijken en daarna weer terug. Ik maak met handgebaren duidelijk aan woef dat ik zo terug kom en dat ze moet wachten. Dat zal geen probleem zijn want ze kan me gewoon zien vanaf de plek waar ze zit en ze blijft dan ook rustig zitten wachten zie ik. Ik loop door naar het einde van de dam. Best nog een stukje en het is akelig hoog en best eng door het stromende water eronder. Ik loop door tot het einde en maak snel een foto. Je kunt nauwelijks zien hoe hoog het eigenlijk is. Jakkie. Aan de overkant zie ik de inlaat waar we straks langs zullen lopen. Ik ga gauw terug naar wafje en klim weer over het hek en maak haar los. Zij blij, ik blij.

klik voor groot

We hobbelen daarna samen weer terug over het pad waarbij ik haar weer op moet tillen voor de wildroosters. Ik word nog een bionic woman met al deze fitness oefeningen. Rennen, tillen, klimmen…..

We slaan rechtsaf en lopen nu naar de inlaat aan de andere kant van de dam. Daar maak ik ook nog even een kiekje. Niet veel later slaan we weer linksaf en gaan weer richting de start. Dat loopt eindelijk lekker naar beneden en zo schiet het tenminste een beetje op. Het laatste stukje loopt niet zo lekker vanwege de stenen maar het gaat prima en na 14 km staan we weer bij de auto. Inmiddels miezert het een klein beetje maar het was prima loopweer en eigenlijk te warm voor mijn kleding keuze. Maar ja… ik heb maar 1 shirt bij me per ongeluk en zal het hier dus mee moeten doen.

klik voor groot