Gisteren liep ik in mijn uppie een warm en zwaar rondje. Vandaag ga ik weer met woefje op stap. Ik twijfel tussen een stukje van het coastal path dat ik maar in stukjes ga opbreken of een stukje van de John Muir link die iets dichterbij start en het eerste deel verbindt met het coastal path. Op die manier loop ik de hele kust langs.

Ik besluit voor het laatste ook omdat er best veel wind staat. Niet op onbekend terrein over kliffen gaan dwalen vandaag dan maar. Vorig jaar liep ik eenmaal dit stukje en toen moest ik enorm zoeken. Dit jaar zal ik de weg weten en dat scheelt dus tijd. Ik haal eerst even met woefje een zak voer in het dorp en daarna gaan we richting het power station. Vorig jaar startte ik op een andere plek en was het rondje 20 km. Ik wil nu iets korter lopen en start dus waar ik de vorige keer ben gebleven. Net na het power station. Dat zal dan een 12 km rondje zijn.

Het is vreemd weer en stralende zon wisselt af met wolken en een spatje regen. Als we starten trekken net de wolken weer weg. Ik hoop dat het niet te warm is voor woefje.

klik voor groot

Het eerste stukje gaat over het strand en daarna lopen we op een smal en schuin stukje gras richting het eerste hekje en daarna gaan we even klimmen. Ik herken alles gelukkig dus dat is makkelijk.

klik voor groot

Het uitzicht van bovenaf over de kliffen en de zee is prachtig natuurlijk. Alleen het pad is vreselijk dit jaar. Het gras is heel hoog en tussen het gras zitten distels en brandnetels. Ik heb al meteen jeuk op mijn benen maar ik doe maar net alsof ik niets voel. Doorlopen en niet zeuren of omkeren. Ik kies voor het eerste en vol goede moed lopen waf en ik door de rommel. Ik moet goed opletten dat ik niet val want ik zie de grond niet door die stomme hoge halmen dus dat is opletten geblazen omdat het pad zo smal is.

klik voor groot

Na een paar kilometer zijn we al in het bos met schaduw en water. Dat herinner ik me nog van de vorige keer. Het was toen een hele warme dag en woef had het water toen echt nodig om af te koelen. Daarom is het fijn om de route een beetje te kennen! Ik weet ook dat we straks over een ander strandje gaan zodat ze weer kan dobberen en dat we aan het einde bij ons doel – Cove harbour – ook weer water hebben voor een badder partij. Prima route voor een warme dag dus.

In het bos lijn ik woefje even aan bij het water omdat ze anders misschien achteruit lopend zo de waterval af klettert. Ik zit ongemakkelijk op de rand en hou haar bij me. Ze kijkt blij en vindt alles leuk.

klik voor groot

Na een paar minuten gaan we weer op pad. Nu richting het strandje. Vorig jaar keek ik daar nog vertwijfeld om me heen waar het pad nou was, maar dit jaar weet ik dat we even moeten klunen over de stenen.

klik voor groot

Ik maak natuurlijk veel te veel foto’s maar ik vind het zo leuk als wafje het leuk vindt. Na het badderen en foto’s maken gaan we maar weer eens verder. Even omhoog en weer een stukje bos door en daarna weer richting Cove harbour.

klik voor groot

Ik ga door de tunnel waar eigenlijk geen honden mogen komen en daarna zijn we weer op het geheime plekje. Zo voelt het tenminste en gelukkig is het heel rustig. Ook schijnt de zon net als we hier zijn en dat is leuk.

klik voor groot

Natuurlijk weer feest voor woef en ja…. veel te veel foto’s maar daar word ik nou eenmaal blij van. Op de laatste foto is de tunnel te zien waardoor je het strandje kunt bereiken.

klik voor groot

Uiteindelijk moeten we toch maar weer eens verder en we gaan nog even naar de andere kant om daar nog even te kijken. Het weer gaat ook betrekken jammer genoeg en we moeten nog terug. De temperatuur is nog steeds prima.

klik voor groot

We gaan maar weer terug en lopen weer het heuveltje op naar Cove zelf en daarna even langs de weg om weer op het wandelpad richting het strandje te komen. Dat is inmiddels gesneden koek en het loopt heerlijk even omlaag. Vorig jaar schoot ik ook lekker op op de terugweg. Al snel lopen we weer het strand op zonder normale route.De lucht is inmiddels heel dreigend maar het buitje dat we net hadden vanaf Cove is alweer gestopt. Op het strand liggen grote keien. Hoe ze daar nou een pad overeen kunnen laten lopen is mij een raadsel. Het levert wel mooie plaatjes op.

klik voor groot

Na het strandje weer door het bos met de waterval en over het vervelende pad met alle grassen. Omdat het nat is, jeukt het zo mogelijk nog meer maar…. niet zeiken maar doorlopen en dat doen we. Het gaat heel vlug nu en waf loopt op een gegeven moment voor me uit. Dat is leuk om te zien en ze heeft er aardig de pas in moet ik zeggen. Dat doet me goed. Blije woef.

Eerder dan ik denk steken we het bruggetje alweer over op weg naar het laatste stukje langs het strand over het schuine pad en over het strand langs de campsite. Schuine stukje schreef ik he….. Net op het moment dat ik mezelf vraag waarom ik hier niet even wandel in plaats van te joggen over een schuin en glad stuk op deze schoenen lig ik al op mijn bek in het gras. Zo stom en je schaaft meteen van alles doordat je zo weinig kleding aan hebt. Ik stop, haal mijn ehbo setje uit de tas en maak alles even schoon en plak een pleister op mijn arm. Sukkel. Wafje zit zoet te wachten.

klik voor groot

Even verderop is het pad weer normaal en lopen we weer lekker verder en daarna lopen we het laatste stukje over het strand naar de auto. Deze trip vergat ik mijn horloge dus ik heb het kaartje van de telefoon afgehaald die onderweg ook de route opnam. Gelukkig werkt dat ook.

Na zo’n 12 km staan we weer bij de auto. Dat was een leuke run. Op naar de volgende. Als we naar huis rijden klettert de regen tegen het raam. Zou dat nou zo plaatselijk zijn geweest? Die wolken waren goed te zien toen ik nog op het strandje stond maar wij hadden niets!

Ben benieuwd waar we nog allemaal gaan komen de komende week.

gegevens:

* 12 km
* 18 graden

juni 90 km – 2017 totaal 1.498 km

tracer – 143 km
hoka clayton – 97 km
hoka clifton 3 – 542 km
hoka bondi 4 – 479 km
hoka stinson lite – 296 km
hoka mafate speed – 717 km