Gisteren heb ik niet gelopen en vandaag heb ik het plan om een wat langere run te doen als het lekker gaat. Ik heb mijn kleding half aan want ik ga eerst woefje uitlaten en daarna op pad. Maar als ik naar buiten kijk, zie ik bewolking en dat betekent dat ik woef wel lekker mee kan nemen. In ieder geval op een stukje van de route. Ik kleed me dus weer om en ga op pad met woef. Watertje voor haar in mijn rugzak en haar bakje. Eigenlijk zit dat gewoon standaard in mijn rugzak. Alleen haal ik de schoentjes en haar ‘nood’ voer er nu uit want met het warme weer is iets minder gewicht wel lekkerder op mijn rug en al helemaal omdat mijn shirtje niet helemaal droog is na het wassen van gisterenavond. Vreemd maar waar.

Ik neem rustig de tijd voor de warming up en we lopen lekker in de schaduw zo aan het begin van de run. Daarna gaan we naar het andere deel en lopen we dus zonder enige beschutting. Maar gelukkig is het nog niet erg warm en de bewolking is heerlijk. Weinig wind, af en toe een zonnetje en niet extreem vochtig. Prima dus en ik ben benieuwd hoe ver we (samen) komen. Aan het begin van een run kan je daar eigenlijk nog niks van zeggen. De eerste 5 kilometer zitten er natuurlijk snel op en woef krijgt wat te drinken. Dat wil ze wel! Daarna gaan we een stukje offroad richting het oude ooievaars nest. Het gras is namelijk nog nat dus dat zal wel lekker zijn voor woef aan haar pootjes. Als ik zie dat ze aan het natte gras likt, krijgt ze weer wat water. Dat water gaat hard deze keer zie ik al dus misschien moet ik daar straks iets mee als ze mee blijft lopen.

klik voor groot

Als ik langs de schotse hooglanders loopt, zie ik eindelijk weer het kleine kalfje in het gras. Gelukkig! Eergisteren zag ik het beestje niet en ook afgelopen weekend zag ik alleen het iets oudere kalfje. Gelukkig dus alleen verstopt geweest in het gras!

Ik hobbel wat heen en weer over de laatste korte arm richting de dijk. Waar zal ik nu eens heen gaan? Woef doet het nog wel goed maar ik wil niet al te ver van de auto blijven voor het geval het toch teveel is of wordt. Mij kan het niets schelen, ik vind alles leuk om te lopen. Ik kies voor een rondje rond de ijsbaan als ik zie dat dat ook in de schaduw ligt. Loopt niet super makkelijk maar vooruit maar. Naast de ijsbaan zijn ze hekken aan het maken en er ligt een watertje. Wat zou daar nu gaan komen? Herten ofzo misschien? Straks eens vragen of opzoeken want ik ben benieuwd. Groot is het niet en het watertje ziet er al niet uit.

Ik besluit te gaan proberen om bij de volkstuintjes wat water bij te vullen voor woef. Ik slinger dus door het oude gebied op weg naar de ingang. Ook lekker in de schaduw dus dat gaat allemaal prima. Inmiddels hebben we er al ruim 18 km opzitten en dan is het ook wel logisch eigenlijk dat haar flesje nu op is, aangezien ze elke 5 km wat water krijgt en ik ook al wat over haar rug heb gegoten. Tot mijn verrassing staat de ingang open en loop ik rechtstreeks naar een mooi sanitair gebouw waar iemand zijn gieter staat te vullen. Ik mag wel even water bijvullen en als de vrouw even later zelf naar het toilet gaat, vraagt ze of ik ook gebruik wil maken van het toilet (dat normaal beveiligd is met een code). Dat wil ik heel graag. Woefje blij met haar water en ik ook blij. Na het bijvullen gaan we snel weer op pad. Zo’n pauze is nooit erg bevorderlijk voor het lopen maar we komen snel weer op gang. Valt me erg mee. Ik slinger nog wat door het gebied en probeer in de schaduw te blijven. Rondje hier, lusje daar en zo sprokkelen we weer wat afstand bij elkaar. Woef doet het verder prima en loopt rustig mee.

klik voor groot

Ik neem nog een keer het rondje rond de ijsbaan en deze keer staat een van de werklieden naast het pad. ‘Het wordt een hondenspeelplaats‘ weet hij me te vertellen. Ik kijk verbijsterd naar het kleine veldje met het hek en het vieze watertje. ‘Serieus‘? ‘Ja, iemand had al gezegd dat het niks zou worden omdat het altijd onder water staat‘. Meer wist hij er ook niet van en thuis lees ik dat het inderdaad om een hondenpretparkje gaat. Op deze link staat er meer over. Gaus heeft het in het artikel over de afmetingen van een voetbal veld maar blijkbaar weten ze niet hoe groot dat is. Dit is een mini veldje met een vies watertje en een duur hek. Achterlijk natuurlijk.

Inmiddels gaat het best goed qua afstand. Ik maak nog wat lusjes en reken uit wat ik ongeveer nog moet lopen voordat ik terug kan gaan richting het andere deel van Hitland. Ik loop nog een keer de lange arm richting de dijk en gelukkig ligt daar een grote diepe plas. Daar wil woefje wel even in afkoelen en dat mag ze natuurlijk.

klik voor groot

Na het badderfestijn is ze weer helemaal happy en nu kunnen we ook gewoon verder het laatste stukje doorlopen. Ik denk eigenlijk nergens over na onderweg. Ik loop maar wat en kijk naar woef. Ondertussen reken ik een beetje waar ik heen moet lopen en verder let ik op mijn loophouding, cadans en ademhaling. Die blijkt gewoon over het hele stuk mooi constant te zijn en te blijven. De hartslag loopt maar ietsje op als je daar al van mag spreken. Maximaal loop ik op 138 maar dat haal ik eigenlijk nergens. Het heeft natuurlijk heel lang geduurd voordat ik dat zo kon maar het is wel fijn. Ik eet verder ook niks onderweg, drink alleen wat water. Dat is ook erg fijn want dat afhankelijke van suikers onderweg is niet handig. Ik merk nu dat ik er op de fiets ook iets aan heb. Heerlijk dus.

Na 31 km staan we weer bij de auto. Woef kijkt tevreden en happy. Ik geloof toch niet dat ze dit ‘ver’ of ‘moeilijk’ vond. Maar als er geen bewolking was geweest, dan had het niet gekund. Misschien wel met het cool jacket maar dat hoefde vandaag gelukkig nog niet met dit weer. Ik vind het altijd weer lastig om in te schatten hoeveel ze leuk vindt en aankan. Maar dit was prima zo. Op naar de volgende run maar weer.

gegevens:

* 31 km
* 21 graden
* HS 125 (138) – cadans max 172 – rwr 1/20

juli 75 km – 2016 totaal 2.242 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka clifton 2 – 123 km
hoka bondi 4 – 248 km
hoka stinson lite 2 – 475 km
hoka stinson trail – 616 km
hoka mafate speed – 21 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25 km