Vandaag schijnt de zon al uitbundig wanneer we wakker worden. Dat betekent dus weer een warme dag! Omdat we rekening moeten houden met woef en de temperatuur, vertrekken we in de ochtend en kiezen we weer voor de route via East Linton over de John Muir Way die we vorige week ook hebben gedaan. Daar komen we langs water en steken we Fords over zodat madam kan badderen en kan afkoelen. Voor ons is de route ook erg leuk om te lopen (resp. rijden) dus dat is verder ook prima. Qua afstand is het ook een prima ommetje.

We parkeren weer bij het East Link country park en vertrekken daarna richting het bos.

klik voor groot

Het jonge ezeltje is al gegroeid sinds de vorige keer. Zo leuk met die lange oren.

klik voor groot

Als we bij de Tyne inham komen, valt er niks te badderen omdat er geen water is. Maar het is ook nog niet echt nodig want we zijn pas net op weg natuurlijk. We lopen dus lekker door en hobbelen langs het water (nou ja, langs de rand waar normaal het water is). Ik loop gewoon lekker continu en al snel zijn we alweer bij het einde van de inham waar we verder de route op lopen richting East Linton. We geven wel woef even snel wat water en dat wil ze wel.

klik voor groot

Daarna lopen we over het mooie vlakke en weidse stuk. Het is echt prachtig en met dit weer helemaal. Heerlijk lopen en op de fiets ook prima. Woef hobbelt ook lekker mee en heeft het gelukkig nog niet moeilijk. We lopen nu eerst weer richting water waar woef even baddert en daarna lopen we richting het Ford. Het geluid van het stromende water is zo heerlijk. Ik zou best even op een bankje willen zitten maar we moeten door. Veel tijd hebben we niet omdat woef straks ook moet eten en het ook steeds warmer zal worden. Geen trut rondje dus vandaag!

klik voor groot

Na het Ford slaan we rechtsaf en klimmen een klein stukje. Stelt niks voor en al snel slaan we weer linksaf even over de weg. Rechtsaf richting de achteringang van de Smeaton tearoom waar we lekker tussen de bomen lopen. Dat is een welkome afwisseling met het zonnetje. S. gaat even de bidon vullen en een ijsje halen voor onderweg en ik loop door over het estate. Deze keer staan er schaapjes!

klik voor groot

Ik hobbel rustig verder met woefje en veel sneller dan gepland rijdt S. me alweer achterop. Maar de reden daarvoor is al snel duidelijk. Hij is het ijsje vergeten. Jammer maar helaas.

We steken de weg over en vervolgen de John Muir route weer. Deze keer lopen we toch echt even naar Preston Mill want daar liepen we de vorige keer gewoon langs! Preston Mill is een van de oudste molens van Schotland en een bijzonder ding. Meer informatie staat hier.

klik voor groot

Het is een ontzettend mooi plekje en heel rustig. Ik zou hier dus heel graag even op een bankje zijn gaan zitten maar ja…. Woefje…. Overigens kan je pas vanaf 12.30 een rondleiding krijgen maar het is wel een mooi ding en zeer de moeite waard. Vreemd dat ik daar al twee maal voorbij ben gelopen. Na ons bezoekje lopen we weer verder.

klik voor groot

Na Preston Mill hobbelen we verder langs akkers en langs de rivier. Heerlijk geluid en ik geloof warempel dat ik een ijsvogeltje hoor. Aan het einde van de akker is het weer badder tijd voor woef en daarna gaan we snel verder naar het volgende Ford.

klik voor groot

Ik vind het eigenlijk altijd weer opvallend hoe anders je loopt als je samen met iemand onderweg bent in plaats van alleen. Zo samen hou je elkaar toch in de gaten en krijg je niet een lekkere maalstroom van gedachten tijdens het lopen. Geen idee hoe dat werkt eigenlijk. Ik herinner me nog heel goed dat ik hier bijvoorbeeld liep in 2014 met woefje alleen. Dat voelde toen als een heel avontuur dat rondje van Dunbar naar North Berwick en terug met de bus (ook al was de bedoeling met de bus heen en lopend terug). Zo’n rondje maakt veel meer indruk op een of andere manier.

We laten woef weer badderen in het Ford en lopen verder, weer terug naar de inham van de Tyne via de akkers. Daarna gaan we door het bos weer terug naar de auto. Lekker koel en ook erg mooi met varens links en rechts van het pad.

klik voor groot

Na 18 km staan we weer bij de auto. Ik heb flink doorgelopen maar ben totaal niet moe. Als we bijna bij de auto zijn maak ik een grapje en vraag of we het rondje nu nog een keer gaan doen. Kan helemaal niet voor woefje maar voor mij zou het geen probleem zijn. Maat houden is nog steeds lastig trouwens…..

Op naar de volgende run maar weer. Morgenmiddag gaan we vogels kijken als het allemaal doorgaat deze keer. Ik ben benieuwd. En woensdag vertrekken we weer voor een meerdaagse fietstocht. Ik heb nog niet eerder zo weinig gelopen in een eerste week van de maand. Maar dat komt vast allemaal goed.

gegevens:

* 18 km
* 20 graden – zonnig

juni 47 km – 2016 totaal 1.945 km

rapa nui – 216 km
hoka bondi b – 338 km
hoka clifton 2 – 77 km
hoka bondi 4 – 248 km
hoka stinson lite 2 – 277 km
hoka stinson trail – 605 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25 km