Vandaag had ik een mooi rondje uitgezet. Eerst via de boerderij omhoog klimmen (en niet via spott loan), dan rechtsaf over een weiland en linksaf richting het bos. Zo gezegd zo gedaan (dacht ik). Via de boerderij was weer mooi want als je boven bent, heb je een prachtig uitzicht. Het was geen helder weer, maar je kon toch best ver kijken nog en in de verte ligt Bass Rock in zee

klik voor groot

 

 

 

Over het weiland was vooral erg nat en modderig maar het pad tussen de halmen was een redelijk begaanbaar pad. Ineens springt er een ree voor mijn neus en woef staat stokstijf stil. Ik ook. Even schrikt het ree en staat ook stil. We vormen vast een prachtig trio in het veld met een ree, een hondje en een loper op een rijtje met slechts enkele meters tussen elkaar. Dan bedenkt het ree dat het toch liever weer vertrekt en ik zie hem (of haar) verdwijnen. Woef en ik vervolgen onze weg en tot dusver gaat alles prima en is er inderdaad een pad.

Maar dan ineens is er een fraai stenen muurtje aar ik eigenlijk linksaf moet slaan. Ik zie dat pad ook wel aan de andere kant maar ik kan daar dus niet komen en ik heb weinig zin om te gaan rommelen met klimmen enzo. Ik probeer even ergens nog doorheen te komen maar geef het al snel op. Dan maar niet want er is ook een pad rechtsaf dat weer op de weg uit zal komen en vanaf daar weet ik wel een route om te lopen. Waar zouden we zijn zonder kaart!

klik voor groot

Woef vindt het machtig tussen die hoge halmen en rent keihard heen en weer terwijl ik sta te zoeken. Ze kijkt blij, tong uit haar bekkie. Samen dalen we dan maar af door de hoge halmen. Het pad is best begaanbaar en het is wel leuk.

klik voor groot

Uiteindelijk zou ik dicht bij de weg moeten zijn en ik moet even kijken voordat ik besef dat het ek inderdaad links van me is achter de hoge halmen en dat daar de weg loopt. Gek dat je dat zo slecht ziet. Maar we zijn er en we kunnen onze weg vervolgen.

klik voor groot

Ik ben inmiddels weer op de bekende weg ‘buitenom’ en sla linksaf naar de Ford om het rondje verder af te maken. Als ik op 8 km ben zie ik in de heuvels donkere wolken en duidelijk regen. Ik maak vaart en besluit niet meer met RWR te lopen maar gestaag door te lopen en zo hobbelen we lekker naar huis. Het begint te miezeren en het miezertje is een heerlijke verfrissing. Na 12 km staan we weer voor het huisje. Op naar de volgende run.

Gegevens:

* 12 km
* 13 graden

juni 92 km – 2014 totaal 1.272 km

rapa nui – 37 km
hoka bondi b – 392 km
hoka stinson tarmac – 460 km
hoka stinson trail – 495 km
minimus MT – 303 km
pure flow – 256 km