Gisteren heb ik niet meer gelopen maar vandaag ga ik op stap met woefje. Het is eigenlijk best aardig weer geworden na een aarzelende start met wat mist. Ik heb mijn rugzak mee naar beneden genomen om water mee te nemen voor woef als we wat verder zouden gaan. Maar ik weet eigenlijk helemaal niet wat ik wil gaan lopen. En dus gaan we maar gewoon op pad zonder rugzak. Ik heb vandaag mijn Mafate speed weer eens aan. Die lopen eigenlijk beter dan de Bondi die volgen mij behoorlijk ‘op’ zijn. Als we weer in de Uk zijn, wil ik de Stinson ATR (all terrain) aanschaffen in plaats van de Bondi en de Clifton die allebei wel op het einde lopen inmiddels. Geen idee of het wat is, maar de Stinsons zijn altijd fijne schoenen geweest en een schoen die zowel offroad als onroad kan en wat lichter is dan de Mafate is hier in dit gebied erg welkom.

Het lopen voelt eigenlijk fijner dan gedacht en daarom loop ik direct naar de spoorwegovergang aan de andere kant. Vanaf daar ga ik richting de rotonde bij Nunspeet. Ik liep dat eerder op weg naar de Zandenplas maar ik weet nu dat ik beter de weg over kan steken en meteen het Zandenbos in kan lopen zodat woefje lekker los kan. Overigens had ik al bijna een kilometer warming up gedaan in de tuin met het voeren van de vogeltjes en het kijken naar sporen van een mogelijke Das (niet gevonden).

klik voor groot

Met ruim 4 kilometer op de teller lopen we het Zandenbos in. Even onthouden dus, want terug vanaf de parkeerplaats is het 3 kilometer. Omdat ik geen water bij me heb nu voor woefje, wil ik naar de Waskolk lopen zodat ze daar even een slokje water kan nemen voordat we weer terug keren. Dat zou dan een rondje van zo’n 16 km worden denk ik.

We hobbelen rustig voort. Onderweg praat ik nog even met 2 mannen op de MTB die me netjes ergens voor willen laten gaan. Zij maken een 18 km rondje. Wij ook bijna maar dan met de benenwagen! Ik neem weer een nieuwe route deze keer en moet dus een paar keer op de kaart kijken. Snel gaat het dus niet. Ook moet ik ergens even een andere kant op vanwege een enge hond waarvan de baas kennelijk Hebreeuws praat. Jammer genoeg is die lus toch groter dan ik dacht maar uiteindelijk kom ik gewoon bij de Waskolk natuurlijk met behulp van de kaart. Zonder kaart zou ik echt nergens zijn. Inmiddels heb ik ook mijn buff gebruikt als maandverband omdat ik toch een klein probleem kreeg onderweg. Zo irritant. Maar toen ik niemand zag, propte ik maar snel mijn Buff opgevouwen en wel in mijn broek. Dat voelde al een stuk zekerder gelukkig en het bleef nog redelijk zitten ook. De wasmachine is geduldig thuis zullen we maar zeggen.

Bij de Waskolk aangekomen was het nog steeds stralend weer en woefje ging lekker badderen en wat drinken.

klik voor groot

Die gekke hond kijkt daarna weer helemaal gelukkig en kan er duidelijk weer even tegen. Ik heb dus voor mezelf niets bij me maar dat zal wel loslopen. Echt ver is het allemaal niet natuurlijk en ik ben blij dat woef nu weer happy is. Omdat ik een hele ander route heb genomen dan normaal, besluit ik de terugweg te lopen via het pad dat ik eerder als heenweg nam toen S. me afzette bij de parkeerplaats. Ik kom dan weliswaar wat zuidelijker uit dan waar ik moet zijn, maar ik kan makkelijk via het fietspad weer naar de afslag lopen waar ik moet zijn en hoef dan lekker niet op de kaart te kijken. Ook is de route wat beter beloopbaar dan het andere stuk.

Deze route is overigens ook erg fraai en loopt eerst door een wat meer open deel heen en daarna weer door het bos. Ik zie tijdens het lopen twee grote roofvogels boven me cirkelen. Op zoek naar een nestplaats wellicht?

klik voor groot

De route zal aan het einde weer langs de vennetjes van het ronde huis lopen. Ik was niet van plan daar nu per se langs te lopen maar nu ik toch deze route loop is het ook prima. Het is mooi om te zien en woefje maakt weer dankbaar gebruik van het watertje om even haar buikje te koelen. Het is nog steeds mooi weer hoewel er inmiddels wel wat schapenwolkjes binnen komen drijven. Maar de temperatuur is goed, er is geen wind en het ziet er allemaal heel vriendelijk en lente achtig uit. Gisteren en eergisteren was het helemaal heerlijk zonnig weer en hebben we ook nog buiten gezeten.

klik voor groot

Na de vennetjes neem ik even het fietspad en al snel komen we weer bij de Elspeterweg die ik oversteek. Vanaf daar moet woefje een klein stukje aan de riem maar dat is hier geen probleem. We lopen over het zachte zand waarbij het me opvalt dat de Mafate veel beter presteert op dit zachte zand dan de Bondi. Opvallend want ik kan redelijk gemakkelijk over het zand naar het hardere pad hobbelen nu. Het is echt prachtig en ik maak nog even een kiekje. Stom genoeg loop ik weer ergens een verkeerd lusje waardoor het toch aan het einde van het pad richting de zandverstuiving weer wat langer is dan nodig maar uiteindelijk staan we dan toch bij de zandverstuiving. Even kijken daar want het blijft mooi.

klik voor groot

Inmiddels zit er al 17 km op de teller dus het wordt wel tijd om huiswaarts te gaan. Woefje is helemaal happy en is duidelijk niet moe. Geen idee hoe ze dat voor elkaar krijgt maar ze kijkt nog steeds vrolijk en blij. Vlakbij huis zit een Buizerd vlak voor mijn neus. Jammer dat ik geen camera bij me heb maar alleen de telefoon. In plaats van een kiekje van de Buizerd neem ik dan maar een fotootje van mijn blije woefje.

klik voor groot

Na ruim 17.5 km staan we weer voor de deur. Dat was een prima rondje met mooi weer. Op naar de volgende ronde maar weer.

gegevens:

* 17,5 km
* 5 graden

maart 167 km – 2018 totaal 532 km

hoka tracer – 143 km
hoka clayton – 193 km
hoka clifton 3 – 600 km
hoka bondi 4 – 692 km
hoka infinite – 135 km
hoka mafate speed – 331 km
hoka vanquish – 22 km (?)
salomon MT10