Gisteren hebben we een serieus rondje gelopen en vandaag gaan we op pad voor een verkenningsrondje. Omdat het toch nog fris is, wil ik eigenlijk niet ergens met de auto heen rijden om elders te starten. De terugweg is dan na de run heel erg koud. Maar S. biedt ineens lief aan om ons weg te brengen naar een plekje verderop zodat ik gewoon wat verder weg kan verkennen en daarna naar huis terug kan lopen. Zo gezegd zo gedaan en al snel zitten we in de auto. Ik word afgezet bij een camping en daarna gaan we op pad.
klik voor groot
We lopen eerst naar de vennetjes van het Ronde Huis waar we vorige week ook voor het eerst zijn gaan kijken. Dat blijft mooi en ik ben heel erg benieuwd hoe dat er straks uitziet als de rododendrons bloeien. Ik maak mijn rondje om beide vennetjes en ga daarna verder zuidwaarts richting een ander vennetje dat ik op de kaart gezien heb.
klik voor groot
Vreemd genoeg stuit ik op een hek dat me belet om rechtdoor te lopen zoals ik had ingetekend als route. Ik kan kiezen uit links en rechts en kies linksaf en daarna weer rechtsaf. Ik zal dan wel ongeveer uitkomen in de richting die ik wilde lopen neem ik aan. Tot mijn verrassing loopt het hek om de hoek ook door. Sterker nog: links komen ook ineens hekken. Ik zie op de poorten Roostee staan en verderop lees ik op een bord dat het prive terrein is maar dat het wel is ingericht om het Mosterdveen te helpen met het waterpeil. Mosterdveen! Daar wilde ik graag heen nadat ik het op Twitter gezien had dus dat komt mooi uit. Ik had net al aan een wandelaar gevraagd of hij wist waar het lag en samen keken we op de kaart waar ik heen zou moeten. Totaal uit de richting maar ik ga erheen.
klik voor groot
Ik hobbel voort en kijk om me heen. Ergens voor me zou Samoza moeten zijn. Een andere grote camping maar daar wil ik dus niet heen. Ergens moet ik linksaf en als ik denk dat ik ver genoeg heb gelopen, sla ik dus inderdaad linksaf. En inderdaad! Voor me zie ik een open vlakte met water. Ik kies eerst de route er rechts omheen maar dat brengt me dichter bij de camping dus loop ik weer terug. Dan maar linksom en meteen zie ik al een klein paadje waar ik dichter bij het water kan komen. Alles is natuurlijk nog stijf bevroren. Wafje loopt over het ijs en wil drinken. Meteen geef ik haar water want ik heb speciaal voor haar mijn rugzak meegenomen met water en een bakje.
klik voor groot
Als ze gedronken heeft en ik even rondgekeken heb, nemen we het pad door het gebied heen. Er loopt echt een pad met een route paaltje, dus we mogen er blijkbaar gewoon overheen lopen. Het is bijzonder en ik ben erg benieuwd hoe dit er in het voorjaar uitziet. Zouden er ook watervogels komen? Na enkele minuten bedenk ik ineens dat ik niet zeker weet waar het bakje van woef is. Ik voel namelijk niks in mijn rugzak. Terug dus. Nergens zie ik het waterbakje en dan voel ik nog eens goed. Het zit tussen rugzak en jasje. Volgens mij is dit dus ook gebeurd met mijn geliefde riem in Schotland maar toen hadden we de riem dus gewoon terug moeten vinden op het pad. Ik denk echt dat het weliswaar zo gegaan is bij die enge koeien toen, maar dat iemand de riem toen heeft opgepakt. Nu heb ik dus het bakje gewoon en kunnen we weer verder.
We lopen door het gebied heen en bekijken de omgeving en lopen ook naar het informatie bord. Daar staat te lezen dat het eerst een camping was (een hele oude zelfs) en dat het natuurgebied daarna in delen is opgekocht en is terug gegeven aan de natuur. Ik ben benieuwd of dit in stand gehouden kan worden want het waterpeil is natuurlijk belangrijk hier.
klik voor groot
Woef speelt even met een jonge hond en daarna gaan we weer verder. Ik heb nog niet alles gezien maar ik wil ook nog even naar de Waskolk. Dat is een ander vennetje meer noordelijk van dit gebied. Ik kijk op de kaart en weet ongeveer welke richting ik op moet. Het is nu een mooi bos dus er is van alles wat te zien.
klik voor groot
Ik zie alleen wel dat de afstand wel wat langer gaat worden dan gepland. Ik ben nu veel verder zuidwaarts gelopen natuurlijk en moet ook nog terug vanaf de Waskolk. We hobbelen rustig door. Eventueel kan ik S. misschien bellen om ons weer op te halen als het echt te ver zou worden voor waf of voor mij. Het lopen gaat op zich natuurlijk goed maar ik doe er eeuwen over omdat ik steeds op de kaart kijk, foto’s maak en met mensen sta te praten. Heel anders dan gisteren waar ik gewoon continu lekker gelopen heb en eigenlijk vrij snel weer thuis was na de 12 km ronde. Nu dus niet maar dat is ook best.
Na een fraaie route kom ik uiteindelijk rechts bij een bankje en een heel klein vennetje. Dit is toch niet de Waskolk? Het is inmiddels stralend weer geworden tot mijn verrassing en in de zon ga ik even op het bankje zitten en geef woefje weer wat water. Na een poosje gaan we weer op pad. Verderop ligt dan de echte Waskolk. Prachtig en zeker met dit fraaie heldere weer. Genieten!
klik voor groot
Ik sta even te kijken en te luisteren en ondertussen komt een mevrouw aanlopen met een klein hondje. Beide honden gaan lekker spelen en ik raak aan de praat met de vrouw. Ze vertelt over het gebied en over een boswachter van Staatsbosbeheer die haar had uitgescholden dat de hond los liep. Dat is vreemd want we lopen hier in het Zandenbos en juist daar mogen honden los lopen. Dat was ook de reden dat ik graag hier wilde lopen omdat woef dan langer los kan lopen. Gisteren moest ze zoet meelopen aan de riem en dat is ook best maar even lekker los lopen en rennen is ook fijn natuurlijk. Woef raakt helemaal door het dolle heen en gaat als een idioot staan blaffen en springen. Pup! We lopen dus maar weer gauw door en met behulp van de kaart kies ik een weg die offroad gaat en niet over de verharde weg. Hoewel ze daar los mag lopen, doe ik dat niet meer omdat ze me niet hoort en ik haar dus niet bij me kan roepen als er een auto aan komt. Ze is tegenwoordig zo fit en vrolijk dat ze toch een stukje voor me uit loopt en dat vind ik eng. Offroad dus en dat valt waarempel niet mee op de paden die nu voor me liggen. Het zijn ofwel smalle paden die op en neer lopen, of brede paden met eng ijs erop.
klik voor groot
Maar we gaan rustig voort en uiteindelijk komen we weer bij het startpunt. Vanaf daar is het nog ongeveer 3 kilometer dus dat valt reuze mee. Natuurlijk lopen we naar huis! Ik steek de weg over en loop de heide op. Het is prachtig weer en het voelt gewoon warm nu. De wind is gedraaid van een koude oostenwind naar een zuidoosten wind en dat voelt prima en met de zon erbij is het echt gewoon warm.
Ik geef woefje weer wat water en daarna ploeteren we door over het zachte zand.
klik voor groot
Na het zachte zand lopen we door het Willemsbos. Dat is altijd mooi. Hoewel woefje het laatste stuk braaf aan de riem mee heeft gelopen, laat ik haar op een klein stukje even loslopen zodat ze kan plassen. Dat mag vast wel even…. Het is een prachtig stukje met donkere dichte bomen. Inmiddels zijn we vlakbij de zandverstuiving alweer. Dat hebben we toch maar mooi gedaan weer vandaag! Na 16 km staan we weer voor de deur. Inmiddels is het fraai lente achtig weer geworden. We gaan heerlijk even in de zon uitrusten!
klik voor groot
gegevens:
* 16 km
* 5 graden
maart 43 km – 2018 totaal 407 km
hoka tracer – 143 km
hoka clayton – 193 km
hoka clifton 3 – 600 km
hoka bondi 4 – 616 km
hoka infinite – 135 km
hoka mafate speed – 303 km
hoka vanquish – 11 km (?)