Gisteren heb ik gelopen zonder woefje maar vandaag wil ze wel weer mee. Het zonnetje schijnt maar de temperatuur is wel goed denk ik. Later zal blijken dat ik toch echt beter haar cool jacket had mee kunnen nemen… Het begin gaat nog wel maar het is wel warm. Ik besluit heen en weer te blijven lopen richting het Leefgoed zodat we in de schaduw lopen. Wafje hijgt en vindt er weinig aan geloof ik. Na 4 kilometer wil ze al water en hangt haar tong op de grond.

klik voor groot

Als ze water heeft gehad gaat het al beter en we slaan uiteindelijk toch rechtsaf en lopen het open stuk in. Hier is immers ook een beetje wind. Woef loopt lekker door het natte gras en koelt zo ook een beetje af. Ik vind het niet eens zo erg warm maar ik loop nu eenmaal met haar en moet dus goed opletten of het allemaal wel goed gaat. Op de lange arm richting de dijk leg ik haar in de schaduw en zeg haar te wachten. Ik loop dan zelf wel even door naar het einde en loop dus straks weer langs. Normaal gaat dat goed maar deze keer komt ze me al als een idioot tegemoet rennen als ik weer de hoek om kom vanaf het uiterste punt bij de dijk. Dat is nou jammer want nu zal ze het pas echt warm hebben. Sukkeltje. Ik stop dan maar weer en geef haar water en sproei veel water over haar heen uit mijn eigen waterzak.

Ik ga er maar een einde aan breien want dit lijkt me niks zo. Ze kijkt weliswaar blij en tevreden maar ze heeft het duidelijk erg warm gekregen van dit gedoe en rustig hobbelen we terug naar de auto. Dan maar geen langere run. Als we bij de kruising komen, besluit ik haar even te laten afkoelen in het water. Zodra ik op het water wijs, loopt ze erin en gaat ze in het water liggen zodat ze haar pootjes en buik kan koelen. Zwemmen doet ze niet. Er ligt een takje en dat gooi ik eens in het water. Dat vindt ze wel leuk maar zodra ze niet meer op de grond staat, keert ze weer om. Zwemmen ho maar. Maar spelenderwijs wordt ze wilder en vindt ze alles leuker en als ik uiteindelijk een stronkje vind, gooi ik dat in het water. Ze haalt het op omdat ze nog over de grond kan lopen. Maar vreemd genoeg springt ze ineens vanaf de kant in het water en beseft ze dat ze eigenlijk heel goed kan zwemmen. Verder en verder gaat het met de stronk en ze zwemt als een otter tussen de zwaantjes naar haar stronk. Nog een keer en nog een keer wil ze dat en uiteindelijk sta ik ruim een half uur de stronk het water in te gooien terwijl zij als een idioot heen en weer zwemt en het water inspringt. Dat doet ze dus echt nooit hoewel ik weet dat ze goed kan zwemmen omdat ze in Schotland ooit het ijskoude water van het loch een stukje moest overzwemmen toen we wilden oversteken. Maar uit zichzelf doet ze het dus nooit. Nu wel en ik geniet van haar blije hoofd.

klik voor groot

Uiteindelijk lijkt het me welletjes en lopen we terug richting de golfbaan. Omdat ze nu helemaal is afgekoeld, loop ik alsnog een extra lusje naar het leefgoed zodat ik toch nog een stukje heb kunnen lopen vandaag. Dat vindt ze allemaal prima en na 12 km staan we weer bij de auto.

Woef gaat dus nu trainen voor de triatlon denk ik. Alleen zal ik moeten fietsen vrees ik.

video: (link

gegevens:

* 12 km
* 21 graden

juli 288 km – 2016 totaal 2.454 km

rapa nui – 239 km
hoka bondi b – 338 km
hoka clifton 2 – 149 km
hoka bondi 4 – 248 km
hoka stinson lite 2 – 569 km
hoka stinson trail – 655 km
hoka mafate speed – 48 km
minimus MT – 51 km
pure flow – 439 km
pure grit – 35 km
gel-lyte 33 – 25 km