22 | February | 2011

Mwah. Wat zal ik daar nou eens van zeggen van dit rondje van vandaag. Het was stralend weer, dus besloot ik toch maar nog een keertje te gaan lopen. Vandaag dan maar eens rond de Reeuwijkse plassen. Daar wandelde ik ooit eens, jaren geleden en toen was het wel mooi, maar ik had er nog nooit hardgelopen. Je bent dan wel een stuk vlotter rond de plassen want ik herinner me alleen maar dat het een wandeling van 2 uur was destijds. Op zich was het, maar ik maakte een valse start door eerst door een vies hondengebied te gaan. Wist ik veel. Dat was modderig en druk. Toen ik na het inwandelen wilde starten, ben ik al snel weer een stukje gaan wandelen vanwege de modder en toen ik bij het fietspad uitkwam, kon ik wel eindelijk echt starten. Maar toen was ik wel al ruim een kilometer onderweg geweest. Op zich was het wel mooi zo langs het water. Ik heb daar geen foto’s van want ik wilde niet gaan stoppen voor een plaatje, en op zich was er rechts alleen water te zien met tegenlicht van de zon en links weilanden met ontzettend veel ganzen. Achter de weilanden zie en hoor je dan helaas alweer de snelweg schimmeren. Wat nou stiltegebied.

Daarna een stukje rechtsaf geslagen en daar was de wind gelukkig ook weg. Nooit fijn om op het eerste stuk wind tegen te hebben maar goed. Dat is wel aardig dat gedeelte daar en er staan mooie huizen om naar te kijken, alleen loop je dan over de weg die weliswaar rustig is, maar de enkele auto die er dan toch langs wil, dwingt je om in te houden vanwege de hond of zelfs om te stoppen. Dat is jammer maar ik liep vandaag niet voor de snelheid hoewel die tot mijn verrassing maar net onder de 10 km per uur lag.

Ik had van te voren de route in de Garmin geladen dus wist ik precies hoe ik moest lopen. Dácht ik, want aan het einde ging het toch mis toen ik moest kiezen tussen links langs een watertje of rechts. Heel vreemd, maar ik had er dus toch links langs gemoeten en koos uiteindelijk (na aanvankelijk op de juiste weg te zitten) voor de rechterkant. Dat was dus fout en toen moest ik aan het einde een kort lusje doen om toch aan de 10 km te komen. Daar bleek ik dus ook eigenlijk vandaan te moeten komen als ik de juiste weg had gekozen. Ik had ook nog een raar stukje weg gehad, waar mensen de knotwilgen stonden te knotten. Overal lagen dus takken en moest ik eroverheen springen. ‘Powerrrrrrr’ riep een van de mannen me nog na. Eikel.

Maakt niet uit dat ik verkeerd liep, ik was op zich toch blij dat ik het had uitgezet en een volgende keer zou ik toch een printje meenemen. Als je daar mis loopt, dan maak je al gauw enkele kilometers extra omdat je natuurlijk niet over het water kunt lopen.

Heb dus gemengde gevoelens over het rondje en dat kwam vooral door het drukke hondenstukje. Maar dat kan ik dus wel vermijden in principe. Toch nog maar eens goed op de kaart kijken dan en een andere route kiezen.

klik voor groot