07.09.2017 – fulletby (lindsey trail) dag 2 – 62 km

Gisteren hebben we een relatief korte fietsdag gehad met maar 42 kilometer op de teller. We waren dan ook heel vroeg op de campsite, hebben alles rustig opgebouwd en zijn daarna met de taxi (lui!) naar het restaurant gegaan. Daar hebben we lekker gegeten en na het eten zijn we ook vroeg gaan slapen.

Het geluid van de trein viel mee en ik heb geen fluit meer gehoord. Ik viel ook tamelijk snel in slaap maar ben wel een paar keer wakker geweest. Woefje lag vanmorgen om 6.30 nog heerlijk te maffen dus ik heb maar even gewacht met eten geven totdat ze begon te rommelen en wel wat wilde.

Klik voor groot


We gaan uiteindelijk samen wafje uitlaten en zelf ook even een plasje doen en rond 8 uur gaan we ontbijt maken en ondertussen al wat dingen opruimen. Deze keer heb ik scrambled egg van Adventure Foods. Ik begon ooit met dat merk en nam Farmers Omelette mee dat gebakken moest worden en dus oneetbaar was. Maar omdat ik de andere ei maaltijd eigenlijk niet te vreten vind, wilde ik deze eens proberen. Er moet 520 cc water bij voor een dubbel pack en dat is dus best veel. Maar we hebben genoeg water en de eerste pot is dus voor de maaltijd en daarna kook ik weer water voor onze thee en de thermosfles. Voor het eerst heb ik een windschermpje mee maar dat is vandaag niet nodig voor het gasstelletje want er is geen wind. Er is overigens wel zon want de dag begint fraai en zonnig gelukkig. Overigens zijn de tenten wel nat van de condens. Inmiddels weten we dat we woefje het beste gewoon in de doggyride kunnen laten slapen als we inpakken. Ze ligt dan lekker droog en niet op de koude natte grond. Ze vindt het ook helemaal prima en slaapt rustig door terwijl wij eten en opruimen. De maaltijd smaakt overigens prima.

Klik voor groot


Na het eten gaan we de tenten opruimen en de tassen inruimen en aan de fietsen hangen. Snel zijn we niet overigens maar dat hoeft ook niet natuurlijk. Het loopt al tegen 9.45 als we eindelijk een beetje klaar zijn en op weg gaan naar het toiletgebouw voor een laatste plasje.

Klik voor groot



We gaan natuurlijk eerst weer even een stukje met wafje wandelen. Nou ja, wij fietsen heel langzaam en woefje wandelt. Eigenlijk is het de bedoeling dat ze dan haar stijfheid een beetje kwijtraakt maar ze lijkt niet zoveel zin te hebben in het begin. We zetten toch door en rijden nog een stukje verder. Het is offroad en al snel is ze nog modderig ook.

Klik voor groot

We rijden een lusje over het spoor en gaan nu richting Walesby en daarna richting Tealby waar we gisteren hebben gegeten. In Walesby is een mooi kerkje en daar maken we natuurlijk een kiekje van. Vreemd genoeg zijn er twee kerkjes waarvan er eentje bijzonder is, maar die hebben we dus niet gezien. De kerk die we wel zien is St Mary’s Church.

Klik voor groot



We zien ook een telefooncel met boeken om uit te lenen. Die dingen zie je vaker in de UK. Mini libraries onderweg.

Klik voor groot

Het is inmiddels 10.30 en we rijden weer over kleine weggetjes en door kleine dorpjes met mooie huizen. Ik ben overigens benieuwd hoeveel kerkjes we gaan zien vandaag. Heel wat denk ik want de ‘kerk dichtheid’ is groot.

Vlak na Tealby moeten we over een Ford. Eerst is er een pad langs het water waar we overheen kunnen rijden. Ik maak de fout om af te stappen waardoor ik breder ben dan gewoon zittend op de fiets en dus met mijn benen door de brandnetels ga. S. zit gewoon op zijn fietsje en rijdt over het smalle pad langs het water. Even verderop is er nog een Ford. Moeten we daar nu wel doorheen dan? S. gaat eens kijken hoe diep het is. Valt tegen want het is best diep. Ga ik dat doen met de kar die dicht boven de weg hangt? Ik kijk nog eens goed en zie dan ineens dat even terug een pad rechtsaf slaat en keurig langs het water gaat en eroverheen. Je hoeft er dus niet doorheen! Met droge voeten voeg ik me weer bij S.

Klik voor groot

We rijden nu weer een stukje door het bos en vreemd genoeg zien we eigenlijk pas aan het einde van het bos dat we weer door Dog Kennel Wood gereden zijn. Nu dus vanaf de andere kant en aangezien dat er allemaal heel anders uitziet, herken je dat dus nauwelijks. Als we even gestopt zijn om woefje uit te laten, stopt een vrouw om ons de folder te geven van de Lindsey Trail. Zij doet het liever met paard en wagen vertelt ze ons. Especially the hills. Dat snap ik helemaal! We rijden richting Hainton nu waar we gisteren ook waren. We weten al dat het even zal gaan stijgen nu omdat het gisteren heerlijk naar beneden reed!

Klik voor groot


Het eerste deel naar Hainton toe is al stijgend maar dat gaat nog best. Als we linksaf slaan, blijft het stijgen en zit er ineens een oudere man op een racefiets achter me. Die zullen we eens even laten werken maar uiteindelijk haalt hij ons toch in omdat het best zwaar is met de kar. Good job roept hij me toe en dat kan ik alleen maar beamen. In Hainton slaat hij linksaf en gaan wij rechtsaf. Nu kunnen we weer een beetje vaart maken omdat de weg naar beneden loopt nu.

Klik voor groot

We rijden nu richting South Willingham. Er zit inmiddels bijna 18 kilometer op de teller dus het gaat best goed op zich maar we moeten nog een stukje. In South Willingham ligt een fraai kerkje waar we even gaan kijken. Het is inmiddels 11.45 uur.

Klik voor groot



We gaan een klein stukje klimmen over de weg maar dat is allemaal goed te doen. Ineens is S. afgestapt. Als ik omkijk staat hij te klooien met de Teasi. Ik wist al dat het ding het niet goed deed maar waarom moet hij nou net weer hier gaan afstappen om dat ding aan te zwengelen? We moeten straks immers weer een stukje klimmen en nu moet ik wachten….. Grrrrr

Klik voor groot

Als hij weer bij me is, rijden we verder en slaan uiteindelijk linksaf richting Biscathorpe. Daar zullen we weer een stukje offroad gaan maar tot nu toe is het allemaal prima te doen. We zien de kerk van het medieval village dat verder niet te zien is. We vragen het zelfs aan wandelaars die van de Viking Way afkomen die onze route kruist maar zij hebben ook niks gezien verderop tussen de bomen. Overigens zien zij volgens mij ook de kerk niet dus wat dat betreft zegt het niets. Als de wandelaars vragen waar we heen rijden, antwoordt S. dat we naar Horncastle gaan. Ik snap dat niet helemaal want we gaan Horncastle niet eens naderen…..

Klik voor groot



We nemen weer afscheid van de wandelaars die de Viking Way vervolgen en wij rijden verder over het onverharde stuk. Dat is overigens erg fraai maar niet overal even makkelijk te befietsen. Maar het gaat goed. Een stukje mag woefje eruit omdat het niet alleen offroad is maar ook nog een beetje stijgt. Dat gaat allemaal prima overigens maar als we woef er weer in laten, is het volgende stukje heel zacht en lastig en ik ben meteen uit mijn humeur. Waarom moest die hond er nou zo nodig in eigenlijk??? S. kan er natuurlijk helemaal niets aan doen maar ik geef hem gewoon de schuld voor dit gezeik Hoezo wilde ze in de kar???? Ik wilde dat niet. Ik ga meteen zitten zeuren over Horncastle waar hij het over had tegen de wandelaars. Wat nou Horncastle? Het zal de hele verdere rit terug komen als we Horncastle op de bordjes zien staan.

Klik voor groot



Voor mijn gevoel doen we eeuwen over dit stukje en om 12.45 zijn we eindelijk op de weg. Omdat we in Donington een hapje willen eten, slaan we rechtsaf in plaats van het pad te vervolgen. Dat zal ons straks misschien opbreken want er komen vanaf nu een aantal ‘haaientanden’ in het hoogteprofiel en eentje krijgen we na de lunch omdat we nu eerst naar beneden suizen richting het dorpje. Dat is nou jammer….. straks dus weer omhoog!!!
Het is inmiddels 13 uur als we het dorpje inrijden, langs de kerk suizen en op zoek gaan naar de lunch plek.

Klik voor groot


De pub is gauw gevonden en we zetten de fietsen op de parkeerplaats waar we verwelkomd worden door twee hele enge honden die gelukkig achter een hek zitten. Ik zet de fiets op slot en doe de ketting om het voorwiel. We doen voor de zekerheid de hoes over de doggyride voor het geval het gaat regenen en nemen spulletjes die niet zo van water houden ook mee naar binnen. De rest blijft gewoon op de fietsen zitten.

Binnen is het wederom niet erg warm en ik trek deze keer mijn Lafuma jackje maar aan. Vreemd is dat toch maar misschien ligt het aan mij omdat ik een half lange broek aan heb ofzoiets. Binnen kijken we op de kaart en bestellen vast iets warms om te drinken. Wederom wint de choco van de pub van gisterenmiddag de smaaktest met glans. S. drinkt cola en krijgt een piepklein glas. Daarna bestellen we onze lunch. Ik neem kip en S. neemt een trio van sausages.

Klik voor groot


Ondertussen is het al best laat geworden en is mijn zus in mijn huis voor de eerste bezichtiging. Het is daar rotweer en ze heeft een heleboel vragen over lichten en lucifers. Gelukkig hebben we nu net pauze en kan ik alles beantwoorden en uitleggen terwijl zij alles klaarmaakt voor de eerste kijkers. Gek idee maar het moet maar. Terwijl wij zo van onze maaltijd smullen, gaat zij mijn huis aanprijzen aan vreemde mensen. Uiteindelijk vertrekken we pas weer om 14.20 dus we hebben bijna anderhalf uur binnen gezeten, gegeten en gerust. Grappig genoeg vertrekken de wandelaars die we bij Biscathorpe tegenkwamen net voor ons weer voor hun wandeling. Zij hebben een kortere route genomen richting de pub en hebben ook al gegeten. Onverwacht dat zij hier ook zijn uitgekomen eigenlijk.

We gaan weer naar buiten en maken alles klaar voor het vervolg van de rit. Vandaag is de route aanzienlijk langer met 62 km versus 42 km gisteren maar eventueel kunnen we een stukje afsnijden aan het einde als we zouden willen. Voorlopig is daar nog geen reden voor overigens.

Klik voor groot


Als we weg willen rijden, ben ik zo oenig om te vergeten dat ik een ketting om mijn voorwiel heb. Ik scheur zelfs een stukje van de beschermlaag van de ketting af omdat ik het niet in de gaten heb. Ontzettend stom maar mijn spaken voelen gelukkig allemaal nog goed. Ik vind het al zo goed om te denken aan het nieuwe gewone slot dat ik dit dus blijkbaar vergeet.

Vanaf de pub rijden we het dorpje weer uit. We hebben al op de kaart gezien dat we straks even heel steil moeten klimmen maar dat zien we dan wel weer. Als we langs een kraampje met groenten rijden, kopen we een beetje prei voor vanavond omdat ik geen groenten in huis heb. Geen idee of ik ook echt nog zin heb om dat klaar te maken maar we hebben in ieder geval iets!

Klik voor groot

Net als ik aan het klimmen ben, gaat de telefoon. Mijn zus die verslag uit wil brengen van de bezichtiging. Dat was best goed gegaan dus nu maar afwachten. Ik verwacht er niet veel van eigenlijk maar we zien wel. Morgen zijn nog drie bezichtigingen gepland. Omdat we nu stil staan, trek ik mijn Lafuma jackje weer uit want zo klimmend is het best warm.

Klik voor groot

Het is even lastig om weer op te stappen op de steile klim vanuit stilstand maar het lukt me om vaart te maken en weg te rijden en de hele klim lukt me ook gewoon op mijn fietsje. Dat is toch weer een opsteker eigenlijk. Grappig genoeg denk ik dat de klim langer zal zijn maar voordat we er erg in hebben, zijn we alweer bij de splitsing bij Stenigot waar we linksaf naar de schotels kunnen die we in 2015 gefilmd hebben tijdens een rondje hier in de buurt. Wij slaan niet linksaf maar rijden rechtdoor om weer een onverhard pad te nemen waarvan we weten dat het goed te doen zal zijn.

Klik voor groot

Vanaf daar zullen we een heel stuk vlak blijven rijden dus dat is alweer een geruststelling. We rijden nu alweer op bekend terrein en rijden boven Scamblesby langs richting Belchford. We hebben hier heel wat keren al gelopen de afgelopen jaren en hebben hier ook met de drone gerommeld. Het is inmiddels 15.30 en we moeten nog een stukje maar het gaat goed. De hele dag hebben we al prima weer gehad dus dat is boffen! We proberen nog een foto te maken van ons samen maar om een of andere reden wil de camera deze keer niet op ons instellen als we voorbij fietsen. Daarom maken we dan maar een foto terwijl we stilstaan. Ook leuk.

Klik voor groot


Even verderop rijden we al langs de prachtige vergezichten boven Belchford. Ik herinner me de eerste rondritjes met de auto nog toen we van dit uitzicht genoten hebben. Het is echt prachtig met de rolling hills en alle kleuren hier.

Klik voor groot

Omdat woefje wel weer even uit de kar moet en ook eten wil hebben, zoeken we een plekje waar we even met haar kunnen wandelen. Verderop lukt dat op een mooie plek waar van die fraaie stro rollen in het veld liggen. Daar stoppen we even om woef uit te laten en eten te geven. Ik wandel een stukje met haar terwijl S. aan het bellen slaat. Overigens is het vandaag de laatste dag dat de schilder bij hem bezig is. Als het goed is, is het vanavond klaar. Die mazzelaar heeft er dus uiteindelijk helemaal geen omkijken naar gehad en zit ook niet in de verfshit.

Klik voor groot

Ik wandel een stukje langs het veld en links en rechts fladderen de red legged partridges op. Het zijn er een heleboel maar woefje vangt niets voor me. Weer geen lekker patrijsje bij het avond maal! Als we een stukje gewandeld hebben, lopen we weer terug naar de fietsen waar S. nog steeds staat te bellen. Hij heeft ons niet gemist geloof ik. Als we weg willen rijden, klettert de rackpack omgekeerd en wel op de straat. Die moet dus wel vast op de fiets natuurlijk….. altijd handig om te doen voor het wegrijden. Gelukkig is er niets uitgevallen (voor zover we weten tenminste).

Klik voor groot


Grappig genoeg zijn we er nu bijna voor ons gevoel. Dat komt doordat we feitelijk dichtbij huis zijn nu. Als we bij Belchford naar boven rijden, zijn we alweer thuis. Maar er zit 40 kilometer op de teller en de hele route maakt nog een lusje van 20 kilometer dus we moeten nog even door. We rijden nu richting South Ormsby waar nog een kerkje te zien is. Het is inmiddels na 16.30 uur dus het valt allemaal nog wel mee. Toch hebben we af en toe nog een stevig klimmetje. Ergens gaat de weg echt verticaal omhoog en voel ik de kar aan mijn fietsje trekken. Maar ik trap stug door en hier zit ik dan toch echt in de eerste versnelling. Meer is er niet, daarna is het op. Maar ik hoef niet af te stappen en rustig trappend kom ik gewoon weer boven. In Brinkhill is weer een mooi kerkje te bekijken en we maken nog een kiekje.

Klik voor groot



Het laatste stukje is ook weer een onverhard stukje maar dat komt goed uit omdat we woefje dan nog lekker even kunnen uitlaten. Ik fiets makkelijker en zij kan lekker even lopen. En dat doet madam uitstekend. Ze heeft er duidelijk ontzettend veel plezier in en is zo fris als een hoentje. Opvallend want deze trip is ze er heel veel uit geweest en heeft ze ook hele stukken meegelopen. Aan het einde van het pad mag ze weer in de kar en dat vindt ze ook best.

Klik voor groot


Het is inmiddels 17 uur geworden en het begint nu een beetje te regenen. Aanvankelijk nog niet genoeg om de kar te bedekken maar uiteindelijk stoppen we toch onder een grote boom om de hoes over de doggyride te trekken. Ook de Teasi krijgt een zakje en die van S. gaat weer in de tas. Wij hoeven geen regenjasje aan want het is niet echt erg heftig allemaal. Jammer dat we nou het laatste stukje alsnog een buitje krijgen maar niets aan te doen.

We rijden nu richting Somersby en zien nog een mooi kerkje en maken een foto.

Klik voor groot

We zijn er inmiddels bijna en ik pest S. voortdurend door keihard ‘Horncastle’ te roepen als de plaatsnaam op de bordjes verschijnt. Tsja, daar wilde hij toch eigenlijk heen? Maar we gaan naar Fulletby, ons eindpunt van de route. Om 18 uur precies, rijden we het dorp in.

Klik voor groot

Er staat voor vandaag 62 km op de teller dus we hebben 104 kilometer gefietst deze twee dagen. Niet echt veel als je bedenkt dat ik een paar weken geleden op een middagje 50 km met de doggyride fietste in Hulshorst maar dit is toch anders. Het is heuvelachtiger en we rijden gewoon ‘anders’. Echt moe zijn we niet en ik ben verrast dat ik op geen enkele heuvel af heb hoeven stappen ondanks het hoogteprofiel. Alleen ergens offroad in het hoge gras kwam ik bijna niet vooruit en moest ik woef uit de kar hebben maar niet vanwege de heuvels. De Rohloff heeft zijn werk dus goed gedaan (ook al moest ik zelf trappen). Ook S. deed het goed op zijn fietsje natuurlijk!

Gegevens:

* 62 km
* rij tijd 4 uur 46 minuten
* HS 110 (145)
* hoogtemeters 505
* verstreken tijd 8 uur 11 minuten
* snelheid 12,0 km/uur (max 42,3)
* cadans 50 (max 109)
* 15 graden
* wind 16 km/uur ZZW

klik voor groot

De hele route zag er als volgt uit:

One thought on “07.09.2017 – fulletby (lindsey trail) dag 2 – 62 km

  1. mep

    gelukkig dat er zoveel kerkjes zijn om te bidden dat alle zonden vergeven worden…. wat een wonder dat S nog mee wil fietsen … zijn gezicht op foto 64 spreekt boekdelen…. ! moedig hoor… en “op naar de volgende ronde”! …. jullie wilden toch ook nog bijkomen van alle stress …. ?

    Reply

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>