Gisteren fietste ik 93 kilometer en kwam ik uiteindelijk in Belgie terecht in een heel leuk klein huisje voor een klein prijsje. Ik heb lekker geslapen en ben wel vroeg wakker. Aangezien ik weliswaar een korter stukje hoef te fietsen maar wel moet klimmen, kruip ik dus maar uit mijn lekkere bedje en ga woefje uitlaten. Het is heerlijk weer en er is dus geen druppel gevallen. Er was overigens ook geen onweer dus alle stress gisteren was wat dat betreft voor niets. de radar had dus gelijk. Maar het was heerlijk in het huisje en na het wandelen met woefje geniet ik van de stoelen voor het huisje. Lekker even zitten en ontbijten. Omdat ik natuurlijk nog steeds met het verkeerde ontbijt onderweg ben, moet ik dus iets anders verzinnen. Ik kijk wat er aan ‘nood’ voeding in de tas zit en ik zie chocolademousse en soep. Laat ik dat dan maar eens proberen!

klik voor groot

Alles is eigenlijk al klaar voor vertrek als ik buiten zit te ontbijten. De tassen zitten al op de fiets en de fiets staat al voor de deur. Ik ga alleen straks voor de laatste keer nog even het zadel iets naar achteren verschuiven en de handvatten nog iets beter positioneren en dan is het klaar. Ik zou het liefst nog uren willen blijven zitten maar ik moet toch maar eens gaan. Dat is het nadeel van een tocht met een eind tijd en doel. Heb je dat niet, dan kan je dus ter plekke besluiten om ergens te blijven of de plannen/route aan te passen. Nu niet en ik loop nog een laatste rondje met woefje en ga gedag zeggen bij de eigenaar. Die rijdt toevallig net met de boermobiel in de rondte en ik zeg gedag en vraag of hij toevallig een grote PET fles voor me heeft voor water voor woef. Uiteindelijk vinden we er eentje en die vul ik met water voor woef. Later even vervangen voor een schone als ik eindelijk eens een winkel zie onderweg. Even na 8.30 zitten we al op de fiets. Ik ben weer dik ingesmeerd tegen de zon en woefje heeft ook weer wat op haar neusje natuurlijk.

Na een klein half uurtje rijden we alweer langs het kanaal. Gelukkig weer met volop overhangende bomen voor wat schaduw want het is al flink warmer. Het lijkt wel warmer dan gisteren!

klik voor groot

Na een uurtje zie ik op mijn navigatie plotseling een POI met een winkelmandje. Er is hier blijkbaar een winkel in de buurt! Misschien een bakker ofzoiets? Ik besluit even van de route af te gaan en kom terecht in Neeroeteren. Na vragen blijkt er een Delhaize te zijn en daar ga ik dus even water en brood halen voor onderweg. Eindelijk een winkel!

klik voor groot

Ik kan de fiets zien vanaf de kassa dus ik zet alles vast en ga de winkel binnen. Ik zoek snel een mandje en haal twee lekkere broodjes en twee croissantjes, een grote 2 liter fles water, een appel en een doosje Mars voor de zekerheid.

Natuurlijk staat de fiets er gewoon nog als ik terug kom en ik prop alles in mijn rack pack achterop en rijd weer verder. Even terug het dorp uit en weer linksaf richting het kanaal.

klik voor groot

Om 10.45 is het bijna tijd voor wafje en ik wil ook wel even pauze. Ik ben natuurlijk pas 5 kwartier onderweg maar het gaat prima en ik wil wel even pauze. Het rijden gaat een stuk lekkerder dan gisteren in ieder geval.

Als ik voorbij een bankje kom met een verkapping, besluit ik daar even te stoppen voor een echte pauze lekker in de schaduw. Het is een beetje rare plek zo met allerlei rotzooi maar ik vind het voor nu even prima.

klik voor groot

Ik smikkel zelf van de twee lekkere zoete broodjes en woef krijgt ook haar eten. Die broodjes zijn heerlijk en ik vind het jammer dat ik er niet meer mee nam. In ieder geval heb ik deze dag gewoon wat te eten onderweg en dat is ook nooit weg. Ik wandel een stukje moet woef zodat ze alles kan doen en even lekker kan snuffelen. Verder doet ze een dutje onder de bank in de schaduw.

klik voor groot

Rond 11 uur gaan we maar weer eens rijden want we moeten tenslotte nog een heel stuk! de route voert weer langs het jaagpad langs het kanaal. ‘Het jaagpad is er voor iedereen’ staat er overal op de weg geschreven.

klik voor groot

De route gaat kilometers lang langs het kanaal. Ik kom langs Maasmechelen waar ik overigens niets van zie en rond 11.30 sla ik linksaf richting de Maas. Ik ben nu weer bijna in Nederland en ik rijd straks langs de A76 en ga de Maas over.

klik voor groot

Na de brug sla ik al snel weer rechtsaf en ga het groene gebied weer in. Weg van de snelweg dus. Ik neem aanvankelijk netjes het fietspad dat al snel onbegaanbaar wordt. Ik moet dus weer terug en fiets verder over de weg. Dat is blijkbaar de bedoeling. Er is hier overigens geen kip natuurlijk.

Het is inmiddels na 12 uur en ik besluit weer even pauze te nemen langs het water in een soort parkje. Ik parkeer de fiets buiten het hekje en ga met wafje lekker even zitten. Ondertussen laad ik de telefoon op en kijk ik naar de schepen op het water. Het is erg warm en ik ben blij dat ik veel water bij me heb. Maar ik zie ook dat mijn water gewoon weer heel erg snel gaat ondanks de grote extra fles. Straks toch maar bijvullen. Ik pauzeer maar eventjes en daarna stappen we weer op en rijden verder richting Geulle aan de Maas. Daar staat een mooie kerk (St Martinus kerk). Even verderop een mooi gebouw waarvan ik nog niet weet wat het was.

klik voor groot

Even later zie ik iemand het straatje vegen en ik besluit om water te gaan vragen. De vrouw is heel behulpzaam en vult alles bij en geeft me zelfs nog een grote fles water. Nog meer mee te sjouwen maar ik heb nu wel genoeg bij me denk ik. Het is echt ontzettend warm. We raken aan de praat en ze vertelt van alles over de omgeving en haar dochter die bij Bever sport in Maastricht werkt. Ze kijkt goedkeurend naar mijn tassen en spullen. Als ze vraagt waar ik nu heenrijd, zegt ze meteen dat er heuvels zijn….. ‘zeg dat nou niet’ probeer ik nog maar nee hoor, ze blijft me vertellen dat er allerlei heuvels komen en dat het lastig fietsen is. Ik had al op de navigatie en route gezien dat de laatste 25 kilometer heel erg omhoog zouden lopen vandaag en ik kijk er ook niet echt naar uit, zeker niet met dit warme weer.

Ik neem afscheid van de vrouw en fiets weer verder. Ik ben benieuwd wat er nog allemaal op mijn pad gaat komen eigenlijk. Ik rijd rustig door. Het is nog niet gek laat dus wie weet gaat het allemaal goed. Bovendien is het de laatste dag vandaag en mag ik morgen lekker luieren. Dat is ook een fijn vooruitzicht.

Rond 13.30 besluit ik weer even pauze te houden en iets te eten. Vandaag kan ik mijn lichaam beter verzorgen qua brandstof dus dat moet ik ook gewoon doen. Ik neem nu de croissantjes en die smaken ook prima. Wafje gaat weer lekker in de schaduw slapen en drinkt ook wat.

klik voor groot

Vanaf dat moment gaat het inderdaad af en toe klimmen. Dat varieert van geleidelijke stijgingen die goed te doen zijn tot klimmetjes die niet te doen zijn. Ik moet ergens dus ook afstappen. In mijn eerste versnelling kwam ik een heel eind maar toen ik zag dat ik er nog niet was besloot ik toch even te stoppen toen ik een bankje zag. Niet veel later kwam er iemand voorbij die haar elektrische fiets aan het duwen was. Verkeerde versnelling en dan kan je dus niet verder. Ik had het gigantisch heet ook vooral tijdens het klimmen en woefje kon daar niet uit de kar. Vandaar even pauze. Het landschap is overigens meteen anders hier. Echt Limburg en ook de paar dorpjes waar ik doorheen fiets zien er anders uit.

klik voor groot

Inmiddels loopt het al tegen 15.30 uur en aangezien ik weer moest klimmen, besluit ik een pauze te houden bij een bankje in Banholt. Ondertussen rinkelt de telefoon. De makelaar. Ik ben benieuwd of ze gaan melden dat het huis dat we volgende week willen gaan bekijken inmiddels verkocht is. Wat zou ik daar van vinden? Wel jammer vrees ik en ik luister vol spanning de voicemail af. Het gaat over de afspraak die verzet moet worden en dat doe ik dus met een belletje. Ondertussen SMS ik met mijn zus en met S. over de gewijzigde plannen. Als alles geregeld is, rijden we weer door. Wafje lag al die tijd heerlijk in de schaduw onder de bank.

klik voor groot

Inmiddels is het alweer 16 uur als ik door Terlinden rijd. Een ander Limburgs dorpje. Ik ben nu op weg naar Slenaken en dan ben ik al redelijk dichtbij mijn eind doel voor vandaag. In Slenaken zijn enorm veel eettentjes. Maar ik moet nog een stuk en ik weet dat ik nog veel moet klimmen dus ik twijfel enorm of ik wel ga stoppen. Ik doe dat liever een stuk verder als ik dichter bij mijn einddoel ben. Ik fiets dus maar door. Inmiddels is het 16.30 uur. Een prima tijd voor vandaag met alle lange pauzes ende klimmetjes in de warmte van de afgelopen paar kilometer. Tot nu toe viel het redelijk mee. Ik moest tweemaal afstappen en een klein stukje duwen maar dat was eigenlijk alleen het laatste stukje en stelde weinig voor.

In Slenaken laat ik dus de eettentjes links liggen, sla rechtsaf. Ik zie op de borden Epen linksaf staan maar mijn navigatie wijst rechtsaf en aangezien ik onder Epen moet zijn, neem ik aan dat dat goed is. Volgens de borden is het nog maar 7 kilometer naar Epen over de weg linksaf….

Maar goed we gaan dus rechtsaf en rijden langs de kerk. Het is 16.33 uur.

klik voor groot

Vanaf daar gaat de weg eigenlijk alleen maar omhoog. We rijden Belgie weer in. De weg gaat heel langzaam omhoog aanvankelijk en dat lukt allemaal nog prima. Over de kasteelstraat en dan over de Rue de Beusdael. Maar dan gaat het mis. Dit is zo’n weg met die scherpe bochten en klimmetjes alsof je naar de wintersport bestemming rijdt. Die trek ik echt niet met die kar achter me aan. Ik scheld en heb het bloedheet. Wat moet ik hier nu mee? Ergens in een bocht stop ik dan maar. Even uitpuffen en wafje uitlaten. Ondertussen bel ik met S. die al lekker in de auto op weg naar huis rijdt na zijn cursus. Dat is wel gezellig.

Ik besluit waf uit de kar te laten en samen met haar naar boven te ploeteren met de fiets aan de hand. Het duwen is al ontzettend zwaar en woefje hijgt ook. Ze is zo ontzettend braaf zo aan de verkeerde kant (voor haar) netjes aan de riem naast de fiets. Ongelooflijk braaf maar ze moet er echt uit want anders red ik het gewoon niet.

Om 17.30 ben ik eindelijk boven. Er staat een enorme groep racefietsers die vanaf de andere kant naar boven is gekomen en blijkbaar op elkaar wachten. Ze zijn uitgelaten en kijken kennelijk uit naar de (snelle) daling aan de kant waar ik vandaan kom. Ik ben benieuwd wat ik nu krijg want ik verdien nu ook wel een afdaling. Die doe ik overigens redelijk rustig. Ik zag twee oudere mensen naar beneden komen toen ik liep te ploeteren en die waren echt niet wijs naar mijn mening met die snelheid. Maar ieder zijn ding natuurlijk.

klik voor groot

Ik ben er nu echt bijna en dat is maar goed ook. Het is immers al 17.30 dus al best laat. Ik laat woefje even uit na het stuk wandelen en daarna gaan we beginnen aan de afdaling. Die stelt weinig voor en is heel kort. Ik snap wel dat mensen vanaf die kant naar boven klimmen eigenlijk. Ik stop zelfs nog een keer voor een foto van het uitzicht.

klik voor groot

Ik zie ergens links een restaurant met panorama uitzicht maar als ik de parkeerplaats oprijd, zegt iemand dat ze gesloten zijn. Balen want het leek me wel wat om iets te eten met mooi uitzicht. Als ik er dan nu toch bijna ben? Maar hij wijst me naar een restaurant even verderop. Ik rijd ongemerkt de afslag die ik eigenlijk moet hebben naar de camping voorbij. Als ik dat in de gaten heb twijfel ik even of ik wel dat kleine stukje moet doorrijden maar het is echt heel kort dus ik ga inderdaad eerst lekker wat eten en even zitten. Even na 18 uur ben ik eindelijk op een terras en bijna bij mijn einddoel voor vandaag.

klik voor groot

Ik bestel het menu (17,50) met huisgemaakte soep met brood, kip sate en ijs toe. Smullen maar!

klik voor groot

Ondertussen slaat de twijfel toe over de camping. Is daar wel schaduw? Het is de bedoeling dat S. morgen komt en dat we dus een dagje lekker kunnen luieren. Maar als de tent in de bloedhete zon staat, is er niks aan natuurlijk en al helemaal niet voor woef. De ober kent het daar wel en zegt dat het alleen een veldje naast de boerderij is. Ik heb lousy verbinding en S. zoekt ondertussen mee naar iets anders. Dat is er eigenlijk niet echt. Gene Zijde in Camerig lijkt wel wat. Daar keken we notabene al eerder naar. Maar door al dat gedoe tikt de tijd verder. Uiteindelijk besluit ik maar gewoon te gaan kijken op die camping. S. neemt de tarp mee voor schaduw en we zien het wel. Het is al hartstikke laat inmiddels.

Ik ga betalen en rijd weer het kleine stukje terug naar de afslag. Ik sla rechtsaf en weet al dat ik even moet stijgen en dalen. Dat valt allemaal mee en dat kan ik allemaal fietsen. De navigatie wijst rechtsaf in een scherpe bocht naar de Kuttingerweg. Maar helaas is de camping daar helemaal niet. Om 19.30 sta ik dus ergens waar de camping niet is.

klik voor groot

Overigens is dat niet de fout van de navigatie want ik heb die camping daar neergezet. Fout dus. Ik moet nog een stukje verder. Qua klimmen prima maar ik heb het onwijs heet en na het lekkere eten is dat allemaal ook niet prettig. Dan kom ik in de bocht inderdaad langs een veldje. Beredruk met caravans! Oh nee! Ik stop en bel S. dat we daar dus echt niet gaan staan. Ik word er al depri van als ik er naar kijk. Hoe kunnen we ons nou zo vergist hebben? Dit is toch geen rustige boerderij camping? Wat een verschrikking. Nee echt niet. Ik smelt zowat en het zweet stroomt langs mijn lichaam en gezicht nu ik stil sta. Ik ga Gene Zijde bellen maar die nemen niet op. Toch ga ik door en ik vraag S. om voor me te bellen om het nog een keer te proberen. Er zijn daar in Camerig zoveel andere campings, er is vast iets beschikbaar dat beter is dan dit. Jammer genoeg moet ik dus nu weer verder en gaat de route weer heuvel op. Ik krijg er nu inmiddels op dit tijdstip wel een sik van eerlijk gezegd.

Het is maar een kleine 3 kilometer maar het valt me zwaar. Het begin gaat prima en ik besluit woefje even ergens uit te laten zodat ik straks meteen de tent kan opzetten en niet eerst weer met haar uit moet. S. laat intussen weten dat er een plekje voor mij is en ook voor morgen voor ons samen. Prima, daar ga ik dus heen en verder kan me het nu niks meer schelen.

Na het wandelingetje met woefje moet ik ineens klimmen. Dit trek ik nu niet meer. Waf moet er weer uit en we lopen weer samen langs de weg voor het allerlaatste stukje. Dit is de weg die S. al eens fietste op weg naar een camping langs de weg in de winter. Stuk kouder toen! Maar ik red het niet meer en stapvoets kruipen we de weg over. Nog 500 mtr en dan rechts….. nog 300 mtr en dan rechts en uiteindelijk mag ik eindelijk rechtsaf het rustige stukje van Camerig op. Nu ben ik er echt bijna.

Ik word nog even aan de praat gehouden door een dame op elektrische fiets die achter me aan kwam rijden en daarna kan ik me eindelijk gaan melden. Het is inmiddels al na 20 uur.

De vrouw van de camping gaat me voor naar het veld. Woef moet eruit en zij duwt de kar naar boven. Het veld is mooi en rustig met geweldig uitzicht. Onderweg had ik gevraagd of een van de vakwerkhuisjes toevallig nog leeg was dit weekend. Dat bleek zo te zijn en we spreken af dat ze straks even zal laten weten wat het zou kosten als ik daar 2 nachten in zou gaan. Morgen ochtend komt S. en het zou best fijn zijn om een huisje te hebben eigenlijk! Ik ga even later met haar kijken en spreek af dat we 175 euro betalen. Duur maar het is een huisje en voor 2 personen en 2 nachten is het nog wel redelijk.

Ik ga gauw de fiets weer halen die nog op het veldje staat en daarbij verlies ik de OMM zitmat die iemand gelukkig later terug brengt. Dat is wel heel fijn! Ik pleur mijn fiets bij het huisje en ruk alles snel van de fiets. Eerst even zitten nu. Wafje ligt al snel heerlijk te maffen op haar bedje en is helemaal tevreden. Ik ook want het is een mooie warme avond en ik blijf nog lang in mijn fietskleren buiten zitten telefoneren met S.

klik voor groot

Later op de avond ga ik fijn douchen en mezelf schoon schrobben en maak mijn bedje op. Ik gebruik weer mijn eigen laken en sloop en heb inmiddels een laken gehaald bij de boerderij. Daar kreeg ik dus ook het OMM zitmatje weer terug dat uit de kar gevallen was.

Wat is dit genieten zeg! ook leuk voor morgen als S. bij me is. Kunnen we heerlijk de hele dag een beetje luieren en genieten van de mooie omgeving. Achter de heg hoor ik de koetjes grazen terwijl ik wat zit te lezen. Straks lekker slapen en morgen weer een dag! (verslag van zaterdag staat onder het kaartje)

Inmiddels heb ik 250 kilometer gefietst. Als ik nou direct had geweten dat ik naar Camerig moest, had ik dus mooi linksaf kunnen slaan in Slenaken en was ik uren eerder hier geweest! Jammer maar helaas. Het liep zoals het liep.

Gegevens:

* 77 km
* rij tijd 5 uur 23 minuten
* HS 112 (146)
* hoogtemeters 534
* verstreken tijd 11 uur 46 minuten
* snelheid 14,2 km/uur (max 38,4)
* cadans 58 (max 108)
* 28 graden
* wind 19 km/uur ZW

klik voor groot

08.07.2017 – rustdag

Vandaag ga ik niet fietsen. Dit is eigenlijk mijn eindpunt voor deze route. Morgen ga ik samen met S. naar Aken naar mijn ouders en vandaag hebben we dus gewoon een gezellige dag hier. Met het mooie weer is het huisje wel luxe! Tafeltje, stoelen en een tuintje waar woef lekker kan liggen. Koeien om ons heen en stilte. Hij komt tegen de middag aan dus in de ochtend hang ik heerlijk in de ochtend zon en lees op de e reader.

klik voor groot

Net na 11.30 komt S. aanrijden. Dat is gezellig! We gaan eerst lekker lunchen en daarna besteden we de rest van de middag aan dingen doorrekenen en bespreken over het huis waar we woensdag naartoe gaan. We praten natuurlijk ook even na over het fietsen en S. probeert de tassen op de lowriders te krijgen (wat ook niet makkelijk lukt). Ik dacht dat ik iets verkeerd deed maar ze zijn eigenlijk heel onhandig.

klik voor groot

We laten woefje een paar keer uit rond het huisje. Niets geks zodat iedereen even uit kan rusten. Bovendien is het veel te warm natuurlijk. We gaan nergens heen en eten lekker op het terrasje bij het huisje. S. nam zelfs hart mee voor woef dus die wordt ook verwend.

klik voor groot

We besluiten dat ik morgen alsnog het laatste stukje naar Aken ook ga fietsen. S. neemt dan de kar en woefje mee zodat ik eens kan rijden zonder bagage. Ik ben benieuwd hoe dat is en ga meteen de navigatie laden want die is natuurlijk gisteren met die lange dag wel leeg geraakt. Overigens heb ik die alleen op het laatste stukje hoeven opladen via de powerbank die eronder zit op het stuur. Niet gek dus met 11,5 uur onderweg! Mijn garmin gaf geen kik en deed het gewoon nog toen we aankwamen hier gisteren.

Morgen dus nog een mini stukje fietsen om de hele route compleet te maken!