Gisteren zijn we aangekomen in Vijlen en we zullen hier waarschijnlijk 2 nachten verblijven. De nieuwe tent was redelijk snel opgezet maar we kregen een van de buizen nauwelijks in het oog om op te zetten. Dat was een beetje vreemd dus daar moeten we eens naar kijken wat we nu precies verkeerd deden.

klik voor groot

Nadat we rustig wakker zijn geworden en woefje uitgelaten hebben, gaan we eerst ontbijten in de tent. Het is modderig en fris en het gaat vast straks weer regenen dus we aan maar eens binnen ontbijten, wat we met de kleine tentjes nooit kunnen natuurlijk. Daar zitten we gewoon buiten op ons matje bij de tent. Maar dat komt wel weer als we met de fiets onderweg zijn. Nu al zin in! Een ander tafeltje voor deze tent is geen overbodige luxe denken we. Dit is prima voor onderweg maar helemaal stabiel is het niet. Op het gras buiten is dat niet erg maar hier wel en gisteren ging er al van alles om natuurlijk. Gelukkig was het maar water, maar toch. Ook zijn we niet erg onder de indruk van het dure floorcarpet want de vloer is best koud aan onze voeten zo zonder schoenen. Volgende keer dus een heel dun slofje mee als het nog koud is buiten!

Maar na de trage start van de dag, gaan we maar eens op pad voor een rondje. Het is nog droog dus we gaan even kijken hoe alles loopt met de doggyride, het weer, woef en met ons. Ik koos voor de route uit 2015 omdat ik gisteren geen tijd had om iets te maken en ik me herinner van de vorige keer dat dit allemaal goed te doen moet zijn met de fiets en de kar. Bovendien was het ook nog eens een mooie route die maar een stukje bos meepikt en vooral veel vergezichten. Totaal zou de route 14 km moeten zijn ongeveer.

Eerst lopen we even rechtsaf over de weg. Woef zit in de doggyride en de weg loopt heerlijk naar beneden. Tegengesteld zien we racefietsers de heuvel op ploeteren. Ik hoop niet dat we dit straks weer omhoog moeten hier en al helemaal niet voor S. en de kar (met hond). Maar dat zien we later wel.

klik voor groot

Al snel besef ik dat we even van de route af moeten om de Volmolen in Epen te kunnen zien. Dat was de vorige keer wel leuk om te zien en daar moeten we dus nu niet ineens voorbij lopen! We slaan even een paadje in en lopen verder. Als we bij een bruggetje zijn, help ik even de doggyride over de stenen te tillen en dan gaat het mis. Ik draai iets en weer die kuit! Wat balen is dit want het doet echt pijn. Ik wandel daarna een stukje tot de molen en daarna voelt het allemaal weer goed en gaan we alsnog op pad voor het rondje.

klik voor groot

Bij de Volmolen van Epen kijken we even rond en gaan daarna weer terug. De fiets hebben we bij het hekje laten staan omdat we toch dezelfde weg weer terug nemen. Ik hobbel over het veld terug naar de weg en S. volgt op de fiets met de kar. Woefje loopt rustig met ons mee en dat gaat goed.

klik voor groot

We nemen daarna de route die ik op de telefoon heb staan en eerder ook al liep. Dat loopt aardig zo langs de bosrand over de velden en we hebben mooi uitzicht hier. Toch twijfel ik over mijn kuit. Is het wel verstandig om door te lopen en het hele stuk te gaan doen? Merkwaardig genoeg stond ik net ineens even stil omdat ik een enorme pijnscheut kreeg. Ik kijk naar de kaart, ik kijk naar het weer en bedenk wat handig is en we besluiten een kortere weg terug te nemen. Helaas is dat pad wel enorm modderig maar al snel lopen we weer over een normale weg en we doen woef in de kar.

klik voor groot

De weg gaat daarna langs mooie vakwerkhuizen. Altijd leuk om naar te kijken zo onderweg.

Al snel zijn we weer op het stukje weg waar we aanvankelijk naar beneden konden lopen en vol ontzag keken naar de racefietsers. Deze weg maakt deel uit van de Amstel Gold Race. Daar gaan we dan. Mijn kuit voelt zo goed dat ik heel rustig de heuvel ophobbel. S. laat zich niet kennen en rijdt op zijn Koga fietsje met de zware doggyride ook naar boven. Hij stapt niet af en rijdt helemaal naar de camping. Daar ben ik even onduidelijk over de rest van de route. Gaan we verder of niet? ik probeer tijdens het lopen op de kaart te kijken maar we komen alsnog tot stilstand. Grappig genoeg rijdt er achter ons iemand op de racefiets en als we weer een stukje verder gaan omdat we alsnog een stukje willen doen, blijkt de racefietser S. niet voorbij te komen! Dat moet toch wel een opsteker zijn.

klik voor groot

We nemen een bospad verderop en dat gaat aanvankelijk prima. Wafje gaat ook weer uit de kar en wij gaan nog een stukje op pad. Helaas blijkt het pad dat we vervolgens willen nemen niet geschikt voor de fiets en de kar en zo besluiten we toch terug te keren naar de camping. Het is ook wel genoeg voor nu en we moeten nog naar Aken. We kiezen het pad door het weiland terug naar de tent en op dat moment gaat het ook regenen. Prima beslissing dus en al snel zijn we weer bij de auto en gaat S. de fiets op het dak zetten en ga ik me omkleden in de tent

klik voor groot

Na ons bezoek in Aken gaan we uit eten bij Buitenlust, een restaurant aan de Camerig vlakbij de camping waar we welkom zijn met de hond. Daar genieten we van een heerlijk avondmaaltje en daarna gaan we slapen. In Aken kochten we bij McTrek een nieuw matras dat ik in april 2015 al testte via de distributeur. Dat ga ik dus vannacht uitproberen!

Hoewel we maar weinig gelopen hebben vandaag was het een vermoeiende dag. Nu eerst lekker slapen en morgen maar eens zien wat we nog gaan doen hier.

gegevens:

* 8,5 km
* 9 graden

februari 51 km – 2017 totaal 388 km

tracer – 143 km
rapa nui – 678 km
hoka clifton 2 – 582 km
hoka clifton 3 – 14 km
hoka bondi 4 – 370 km
hoka stinson lite 3 – 96 km
hoka mafate speed – 620 km
pure flow – 454 km