Deze tocht hadden we al uitgezocht voordat we naar Schotland gingen en vandaag is het dan zo ver. Je kunt zowel op zaterdag als op zondag rijden en gezien het weer, leek zondag de beste dag. En dat klopte ook want het weer was prima, droog en uiteindelijk zelfs zonnig maar niet te warm.

S. zou de 60 km route gaan rijden en ik zou de 120 km route rijden. Dat is best een eindje maar het leek me leuk om weer eens boven de 100 km te gaan rijden hoewel ik nog niet veel lange ritten maakte op de racefiets dit jaar natuurlijk op de 134 km route aan aan het begin van het seizoen.

We gaan met 2 auto’s (niet zo milieu vriendelijk nee) naar de start, ieder met een eigen racefietsje op het dak. S. is natuurlijk veel eerder klaar dan ik en we rijden het eerste stuk straks samen op. Bij het clubhuis schrijven we ons in. We kiezen allebei een andere herinnering voor de route en daar wordt straks de afstand en de datum op gemaakt. de dame achter de balie wijst op de medaille die ik uitkoos: dat wordt de 60 km dus en die de 120 km? Ik schiet in de lach en zeg dat het andersom is. Ze schrikt er zelf van…. Seksistische opmerking! Ze bloost ervan en moet ook lachen. Als dit is opgehelderd en we ons hebben ingeschreven gaan we op weg.

klik voor groot

Het eerste stuk fietsen we samen en doen we het ook redelijk rustig aan. S. moet straks alleen fietsen en ik moet nog een heel stuk na de splitsing. We weten dat we na 26 km ieder onze eigen weg zullen gaan. Het fietsen gaat verder prima en het weer is ook goed. Gelukkig is het rustig dus dat is prettig. Veel te snel zijn we al bij de splitsing natuurlijk. S. slaat rechtsaf en ik ga linksaf.

klik voor groot

Ik fiets rustig door en ik ben benieuwd hoe S. het gaat doen onderweg. Het gaat vast goed! Na 45 km krijg ik eigenlijk trek en ik hoop maar dat S. geen problemen krijgt want hij is helemaal niet gewend om te fietsen zonder eten ofzo. Wat stom om daar niet aan te denken. Ik heb wel druivensuiker bij me maar ik stel het uit en stel het nog verder uit. Ik neem niets op de 50 en ook niet op de 55 km. Als ik bij 60 km ben, stuur ik een SMS of S. er al is en na korte tijd krijg ik een SMS dat hij er al is. Gelukkig! Goed gedaan. Hij maakte nog twee foto’s onderweg met de nieuwe camera die ik hem gaf.

klik voor groot

Ik fiets ook door maar ik verveel me te pletter en ik zit voor geen meter. Ik zit niet lekker. Mijn voet slaapt, mijn polsen voelen niet fijn en het zadel zit niet lekker. Wheeeeeee wat een gezeur. De weg gaat ook saai steeds rechtdoor. Ik kan niet genieten van de omgeving merk ik. Hoe ver is het nog? Ik ben al lang over de helft maar het rijdt allemaal niet prettig. Ik heb ook een soort ‘haast gevoel’. Onzin natuurlijk want S. gaat gewoon naar huis en ik kom dus later.

Ik maak ook twee foto’s

klik voor groot

Bij Haastrecht ligt een knollenpad dat heel hobbelig is. Dat rijdt dus ook al voor geen meter. Ik haalde net iemand in die met zijn fiets langs de weg stond met een pech (dacht ik) en daar vroeg ik even of alles goed was. Die man haalt mij straks vast weer in. Ik besluit om toch maar eens een dextro te nemen en als ik dat doe, rijden twee mannen voorbij die de Utrecht Tour rijden en even later komt die man voorbij die ik net inhaalde langs de weg. Ik haak aan want dat rijdt wel even lekker zo achter die brede ruggen. Ik maak een opmerking tegen de laatste man dat het wel lekker fietst zo en hij lacht. Of ik de Utrecht tour rijdt of voor mezelf en ik antwoord dat ik de 120 doe van Alphen. Hij ook en we fietsen samen verder. Niet veel later slaan de mannen van de Utrecht Tour linksaf en wij fietsen samen verder. Grappig genoeg praten we honderduit over van alles en nog wat. Over wandelen, fietsen en nog meer. De tijd gaat zo ineens een stuk sneller.

Bij het pauzepunt op 100 km wil hij eigenlijk even een boterhammetje eten en ik wil wel even stoppen vanwege die voet die nog steeds vervelend voelt. Ik neem een tosti en thee en we schuiven aan bij drie andere rijders van de club. Ze kennen elkaar en ze gaan komende week de vierdaagse van Alphen rijden (100 km per dag). De dame in de groep is toevallig de vrouw die ook achter de balie zat toen we ons inschreven. We lachen nog na over de opmerking van de 60 versus 120. Ze is later gestart op de 60 km en houdt hier dus ook pauze want de routes lopen nu weer samen.

Na een half uurtje buiten luieren gaan we weer op pad voor het laatste stukje. Dat gaat natuurlijk heel snel nu maar ik vind het ook wel genoeg geweest eigenlijk. Er staat inmiddels een beetje wind. Na 117 km met de finish in zicht gaat de Garmin uit. Batterij leeg en dat is echt vreemd. Daar moet ik dus even naar kijken. Jammer dat de route daar niet op staat maar gelukkig droeg ik ook mijn vertrouwde garmin horloge dat het na al die jaren nog geweldig goed doet.

Na bijna 5 uur rijden staan we weer bij het clubhuis. Inmiddels is het heel mooi weer geworden en we drinken buiten nog even een kopje thee en kijken naar een wielerwedstrijd op de baan voor het clubhuis. Leuk om te zien maar ik ga weg voor het is afgelopen want ik wil wel eens naar huis nu. Ik neem afscheid van John (zo heet de man weet ik inmiddels) en zet de auto weer op het dak.

Al kletsend met S. via de telefoon rijd ik weer naar huis. Best een afstandje maar ik ben trots op S. die toch mooi even 60 km heeft gereden voor het eerst. En dat na een moeizame start op de racefiets waar 16 km al even een opgave was. Op naar nog meer tochtjes dus!

Ik ga woensdag vertrekken voor een fietstocht in mijn eentje met woef naar Duitsland. Ik ben benieuwd!

Gegevens:

* afstand : 120 km
* temperatuur 20 graden
* wind 14 km/uur WNW
* rij tijd 4 uur 58 minuten
* snelheid 24,3 km/uur
* HS 121 (144)

klik voor groot