Gisteren hebben we naar een huis gekeken in Hulshorst en daar ook nog 15 km hardgelopen om de omgeving een beetje te verkennen. Dat was interessant en nuttig. Helaas werd S. ziek en daarom bedacht ik ineens tijdens het tandenpoetsen vanmorgen dat ik wel een stukje zou kunnen gaan fietsen omdat er tocht hier vlakbij vertrok van een fietsclub. Ik kleedde me dus vast om voor de zekerheid en ging wandelen met woefje. Daarna keek ik of ik de datum goed onthouden had en dat bleek zo te zijn. Je kon kiezen ui 45 km, 75 km, 125 km en 175 km. Voor vandaag leek de 75 km me al een hele uitdaging op de racefiets omdat ik nog iets op de racefiets reed dit jaar! Bovendien is 75 km een hele afstand voor mij als beginner dus dat leek me prima. De start was om 9 uur dus ik had nog alle tijd om de banden op te pompen en de telefoon en garmin(s) op te laden en daarna rustig te vertrekken naar de start. Daar was het nog heel erg rustig. Ik vertrok ook daadwerkelijk om 9 uur zodat ik niet te lang weg zou zijn als ik een beetje zou doorfietsen. Eerst even inschrijven en daarna op pad! De route was gepijld en voor de zekerheid kreeg ik ook de 75 km route mee op papier.

klik voor groot

Ik had er wel zin in en de afstand leek ook wel goed te doen. Het begin vond ik niet zo mooi omdat ik dat al ken van mijn rondjes naar Den Haag. Ik presteerde het wel om verkeerd te rijden bij de Rottemeren. Ik dacht echt dat het bordje linksaf wees maar bij de eerste kruising stond er niets meer dus keerde ik maar om nadat ik op de papieren route had gezien waar ik heen moest. Jammer maar helaas. Verder ging het richting Zoetermeer en daar was de route even onduidelijk. Ik kwam bijna in botsing met een groep die het ook niet wist maar alles ging goed. Ik heb de pest aan groepen ook al fiets je veel makkelijker in een soort peloton. Vreemd genoeg haalden ze me eerst in maar even verderop kon ik niet anders dan aanhaken. Trager ging niet lekker en sneller kon natuurlijk niet. Ik besloot dus maar aan te haken en dat fietste wel aardig. De achterste twee mannen praatten af en toe even met me.

Verder en verder ging de route en al snel reed ik richting Leidschendam. Dit herkende ik wel want we waren bijna bij de brug over de Vliet waar mijn zus in de buurt woont. Omdat ik met de groep reed, besloot ik niet af te slaan naar mijn zus maar gewoon door te rijden. We reden langs de Starrevaart en langs Eikenhorst. Erg mooi hier trouwens en helemaal onbekend. Daarna door naar Wassenaar en langs de Kieviet waar we vroeger wel kwamen om te eten. Aansluitend richting de duinen. Ik had nog niets door en fietste vrolijk verder. Bij een verkeerslicht misten twee mensen van de groep het verkeerslicht. De groep moest even verderop wachten en ik besloot door te fietsen omdat zij de 125 km route deden. Dan zou ik toch straks alleen fietsen, dus dan maar doorrijden nu en niet wachten op de anderen. Ik reed dus verder in mijn eentje door de duinen. Prachtig mooi en ik vergat foto’s te maken. Mooi was het wel en heerlijk glooiend zonder vermoeiend te zijn. Na Wassenaar volgde Katwijk en begon ik te twijfelen. Zeker toen na Katwijk ineens Noordwijk opdoemde. Noordwijk? Hoezo de zee aan mijn linkerhand? Shit, ik zal toch niet op de verkeerde route rijden? Op de 125 km route? Ik kijk eens goed op mijn teller. 58 km zie ik staan. Dat kan dus helemaal niet goed zijn want 75 km is al bijna en ik ben hartstikke ver van huis!

Ik besluit even te stoppen op de boulevard om op de kaart te kijken. Tsjee wat ben ik een eind van huis eigenlijk. Terug fietsen heeft geen zin denk ik, verder rijden is nog een gigantisch stuk. Ik kijk naar de zee. Wat nu? Ik heb geen eten bij me. Gelukkig wel 3 verdwaalde dextro’s en daarvan neem ik er dan maar eens 2 nu. Ik zal toch in ieder geval nog verder moeten. Ik kijk nog eens naar de zee en maak een kiekje. Waarom ook eigenlijk niet. Dat achterlijke gejakker. Klik.

klik voor groot

Ik bel S. maar eens. vragen hoe het met hem gaat en vertellen dat ik verkeerd zit. Hij voelt zich goed genoeg om wafje even uit te laten straks en haar automaatje had ik toch al aangezet voor haar 11.30 uur hapje. Ik besluit dan maar verder te gaan en op dat moment zie ik ook de groep weer langsrijden. Gek dat dat nog zo lang duurde voordat ze me weer ingehaald hebben eigenlijk! Ik stap weer op en ga maar eens kijken of ik het uit kan rijden allemaal. Maarre….. ik moet dus gewoon nog ruim 70 km fietsen terwijl ik dacht er over 15 km te zijn! Leuke mentale uitdaging zullen we maar zeggen. Ik ben dus nog niet eens op de helft ineens maar zo moet ik natuurlijk helemaal niet denken en rekenen. Gewoon eerst nog even verder fietsen.

Al snel zie ik de splitsing met de 175 km route. DIE mis ik dus gelukkig niet en ik sla rechtsaf verder de 125 km route op.

klik voor groot

Verder en verder gaat het. Ik vind het een fijne dag om te fietsen en het feit dat er weinig wind staat, is mijn redding denk ik want ik kom er vast wel. Ik neem dan toch maar een slokje uit mijn bidon. Gelukkig heb ik die wel meegenomen. Ik ben niet zo’n eter tijdens sporten maar de 125 km is best ver voor mij denk ik dus ik ben benieuwd. Voorlopig heb ik nergens last van. Ik kan op 100 km nog eventueel een dextro nemen en dan is het op.

Ineens rijd ik tussen de bollenvelden. Wat leuk! dat zou ik nou totaal gemist hebben als ik de kortere route had genomen. De hyacinthen ruiken heerlijk en ik geniet er echt van. Ik besluit toch even af te stappen voor een foto.

klik voor groot

Na Noordwijk volgt de route de weg naar Noordwijkerhout en Sassenheim en vanaf daar met een omweg naar Kaag en de plassen daar. Ik weet eigenlijk niet waarom ik geen foto maakte want het water met de bootjes was ook erg mooi.De teller komt op 72 km te staan als ik langs het water rijd. Nog ruim 50 km fietsen dus! Da’s best een stukje eigenlijk maar ik doe maar net alsof ik dat nog niet doorheb. Alles gaat goed, het tempo blijft er mooi in en mijn enkel en been doen het ook wel goed. Via Nieuwe Wetering en Rijpwetering rijd ik weer verder. Ik ga dus nu weer op de terugweg. De route gaat verder….. Hoogmade, Koudekerke, Hazerswoude Dorp, Boskoop. Boskoop klinkt al lekker dichtbij huis! Als ik bij Waddinxveen rijd, staat de teller ineens op 100 km. Ik maak een foto van een molen daar en rijd weer door. Vreemd genoeg is daar ineens de groep weer die vraagt of alles goed is omdat ik langs de weg sta voor de foto. Zij hebben blijkbaar ergens lekker koffie gedronken. Ik niet, want bij navraag bij twee andere fietsers die ik inhaal, blijk ik ook het bordje voor de koffiepauze gemist te hebben onderweg.

klik voor groot

Bij het 104 km punt zie ik ineens wel een piepklein bordje met ‘koffiepauze’ en omdat het daar mooi in de zon ligt, besluit ik toch even te stoppen voor een kopje thee en een stukje appeltaart. Waarom zou ik eigenlijk zo blijven jakkeren? Het is nog minimaal 20 kilometer (achteraf dus zelfs 30 kilometer vanaf dat punt maar dat wist ik toen gelukkig nog niet) en ik kan best even een andere houding gaan aannemen. Ik heb immers nog niet eerder zo ver gefietst. In 2011 fietste ik met een andere fietser een 105 km route en dat was toen echt al heel wat. En begon ik niet met fietsen weer op 10 april 2016? Precies een jaar geleden? Dus met 104 km op de teller mag ik wel even pauze vind ik.

Ik stap af en ga heerlijk even in de zon zitten en bestel wat lekkers.

klik voor groot

Als ik weer weg wil rijden, denk ik dat ik linksaf moet. Dat zou ‘rechtdoor’ zijn geweest vanaf de rotonde waar ik het pijltje voor de koffie zag staan. KLopt dat wel? Ik besluit geen risico nu te nemen en rijd even terug naar de rotonde om het pijltje te bekijken en te ontdekken dat ik inderdaad bij de rotonde gewoon rechtsaf moet. Gelukkig ben ik terug gereden!

Ik fiets dus weer verder en de route gaat nu via Gouda. Daar gaat de route langs het kanaal en ik twijfel of ik goed ga en kijk even op de kaart. Ik heb natuurlijk nu geen geschreven route meer omdat ik niet meer op mijn eigen route zit. In ieder geval de goede richting op dus ik denk dat het klopt en na een poosje zie ik ook weer de vertrouwde gele pijlen met rode richtingaanduiding. Dat rijdt toch een stukje lekkerder eigenlijk, als je weet dat je goed zit!

Ik fiets al eeuwen alleen maar het gaat goed. Gelukkig is er nog steeds heel weinig wind en ik ben tevreden over mijn kleding keuze. 3/4 fietsbroek en een shirt met korte mouwen en daaroverheen mijn dure Castelli giletje. Niet te warm en niet te koud ook al had ik het even heel koud toen ik in Noordwijk weer opstapte. Maar toen was het ook nog erg bewolkt en vrij fris. Inmiddels schijnt de zon af en toe een beetje maar net genoeg wat mij betreft. Overigens rijden de meeste fietsers die ik in het begin zag in dikke kleding met lange mouwen en lange broek. Ik ben ook een koukleum maar te warm op de fiets is echt niet fijn! Het Castelli giletje is zijn geld dubbel en dwars waard want dat houdt het hele lichaam aangenaam warm.

Na Gouda kom ik ineens op bekend terrein want ik rijd Moordrecht alweer binnen. Eerst via Oosteinde, daarna even verkeerd maar daarna weer goed over de bekende route. Eigenlijk miste ik een pijltje en toen ik dacht dat we helemaal om moesten rijden, besloot ik terug te gaan en de dijk te pakken. Maar dat was ook de juiste route want ik zag gewoon bij het rechtsaf slaan de dijk op weer het gele bordje. Ik ben wel oenig maar dat komt waarschijnlijk doordat ik op de racefiets rijd. Ik moet nog erg goed opletten op allerlei dingen. Remmen, niet vallen, route, etc. dan mis je dus wel eens een bordje blijkbaar.

Na Moordrecht gaat het vlug. Alleen gaat de route niet terug via de dijk naar de start maar moet ik eerst over de ‘s Gravenweg. Op 117 kilometer slaat de route ineens weer Hitland in. Een lusje blijkbaar maar ik volg braaf de route want ik heb dat nu helemaal gedaan dus ook op dit laatste stukje. Die 125 km wordt dus echt meer, dat is wel duidelijk. Grappig genoeg voel je dat dan direct. Ineens is het nog ‘ver’. Onzin natuurlijk! In Hitland via de korte arm ineens weer de dijk op en ik neem aan dat de route daarna gewoon over de dijk verder zal lopen naar het einde. Ik tuur of ik S. toevallig met de hond zie lopen onderaan de dijk. Hij weet immers ongeveer waar ik ben als hij toevallig keek en als hij niet slaapt, is hij misschien wel buiten.

Ik zie niets en ik rijd de bocht bij Paradijsselpark. Ik ben er nu echt bijna. En dan zie ik ineens een leuke hond en een leuke man bij het monumentje zitten waar ik linksaf moet slaan naar de finish. Wat leuk!!! S. is buiten met wafje en zit op mij te wachten. Hij maakt een foto als ik nog op de dijk fiets.

klik voor groot

Ik stop natuurlijk even bij hem en hij stelt voor dat we wat gaan drinken en eten bij de start/finish waar ook een restaurantje is. Dat is dus een grote verrassing en hartstikke leuk. Ik fiets gauw het allerlaatste stukje en met 132 km op de teller kom ik bij de finish. Best een stukje! Ik lever mijn kaartje in en ga weer naar buiten waar ik met S. en wafje lekker in de zon ga zitten en verwend word met een heerlijke bol met gerookte zalm. Dat gaat er in als koek natuurlijk.

klik voor groot

Om ons heen zitten veel racefietsers die ook al binnen zijn. Veel mannen en als we eens goed luisteren horen we allemaal sterke verhalen. Ook over ‘dat chickie dat aan het hardlopen was’. Kan je nagaan waar die mannen al niet op letten onderweg. Altijd leuk om mensen en fietsen te kijken maar het is gelukkig niet erg druk.

Als we uitgegeten zijn, gaan we weer huiswaarts. Ik fiets met een extra lusje even naar huis om de beentjes los te maken en S. wandelt met wafje binnendoor naar huis. Ik zie nog een stelletje fietsen die ook vlak voor ons vertrokken maar die lijken niet meer zo op gang te komen. Ik wel tot mijn verrassing. Misschien de kunst van een beetje vlak rijden. Ook al was de afstand dus bijna 60 km langer dan gepland…..

Erg tevreden met mijn eerste 134 km rondje. Nog niet de langste route die ik (ooit) fietste maar wel de langste sinds 20 jaar. Ik ben dus wel een blij mens. Grappig genoeg is er dus echt veel ‘mentaal’ blijkbaar. Als je maar de route opdeelt in stukjes en vooral niet gaat denken hoe ver het nog is, gaat alles goed. De laatste kilometers waren zwaarder omdat ik toen de route kende en wist dat ik ook over de 125 km heen zou gaan. It is all in the mind, dat blijkt maar weer.

Gegevens:

* 10 graden stijgend naar 18 graden
* 134 km
* gemiddeld 24,7 km/uur (max 37,6 km/uur)
* rijtijd 5 uur 25 minuten
* cadans 82 (113)
* HS gemiddeld 123 (max 147)