Gisteren hebben we het eerste deel van onze fietstocht gereden. Aan het einde van de dag stond er 60 km op de teller maar dat was inclusief heen en weer rijden naar het restaurant voor ons avond eten.
Vannacht is het heel mistig geworden en als we wakker worden, is het helemaal dicht getrokken. Ook vannacht was het mistig want ik was er tweemaal uit en kon weinig zien om me heen. Helaas kon ik dus ook de uilen niet zien die rondvlogen rond onze tentjes en dat was jammer. Maar ik heb ze wel gehoord!
Om 7.30 gaan we langzaam maar eens wat doen… Wafje is ook al wakker.
klik voor groot
S. staat al buiten de tent en aangezien het zo nat is rond de tent, geef ik hem vast wat spullen uit mijn tent aan om op te ruimen. Daarna gaan we even woefje laten plassen en ga ik naar het sanitair gebouw. Dat ziet er echt heel netjes uit. De review van deze campsite staat hier.
klik voor groot
Na het rondje ga ik wat water koken voor een kop koffie voor S. Voor het eerst heb ik een een of andere dure kant en klaar zak bij me om koffie te maken. Ik kreeg dat bij de bestelling van de maaltijden dus dat moeten we dan maar eens proberen! Terwijl ik water sta te koken, ruim ik de tentjes vast op en gaat S. de binnenband maar weer plakken. Daarna eten we onze platgedrukte sandwiches die we gisteren thuis klaarmaakten. Smaakt nog prima maar de volgende keer moet er wel een zakje omheen want de nutella zit nog net niet ergens anders op. Gelukje dus. De koffie is lekker maar volgens S. niet het geld waard als je het zou moeten kopen. Ik vind overigens 300 cc water best veel, dan moet je wel ergens op een plaats zitten waar je water kunt tappen. De verpakking is ook vrij groot en niet erg handig meenemen als je ruimtegebrek hebt.
klik voor groot
Terwijl ik de tenten opruim, zie ik tot mijn verrassing op de footprint van de Parula een labeltje zitten met ‘this side up’. OK die ligt dus niet goed maar dan heb ik het met de Guam laatst ook niet goed gedaan. De gladde kant moet dus kennelijk naar boven gericht liggen. Even onthouden voor een volgende keer. Overigens is het wel prettig om onder de tenten een footprint te hebben. Niet alleen beschermt het de binnentent, maar het is ook allemaal wat makkelijker schoon te houden. Misschien ook maar eentje aanschaffen voor de Telemark 2 want op de fiets maakt dat extra zakje helemaal niet uit natuurlijk. Alles is werkelijk kletsnat vanwege de mist in de nacht. Ik doe mijn best om eens goed te kijken hoe ik dan moet opruimen als we nu nog een nacht ergens zouden moeten staan. Dan kan je niet zomaar alles in de zak proppen natuurlijk. Dat doe ik aanvankelijk wel met de Telemark. Niet slim. Alles zeiknat en ook de binnentent. Volgende keer netjes uit elkaar halen. De Parula haal ik rustig uit elkaar. De buitentent is nat die die gaat in de zak. De binnentent sla ik even af en is droog. Die doe ik in een apart zakje en ook de footprint gaat apart in een zak. Thuis alles maar drogen!
klik voor groot
Hoewel we vroeg op waren, zijn we toch weer tamelijk laat klaar voor vertrek eigenlijk. Pas rond 10.30 zitten de tassen op de fietsen en zijn we klaar voor vertrek. We hebben geen haast maar het is toch wel erg sloom. Maar gezien het weer is het ook niet erg. De temperatuur is eigenlijk wel goed maar het is nog steeds mistig en we zullen niet veel zien onderweg als het zo blijft. De weersvoorspellingen geven echter mooi weer aan, dus we moeten denk ik gewoon even afwachten wat het straks gaat worden.
klik voor groot
Eindelijk dan op weg maar eerst nog even wafje uitlaten en dat doen we weer op het stuk richting de weg. Er rijden daar geen auto’s dus dat is prima voor haar. Links ligt een heel groot zonnebloemenveld. Jammer genoeg zijn de bloemen allemaal uitgebloeid en dat ruikt niet echt fris. Onderweg naar de start hebben we nog een groot veld gezien met bloeiende zonnebloemen dus het is opvallend dat het per regio blijkbaar verschilt of misschien per bloemensoort. Er staat ook een bord bij dat de zaden gebruikt worden voor vogelvoer en waar je die kunt bestellen. Grappig, want wij voeren thuis ook veel zonnebloemkernen!
klik voor groot
Als we op de weg rijden, is mijn Lafuma jack alweer veel te warm. Ik lijk wel een stoommachine tijdens activiteit want alles is al snel te warm. Ik denk na wat er allemaal in mijn tasje zit en kies voor het nieuwe Vaude windjack en rits de mouwen er vanaf. Nu draag ik dus een soort giletje. Mijn lichaam is nu lekker warm en mijn armen worden ook snel warm.
klik voor groot
Rond 11 uur rijden we Podehole binnen. Rare naam! Het dorpje (nou ja dorpje, het is eigenlijk niks) ligt vlakbij Spalding waar we dadelijk heen zullen rijden en is belangrijk vanwege twee pumping stations die water naar Vernatt’s Drain pompen vanuit land in Deeping Fen. Water van Pinchbeck South Fen gaat ook richting Vernatt’s Drain. Tegenwoordig worden de originele stations niet meer gebruikt en staat er een nieuwe die natuurlijk niet erg fraai is. Het oude pump station is nog een museum.
klik voor groot
We gaan daarna even vragen of iemand die aan zijn auto staat te werken een foto van ons wil maken terwijl we fietsen. Dat lukt maar ten dele.
klik voor groot
Dat gaan we dus wat vaker doen maar dan zonder hulp van iemand anders. Best leuk om samen zo op de foto te staan en daarvoor bracht ik mijn gorillapod mee. Die gaan we later dus nog eens proberen.
We fietsen verder richting Spalding. Daar zien we een fietsenwinkel en S. gaat naar binnen om te kijken of ze hier de juiste binnenbanden hebben. De winkel in Peterborough waar we gisteren waren, had niet de band die we wilden hebben maar misschien hebben ze hier wel iets. Gelukkig kan S. de banden krijgen die hij wil dus dat is alweer een geruststelling. Daarna gaan we weer op pad. Ik smelt inmiddels in het Vaude windjack zonder de mouwen en doe het toch maar uit. Mijn rug is zeiknat maar vanwege de windrichting zal het wel allemaal drogen zonder dat ik kou vat neem ik aan. Merkwaardig dat het giletje zo warm is. Ik heb daar met het echte giletje geen last van (later zal ik pas zien dat het echte giletje een opengewerkt rugpand heeft. Ik had dus beter daarvoor kunnen kiezen). We rijden district South Holland binnen. Spalding en het omliggende gebied is het centrum van de bollenteelt in Lincolnshire. Ik ben benieuwd of in het voorjaar dan hier ook echt bollenvelden in bloei zullen staan. Dat zal wel erg mooi zijn.
klik voor groot
Spalding is verder een saai en een beetje grauw stadje. We zien nog een kerkje maar dat is het eigenlijk. Het weer werkt ook niet echt mee natuurlijk en we willen eigenlijk wel snel naar het mooiere stuk verderop langs het water. We zullen dan langs de River Welland rijden door een typisch (vlak) landschap (Fens).
klik voor groot
Gelukkig schiet het op en rijden we al snel over fietsroute 12 richting het water. Hier wordt het ook weer heel rustig. We rijden langs een lock en daarna langs de dijk die het zicht op de rivier helaas blokkeert. Omdat het inmiddels 12 uur is, stoppen we even om woef eten te geven en ik trek meteen even mijn Odlo 3/4 fietsbroek aan. Het weer wordt steeds beter en die broek zit nu eenmaal prettiger.
klik voor groot
Als woef gegeten heeft, gaan we voor het eerst eens kijken of we een foto van ons samen kunnen maken met de gorillapod. Dat kost weliswaar even tijd maar het is wel erg leuk om een foto van ons samen te hebben. Het is nog niet helemaal goed met dat halve wiel maar dat komt nog wel.
klik voor groot
Daarna rijden we rustig door langs de rivier en kijken naar het landschap. Het is heerlijk vlak maar de Fens zijn toch wel erg mooi eigenlijk. Helemaal niet ‘Holland’ of ‘polder’. Het verrast me wel en het is ook fijn fietsen zo. Niet te zwaar en genoeg te zien. Als we bij een bocht de dijk oprijden, zien we ook eindelijk wat van de rivier. Dat maakt het natuurlijk nog mooier. Grappig genoeg was dit hele gebied tot 900 moerasachtig en onherbergzaam. Dat kan ook bijna niet anders met al dat water en alle stromen.
klik voor groot
Langzaam rijden we nu richting Crowland. Daar zou een abbey te zien moeten zijn en een bijzondere brug die inmiddels midden in het dorp staat. Ook zullen we gaan lunchen in Crowland. Het loopt pas tegen 1 pm dus we zijn best al opgeschoten qua route eigenlijk. We zien in de verte de toren van de abbey al!
klik voor groot
We fietsen over Fen bridge en laten aan de andere kant woefje nog even uit en genieten zelf van het uitzicht over de rivier. Het is heel vredig hier en er zwemmen veel zwanen. Woefje vindt het allemaal best. In en uit de doggyride als ze maar lekker mee kan, haar hapje en drankje krijgt en af en toe lekker mag rennen en snuffelen. Daar zorgen we wel voor dus het is voor haar ook leuk. Overigens is ze ontzettend moe altijd na afloop van zo’n tocht. Je zou denken dat ze lekker uitrust maar ze ligt natuurlijk de hele dag rond te kijken en slaapt geen moment wat ze normaal wel veel doet gedurende een dag.
klik voor groot
Na de korte pauze fietsen we Crowland dan in over de Gravel Causeway. Crowland heeft dus een oude abbey met een lange geschiedenis en een kerk er aan vast. Bovendien heeft Crowland ook Trinity bridge die nu midden in het centrum staat. De zijstromen van de Welland zijn er nog maar liggen onder de grond inmiddels. Het is een erg mooie brug en ook heel bijzonder. Je waant je weer even in de 14e eeuw als je dat ding daar zo ziet staan.
klik voor groot
Trinity bridge was oorspronkelijk van hout en werd al genoemd in een schrift van King Edred in 943. De huidige brug stamt uit de 14e eeuw, gebouwd tussen 1360-1390 en opgebouwd uit limestone. Wie het figuur is op de brug is niet helemaal duidelijk. Wellicht Æthelbald, Oliver Cromwell (meest onwaarschijnlijk) of
Jezus (meest waarschijnlijk). Omdat het beeld lijkt op beelden, die bij het klooster van Crowland te vinden zijn, wordt aangenomen, dat dit beeld verwijderd werd bij het klooster en op de brug werd geplaatst. De brug is driehoekig en heeft drie toegangstrappen. Dat maakt het ook zo bijzonder. Plus natuurlijk het feit dat die brug daar gewoon nog zo staat. Haast onaangeroerd, zonder graffiti of andere schade van de moderne tijd.
Als we even snel vast gekeken hebben, zoeken we de pub waar ik had bedacht dat we zouden kunnen eten met wafje en waar een tuin zou zijn. Crowland is best een aardig dorpje en er zijn diverse eetgelegenheden maar we gaan toch op zoek naar de pub die ik van te voren had uitgekozen en dat blijkt een goede keuze. Er is een heerlijke tuin en we hebben vanaf daar zelfs gewoon zicht op de abbey. We installeren ons dus in het zonnetje en bestellen wat lekkers om te eten.
klik voor groot
Na de lunch gaan we naar de abbey om te kijken.
klik voor groot
Croyland Abbey is een parochiekerk van de Anglicaanse Kerk in Crowland in het Engelse Lincolnshire. Het gebouw is een voormalige abdij, waarvan het grootste deel in de loop der tijd tot een ruïne vervallen is.
De abdij werd in de 8e eeuw gebouwd op initiatief van Æthelbald van Mercia, die daarmee een belofte inwilligde, die hij aan Sint Guthlac – die zich op deze plaats als kluizenaar had teruggetrokken – had gedaan, toen die voorspeld had dat Æthelbald koning zou worden. De abdij werd opgedragen aan de Maagd Maria, Sint Bartolomeüs en Sint Guthlac, en kwam vanaf de 10e eeuw onder gezag van de Benedictijnen.
Het gebouw kende een roerige geschiedenis. Al in 866 werd het gebouw verwoest door de Denen. Na de herbouw werd het in 1091 door een brand verwoest, herbouwd en in 1170 weer getroffen door een brand.
klik voor groot
Nadat we alles bekeken hebben, gaan we weer op pad. We zullen toch nog een stukje verder moeten ondanks dat we lekker lui zijn geworden van de zon en de lunch. We rijden nog even naar de plaatselijke Spar voor wat lekkers eventueel voor de namiddag tijdens het fietsen en rijden daarna nog eenmaal langs de Trinity bridge. Om 3 pm zijn we weer echt op pad op onze route.
klik voor groot
De route zal ons nu richting een ander gebied voeren: van de Fens gaan we nu richting de Washes. Ook vlak en fietsroute 12 die we een stukje zullen volgen, gaat daarbij over een soort onverhard pad. Het is mooi en ik hoop maar dat de banden het zullen houden! Als we achterom kijken, zien we de machtige torens van de abbey nog!
klik voor groot
Het is heerlijk fietsen hier en ik ben erg blij dat de route zo geslaagd is want het is altijd maar afwachten wat je tekent. Is het te fietsen? Is het mooi? Is het rustig genoeg? Valt er nog iets te zien ook? Tot nu toe is het gelukkig allemaal OK. De fietsen doen het ook goed en het is ook leuk voor woef omdat er genoeg plekken zijn geweest waar ze lekker uit de kar kan. Ook op dit stuk besluiten we haar een stukje mee te laten lopen terwijl wij heel rustig door fietsen. Zo kan zij de beentjes even strekken en fietsen wij rustig over de stenen op het pad.
klik voor groot
Het offroad stuk is vrij lang en we doen woefje weer in de kar en fietsen verder. Als we bijna bij het einde van het pad zijn, en richting Peakirk zullen rijden, maken we nog even een foto met de gorillapod.
klik voor groot
Dan begint S. ineens weer over zijn bandjes…. Zouden ze nou zacht zijn? Ik vraag beleefd of het een idee is om dan HIER te gaan plakken omdat het hier rustig is en ik gewoon mijn stoeltje even kan opzetten en het voor woef ook leuk is. Maar nee, er wordt gepompt en we moeten weer verder fietsen.
klik voor groot
We fietsen inmiddels Peakirk in. En dan begint het gedoe weer…
klik voor groot
Het bandje is weer zacht….. Krijg ik dus toch nog gelijk. We zijn inmiddels in een druk dorp en we gaan even van de route af richting een soort parkje in een woonwijkje waar het rustiger is qua verkeer. Daar gaat S. de binnenband vervangen met een van de banden die we gekocht hebben. Ik zet mijn stoeltje op en geef woef dan maar te eten. Helaas is vlakbij een kinderspeelplaatsje waar kinderen oorverdovend gillen. Ik word er helemaal sikkeneurig van.
klik voor groot
Het is inmiddels 4.30 pm en we moeten nog wel een stukje richting Peterborough. We halen het makkelijk maar we moeten toch nog een stukje en na 30 minuten zitten we weer op de fiets. Het is toch wel erg vreemd dat gedoe met die banden van S. Zouden de buitenbanden inmiddels versleten zijn misschien? Ik stel voor dat we zodra we thuis zijn meteen nieuwe buitenbanden gaan bestellen. Ik zal dan wel uitzoeken welke banden het beste zouden zijn. Dit kan natuurlijk niet zo doorgaan!
Rond 5 pm rijden we Peakirk weer uit. Na Glinton zullen we weer een stukje offroad rijden dus ik hoop maar dat het goed gaat met die banden.
klik voor groot
Gelukkig gaat het goed en na het rustige offroad stukje, fietsen we weer over de weg richting Etton. Verder is er nu niets meer echt te zien op de route en rijden we richting Peterborough om weer via Ferry Meadow Park terug naar de auto te rijden. Ik wil wel via de andere kant van het water terugrijden zodat we iets nieuws zien van het park. Maar zo ver is het nog niet.
klik voor groot
Na Etton komen we bij een spoorwegovergang die nog helemaal handmatig bediend wordt. Dat hadden we gisteren op de heenweg met de auto ook al gezien bij Boston tot onze verrassing. Er komen hekken voor de overgang en er is een mannetje met een walkie talkie die alles bedient. Merkwaardig. Er staat een rij auto’s te wachten en ook de fietser die ons eerder inhaalde, staat te wachten bij de overgang. Er zouden inmiddels al 5 treinen voorbij zijn gekomen en de mensen lijken het wachten beu. Gelukkig voor ons hoeven we niet meer te wachten want de man krijg een seintje en maakt de hekken open zodat we door kunnen rijden.
klik voor groot
Verderop in Marholm wacht ons nog een leuke verrassing want er is een heel mooi gelegen kerkje. Ik weet niet meer of ik dat gezien had bij de voorbereiding maar terwijl we er langsfietsen zien we het liggen en gaan er even een kijkje nemen.
klik voor groot
Natuurlijk hebben we weer veel te veel tijd verloren met het kijken en het foto’s maken maar dat vinden we nu eenmaal leuk. Zo ver is het overigens niet meer dus dat zal wel loslopen.
Even na 6.10 pm rijden we de snelweg alweer over en daarna zullen we al snel weer Ferry Meadow Park inrijden. We nemen de route aan de andere kant van het water en dat is mooi. Op deze manier rijden we ook langs de marina en langs de route met allerlei kunstwerken. Het is al schemerig en de foto’s worden dus steeds slechter tijdens het rijden. Maar wij zien het allemaal wel natuurlijk. Aan het einde van het pad laten we woef weer even uit de kar zodat zij haar laatste plasjes kan doen voordat we straks weer bij de auto zijn en naar huis gaan rijden. Het duurt nu niet lang meer voordat we bij de auto zijn.
klik voor groot
Om 7.10 pm rijden we weer de spoorbrug over waar we gisteren ook begonnen. De teller staat op bijna 65 km dus de afstand voor vandaag klopte precies. Daarna rijden we richting station en naar de auto.
klik voor groot
De auto staat er nog en we ruimen snel alles op. Na 125 km fietsen komt er een einde aan onze 3e fietstocht in de UK. Het was erg leuk en zeker voor herhaling vatbaar!
klik voor groot
Als ik in de auto zit, gooi ik het parkeerbonnetje weg. Wat een bedrag die 27 pond! Gelukkig hebben we het heel fijn gehad en met een glimlach moffel ik het maar gauw weg in mijn afval zakje.
klik voor groot
Gegevens:
* 65/125 km
* droog weer, weinig wind aanvankelijk mistig weer, later zonnig en warm
* tijd bewogen: 4:41:17 / verstreken tijd 8:49:01
klik voor groot
